emâneten

См. также в других словарях:

• emaneten — zf., Ar. emāneten Emanet olarak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• emâneten — (A.) [ ﺔﻥﺎﻡا ] emanet olarak …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

• EMANETEN — Emanet yoluyla, emanet olarak. * Bir resmî daire tarafından bizzat, ihale şeklinde ve iltizam suretiyle olmayarak …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• İARE — Emaneten vermek. Bir malın kullanılmasından karşılık istemiyerek meccanen başkasına vermek …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• İSTİDA' — (Vedâ . dan) Bakılmak üzere emaneten bir kimseye bir şey bırakmak. Bir malı emaneten bir yere bırakmak …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• ARİYETEN — İğreti olarak, emâneten mânasında kullanılır …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• MUDA' — Fık: Emâneten kendine bir şey bırakılan kimse. * Serkeş ve oynak olmayıp, mazlum ve sâkin olan at …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• MÜSTEAR — (Ariyet. den) Kendi malı olmayan, iğreti alınmış, emâneten alınmış olan. * Kendini belli etmemek için kullanılan takma bir isim …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• İARETEN — İare olarak. Emaneten …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük