Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

enervate

  • 1 effēminō

        effēminō āvī, ātus, āre    [ex + femina], to make feminine, represent as feminine: eum (aërem).— Fig., to make womanish, effeminate, enervate: virum dolore: corpus, S.: animos, Cs.
    * * *
    effeminare, effeminavi, effeminatus V
    weaken, enervate, make effeminate, emasculate, unman

    Latin-English dictionary > effēminō

  • 2 ēnervō

        ēnervō āvī, ātus, āre    [ex + nervus], to enervate, weaken, make effeminate, deprive of vigor: me enervavit senectus: epulae enervaverunt corpora, L.: undis artūs, O.: vires, H.: ut enervetur oratio compositione verborum.
    * * *
    enervare, enervavi, enervatus V TRANS
    weaken, enervate; make effeminate; deprive of vigor; cut/remove sinews from

    Latin-English dictionary > ēnervō

  • 3 castrō

        castrō āvī, ātus, āre,    to emasculate, Iu., Cu.— Fig., to enervate: rem p. (censured as low by C.).
    * * *
    castrare, castravi, castratus V
    castrate, emasculate/unman; spay (animal); dock (tail); diminish/impair/weaken

    Latin-English dictionary > castrō

  • 4 dēlumbō

        dēlumbō —, —, āre    [de + lumbus], to enervate, weaken: sententias.
    * * *
    delumbare, delumbavi, delumbatus V TRANS
    injure (by dislocating hip); bring down on haunches; lame, weaken; bend/curve

    Latin-English dictionary > dēlumbō

  • 5 ē - molliō

        ē - molliō iī, ītus, īre,    to make soft, soften: arcūs, L. — Fig., to soften, make mild, enervate: mores, O.: exercitum, L.: quos nondum pax emollierit, Ta.

    Latin-English dictionary > ē - molliō

  • 6 liquefaciō

        liquefaciō —, factus, ere, pass. liquefīō, factus, fierī    [liqueo+facio], to make liquid, melt, dissolve, liquefy: legem aera liquefacta: flammā tura, O.: saxa (Aetnae), i. e. lava, V.: caecā medullae Tabe liquefactae, putrid, O.: liquefacta boum per viscera, V.: liquefacta rursus unda, cleared, O.—Fig., to weaken, enervate: quos nullae laetitiae liquefaciunt voluptatibus: liquefiunt pectora curis, O.
    * * *
    liquefacere, liquefeci, liquefactus V TRANS
    melt, dissolve; make (melody) clear and sweet (liquid)

    Latin-English dictionary > liquefaciō

  • 7 mācerō

        mācerō āvī, ātus, āre    [2 MAC-], to make soft, make tender, soften, soak, steep, macerate: salsamenta, T.— To weaken, waste, enervate: nos fame, L.: macerari ignibus, H.: siti maceratus, Cn.— To fret, vex, torment, distress, torture, pain: quor me macero? T.: vos desiderio, L.: Maceror interdum, quod, etc., am vexed, O.
    * * *
    macerare, maceravi, maceratus V
    make wet/soft, soak/steep/bathe; soften; wear down, exhaust; worry, annoy/vex

    Latin-English dictionary > mācerō

  • 8 re-solvō

        re-solvō solvī, solūtus, ere,    to untie, unfasten, unbind, loose, loosen, release, open: equos, unyoke, O.: fila, separate, O.: oras, cast loose, L.: resoluta catenis Incedit virgo, i. e. release, O.: litteras, L.: iugulum mucrone, O.: faucīs haec in verba, O.: fatis ora, V.: dolos tecti ambagesque (Labyrinthi), i. e. explain, V.: nivem, melt, O.: Venus tenebras resolvit, V.: Zephyro se glaeba resolvit, is softened, V.—To relax, unnerve, enervate, enfeeble: (Cerberus) inmania terga resolvit Fusus humi, stretched out, V.: utrumque (concubitus), O.: corpus (somno), O.: resolutis membris, Cu.—Fig., to set free, release: Teque piacula nulla resolvent, H.—To do away, cancel, make void, dispel: litem quod lite resolvit, H.: Invitat genialis hiemps curasque resolvit, V.: iura (pudoris), V.

