Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

ergastulum

  • 1 ergastulum

        ergastulum ī, n    a workhouse, house of correction, penitentiary: homines ex ergastulis empti: ductus in ergastulum, L.— Plur, the inmates of a workhouse, penitentiary convicts: quibusdam solutis ergastulis, Cs.: inscripta, branded galleyslaves, Iu.
    * * *
    I
    convicts (pl.); chain gang; inmates of a workhouse/penitentiary
    II
    prison; prison on estate where refractory slaves worked in chains; workhouse

    Latin-English dictionary > ergastulum

  • 2 ergastulum

    ergastŭlum, i, n. [ergazomai], a workhouse for offenders (slaves, debtors, etc.), a house of correction, penitentiary.
    I.
    Prop., Col. 1, 6, 3; 1, 8, 16; Cic. Clu. 7, 21; id. Rab. Perd. 7, 20; Liv. 2, 23; 7, 4; Suet. Aug. 32; id. Tib. 8 al.; Vulg. Exod. 6, 6 al.—
    II.
    Transf., in plur., ergastula, ōrum, n. (like stabula, servitia, mancipia, etc.), the inmates of a workhouse, penitentiary convicts, * Caes. B. C. 3, 22, 2; Brutus ap. Cic. Fam. 11, 13, 2; Plin. 18, 6, 7, § 36; Flor. 4, 8, 1; Juv. 14, 24 al.—In the masc. sing.: ergastŭlus =ergastularius, a foreman in a workhouse, Lucil. ap. Non. 447, 7 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > ergastulum

  • 3 ergastulum

    a workhouse for slaves

    Latin-English dictionary of medieval > ergastulum

  • 4 ergastula

    ergastŭlum, i, n. [ergazomai], a workhouse for offenders (slaves, debtors, etc.), a house of correction, penitentiary.
    I.
    Prop., Col. 1, 6, 3; 1, 8, 16; Cic. Clu. 7, 21; id. Rab. Perd. 7, 20; Liv. 2, 23; 7, 4; Suet. Aug. 32; id. Tib. 8 al.; Vulg. Exod. 6, 6 al.—
    II.
    Transf., in plur., ergastula, ōrum, n. (like stabula, servitia, mancipia, etc.), the inmates of a workhouse, penitentiary convicts, * Caes. B. C. 3, 22, 2; Brutus ap. Cic. Fam. 11, 13, 2; Plin. 18, 6, 7, § 36; Flor. 4, 8, 1; Juv. 14, 24 al.—In the masc. sing.: ergastŭlus =ergastularius, a foreman in a workhouse, Lucil. ap. Non. 447, 7 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > ergastula

  • 5 ergastulus

    ergastŭlum, i, n. [ergazomai], a workhouse for offenders (slaves, debtors, etc.), a house of correction, penitentiary.
    I.
    Prop., Col. 1, 6, 3; 1, 8, 16; Cic. Clu. 7, 21; id. Rab. Perd. 7, 20; Liv. 2, 23; 7, 4; Suet. Aug. 32; id. Tib. 8 al.; Vulg. Exod. 6, 6 al.—
    II.
    Transf., in plur., ergastula, ōrum, n. (like stabula, servitia, mancipia, etc.), the inmates of a workhouse, penitentiary convicts, * Caes. B. C. 3, 22, 2; Brutus ap. Cic. Fam. 11, 13, 2; Plin. 18, 6, 7, § 36; Flor. 4, 8, 1; Juv. 14, 24 al.—In the masc. sing.: ergastŭlus =ergastularius, a foreman in a workhouse, Lucil. ap. Non. 447, 7 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > ergastulus

