-
1 fassen
I vt 1. (bei D) tutmaq, yapışmaq; die Gelegenheit beim Schöpfe \fassen məc. fürsəti əldən qaçırmamaq; j-n beim Worte \fassen məc. kimisə sözündən tutmaq; j-n bei seiner schwachen Seite \fassen məc. kiminsə boş damarını tutmaq; 2. haşiyəyə (çərçivəyə) almaq; 3.: (in sich) \fassen özündə tutmaq, yerləşdirmək; das können keine Worte \fassen bunu heç bir sözlə ifadə etmək mümkün deyil; 4. başa düşmək; ◊ ins Auge \fassen baxmaq, gözdən keçirtmək; j-n scharf ins Auge \fassen 1) kiməsə diqqətlə baxmaq; 2) kimisə diqqətlə izləmək; einen Beschluß \fassen qərar qəbul etmək; in Worte \fassen sözlə ifadə etmək; Fuß \fassen ayaq tutub yerimək; Hoffnung \fassen ümidlənmək; Mut \fassen cəsarətlənmək; Wurzel \fassen kök atmaq; sich (D) ein Herz \fassen cürətlənmək; cəsarətini toplamaq; II sich \fassen fikrini toplamaq; özünü ələ almaq; sich kurz \fassen müxtəsər danışmaq -
2 kurz
I a qısa, uzun sürməyən; \kurz / \kurze Zeit darauf bundan azca sonra; \kurz / \kurze Zeit vorher bundan bir az qabaq; ◊ den kürzeren ziehen zərərə düşmək; einen \kurzen Entschluß fassen çox fikirləşmədən həll etmək; einen \kurzen Prozeß machen tez hesablaşmaq; in \kurzen Worten qısa; II adv qısaca, müxtəsərcə; tez; \kurz nach … (D) ondan az sonra; \kurz vor … (D) bundan bir az əvvəl; binnen \kurzem, in \kurzem yaxın zamanda; seit \kurzem yaxın keçmişdən bəri; über \kurz oder lang gec-tez; \kurz und bündig qısa və qəti; j-n \kurz halten* gözümçıxdıya salmaq; zu \kurz kommen* 1) aldanmaq; 2) (bei D) zərər çəkmək (nədənsə); 3) (mit D) çatışmayan şeyə dözmək (bir işdə); etw. \kurz und klein kriegen / schlagen* nəyisə darmadağın etmək; zu schießen* \kurz səhv atmaq, hədəfi vura bilməmək (həmç. məc.); (gegen j-n) \kurz angebunden sein kiməsə soyuq cavab vermək; j-n \kurz abfertigen bax: abfertigen; sich \kurz fassen müxtəsər ifadə etmək -
3 Argwohn
m -, oh. pl şübhə; \Argwohn schöpfen / fassen şübhələnmək; in \Argwohn stehen şübhə altında olmaq -
4 Auge
n (13) 1. göz; ein blaues \Auge qançır, zədələnmiş göz; kein \Auge zutun gözünü yummamaq, yuxusuz qalmaq; mit bloßem \Auge yaraqsız (çılpaq) gözlə (optik cihazların köməyi olmadan); vor (den) \Augen göz qabağında; vor \Augen haben məc. gözdən buraxmamaq; Vier \Augen sehen mehr als zwei ata söz. Ağıl ağıldan üstündür; große \Augen machen təəccüblənmək, heyrətlənmək; ein \Auge zudrücken nəyəsə göz yummaq; ganz \Auge sein ayıq-sayıq olmaq; j-n, etw. ins \Auge fassen kimisə, nəyisə gözdən qoymamaq; mit einem blauen \Auge davonkommen yüngül xətərlə ötüşmək; das \Auge gewöhnen (an A) gözünü alışdırmaq; im \Auge haben nəzərdə tutmaq; j-n, etw. im \Auge behalten kimisə, nəyisə gözdən qoymamaq; aus den \Augen lassen / verlieren gözdən qaçırmaq; ins \Auge / in die \Auge n fallen gözə çarpmaq; vor \Augen liegen göz qabağında olmaq; unter die \Augen kommen gözə dəymək/çarpmaq/sataşmaq; unter vier \Augen göz-gözə, üz-üzə, baş-başa, ikilikdə; die \Augen gingen ihm über onun gözləri yaşardı; o doluxsundu; wie aus den \Augen geschnitten ≅ ikiyə bölünmüş bir alma kimi; j-m ein Dorn im \Auge sein tikan olub kiminsə gözünə batmaq; \Augen rechts! hərb. sağa bax, düzlən! 2. tex. qulp; 3. bot. gözcük; 4. xal, say (oyunda) -
5 belehren