    Latin-English dictionary > re-solvō

  • 9 emollio

    emollire, emollivi, emollitus V
    soften; enervate, mellow

    Latin-English dictionary > emollio

  • 10 resolvo

    resolvere, resolvi, resolutus V
    loosen, release, disperse, melt; relax; pay; enervate, pay back; break up; fin

    Latin-English dictionary > resolvo

  • 11 castro

    castro, āvi, ātum, 1, v. a. [Sanscr. çastra, knife, sword].
    I.
    To deprive of generative power (both of male and female), to emasculate, castrate, geld:

    hircum,

    Plaut. Merc. 2, 2, 1 and 4:

    agnum,

    Varr. R. R. 2, 2, 18:

    gallos,

    id. ib. 3, 9, 3; Curt. 6, 3, 12; Val. Max. 6, 1, 13; Suet. Dom. 7:

    sues,

    Plin. 8, 51, 77, § 208; 10, 21, 25, § 50; 11, 51, 112, § 261 al.—
    2.
    Transf. to plants, to prune, lop, trim, Cato, R. R. 33, 2; Plin. 17, 20, 33, § 144; 24, 8, 33, § 49.—
    B.
    Trop.: vina saccis, to pass through a sack or bag, to filter, Plin. 19, 4, 19, § 53; cf. id. 14, 22, 28, § 138 sq.:

    siligo castrata,

    i. e. cleaned, id. 18, 9, 20, § 86:

    semen,

    id. 15, 14, 15, § 51.—
    II.
    In gen., to shorten, cut off, curtail:

    caudas catulorum,

    Col. 7, 12, 14; cf. Plin. 8, 41, 63, § 153:

    alvos apum,

    to take up, to take out the honey, Col. 9, 15, 4; 9, 15, 11; cf.:

    castrare alvearia,

    Pall. 7, 7.—
    B.
    Trop., to enervate, debilitate: castrata res publica morte Africani, weakened (a vulgar figure, acc. to Cic. de Or. 3, 41, 164; Quint. 8, 6, 15):

    nisi illum (Maecenatem) enervasset felicitas, immo castrasset,

    Sen. Ep. 19, 9:

    libellos,

    to remove obscenity, to expurgate, Mart. 1, 35, 14:

    vires,

    to diminish, Plin. 11, 18, 19, § 60:

    avaritiam,

    to check, restrain, Claud. Eutr. 1, 192.

    Lewis & Short latin dictionary > castro

  • 12 comminuo

    com-mĭnŭo, ŭi, ūtum, 3, v. a., to make small, either by breaking into many small parts, or by removing parts from the whole (class. in prose and poetry).
    I.
    To separate into small parts, to break or crumble to pieces, to crush, split, etc.: saxo cere comminuit brum, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 1, 412 (Ann. v. 586 Vahl.):

    fores et postes securibus,

    Plaut. Bacch. 5, 1, 31:

    ossa atque artua illo scipione,

    id. Men. 5, 2, 103:

    tibi caput,

    id. Rud. 4, 4, 74:

    illi statuam... deturbant, affligunt, comminuunt, dissipant,

    Cic. Pis. 38, 93:

    scalas,

    Sall. J. 60, 7:

    anulum,

    Cic. Verr. 2, 4, 25, § 56:

    lapidem,

    Plin. 2, 103, 106, § 233:

    vitrea,

    Stat. S. 1, 6, 73:

    fabas molis,

    Ov. Med. Fac. 72:

    vasa crystallina,

    Petr. 64.—Also of medicines:

    calculos,

    Plin. 20, 4, 13, § 23.—Fig.: diem articulatim, i.e. to divide into hours, Plaut. ap. Gell. 3, 3, 5.—
    II.
    To lessen, diminish.
    A.
    Lit. (very rare): argenti pondus et auri, * Hor. S. 1, 1, 43:

    opes civitatis,

    Cic. Verr. 2, 5, 37, § 98:

    regni opes,

    Sall. J. 62, 1.—
    2.
    Transf. to persons:

    re familiari comminuti sumus,

    Cic. Att. 4, 3, 6.—
    B.
    Trop. (freq.), to weaken, impair, enervate:

    nullum esse officium tam sanctum atque solenne, quod non avaritia comminuere atque violare soleat,