  • 6 dūcō

        dūcō ūxī (dūxtī, Ct., Pr.), uctus, ere    [DVC-], to lead, conduct, guide, direct, draw, bring, fetch, escort: secum mulierculas: vix quā singuli carri ducerentur, Cs.: Curru Victorem, H.: ducente deo, under the conduct of, V.: mucronem, from the scabbard, V.: ferrum vaginā, O.: bracchia (of the bow), bend, V.: sors ducitur: ductus Neptuno sorte sacerdos, for Neptune, V.: pondus aratri, draw, O.: remos, row, O.: lanas, spin, O.: ubera, milk, O.: frena manu, govern, O.: ilia, i. e. be broken-winded, H.: os, make wry faces: te magna inter praemia, to great glory, V.: sibi quisque ducere, trahere, appropriate, S. — Of a road or path, to lead, conduct: quā te ducit via, V.: iter ad urbem, O.: via quae sublicio ponte ducit ad laniculum, L. — With se, to betake oneself, go: se duxit foras, T.—Of offenders, to take, arrest, lead away, drag, carry off: in ius debitorem, L.: duci in carcerem: ad mortem: Fuficium duci iussit, to be imprisoned: ductum se ab creditore in ergastulum, Cs.—Of a wife, to lead home, take, marry: inopem (uxorem) domum. T.: uxorem filiam Scipionis: filiam Orgetorigis in matrimonium, Cs.: ex quā domo in matrimonium, L.: tibi ducitur uxor, V.: qui ducat abest, the bridegroom, O.: Conlegam Lepidum, wedded, H.—Of a commander, to lead, guide, cause to move, march: locis apertis exercitum, Cs.: cohortīs ad eam partem, etc., Cs.: sex legiones expeditas, led forward, Cs.: navem contra praedones: per triumphum alquem ante currum (of a prisoner): quam in partem aut quo consilio ducerentur, march, Cs.: ducit quam proxime ad hostem potest, moves, L. — To lead, command, be commander of: quā in legatione duxit exercitum: primum pilum ad Caesarem, in Caesar's army, Cs.: exercitūs partem ipse ducebat, S.: agmina, V.— To lead, be leader of, be the head of, be first in: familiam: ordines: toros, O.— To take in, inhale, drink, quaff, imbibe: spiritum: tura naribus, H.: pocula, H.: somnos, V.: ab ipso animum ferro, H. — To produce, form, construct, make, fashion, shape, mould, cast, dispose: parietem per vestibulum sororis, to erect: muros, H.: vallum ex castris ad aquam, Cs.: voltūs de marmore, V.: aera, H.: (litteram) in pulvere, draw, O.: mores, Iu.: alapam sibi gravem, Ph.: epos, spin out, H.: carmen, O.: Pocula ducentia somnos, H.— Of processions, etc., to conduct, marshal, lead, accompany: funus: triumphos, V.: choros, H.: ludos et inania honoris, Ta. — To receive, admit, take, get, assume: ubi primum ducta cicatrix (i. e. obducta), L.: rimam, O.: colorem, V.: pallorem, to grow pale, O.: Cānentem senectam, V.: nomina, H. — Fig., to lead, guide, draw, conduct: quo te sapientia duceret, H.: Ad strepitum citharae cessatum ducere curam (i. e. ut cessat), H.: Triste per augurium pectora, i. e. fill with forebodings, V.: totum poëma, carries off, i. e. makes acceptable, H.: series rerum ducta ab origine gentis, followed, V.— To draw, deduce, derive: ab aliquā re totius vitae exordium: ab dis inmortalibus principia: genus Olympo, V.: utrumque (amor et amicitia) ductum est ab amando.— To lead, move, incite, induce, allure, charm: me ad credendum: ducit te species, H.: Quo ducit gula, H.: lumina in errorem, O.: si quis earum (statuarum) honore ducitur. — To mislead, cheat, deceive: me istis dictis, T.: lino et hamis piscīs, O.—In time, to draw out, extend, protract, prolong, spend: bellum, Cs.: in ducendo bello tempus terere, L.: longas in fletum voces, V.: rem prope in noctem, Cs.: ut ita tempus duceretur, ut, etc.: vitam, live long, V.: ubi se diutius duci intellexit, put off, Cs.: aetatem in litteris, spend. — To calculate, compute, reckon: quoniam XC medimnūm duximus. — To reckon, consider, hold, account, esteem, regard: eum hominem, T.: filium adsistere turpe ducunt, Cs.: pericula parvi esse ducenda: ea pro falsis ducit, S.: si quis despicatui ducitur: deorum numero eos ducunt Cs.: modestiam in conscientiam, construe as, S.: nil rectum nisi quod placuit sibi, H.: Sic equidem ducebam animo futurum, V.: omnia tua in te posita esse: quae mox usu fore ducebat, expected, S.— To regard, care for, have respect to (only with rationem): suam quoque rationem ducere, one's own advantage: non ullius rationem sui commodi.
    * * *
    I
    ducere, additional forms V
    lead, command; think, consider, regard; prolong
    II
    ducere, duxi, ductus V
    lead, command; think, consider, regard; prolong

