Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

encelădus

  • 21 Aetna

    Aetna, ae, f. (Αἴτνη; dah. auch die griech. Form Aetnē, ēs, f., zB. Ov. met. 13, 877, M2, s. Burm. Ov. met. 2, 220. Weber Lucan. 5, 99), I) der feuerspeiende Berg Ätna auf Sizilien, noch j. Etna, Lucr. 6, 639. Sen. ep. 79, 4. Plin. 2, 236. – nach dem Mythus die Bergmasse, die Jupiter auf den Giganten Typhуeus (od. Typhon) od. Enceladus (s. Ov. met. 3, 303. Verg. Aen. 3, 578) warf; dah. sprichw., onus Aetnā gravius, von einer schweren Last, Cic. de sen. 4. – oder nach andern im Innern die Werkstätte Vulkans u. seiner Zyklopen, die hier Jupiters Blitze schmieden, s. Cic. de div. 2, 43. Verg. georg. 1, 472, dazu Voß p. 191 sqq. – In seinen Krater stürzte sich der Philosoph Empedokles, Hor. de art. poët. 465. – Plur. appell. = feuerspeiende Berge, Aetnae omnes, Lucil. sat. 3, 14. – Dav. Aetnaeus, a, um (Αἰτναιος), zum Ätna gehörig, ätnäisch, des Ätna, ignes, Cic.: favillae, Amm.: als Beiname Vulkans, deus, Val. Flacc.: u. der Zyklopen, fratres, Verg.: pastor, der Zyklop Polyphem, Ov.: flumen, Ov. – Plur. subst., Aetnaeī, ōrum, m., die Anwohner des Ätna, Iustin. 22, 1, 11. – dah. meton. ( pars pro toto) = sizilisch, tellus, Sizilien, Ov.: triumphi, Sil. – II) Stadt am Fuße des Berges Ätna, früher Innesa, j. Nicolosi, Cic. Verr. 3, 105. – Dav. Aetnēnsis, e, zur Stadt Ätna gehörig, ätnensisch, ager, Cic.: Plur. subst.,
    ————
    Aetnēnsēs, ium, m., die Einwohner der Stadt Ätna, die Ätnenser, Cic. u. Plin. – Über die gedehnte Form Aetina bei Plaut. mil. 1060 (1065) R. vgl. G. Löwe Coniect. Plaut. p. 215 sq. (auch über die Schreibung Aethna).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Aetna

  • 22 iaculator

    iaculātor, ōris, m. (iaculor), der Schleuderer, Abwerfer, I) im allg.: evulsis truncis Enceladus iaculator audax, Hor. carm. 3, 4, 55: iac. fulminis, v. Jupiter, Stat. Theb. 12, 562. Arnob. 4, 22. – II) insbes.: A) der Fischer mit dem Wurfnetz (rete iaculum), Plaut. fr. bei Isid. orig. 19, 5, 2. – B) als milit. t. t., der Wurfschütze, i. Lycotas, Ov.: i. Maurus, Liv.: iaculatores Numidae, Liv.: missis a Boccho iaculatoribus ad conficiendos leones, Sen.: equo iaculator Hibero, Corp. inscr. Lat. 2, 2660.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > iaculator

  • 23 jaculator

    jăcŭlātor, ōris, m. [id.], a thrower, caster, hurler.
    I.
    In gen.:

    Enceladus jaculator audax (truncorum),

    Hor. C. 3, 4, 55:

    fulminis,

    Stat. Th. 12, 562; Arn. 4, 22:

    missis a rege Boccho jaculatoribus,

    Sen. Brev. Vit. 13, 6.—
    II.
    In partic.
    A.
    A thrower of the dart or javelin (a sort of light-armed soldier, who carried only a dart or javelin):

    jaculatorum manus,

    Liv. 36, 18; 21, 21 al. —
    B.
    A caster of the net, a fisherman, Plaut. ap. Isid. Orig. 19, 5, 2.—
    III.
    Trop., an accuser:

    felix orator quoque maximus et jaculator,

    Juv. 7, 193.

    Lewis & Short latin dictionary > jaculator

См. также в других словарях:

  • Enceladus — can refer to: *Enceladus (mythology), one of the Gigantes (giants) in Greek mythology *Enceladus (moon), a natural satellite of Saturn …   Wikipedia

  • Enceladus — bezeichnet: einen Giganten aus der griechischen Mythologie in lateinischer Namensform, siehe Enkelados; einen Mond des Planeten Saturn, siehe Enceladus (Mond). eine Gattung der Laufkäfer, siehe Enceladus (Gattung) …   Deutsch Wikipedia

  • ENCELADUS — Titanis ac Terrae fil. Gigantum ommum, qui adversus Iovem coniuravêrunt, longe maximus, quem Iuppiter fulmine ictum Aetnae monti supposuit. Virg. Aen. l. 3. v. 578. Fama est, Euceladi semustum fulmine corpus Urgeri mole hac, ingentemque insuper… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Encelădus — Encelădus, 1) (Myth.), s. Enkelados; 2) (E. Bon.), Untergattung der Laufkäfer (Abtheilung Bipartiti); Art: E. gigas, aus Westafrika …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Encelădus — (Enkelados), der zweite Saturnmond; s. auch Giganten …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Enceladus — Enceladus, myth., der Erde u. des Tartarus Sohn, einer der mit den Göttern kämpfenden Giganten, unter der Insel Sicilien begraben …   Herders Conversations-Lexikon

  • Enceladus —   [nach Enkelados, einem Giganten der griechischen Sage], einer der Monde des Planeten Saturn …   Universal-Lexikon

  • Enceladus — [en sel′ə dəs] n. [L < Gr Enkelados] a smooth satellite of Saturn having more reflective brightness than any other celestial body in the solar system …   English World dictionary

  • Enceladus — Encelade (lune) Pour les articles homonymes, voir Encelade. Encelade …   Wikipédia en Français

  • Enceladus — /en sel euh deuhs/, n. 1. Class. Myth. a giant with a hundred arms buried under Mount Etna, in Sicily. 2. Astron. a natural satellite of the planet Saturn. * * * ▪ astronomy  second nearest of the major regular moons of Saturn and the brightest… …   Universalium

  • Enceladus Nunataks — (coord|71|43|S|69|27|W|) is a group of about eight nunataks scattered over a wide area at the head of the drainage basin of Saturn Glacier, in southern Alexander Island. Mapped from trimetrogon air photography taken by Ronne Antarctic Research… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»