    Cic. Quint. 8, 26:

    ingenia,

    Quint. 1, 7, 33; cf.:

    ingenii vires,

    Ov. P. 3, 3, 34;

    and, animum,

    Plin. Ep. 9, 2, 1.—
    2.
    Transf. to persons:

    Viriathus, quem C. Laelius praetor fregit et comminuit,

    Cic. Off. 2, 11, 40;

    so of enemies,

    Flor. 1, 3, 3; 2, 6, 28:

    nec te natalis origo Comminuit (i. e. animum tuum),

    Ov. M. 12, 472:

    lacrimis comminuēre meis, i.e. vinceris, commoveberis,

    id. H. 3, 134.

    Lewis & Short latin dictionary > comminuo

  • 13 consumo

    con-sūmo, sumpsi, sumptum, 3 ( perf. sync. consumpsti, Prop. 1, 3, 37; inf. consumpse, Lucr. 1, 234), v. a., to take wholly or completely, i. e.,
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (post-Aug. and rare):

    vasti surgunt immensis torquibus orbes, tergaque consumunt pelagus,

    take up, completely cover, Manil. 5, 584:

    tela omnia solus pectore consumo,

    Sil. 5, 640; cf.:

    clipeo tela,

    id. 10, 129:

    jugulo ensem,

    Stat. Th. 10, 813:

    ferrum pectore,

    id. ib. 12, 745; cf. id. Achill. 2, 205; Dig. 26, 7, 54.—
    B.
    In partic., of food, to eat, consume, devour (class.):

    agri multa efferunt quae vel statim consumantur vel mandentur condita vetustati,

    Cic. N. D. 2, 60, 151:

    frumenta,

    Caes. B. G. 6, 43; cf. id. ib. 7, 17;

    7, 77: fruges,

    Hor. Ep. 1, 2, 27:

    vitiatum (aprum),

    id. S. 2, 2, 92:

    angues,

    Cic. N. D. 1, 36, 101:

    draconem,

    Suet. Tib. 72:

    mensas accisis dapibus,

    Verg. A. 7, 125 al. —
    II.
    Transf.
    1.
    In gen., to consume, devour, waste, squander, annihilate, destroy, bring to naught, kill.
    a.
    Of inanimate things:

    faciat quod lubet: Sumat, consumat, perdat,

    Ter. Heaut. 3, 1, 56; cf. Sall. C. 12, 2:

    patrimonium per luxuriam,

    Cic. Rosc. Am. 2, 6:

    bona paterna,

    Quint. 3, 11, 13; 3, 11, 16:

    omnem materiam,

    Ov. M. 8, 876: omne id aurum in ludos, Liv. 39, 5, 9; Val. Max. 3, 1, 1 fin.; cf. 2. b infra:

    omnes fortunas sociorum,

    Caes. B. G. 1, 11; cf.:

    omnes opes et spes privatas meas,

    Sall. H. Fragm. 2, 96, 2 Dietsch:

    omnia flammā,

    Caes. B. C. 2, 14; cf.:

    aedes incendio,

    Liv. 25, 7, 6:

    domum incendio,

    Suet. Calig. 59:

    consumpturis viscera mea flammis,

    Quint. 6, prooem. §

    3: viscera fero morsu,

    Ov. M. 4, 113:

    anulum usu,

    id. P. 4, 10, 5; cf.:

    ferrum rubigine,

    to eat, consume, Curt. 7, 8, 15.—Of time, to spend, pass:

    horas multas saepe suavissimo sermone,

    Cic. Fam. 11, 27, 5:

    dicendo tempus,

    id. Verr. 2, 2, 39, § 96:

    diem altercatione,

    id. Fam. 1, 2, 1; id. Univ. 1 fin.; id. Fam. 7, 1, 1:

    annua tempora,

    Lucr. 5, 618:

    consumitur vigiliis reliqua pars noctis,

    Caes. B. G. 5, 31; id. B. C. 2, 23:

    magnam partem diei,

    id. B. G. 5, 9 fin.:

    omne tempus,

    Liv. 29, 33, 9; 24, 14, 10:

    dies decem in his rebus,

    Caes. B. G. 5, 11:

    in eo studio aetatem,

    Cic. Off. 1, 1, 2:

    tota nox in exinaniendā nave consumitur,

    id. Verr. 2, 5, 25, § 64; Caes. B. C. 2, 23, 1:

    multos dies per dubitationem,

    Sall. J. 62, 9; cf. Tac. H. 4, 43 fin.:

    omne tempus circa Medeam,

    id. Or. 3:

    continuum biduum epulando potandoque,

    Suet. Tib. 42: precando Tempora cum blandis verbis, to waste or lose time and words in supplications, Ov. M. 2, 575:

    multis diebus et laboribus consumptis,

    Sall. J. 93, 1:

    ubi longa meae consumpsti tempora noctis?

    Prop. 1, 3, 37.—Of strength, feeling, voice, etc.:

    in quo tanta commoveri actio non posset, si esset consumpta superiore motu et exhausta,

    Cic. de Or. 3, 26, 103:

    adfectus,

    Quint. 2, 13, 13; 4, 2, 120:

    spiritus,

    id. 11, 3, 53:

    vocem instans metus,

    Tac. H. 1, 42:

    ignominiam,

    id. ib. 3, 24:

    gratiam rei nimiā captatione,

    Quint. 8, 6, 51:

    vires ipsā subtilitate,

    id. 12, 2, 13:

    bona ingenii,

    id. 12, 5, 2; 3, 11, 23; cf. Sall. J. 25, 11.— Poet.: cum mare, cum terras consumpserit, aëra tentet, i. e.- seek a refuge therein in vain, Ov. H. 6, 161.—
    b.
    Of living beings.
    (α).
    To destroy, kill:

    si me vis aliqua morbi aut natura ipsa consumpsisset,

    Cic. Planc. 37, 90; cf.:

    quos fortuna belli consumpserat,

    Sall. H. 1, 41, 5 Dietsch:

    tantum exercitum fame,

    Caes. B. G. 7, 20 fin.; so,

    siti,

    Hirt. B. G. 8, 41 fin.:

    acie,

    Vell. 2, 52, 5:

    morte,

    Tib. 1, 3, 55:

    morbo,

    Nep. Reg. 2, 1:

    senio et maerore,

    Liv. 40, 54, 1 al. —Facete:

    garrulus hunc consumet,

    Hor. S. 1, 9, 33.—
    (β).
    Rarely, to waste, weaken, enervate:

    inediā et purgationibus et vi ipsius morbi consumptus es,

    Cic. Fam. 16, 10, 1; cf. Ov. M. 9, 663;

    and consumpta membra senectā,

    id. ib. 14, 148.—
    2.
    In partic.
    a.
    To divide, make an exhaustive division of (very rare):

    inventio in sex partis consumitur,

    Auct. Her. 1, 3, 4.—
    b.
    Aliquid in aliquā re, rar. in aliquid or absol. (in Cic. only with in and abl.; cf. Madv. ad Cic. Fin. 5, 19, 53), to bestow upon something, to use, employ, spend upon or about something.
    (α).
    In aliquā re:

    pecuniam in agrorum emptionibus,

    to lay out, invest, Cic. Agr. 1, 5, 14:

    aurum in monumento,

    id. ib. 1, 4, 12; Nep. Timoth. 1, 2:

    studium in virorum fortium factis memoriae prodendis,

    Cic. Fam. 6, 12, 5; cf.:

    in armis plurimum studii,

    Nep. Epam. 2, 5:

    tantum laboris in rebus falsis,

    Quint. 12, 11, 15:

    curam in re unā,

    Hor. S. 2, 4, 48:

    ingenium in musicis,

    Cic. Fin. 5, 19, 50; cf. id. Phil. 5, 18, 49; id. Sest. 13, 31; Quint. 1, 2, 11.—
    (β).
    In aliquid (cf. the Gr. analiskein eis ti):

    tota in dulces consument ubera natos,

    Verg. G. 3, 178; Prop. 4 (5), 6, 55:

    umorem in arbusta,

    Sen. Q. N. 3, 11, 3:

    bona paterna in opera publica,

    Quint. 3, 11, 13:

    pecuniam in monumentum,

    Dig. 35, 1, 40 fin.
    (γ).
    Absol.:

    si quid consili Habet, ut consumat nunc, quom nil obsint doli,

    use up, exhaust, Ter. And. 1, 1, 133.

    Lewis & Short latin dictionary > consumo

  • 14 delumbo

    dē-lumbo, no perf., ātum, 1, v. a. [id.], to lame in the loins (very rare).
    I.
    Lit.:

    quadrupede delumbata,

    Plin. 28, 4, 7, § 36. —
    B.
    Transf. to vend: radices delumbatae, Plin 19, 6, 33, § 109: lacunaria curva ad circinum delumbata, bent into an arch, Vitr., 6, 5.—
    * II.
    Trop., to weaken, enervate: sententias (with concīdere), * Cic. Or. 69 fin..; cf. delumbis.

    Lewis & Short latin dictionary > delumbo

  • 15 effemino

    ef-fēmĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [femina], to make feminine. *
    I.
    Lit.:

    effeminarunt eum (sc. aërem) Junonique tribuerunt,

    Cic. N. D. 2, 26, 66.—
    II.
    Trop., to make womanish, effeminate, to enervate:

    fortitudinis praecepta sunt, quae effeminari virum vetant in dolore,

    Cic. Fin. 2, 29, 94: corpus animumque virilem, * Sall. C. 11, 3:

    animos,

    Caes. B. G. 1, 1, 3:

    homines (with remollescere),

    id. ib. 4, 2 fin.; cf.:

    cogitationibus mollissimis effeminamur,

    Cic. Tusc. 1, 40:

    vultus,

    id. Or. in Clod. Fragm. 5, p. 153 ed. Orell.:

    illa elocutio res ipsas effeminat,

    Quint. 8 prooëm. § 20.—
    B.
    Meton. (causa pro effectu), to dishonor, disgrace, Claud. in Eutrop. 1, 10.—Hence, effēmĭnātus, a, um, P. a.
    A.
    Womanish, effeminate (cf.:

    mollis, luxuriosus, dissolutus): ne quid effeminatum aut molle sit,

    Cic. Off. 1, 35, 129; cf. id. Tusc. 4, 30:

    intolerabile est servire impuro, impudico, effeminato,

    id. Phil. 3, 5; so absol., Col. praef. § 15; cf.

    histrio,

    Tert. Spect. 25:

    furialis illa vox, religiosis altaribus effeminata,

    Cic. Planc. 35, 86:

    effeminata ac levis opinio,

    id. Tusc. 2, 22, 52:

    effeminata et enervis compositio,

    Quint. 9, 4, 142; cf. id. 1, 8, 2; 2, 5, 10 al.— Comp.:

    multitudo Cypriorum,

    Val. Max. 9, 3 fin.—Sup.: animi languor, Q. Cic. ap. Cic. Fam. 16, 27. —
    B.
    In mal. part., that submits to unnatural lust:

    pathicus,

    Suet. Aug. 68; Auct. Priap. 58, 2; Vulg. 3 Reg. 14, 24 al.— Adv.: effēmĭnāte, effeminately (acc. to A.), Cic. Off. 1, 4 fin.; Sen. Cons. ad Polyb. 36; Val. Max. 2, 7, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > effemino