    Latin-English dictionary > dūcō

  • 7 ergastilus

    jailer in a ergastulum/workhouse/penitentiary

    Latin-English dictionary > ergastilus

  • 8 carnificina

    carnĭfĭcīna ( carnŭf-), ae. f. [carnifex].
    I.
    The office of executioner or hangman; capital punishment, execution:

    carnificinam facere = carnificem esse,

    Plaut. Capt. 1, 2, 23; cf. id. Cist. 2, 1, 1:

    locus carnificinae,

    Suet. Tib. 62.—Hence,
    II.
    Per meton., the rack, torture, torment: dolores atque carnificinas facere, Cato ap. Gell. 10, 3, 17; and ap. Non. p. 187, 30; so,

    carnificinam subire,

    Cic. Tusc. 5, 27, 78:

    in ergastulum et carnificinam duci,

    Liv. 2, 23, 6.—
    B.
    Trop.:

    cum omnis perturbatio miseria est, tum carnificina est aegritudo,

    Cic. Tusc. 3, 13, 27; cf. id. Sest. 65, 135 (= crudelitas).

    Lewis & Short latin dictionary > carnificina

  • 9 carnuficina

    carnĭfĭcīna ( carnŭf-), ae. f. [carnifex].
    I.
    The office of executioner or hangman; capital punishment, execution:

    carnificinam facere = carnificem esse,

    Plaut. Capt. 1, 2, 23; cf. id. Cist. 2, 1, 1:

    locus carnificinae,

    Suet. Tib. 62.—Hence,
    II.
    Per meton., the rack, torture, torment: dolores atque carnificinas facere, Cato ap. Gell. 10, 3, 17; and ap. Non. p. 187, 30; so,

    carnificinam subire,

    Cic. Tusc. 5, 27, 78:

    in ergastulum et carnificinam duci,

    Liv. 2, 23, 6.—
    B.
    Trop.:

    cum omnis perturbatio miseria est, tum carnificina est aegritudo,

    Cic. Tusc. 3, 13, 27; cf. id. Sest. 65, 135 (= crudelitas).

    Lewis & Short latin dictionary > carnuficina

  • 10 ergastularii

    ergastŭlārĭus, a, um, adj. [ergastulum], of or belonging to a workhouse or house of correction (late Lat.).
    I.
    Adj.:

    servus,

    Amm. 14, 11 fin. —Also:

    in tenebris ergastularibus,

    Sid. Ep. 7, 9.—
    II.
    Subst.: ergastularii, ōrum, m. (sc. servi), overseers of a penitentiary, Col. 1, 8, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > ergastularii

  • 11 ergastularius

    ergastŭlārĭus, a, um, adj. [ergastulum], of or belonging to a workhouse or house of correction (late Lat.).
    I.
    Adj.:

    servus,

    Amm. 14, 11 fin. —Also:

    in tenebris ergastularibus,

    Sid. Ep. 7, 9.—
    II.
    Subst.: ergastularii, ōrum, m. (sc. servi), overseers of a penitentiary, Col. 1, 8, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > ergastularius

  • 12 ferriterium

    ferrĭtĕrĭum, ii, n. [ferrum + tero], the place of those who are galled with irons; a comically formed word for ergastulum, Plaut. Most. 3, 2, 55.

    Lewis & Short latin dictionary > ferriterium

  • 13 illustro

    illustro ( inl-), āvi, ātum, 1, v. a. [illustris], to light up, make light, illuminate (class.; esp. freq. in the trop. signif.).
    I.
    Lit.:

    o, qua sol habitabiles Illustrat oras, maxime principum?

    Hor. C. 4, 14, 6:

    placida nocte leniter illustrante stellas,

    Plin. 2, 18, 16, § 80:

    ergastulum angustis illustratum fenestris,

    Col. 1, 6, 3 (but Cic. Rep. 6, 17, read lustret).—
    II.
    Trop. (acc. to illustris, II. A. and B.).
    A.
    To make clear to the mind, to clear up, elucidate, illustrate, explain:

    ut ea consilia, quae clam essent inita contra salutem urbis, illustrarentur,

    Cic. Cat. 3, 8, 20; cf.:

    illustrantur, erumpunt omnia,

    id. ib. 1, 3, 6; id. Rep. 2, 18; Lucr. 1, 137:

    omnia illustrata, patefacta, comperta sunt per me,

    Cic. Cat. 3, 1, 3; 3, 9, 21; cf.:

    si modo id patefactum et illustratum est,

    id. Lael. 26, 97; and:

    jus obscurum et ignotum patefacere et illustrare,

    id. de Or. 1, 39, 177:

    philosophiam veterem Latinis litteris illustrare,

    id. Ac. 1, 1, 3; cf. id. Brut. 64, 228:

    illustrant eam (orationem) quasi stellae quaedam translata verba atque immutata,

    place in the right light, embellish, set off, adorn, id. Or. 27, 92; cf. id. Inv. 2, 15, 49:

    de illustranda oratione ut diceres,

    id. de Or. 3, 36, 144:

    orationem,

    Quint. 4, 3, 4; 8, 6, 14; 11, 1, 2.—
    B.
    To render famous, renowned, illustrious: aliquem laudibus, Luccei. ap. Cic. Fam. 5, 14, 1:

    quem Brutus cognomine suo illustravit,

    Plin. 34, 8, 19, § 82:

    familiam,

    Suet. Galb. 3:

    illustrabit, mihi crede, tuam amplitudinem hominum injuria,

    Cic. Fam. 1, 6, 2: humilius genus illustrasse factis, Quint. 3, 7, 10:

    summa quibus illustratur forum ingenia,

    id. 10, 1, 122; cf.:

    Padus poenā Phaëthontis illustratus,

    Plin. 3, 16, 20, § 117:

    vina maxime illustrata Messalae potu et salute,

    id. 14, 6, 8, § 69; Quint. 10, 1, 67; cf.:

    quid prius illustrem satiris Musaque pedestri?

    Hor. S. 2, 6, 17; Plin. 35, 10, 36, § 91.

    Lewis & Short latin dictionary > illustro

  • 14 inlustro

    illustro ( inl-), āvi, ātum, 1, v. a. [illustris], to light up, make light, illuminate (class.; esp. freq. in the trop. signif.).
    I.
    Lit.:

    o, qua sol habitabiles Illustrat oras, maxime principum?

    Hor. C. 4, 14, 6:

    placida nocte leniter illustrante stellas,

    Plin. 2, 18, 16, § 80:

    ergastulum angustis illustratum fenestris,

    Col. 1, 6, 3 (but Cic. Rep. 6, 17, read lustret).—
    II.
    Trop. (acc. to illustris, II. A. and B.).
    A.
    To make clear to the mind, to clear up, elucidate, illustrate, explain:

    ut ea consilia, quae clam essent inita contra salutem urbis, illustrarentur,

    Cic. Cat. 3, 8, 20; cf.:

    illustrantur, erumpunt omnia,

    id. ib. 1, 3, 6; id. Rep. 2, 18; Lucr. 1, 137:

    omnia illustrata, patefacta, comperta sunt per me,

    Cic. Cat. 3, 1, 3; 3, 9, 21; cf.:

    si modo id patefactum et illustratum est,

    id. Lael. 26, 97; and:

    jus obscurum et ignotum patefacere et illustrare,

    id. de Or. 1, 39, 177:

    philosophiam veterem Latinis litteris illustrare,

    id. Ac. 1, 1, 3; cf. id. Brut. 64, 228:

    illustrant eam (orationem) quasi stellae quaedam translata verba atque immutata,

    place in the right light, embellish, set off, adorn, id. Or. 27, 92; cf. id. Inv. 2, 15, 49:

    de illustranda oratione ut diceres,

    id. de Or. 3, 36, 144:

    orationem,

    Quint. 4, 3, 4; 8, 6, 14; 11, 1, 2.—
    B.
    To render famous, renowned, illustrious: aliquem laudibus, Luccei. ap. Cic. Fam. 5, 14, 1:

    quem Brutus cognomine suo illustravit,

    Plin. 34, 8, 19, § 82:

    familiam,

    Suet. Galb. 3:

    illustrabit, mihi crede, tuam amplitudinem hominum injuria,

    Cic. Fam. 1, 6, 2: humilius genus illustrasse factis, Quint. 3, 7, 10:

    summa quibus illustratur forum ingenia,

    id. 10, 1, 122; cf.:

    Padus poenā Phaëthontis illustratus,

    Plin. 3, 16, 20, § 117:

    vina maxime illustrata Messalae potu et salute,

    id. 14, 6, 8, § 69; Quint. 10, 1, 67; cf.:

    quid prius illustrem satiris Musaque pedestri?

    Hor. S. 2, 6, 17; Plin. 35, 10, 36, § 91.