vt (von D) öyrətmək; (nəyisə) məlumat vermək; öyüd vermək; eines Besser(e)n \belehren başa salmaq, öyüd vermək, qandırmaq; sich nicht \belehren fassen heç bir dəlili nəzərə almamaq -
6 Beschluß
m (1) qərar, qətnamə; einen \Beschluß fassen qərar qəbul etmək; zum \Beschluß sonda, axırda, nəticədə -
7 Entschluß
m (1*) qərar; einen \Entschluß fassen qərar çıxarmaq, qərar qəbul etmək -
8 fest
I a 1. bərk; 2. möhkəm; \festes Land torpaq, quru yer (dənizin əksi); \fester Körper möhkəm bədən; 3. möhkəm, davamlı; \fester Boden quru yer; \fester Platz hərb. möhkəmləndirilmiş (istehkam şəklinə salınmış) yer; \feste Burg möhkəmləndirilmiş qala; 4. qəti; \festen Schrittes einhergehen* qəti addımlarla getmək; \fester Schlaf bərk/dərin yuxu; \fester Entschluß qəti qərar; \festen Fuß fassen yerini bərkitmək/möhkəmləndirmək; \fest werden bərkimək; \fest von Gesinnungen öz əqidəsində möhkəm, möhkəməqidəli; 5. daimi, həmişəlik; \feste Anstellung ştatlı vəzifə; \festes Gehalt dəyişməz/daimi maaş; \feste Wohnung daimi mənzil; \feste Kundschaft daimi müştərilər; \fester Preis sabit qiymət; II adv möhkəm, möhkəmcəsinə, bərk; \fest überzeugt sein tam əmin olmaq; \fest an etw. glauben nəyəsə bərk/möhkəm inanmaq; \fest bei etw. bleiben*… üstündə möhkəm durmaq; sözündən dönməmək; steif und \fest behaupten inadla təsdiq etmək; in einer Wissenschaft \fest sein hər hansı bir elmdən məlumatı olmaq; \festsein gegen etw. nəyə qarşısa mətin olmaq -
9 frisch
I a 1. təzə, tər, sərin; \frisch werden sərinləşmək; gümrahlaşmaq; 2. yaxın keçmişdəki, təzə; \frischen Datums, von \frischem Datum bu yaxında, təzəlikcə; ein \frisches Hemd anziehen* təmiz köynək geymək; \frischgesalzen təzə duza qoyulmuş, az duzlanmış; \frische Wäsche təmiz alt paltarı; \frische Truppen təzə gəlmiş qoşun (döyüş görməmiş qoşun); 3. sağlam; \frische Gesichtsfarbe sifətin sağlam rəngi; 4. gümrah, qıvraq; \frischen Mut fassen, ruhlanmaq, ürəklənmək; ◊ auf \frischer Tat ertappen cinayət başında (üstündə) tutmaq (yaxalamaq); II adv 1. sərin; es ist heute ziemlich \frisch bu gün hava nisbətən sərindir; 2. yenidən, təzədən; \frisch anstreichen* təzədən rəngləmək; von \frischem, aufs \frische yenidən; ◊ \frisch gewagt ist halb gewonnen ata. söz ≅ Yaxşı başlanğıc işin yarısıdır -
10 Fuß
m (1*) 1. anat. ayaq; 2. ayaq, qıç (masa və s.) Gewehr bei \Fuß! hərb. ayağa al!; auf / mit bloßen Füßen ayaqyalın; stehenden \Fußes 1) o saat, o dəqiqə, dərhal; 2) ayaq üstdə; (festen) \Fuß fassen ayaqları üstdə möhkəm durmaq; auf freien \Fuß setzen azad etmək; auf großem \Fuß(e) leben varlı həyat keçirmək; auf eigenen Füßen stehen* müstəqil olmaq; mit j-m auf gutem \Fuß stehen* kimləsə yaxşı münasibətdə olmaq; j-m Füße machen kimisə qovmaq; sich die Füße ablaufen* gəzməkdən yorulmaq; zu \Fuß piyada; das hat Hand und \Fuß bu diqqətəlayiqdir (dəyərlidir); das hat weder Hand noch \Fuß bu heç nəyə yaramır; sich mit Händen und Füsen gegen etw. wehren var gücü ilə özünü müdafiə etmək; 3. ətək, yamac (dağda); 4. bölgü (şeirdə); 5. inv fut (ölçü); ◊ auf dem \Fuß(e) folgen dalınca getmək -
11 Gelegenheit
f (11) təsadüf; fürsət; bei der ersten besten \Gelegenheit ilk əlverişli fürsətdə; die \Gelegenheit beim Schopfe fassen / ergreifen fürsətdən istifadə etmək; fürsəti qaçırmamaq -