  • 16 emollio

    ē-mollĭo, ii, ītum, 4, v. a., to make soft, to soften (perh. not ante-Aug.).
    I.
    Lit.:

    humor arcus fundasque et jaculorum amenta emollierat,

    Liv. 37, 41; Cels. 8, 4:

    ova macerata,

    Plin. 10, 60, 80, § 167; 18, 7, 17, § 77; 20, 2, 6, § 11 al.—
    B.
    Transf.:

    colores,

    to soften, make more delicate, Plin. 35, 17, 57, § 198.—
    II.
    Trop.
    A.
    In a good sense, to make mild or gentle, to mollify:

    mores,

    Ov. P. 2, 9, 48:

    severa praecepta,

    Aur. Vict. Epit. 48.—
    B.
    In a bad sense, to enervate, render effeminate:

    exercitum (Capua),

    Liv. 27, 3; cf. id. 38, 49; Tac. H. 3, 2; id. Agr. 11:

    emollit gentes clementia caeli,

    Luc. 8, 565:

    auctoritatem principis,

    to weaken, Aur. Vict. Epit. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > emollio

  • 17 enervatus

    ē-nervo, āvi, ātum, 1 (scanned ĕnervans and ĕnervātum in Prud. Cath. 8, 64; contra Symm. 2, 143), v. a. [enervis], to take out the nerves or sinews.
    I.
    Prop. (rare and post-class.):

    poplites securi,

    App. M. 8, p. 215:

    cerebella,

    Apic. 4, 2; 7, 7:

    enervatus Melampus,

    i. e. unmanned, Claud. in Eutr. 1, 315.—
    II.
    Transf., in gen., to enervate, weaken, render effeminate (class.; esp. freq. in the part. perf.):

    non plane me enervavit senectus,

    Cic. de Sen. 10, 32:

    corpora animosque,

    Liv. 23, 18:

    artus undis,

    Ov. M. 4, 286:

    vires,

    Hor. Epod. 8, 2:

    animos (citharae),

    Ov. R. Am. 753:

    orationem compositione verborum,

    Cic. Or. 68 fin.; cf.:

    corpus orationis,

    Petr. S. 2, 2:

    incendium belli (with contundere),

    Cic. Rep. 1, 1.—Hence, ēnervātus, a, um, P. a., unnerved, weakened, effeminate, weakly, unmanly:

    enervati atque exsangues,

    Cic. Sest. 10, 24; cf. id. Att. 2, 14; id. Pis. 33 fin.; 35, 12:

    philosophus (with mollis and languidus),

    id. de Or. 1, 52 fin. — Transf. of inanimate subjects:

    ratio et oratio (with mollis),

    id. Tusc. 4, 17, 38; cf.:

    muliebrisque sententia,

    id. ib. 2, 6:

    vita (with ignava),

    Gell. 19, 12 fin.:

    felicitas,

    Sen. Prov. 4 med.

    Lewis & Short latin dictionary > enervatus

  • 18 enervo

    ē-nervo, āvi, ātum, 1 (scanned ĕnervans and ĕnervātum in Prud. Cath. 8, 64; contra Symm. 2, 143), v. a. [enervis], to take out the nerves or sinews.
    I.
    Prop. (rare and post-class.):

    poplites securi,

    App. M. 8, p. 215:

    cerebella,

    Apic. 4, 2; 7, 7:

    enervatus Melampus,

    i. e. unmanned, Claud. in Eutr. 1, 315.—
    II.
    Transf., in gen., to enervate, weaken, render effeminate (class.; esp. freq. in the part. perf.):

    non plane me enervavit senectus,

    Cic. de Sen. 10, 32:

    corpora animosque,

    Liv. 23, 18:

    artus undis,

    Ov. M. 4, 286:

    vires,

    Hor. Epod. 8, 2:

    animos (citharae),

    Ov. R. Am. 753:

    orationem compositione verborum,

    Cic. Or. 68 fin.; cf.:

    corpus orationis,

    Petr. S. 2, 2:

    incendium belli (with contundere),

    Cic. Rep. 1, 1.—Hence, ēnervātus, a, um, P. a., unnerved, weakened, effeminate, weakly, unmanly:

    enervati atque exsangues,

    Cic. Sest. 10, 24; cf. id. Att. 2, 14; id. Pis. 33 fin.; 35, 12:

    philosophus (with mollis and languidus),

    id. de Or. 1, 52 fin. — Transf. of inanimate subjects:

    ratio et oratio (with mollis),

    id. Tusc. 4, 17, 38; cf.:

    muliebrisque sententia,

    id. ib. 2, 6:

    vita (with ignava),

    Gell. 19, 12 fin.:

    felicitas,

    Sen. Prov. 4 med.

