-
1 torno
tornotorno ['torno]sostantivo Maskulinlevarsi di torno von hier verschwindenDizionario italiano-tedesco > torno
2 torno
torno, āvī, ātum, āre (τορνεύω), mit dem Drechseleisen runden, drechseln, I) eig. u. übtr.: a) eig.: sphaeram, Cic.: hastas, Plin.: tornata ungula, der runde Huf, Calp.: idque ita tornavit, ut nihil efficere posset rotundius, Cic. Tim. 6, 17. – b) übtr.: barbam, streichen, Hieron. epist. 50, 2. – II) bildl.: versus male tornati, schlecht gedrechselte, mißlungene, Hor. de art. poët. 441.
3 torno
torno, āvī, ātum, āre (τορνεύω), mit dem Drechseleisen runden, drechseln, I) eig. u. übtr.: a) eig.: sphaeram, Cic.: hastas, Plin.: tornata ungula, der runde Huf, Calp.: idque ita tornavit, ut nihil efficere posset rotundius, Cic. Tim. 6, 17. – b) übtr.: barbam, streichen, Hieron. epist. 50, 2. – II) bildl.: versus male tornati, schlecht gedrechselte, mißlungene, Hor. de art. poët. 441.4 torno
1. 'tɔrno m1) TECH Drehbank f2)3)2. 'tɔrno adven torno a… — um… herum
sustantivo masculino1. [de alfarero] Drehscheibe die————————en torno a locución preposicional1. [alrededor de]2. [aproximadamente]tornotorno ['torno]num1num (máquina) Drehbank femenino; (para madera) Drechslerbank femenino; (de alfarero) Drehscheibe femenino5 en torno a ese tema
en torno a ese temazu diesem Thema6 en torno a
en torno aum... herum7 pivotar en torno a un asunto
pivotar en torno a un asuntosich um ein Thema drehen8 in un salto vado e torno
in un salto vado e tornofamiliare ich bin sofort wieder zurückDizionario italiano-tedesco > in un salto vado e torno
9 levarsi di torno
levarsi di tornovon hier verschwindenDizionario italiano-tedesco > levarsi di torno
10 tornus
tornus, ī, m. (τόρνος), das Dreheisen, Drechseleisen, der Grabstichel, Meißel, I) eig., Vitr. u. Plin.: torno rasile buxum, Verg.: pocula, quibus torno facili superaddita vitis, Verg.: torno teritur vitrum, Plin. – II) bildl.: angusto versus includere torno, Prop. 2, 34, 43: hinc exornata figuris advolat excusso velox sententia torno, Auct. carm. in Pison. 96.
11 tornus
tornus, ī, m. (τόρνος), das Dreheisen, Drechseleisen, der Grabstichel, Meißel, I) eig., Vitr. u. Plin.: torno rasile buxum, Verg.: pocula, quibus torno facili superaddita vitis, Verg.: torno teritur vitrum, Plin. – II) bildl.: angusto versus includere torno, Prop. 2, 34, 43: hinc exornata figuris advolat excusso velox sententia torno, Auct. carm. in Pison. 96.12 axiculus [1]
1. axiculus, ī, m. (Demin. v. 1. axis), a) die kleine Achse od. Welle am Drehrade, Vitr. 10, 2, 1; 10, 9, 2. – b) eine Rolle, Vitr. 10, 3, 2: ex torno facti axiculi, Vitr. 10, 15, 4.
13 detorno
dē-torno, (āvī), ātum, āre, abdrechseln, I) eig.: anulos, Plin. 13, 62. – II) übtr., abdrechseln = abrunden, sententiam (vgl. ἀποτορνεύειν κύκλον), Gell. 9, 8, 4.
14 extorno
ex-torno, āre, drechselnd abdrehen, abdrechseln, velut si conum, quem turbinem vocant, quis diligenter extornet, Boëth. inst. mus. 1, 3. p. 190, 16 Fr.