12 Herz
n -ens, -en 1. ürək; qəlb; ums \Herz qəlbdə, ürəkdə; sich etw. zu \Herzen nehmen* məc. nəyisə ürəyinə salmaq; am \Herzen liegen*: das liegt ihm am \Herzen məc. onun ürəyi bu işin yanındadır; an gebrochenem \Herzen sterben qüssədən ölmək; ans \Herz legen (D) nəyisə kimdənsə təkidlə istəmək; ans \Herz gewachsen məc. sevimli, istəkli, əziz; j-n in sein \Herz schließen* məc. kiməsə məhəbbət bağlamaq; ein Kind unter dem \Herzen tragen* hamilə olmaq; von (ganzem) \Herzen, von \Herzen gern həvəslə, qəlbən; vom \Herzen haben məc. qayğını öz üzərindən atmaq; zu \Herzen gehen* ürəyinə toxunmaq; ich kann zu diesem Menschen kein \Herzfassen bu adamdan gözüm su içmir; sein \Herz ausschütten ürəyini boşaltmaq; kein \Herz haben daşürəkli olmaq; sein \Herz auf der Zunge haben ürəyindəkiləri açıq demək; ihm fiel das \Herz in die Schuhe / Hosen onun ürəyi düşdü (ağzına gəldi); 2. məc. cəsarət; j-m \Herz machen kiməsə ürək-dirək vermək; sich ein \Herz fassen ürəklənmək, cürətlənmək; übers \Herz bringen* həll etmək, qərara gəlmək; 3. mərkəz, əsas; 4. qırmızıtoxmaq (qumar kağızı) -
13 Horn
n (5) 1. buynuz; 2. oh. pl buynuz (xammal); 3. buynuz (qab); 4. (pl \Horne) coğr. dağın zirvəsi, dağın şiş təpəsi; 5. (pl \Horne) mus. şeypur, sümsü; ins \Horn stoßen* mus. şeypur çalmaq; ◊ mit j-m in dasselbe / ins gleiche \Horn blasen* kimləsə curlaşmaq; sich (D) die Hörner ablaufen* / abrennen / abstoßen ağıllanmaq; sich mit Hörnern und Klauen zur Wehr setzen dişiylə-dırnağıyla özünü müdafiəyə qalxmaq; j-m die Hörner bieten / zeigen kiməsə buynuz göstərmək; j-m die Hörner stutzen kiminsə buynuzunu sındırmaq; j-m Hörner aufsetzen kiməsə buynuz qoymaq; əri oğraş etmək, ərə xəyanət etmək; Hörner tragen* buynuz gəzdirmək, oğraş olmaq; den Stier bei den Hörnern fassen işin kökündən yapışmaq -
14 Leib
m (4) 1. bədən, gövdə (insan, heyvan); j-n vor den \Leib stoßen kimisə sinəsindən itələmək; 2. qarın; mir geht’s im \Leibe herum qarnım quruldayır; 3. bel; j-n um den \Leib fassen kimisə belindən qucaqlamaq; ◊ bleib(t) mir vom \Leibe! əl çək(in)!; mit \Leib und Seele canla-başla; sich (D) j-n vom \Leib halten kimisə yaxına buraxmamaq; bei lebendigem \Leibe diri-diri, diri halda; \Leiban\Leib üz-üzə (vuruşda); ein \Leib und eine Seele sein can deyib, can eşitmək -
15 Mut
m -(e)s, oh. pl 1. cəsarət, mərdlik, igidlik, qoçaqlıq, hünər; \Mut fassen cürətlənmək, qeyrətə gəlmək; den \Mut (nicht) verlieren* ruhdan düş(mə)mək; j-m \Mut machen kimisə cürətləndirmək, kiməsə ürək-dirək vermək; 2. guten \Mut(e)s sein yaxşı əhvali-ruhiyyədə olmaq, kefi kök olmaq; es ist ihm gut zu \Mute onun əhvalı yaxşıdır -
16 Schlafittchen
n \Schlafittchen oh. pl: j-n beim \Schlafittchen packen / fassen / nehmen* / kriegen məc. kiminsə yaxasından yapışmaq -
17 Schopf
m (1*) 1. kəkil, cıqqa; 2. təpə (başda); ◊ die Gelegenheit beim \Schopfe fassen fürsəti fövtə verməmək, fürsətdən istifadə etmək -
18 Stier
m (1) 1. öküz; ◊ den \Stier bei / an den Hörnern fassen / packen məc. işin kökündən yapışmaq; 2. astr. Buğa -
19 Taille
f (11) 1. bel, j-n um die \Taille fassen kimisə belindən qucaqlamaq; ein Kleid auf \Taille arbeiten paltarı bədənə uyğun tikmək; 2. qumar oyunu -
