-
1 pràctica
práctica -
2 práctica
pràctica -
3 práctica
Del verbo practicar: ( conjugate practicar) \ \
practica es: \ \3ª persona singular (él/ella/usted) presente indicativo2ª persona singular (tú) imperativoMultiple Entries: practicar práctica
practicar ( conjugate practicar) verbo transitivo 1 ‹ tenis› to play; no practica ningún deporte he doesn't play o do any sport(s) 2 (frml) (llevar a cabo, realizar) ‹corte/incisión› to make; ‹autopsia/operación› to perform, do; ‹redada/actividad› to carry out; ‹ detenciones› to make verbo intransitivo ( repetir) to practice( conjugate practice); ( ejercer) to practice( conjugate practice)
práctica sustantivo femenino 1 ( en trabajo) experience; 2 ( aplicación) practice; poner algo en práctica or llevar algo a la práctica to put sth into practice 3 ( de maestro) teaching practice; 4 ( costumbre) practice
practicar
I verbo transitivo
1 (una profesión) to practise, US practice
2 (una actividad) to play, practise: deberías practicar el tenis más a menudo, you should play tennis more regularly
3 (una operación, etc) to carry out, do, perform: tuvieron que practicarle una autopsia, they had to perform a post mortem on him
4 Rel to practise
II verbo intransitivo to practise: si quieres hablar bien el inglés, debes practicar más, if you want to speak good English, you must practise more ➣ Ver nota en practise
práctico,-a
I adjetivo
1 (un objeto) handy, useful
2 (una persona, disciplina) practical
II m Náut pilot
práctica sustantivo femenino
1 (actividad) practice
2 (aplicación) poner algo en práctica, to put sthg into practice
3 (costumbre) una práctica habitual, a common practice
4 (aprendizaje, formación) prácticas, teaching practice
5 Educ (clases no teóricas) practicals, US labs: por la mañana tiene prácticas de química, in the morning he has chemistry practicals ➣ Ver nota en practise
' práctica' also found in these entries: Spanish: continuismo - costumbre - docencia - marcha - vela - ejercicio - equitación - instrucción - perder - practicar English: action - code - current - excel - feasible - follow up - hate - implement - insider dealing - insider trading - observance - practically - practice - practise - run-through - rusty - turn - convenient - malpractice - mock - practical - protection - teaching -
4 unsafe practice
práctica de trabajo peligrosa, práctica de trabajo inseguraEnglish-Spanish dictionary of labour protection > unsafe practice
-
5 unsafe working procedure
práctica de trabajo peligrosa, práctica de trabajo inseguraEnglish-Spanish dictionary of labour protection > unsafe working procedure
-
6 prautica
practica, práctica -
7 деловая практика
práctica de negocio, prácticas económicasРусско-испанский финансово-экономическому словарь > деловая практика
-
8 международная коммерческая практика
Русско-испанский финансово-экономическому словарь > международная коммерческая практика
-
9 обычай
práctica, uso -
10 практика внутрифирменного управления
Русско-испанский финансово-экономическому словарь > практика внутрифирменного управления
-
11 привычка
práctica, usoРусско-испанский финансово-экономическому словарь > привычка
-
12 страховая практика
Русско-испанский финансово-экономическому словарь > страховая практика
-
13 линия поведения
-
14 метод
práctica, procedimiento -
15 ограничительная деловая практика
Русско-испанский юридический словарь > ограничительная деловая практика
-
16 политика
-
17 производство осмотра
práctica de la inspección ocular, realización del reconocimiento ocular -
18 тактика
-
19 групповая практика
-
20 частная практика
См. также в других словарях:
practica — PRACTICÁ, práctic, vb. I. tranz. l, A exercita o meserie, o profesiune; a se ocupa cu..., a profesa. 2. (Rar) A pune în aplicare; a folosi, a utiliza, a întrebuinţa. Practică virtutea. ♢ refl. pas. Se practică un anumit procedeu. ♦ A face, a… … Dicționar Român
practică — PRÁCTICĂ, practici, s.f. 1. Practicare, p. ext. deprindere, obicei, rutină. 2. Activitate a oamenilor îndreptată spre crearea condiţiilor necesare existenţei societăţii, în primul rând spre producerea şi crearea bunurilor materiale şi a valorilor … Dicționar Român
práctica independiente — (en enfermería) en EE.UU., práctica de determinados aspectos de la enfermería profesional que cumple determinadas disposiciones legales de aplicación y no requieren supervisión ni dirección de otras personas. El personal de enfermería con… … Diccionario médico
práctica de grupo sin paredes — Práctica médica constituida para compartir riesgos económicos, gastos e iniciativas de mercado. Los médicos conservan consultas y finanzas independientes. A menudo se establece un lugar central para albergar servicios administrativos y alguno o… … Diccionario médico
práctica — ejercicio del arte de la medicina conforme a sus reglas. Experiencia adquirida por la repetición de actos diagnósticos o terapeúticos. Ejercicio realizado por un alumno bajo la supervisión de un monitor experimentado Diccionario ilustrado de… … Diccionario médico
práctica conjunta — 1. asistencia por parte de uno o más médicos, enfermeras y otros profesionales sanitarios, habitualmente privada, que trabajan en equipo, compartiendo la responsabilidad sobre un grupo de pacientes. 2. (en la asistencia de enfermería de pacientes … Diccionario médico
práctica de grupo — Dos o más médicos, enfermeras de consulta especializada y/o ayudantes del médico que trabajan juntos y comparten los centros. Los médicos pueden ejercer diferentes especialidades. Los médicos que forman parte de un grupo suelen tener prohibido… … Diccionario médico
práctica en equipo — Ejercicio profesional realizado por un grupo de profesionales que puede incluir médicos, personal de enfermería y otros, como asistentes sociales, dietistas o fisioterapeutas, que se encargan como equipo de la asistencia de un número específico… … Diccionario médico
práctica privada — Ejercicio de un profesional sanitario que es independiente del control económico o administrativo por sus iguales en la profesión, salvo en la colegiación y otras restricciones legales. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la… … Diccionario médico
práctica — f. ☛ V. práctico … Diccionario de la lengua española
práctica — (Del lat. practice < gr. praktike, ciencia práctica.) ► sustantivo femenino 1 Realización o ejercicio de una profesión u otra actividad de manera habitual y continuada: ■ se dedica desde hace años a la práctica de la medicina; la práctica del… … Enciclopedia Universal