15 rasillis
rāsillis, e (rado), glatt gemacht, glatt, bes. glatt = ohne erhabene Arbeit, foris, Catull.: calathi, Ov.: argentum, Vell.: palmes, alte Rebe (draco), Plin.: tradux, Plin.: torno r. buxum, glatt gedrechselter, Verg.: scopuli, glatte (= ohne Gewächse), Prud.: vestis, glatt geschorenes, Gloss. (s. Löwe Prodr. p. 361).
16 tero
tero, trīvī, trītum, ere (Stamm ter, tri, griech. τείρω), reiben, I) im allg.: A) eig.: 1) übh.: oculos, sich die Augen reiben, um Tränen herauszubringen, Ter.: dentes in stipite, Ov. (vgl. eos [dentes] inter se terendo stridorem edere, Plin.): lignum ligno, Plin.: sinapi ex aceto, Scrib.: calcem, jmds. Ferse streifen = ihn im Laufe einholen, Verg.: calamo labellum, die Lippe an der Flöte reiben = Flöte blasen, Verg.: bis frugibus area trita est, es ist zweimal Ernte gewesen, Ov. – 2) insbes.: a) reinigend, putzend reiben, glätten, blank machen, crura pumice, Ov.: oculos, Plaut. – b) mit dem Dreiheisen reiben = abdrehen, drechseln, aliud (vitrum) torno teritur, Plin.: radios rotis, Verg. – c) das Getreide tretend dreschen, austreten,frumentum, Varro: messes, Tibull.: milia frumenti, Hor. – d) eine Örtl. oft betreten, -besuchen, ianuam, Catull.: viam, Ov.: iter, Verg.: semitas humanis vestigiis tritas, Plin.: fenestra trita nocturnis dolis, Prop.: interiorem metam curru, nach der inneren Spitzsäule zufahren, bildl., nicht auschweifen, sich in Schranken halten, Ov.: nec iam clarissimorum virorum receptacula (Landhaüser) habitatore servo teruntur, werden nicht mehr von Sklaven als Insassen bewohnt, Plin. pan. 50, 3. – e) im obszönen Sinne = futuere, Plaut. capt. 888. Prop. 3, 11, 30. Petron. 87, 8. – B) übtr., in den Händen reiben = oft gebrau chen, -lesen, 1) eig.: catillus Euandri manibus tritus, Hor.: liber ubique teritur, Mart.: quod legeret tereretque viritim publicus usus, Hor. – 2) in der Rede oft gebrauchen, bekannt-, geläufig machen, verbum, Cic.: nomina consuetudo diuturna terit, Cic.: tritum vulgi sermone proverbium, Hieron. epist. 57, 12 u. 117, 1. – II) prägn.: A) reiben = reibend zermalmen, zerreiben, 1) eig.: piper, Petron.: alqd in mortario, Plin.: bacam, Verg.: teri in ventre (von der Speise), Cels.: papaver tritum, Ov.: vita trita, rotis, Ov. – 2) bildl., gleichs. mit Füßen treten, verletzen, maiestatem deorum, Claud. in Ruf. 1, 228. – B) reibend vermindern, abreiben, abnutzen, abtragen, 1) eig.: silices, Ov.: trita colla bovis, Ov.: collum tritum habet (v. Cicero), Sen. suas. 6, 12: ferrum, abstumpfen, Ov.: in purpura, quae teritur (sich abträgt), absumitur (sich abnutzt), Liv.: trita vestis, trita subucula (Ggstz. pexa tunica), Hor.: Partiz. subst., trīta, ōrum, n., abgetragene Kleider, Mart. 2, 58. – 2) übtr.: a) mürbe machen, aufreiben, se in opere longinquo, Liv.: plebem in armis, Liv.: in foro verisque litibus teil, Plin. ep. Vgl. Korte Plin. ep. 7, 5, 2. – b) eine Zeit zubringen, interea tempus, Cic.: diem sermone, Plaut.: otium conviviis comissationibusque inter se, Liv.: ibi triennium frustra, Sall. fr.: aetatem in his discendis rebus, Cic.: aevum ferro, Verg.: segne otium, Tac.: dies noctesque in continuis precibus, Arnob. – / Perf. terui (neben trivi), Apul. bei Charis. 248, 4. – Synk. Perf. tristi, Catull. 66, 30.
