etykieta

См. также в других словарях:

• etykieta — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. etykietaecie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} element opakowania (nalepka, nadruk, ulotka), zawierający nazwę towaru, znak producenta, dane o wyrobie itp. : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• etykieta — ż IV, CMs. etykietaecie 1. blm «ustalony i obowiązujący sposób zachowania się w pewnych środowiskach (na dworach monarchów, w kołach dyplomatycznych itp.); formy towarzyskie, ceremoniał» Ścisła etykieta. Dworska, wojskowa etykieta. Przepisy,… …   Słownik języka polskiego

• etykieta — Przylepić, przypiąć, przyczepić itp. komuś, czemuś (jakąś) etykietę zob. etykietka …   Słownik frazeologiczny

• Polish order of precedence — President Lech Kaczyński > Sejm Marshal Bronisław Komorowski Senate Marshal Bogdan Borusewicz > Prime Minister Donald TuskThere is no official document specifying the order of precedence in Poland. In practice, the precedence of officials in… …   Wikipedia

• этикет — Французское – etiquette (этикет). Немецкое – Etikett (то же). В русском языке слово известно с XVIII в. и означает «установленные правила поведения в каком либо обществе». Слово французское и получило распространение благодаря принятию… …   Этимологический словарь русского языка Семенова

• akcydens — m IV, D. u, Ms. akcydenssie; lm M. y 1. druk. «wszelki druk okolicznościowy w przeciwieństwie do książek i wydawnictw periodycznych, np. formularz, ulotka, etykieta; druk akcydensowy» 2. filoz. «w nauce Arystotelesa i w filozofii scholastycznej:… …   Słownik języka polskiego

• brzydki — brzydkidcy, brzydkidszy 1. «odznaczający się cechą przeciwstawną do piękności; nieładny» Brzydkie dziecko. Brzydki głos. Brzydkie ręce, brzydka twarz. Brzydka sukienka. Domy jeden brzydszy od drugiego. ◊ Brzydka pogoda, brzydki dzień «słotna… …   Słownik języka polskiego

• ceremonia — ż I, DCMs. ceremonianii; lm D. ceremonianii (ceremonianij) 1. «uroczysty akt, obrzęd przebiegający według ustalonego planu, zwykle z zachowaniem tradycyjnych, symbolicznych form» Dworska, kościelna ceremonia. Ceremonia pogrzebowa. Ceremonia… …   Słownik języka polskiego

• ceremoniał — m IV, D. u, Ms. ceremoniałale; lm M. y 1. «ogół przepisów i form obowiązujących w czasie jakichś obrzędów, uroczystości, ceremonii; określona etykieta podczas oficjalnych przyjęć» Ceremoniał dworski, kościelny, dyplomatyczny. Ceremoniał bankietu …   Słownik języka polskiego

• dworny — dwornyni książk. «zgodny z etykietą dworską; wytworny, elegancki, układny» Dworny gest, ukłon. Dworne obyczaje …   Słownik języka polskiego

• dworski — dworskiscy 1. «dotyczący majątku ziemskiego, należący do dziedzica; pracujący we dworze, na folwarku» Budynki dworskie. Łąka dworska. Czeladź dworska. 2. «związany z dworem królewskim lub książęcym; dziejący się na tym dworze» Dworscy panowie,… …   Słownik języka polskiego