20 Vertrauen
n -s, oh. pl etibar, inam (auf, in A, zu D) j-m \Vertrauen schenken, zu j-m \Vertrauen haben / hegen kiməsə inanmaq; im \Vertrauen gizli, xəlvəti; \Vertrauen fassen inanmaq; j-s \Vertrauen mißrauchen kiminsə etibarından suiistifadə etmək; er erweckt \Vertrauen o, etibar qazanır, ona etibar etmək olar
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Fassen — Fassen, verb. reg. act. 1. In eigentlicher und weiterer Bedeutung. 1) Ergreifen und halten, so wohl mit der Hand. Den Degen bey dem Griffe fassen. Jemanden bey den Haaren, das Pferd bey dem Zaume fassen. Er faßte mich an das Kinn. Jemanden bey… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
fassen — V. (Mittelstufe) etw. mit der Hand ergreifen Synonyme: greifen, packen, fangen Beispiele: Er hat sie am Arm gefasst. Das Kind hat den Ball mit beiden Händen gefasst. fassen V. (Mittelstufe) jmdn. festnehmen, jmdn. fangen Synonyme: ergreifen,… … Extremes Deutsch
fassen — fassen: Das altgerm. Verb mhd. vaz̧z̧en, ahd. faz̧z̧ōn »ergreifen, fangen; einfassen; zusammenpacken, aufladen; kleiden, schmücken«, niederl. vatten »fassen, ergreifen; verstehen«, aengl. fatian »holen; eine Frau ins Haus holen, heiraten«, aisl … Das Herkunftswörterbuch
Fassen — ist das Befestigen des Edelsteins in einem Schmuckstück, wie zum Beispiel einen Brillanten in einem Ring fassen. Die Fassung (Fasson) wird durch das Treiben des Metalls über den Stein hergestellt. Dabei wird mit einem Hammer auf den Fasserpunzen… … Deutsch Wikipedia
fassen — Vsw std. (10. Jh.), mhd. vazzen, ahd. fazzōn, mndd. vaten, mndl. vaten Stammwort. Aus g. * fat ō Vsw. fassen , auch in anord. fata, ae. fetian, afr. fatia. Sowohl die Zusammengehörigkeit dieser Wörter untereinander als auch der Vergleich mit Faß … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Fassen — Fassen, 1) (Jagdw.), einen Hund an die Leine fesseln; 2) von Hunden, ein Thier packen; 3) in ein Gefäß füllen, bes. von flüssigen Dingen (so Bier, auch Getreide); 4) (Militärw.), Brod, Pferdefutter, Montirungsstücke u. dgl, in Empfang nehmen; 5)… … Pierer's Universal-Lexikon
Fassen — Fassen, militär. Ausdruck für Brot, Geld, Furage etc. empfangen … Meyers Großes Konversations-Lexikon
fassen — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Auch: • packen • ergreifen • an sich reißen Bsp.: • Die Polizei fasste den Dieb. • Er packte ihre Hand und schüttelte sie … Deutsch Wörterbuch
fassen — erwischen; ergreifen; packen (umgangssprachlich); festnehmen; arripieren (veraltet); verhaften; greifen; ertappen; (jemandes) habhaft werden; fangen; … Universal-Lexikon
fassen — fạs·sen1; fasste, hat gefasst; [Vt] 1 jemanden / etwas fassen eine Person / Sache (mit der Hand, den Händen) greifen und sie festhalten ↔ loslassen: den Rettungsring mit beiden Händen fassen; das Messer am Griff fassen; Sie fasste den Blinden am … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
fassen — 1. anpacken, erfassen, ergreifen, festhalten, greifen, in die Hand nehmen, packen; (ugs.): schnappen. 2. anfassen, anrühren, antasten, berühren; (ugs.): antatschen, begrapschen, betatschen; (ugs. abwertend): tatschen; (landsch.): angreifen,… … Das Wörterbuch der Synonyme