17 tornatilis
tornātilis, e (torno), gedrechselt, termini, Gromat. vet. 361, 4 u. 362, 19: crater, Ambros. in psalm. 118. serm. 17. no. 19. Vulg. cant. cant. 7, 2: vasa, Gloss. Sang. T 163: lectus, Gloss. in Sidon. p. 29, 10. – übtr., wie gedrechselt (= schön rund), manus, Vulg. cant. cant. 5, 14.
18 tornatim
tornātim, Adv. (torno), gedrechselt, Asper 1732 P. (aber Keil 552, 15 corneliatim als zweifelh.).
19 tornator
20 tornatura
СтраницыСм. также в других словарях:
Torno paralelo — Saltar a navegación, búsqueda Artículo principal: Torno Torno paralelo de 1911 … Wikipedia Español
Torno control numérico — Torno de control numérico CNC. Torno de control numérico o torno CNC se refiere a una máquina herramienta del tipo tornor que se utiliza para mecanizar piezas de revolución mediante un software de computadora que utiliza datos alfa numéricos,[ … Wikipedia Español
Torno revólver — Saltar a navegación, búsqueda Artículo principal: Torno Mujer operando un torno revólver en una fábrica, durante la II Guerra Mundial El torno revólver es una variedad de torno diseñado para m … Wikipedia Español
Torno copiador — Saltar a navegación, búsqueda Esquema funcional de torno copiador Se llama torno copiador a un tipo de torno que operando con un dispositivo hidráulico permite el mecanizado de piezas siguiendo el perfil de una plantilla que reproduce el perfil… … Wikipedia Español
Torno vertical — Saltar a navegación, búsqueda Artículo principal: Torno Mecanizado en torno vertical. El torno vertical es una variedad de torno diseñado para mecanizar piezas de gran … Wikipedia Español
Torno automático — Saltar a navegación, búsqueda Artículo principal: Torno Se llama torno automático a un tipo de torno donde está automatizado todo su proceso de trabajo, incluso la alimentación de la pieza que se puede ir obteniendo de una barra larga que se… … Wikipedia Español
Torno (Italia) — Torno … Wikipedia Español
torno — en torno. ‘Alrededor’: «Ella mira en torno como reconociendo el lugar» (Diosdado Trescientos [Esp. 1991]). Es locución adverbial y puede llevar un complemento precedido de a o, menos frecuentemente, de: «El público se arremolinaba en torno a dos… … Diccionario panhispánico de dudas
Torno (Portugal) — Wappen Karte … Deutsch Wikipedia
torno — / torno/ s.m. [der. di tornare ]. 1. [percorso circolare, solo in alcune espressioni] ● Espressioni: levare (o togliere) di torno ▶◀ [➨ togliere (1. a)]; levarsi (o togliersi) di torno … Enciclopedia Italiana
torno — (Del lat. tornus, y este del gr. τόρνος, giro, vuelta). 1. m. Máquina simple que consiste en un cilindro dispuesto para girar alrededor de su eje por la acción de palancas, cigüeñas o ruedas, y que ordinariamente actúa sobre la resistencia por… … Diccionario de la lengua española
Перевод: со всех языков на немецкий
с немецкого на все языки- С немецкого на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Албанский
- Английский
- Болгарский
- Галисийский
- Испанский
- Итальянский
- Латинский
- Немецкий
- Португальский
- Русский
- Словенский
- Французский
- Чешский