-
1 give
I[giv] v տալ, շնորհել, վճարել, նվիրել, հանձնել. give no answer պատասխան չտալ. He was given a prize Նրան պարգև շնորհվեց. give advice/evidence/one’s word խորհուրդ/ցուց մունք/խոսք տալ. give a lesson/lecture դաu տալ, դասախոսություն կարդալ. give a concert հա մերգ տալ. give dinner/supper ճաշ/ընթրիք կազմկերպել/տալ. give evidence վկայություն տալ, վկայել. give to understand հասկացնել տալ. give an order հրաման տալ, հրամայել. give a cry բղավել, ճիչ արձակել. not to give a damn թքած ունենալ. G give me Paris/ the director հեռ. Միացրեք ինձ Փարիզի/տնօրենի հետ. (հանձնել) give her this letter/ my regards Հանձ նեք նրան այս նամակը/Հաղորդեք իմ բա րևները. give one’s life կյանքը տալ. give a look նայել, հայացք նետել. give a sigh հառաչել. (նվի րել) give flowers/ a doll/smth as a keepsake նվի րել ծաղիկներ/տիկնիկ/որևէ բան որպես հուշանվեր. (վճարել) give 5 dollars for the book գրքի համար 5 դոլար վճարել. (թույլ տալ, տրամադրել) give me a week Ինձ մի շաբաթ ժա մանակ տրամադրեք. give smn a chance մեկին հնարավորություն տալ. The doctors gave him two years Բիշկներն ասացին, որ նրան երկու տարվա կյանք է մնում. Trees give fruit Ծա ռերը միրգ են տալիս. give an example/a signal օրինակ/ազդանշան տալ. (նստել, կորանալ, թեքվել) (շենքը, շինությունը). The floor gave under the weight Ծանրության տակ հատա կը տեղի տվեց/նստեց. The plank gave Տախ տակը կորացավ. give birth ծննդա բերել. ծնունդ տալ. give a fright վախեցնել. give a glance/ a smile հայացք նետել/ժպտալ. give airs իրեն երևակայել. give away բաժանել. give away many samples օրինակներ բաժանել. give away smb/a secret մեկին/գաղտնիք մատնել. give back վերա դարձնել, հատուցել. It gave him back his confidence Դա նրան վերադարձրեց իր ինքնա վստահությունը. give in տալ, հանձնել, զիջել. give in an application դիմում տալ. Don’t give in! Մի՛ զիջիր. give off տարածել, արձակել. give off heat ջերմություն տարածել; give out բա ժանել, սպառվել. His patience gave out Նրա համ բե րությունը սպառվեց. give up հրա ժարվել, ձեռք քաշել. give up one’s seat տեղը զիջել. give up hope/ smoking/studies թողնել հույ սե րը/ ծխե լը/պա րապ մունքները. give way զիջել, տեղի տալ. give way to force/demands ուժին/ պահանջներին տեղի տալ, զիջելII[giv] n առաձգականություն. ճկվե լու/ կո րանալու հատկություն. give and take փո խադարձ զիջում. a give and take policy փոխադարձ զիջման քաղաքականություն. give in a family փոխադարձ զիջում ընտանիքում
См. также в других словарях:
evidence — Any species of proof, or probative matter, legally presented at the trial of an issue, by the act of the parties and through the medium of witnesses, records, documents, exhibits, concrete objects, etc., for the purpose of inducing belief in the… … Black's law dictionary
evidence — Any species of proof, or probative matter, legally presented at the trial of an issue, by the act of the parties and through the medium of witnesses, records, documents, exhibits, concrete objects, etc., for the purpose of inducing belief in the… … Black's law dictionary
Evidence-based medicine — (EBM) aims to apply evidence gained from the scientific method to certain parts of medical practice. It seeks to assess the quality of evidencecite journal |author=Elstein AS |title=On the origins and development of evidence based medicine and… … Wikipedia
Evidence-Based Nursing — or EBN is a method of identifying solid research findings and implementing them in nursing practices to further increase the quality of patient care. Overview Evidenced based nursing/evidence based practice (EBN/EBP) is a nursing process that… … Wikipedia
Evidence-based legislation — (EBL) calls for the use of the best available scientific evidence and systematically collected data, when available, by legislatures as a basis for their formulation and writing of law. Drawn from the definition of evidence based medicine which… … Wikipedia
evidence — ev·i·dence 1 / e və dəns, ˌdens/ n [Medieval Latin evidentia, from Latin, that which is obvious, from evident evidens clear, obvious, from e out of, from + videns, present participle of videre to see]: something that furnishes or tends to furnish … Law dictionary
evidence — ev‧i‧dence [ˈevdns] noun [uncountable] LAW information or facts given in a court of law to prove that someone is guilty: • He refused to give evidence at the trial. * * * evidence UK US /ˈevɪdəns/ noun [U] LAW ► objects, documents, official… … Financial and business terms
evidence — n Evidence, testimony, deposition, affidavit are, in their legal senses, closely related but not synonymous terms. The last three designate forms of evidence, or material submitted to a competent legal tribunal as a means of ascertaining where… … New Dictionary of Synonyms
EVIDENCE — Non Evidentiary Proceedings in Biblical Law The revelation of divine law is found not only in legislation but also in adjudication in particular cases (cf. Lev. 24:12–13; Num. 15:32–34; 27:1–8; Deut. 1:17), whether through Moses or judges or… … Encyclopedia of Judaism
evidence — /ev i deuhns/, n., v., evidenced, evidencing. n. 1. that which tends to prove or disprove something; ground for belief; proof. 2. something that makes plain or clear; an indication or sign: His flushed look was visible evidence of his fever. 3.… … Universalium
Evidence regarding Bigfoot — Infobox Pseudoscience topics=Zoology claims=There exists a great ape native to North America which has evaded detection in remote areas of the Pacific Northwest and other regions of North America, in contrast to the mainstream view that no such… … Wikipedia