    Lewis & Short latin dictionary > inlustro

  • 15 subterraneum

    sub-terrānĕus, a, um, adj. [terra], underground, subterranean (class.):

    specus,

    Cic. Att. 15, 26, 4; cf.:

    supterraneos specus aperire,

    Tac. G. 16:

    ergastulum,

    Col. 1, 6, 3:

    structura,

    Plin. 36, 22, 50, § 170:

    regna,

    Juv. 2, 149:

    animalia,

    Pall. Sept. 3, 2:

    mures,

    Sen. Q. N. 3, 16, 3:

    subterraneis venis in mare defluunt,

    Plin. 9, 15, 20, § 53:

    domus,

    id. 36, 13, 19, § 88:

    cubiculum,

    Plin. Ep. 4, 11, 9:

    subterraneis dolis peractum urbis excidium,

    Flor. 1, 12 fin.—Subst.: sub-terrānĕum, i, n., a subterranean place:

    in ipso subterraneo semirotundo,

    App. M. 11, p. 260, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > subterraneum

  • 16 subterraneus

    sub-terrānĕus, a, um, adj. [terra], underground, subterranean (class.):

    specus,

    Cic. Att. 15, 26, 4; cf.:

    supterraneos specus aperire,

    Tac. G. 16:

    ergastulum,

    Col. 1, 6, 3:

    structura,

    Plin. 36, 22, 50, § 170:

    regna,

    Juv. 2, 149:

    animalia,

    Pall. Sept. 3, 2:

    mures,

    Sen. Q. N. 3, 16, 3:

    subterraneis venis in mare defluunt,

    Plin. 9, 15, 20, § 53:

    domus,

    id. 36, 13, 19, § 88:

    cubiculum,

    Plin. Ep. 4, 11, 9:

    subterraneis dolis peractum urbis excidium,

    Flor. 1, 12 fin.—Subst.: sub-terrānĕum, i, n., a subterranean place:

    in ipso subterraneo semirotundo,

    App. M. 11, p. 260, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > subterraneus

См. также в других словарях:

  • ERGASTULUM — proprie locus, ubi servi, si quid commisissent, vincti detinebantur, gravioris aliquo laboris genere exercendi: quemadmodum in Sophronisterii, domibusque Disciplinaribus, hodiequeve fieri aslodet. Includebantur illi privatâ heri auctoritate.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Ergastŭlum — (lat., d.i. Arbeitshaus), 1) (röm. Ant.), früher das Gefängniß in Rom, in welches die insolventen Schuldner gesperrt wurden; später das Gefängniß auf den Villen, worin die zur Strafe der Fußfesselung verurtheilten Sklaven saßen; 2) (Pharm.), der… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Ergastŭlum — (lat.), bei den Römern ein unterirdisches Gefängnis für Sklaven …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Ergastulum — Ergastulum, bei den Römern die Wohnung der Sklaven auf dem Lande, gewöhnlich unter der Erde, also eigentliche Bagnos, wo die Sklaven die Nacht angefesselt zubrachten; daher Gefängniß mit harter Arbeit …   Herders Conversations-Lexikon

  • ergastulum — ergastule ou ergastulum (èr ga stu l ou èr ga stu lom ) s. m. Terme d antiquité romaine. Prison pour les esclaves condamnés à des travaux pénibles. ÉTYMOLOGIE    Lat. ergastulum, prison où l on travaille, du grec, travailler, du grec oeuvre …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • ergastulum — er·gas·tu·lum …   English syllables

  • ergastulum — …   Useful english dictionary

  • ЭРГАСТУЛ —    • Ergastulŭm,          называемый Ювеналием carcer rusticus (14, 24), острог для рабов; такие остроги богатые римляне имели на своих виллах, реже при городских жилищах. Здесь жили vincti compede fossores (Ov. trist. 4, 1, 5), т. е. рабы в… …   Реальный словарь классических древностей

  • ergastule — [ ɛrgastyl ] n. m. • XIVe, repris XIXe; lat. ergastulum, adapt. du gr. ergastêrion « atelier » ♦ Prison souterraine, cachot, dans l Antiquité romaine. « Une plainte continue monte du fond des ergastules » (Flaubert). ● ergastule nom masculin… …   Encyclopédie Universelle

  • Gangsta (manga) — Gangsta. ギャングスタ Género Acción Creado por Kosuke Editorial Shinchosha Publicado en Monthly Comic Bunch Demografía …   Wikipedia Español

  • Ergastule — Un ergastule (du latin ergastulum, adapté du grec ἐργαστήριον / ergastếrion, « atelier ») est une caserne servant à l hébergement des groupes d esclaves employés aux travaux des champs en Italie. C est aussi une prison souterraine, un… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»