    Lewis & Short latin dictionary > enervo

  • 19 liquefacio

    lĭquĕfăcĭo, fēci, factum, 3, v. a., and pass. lĭquĕfīo ( e long, Sil. 1, 178), factus, fĭĕri [liqueo-facio], to make liquid, to melt, dissolve, liquefy (class.; but in act. very rare).
    I.
    Lit.:

    glacies liquefacta,

    Cic. N. D. 2, 10, 26:

    legum aera liquefacta,

    id. Cat. 3, 8, 19:

    liquefactum plumbum,

    Verg. A. 9, 588:

    saxa (Aetnae),

    i. e. lava, id. G. 1, 473:

    ne sol liquefaciat ceram,

    Plin. 21, 14, 49, § 84:

    sevum liquefieri prius jubent,

    id. 28, 9, 38, § 144:

    margaritas aceto liquefactas,

    Suet. Calig. 37:

    ut cibos mansos ac prope liquefactos demittimus,

    Quint. 10, 1, 19.—
    B.
    Transf., part. perf., dissolved, putrefied:

    caecā medullae Tabe liquefactae,

    Ov. M. 9, 175:

    liquefacta boum per viscera,

    Verg. G. 4, 555.—
    II.
    Trop.
    A.
    To weaken, enervate:

    quos nullae futtiles laetitiae exsultantes languidis liquefaciunt voluptatibus,

    Cic. Tusc. 5, 6, 16:

    sic mea perpetuis liquefiunt pectora curis,

    Ov. P. 1, 2, 57.—
    B.
    To soften. melt: Bacchi dona volunt epulasque [p. 1070] et carmina rursus Pieria liquefacta lyra, Sil. 11, 416.

    Lewis & Short latin dictionary > liquefacio

  • 20 macero

    mācĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [prob. from root mag-, massô, to knead; through an adj. mācerus; v. Corss. Ausspr. 1, 395; cf. also măcer], to make soft or tender, to soften by steeping, to soak, steep, macerate (not in Cic. or Cæs.).
    I.
    Lit.:

    brassicam in aquam,

    Cato, R. R. 156, 5:

    salsamenta,

    Ter. Ad. 3, 3, 27:

    in piscina lupinum,

    Col. 1, 6, 21:

    semen lacte,

    id. 11, 3, 51:

    (ramos genistae) marinā aquā,

    Plin. 24, 9, 40, § 66:

    (siliginem) novem diebus maceratum... subigunt,

    id. 18, 11, 27, § 106:

    grana (cacaliae) in oleo,

    id. 25, 11, 85, § 135:

    intestina piscium sale,

    id. 31, 7, 43, § 93:

    podagrici crura macerantes,

    Vitr. 18, 3.—
    II.
    Transf., to weaken in body or mind, to waste away, enervate.
    A.
    Of the body:

    multos iste morbus homines macerat,

    Plaut. Capt. 3, 4, 22; Liv. 26, 13:

    quam lentis macerer ignibus,

    Hor. C. 1, 13, 8; cf.:

    Macedo siti maceratus,

    Curt. 5, 13, 24:

    pars exercitus ad utilitatem nostram macerata perductaque ad exitiabilem famem,

    Vell. 2, 112, 4:

    Fabius sic maceravit Hannibalem, ut, etc.,

    i. e. Hannibal's army, Flor. 2, 6, 28:

    muscus crura vitium situ et veterno macerat,

    Col. 4, 22, 6:

    cor solum viscerum vitiis non maceratur,

    Plin. 11, 37, 69, § 182.—
    B.
    Of the mind, to fret, vex, torment, distress, torture, pain (syn.:

    crucio, torqueo): egemet me concoquo et macero et defatigo,

    fret myself, Plaut. Trin. 2, 1, 2:

    quor me excrucio? quor me macero? quor meam senectutem sollicito?

    Ter. And. 5, 3, 15; cf. id. Eun. 1, 2, 107:

    noli te macerare,

    id. And. 4, 2, 2:

    cura satis me lacrumis maceravi,

    Plaut. Capt. 5, 1, 8:

    hoc me facinus miserum macerat,

    id. Mil. 3, 1, 21: infelix sollicitudo persequitur nec oratorem macerat et coquit, * Quint. 12, 10, 77:

    quae vos macerent desiderio,

    Liv. 5, 54, 3; 26, 13, 8.— Poet., with a causal object-clause:

    consimili ratione ab eodem saepe timore macerat invidia, ante oculos illum esse potentem,

    Lucr. 3, 75.— Mid., to vex, torment one's self:

    maceror interdum, quod sim tibi causa dolendi,

    Ov. H. 2, 125: unum hoc maceror et doleo tibi deesse, Terenti, C. Caes. ap. Suet. Vit. Ter. fin.: ex desiderio magis magisque maceror, Afran. ap. Charis. p. 182 P.

    Lewis & Short latin dictionary > macero

См. также в других словарях:

  • Enervate — E*ner vate, v. t. [imp. & p. p. {Enervated}; p. pr. & vb. n. {Enervating}.] [L. enervatus, p. p. of enervare, fr. enervis nerveless, weak; e out + nervus nerve. See {Nerve}.] To deprive of nerve, force, strength, or courage; to render feeble or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Enervate — E*ner vate, a. [L. enervatus, p. p.] Weakened; weak; without strength of force. Pope. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • enervate — index debilitate, depreciate, disable, disarm (divest of arms), eviscerate, exhaust (deplete), extenuate …   Law dictionary

  • enervate — (v.) c.1600, from L. enervatus, pp. of enervare to weaken (see ENERVATION (Cf. enervation)). Related: Ennervated; ennervating …   Etymology dictionary

  • enervate — *unnerve, emasculate, unman Analogous words: *weaken, enfeeble, debilitate, undermine, sap, disable: *abase, demean, debase, degrade: exhaust, jade, fatigue, *tire, weary Antonyms: harden, inure Contrasted words: energize, * …   New Dictionary of Synonyms

  • enervate — [v] tire, wear out debilitate, devitalize, disable, enfeeble, exhaust, fatigue, incapacitate, jade, paralyze, sap, unnerve, vitiate, weaken, weary; concepts 156,225,250 Ant. activate, animate, empower, energize, invigorate, liven, strengthen …   New thesaurus

  • enervate — ► VERB ▪ cause to feel drained of energy. DERIVATIVES enervation noun. ORIGIN Latin enervare weaken (by extraction of the sinews) , from nervus sinew …   English terms dictionary

  • enervate — [en′ər vāt΄; ] for adj. [ ē nʉr′vit, ē nʉr′vāt΄] vt. enervated, enervating [< L enervatus, pp. of enervare < enervis, nerveless, weak < e , out + nervus, NERVE] to deprive of strength, force, vigor, etc.; weaken physically, mentally, or… …   English World dictionary

  • enervate — I (New American Roget s College Thesaurus) v. t. weaken, devitalize, unnerve, paralyze, soften, emasculate, unman, debilitate, enfeeble, effeminate. See impotence, weakness.Ant., innervate, invigorate. II (Roget s IV) v. Syn. debilitate,… …   English dictionary for students

  • enervate oneself — index carouse Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • enervate / innervate —    Innervate means to supply with nerves or vitality : The therapist innervated the shoulders with massage.    Enervate is to weaken or destroy the vitality of: The negative attitude enervated her enthusiasm …   Confused words

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»