Перевод: с русского на все языки

со всех языков на русский

embrollar

  • 1 путать

    несов., вин. п.
    1) embrollar vt, enredar vt

    пу́тать во́лосы — enmarañar el cabello

    пу́тать следы́ — despistar vt

    пу́тать счёт — confundir la cuenta

    пу́тать пла́ны — barajar los planes

    2) ( сбивать с толку) desconcertar (непр.) vt, confundir vt, enmarañar vt, embrollar vt
    3) тж. без доп. (смешивать, принимать одно за другое) equivocar vt, confundir vt

    пу́тать имена́ — confundir los nombres

    пу́тать собы́тия — confundir (embrollar) los acontecimientos

    4) разг. (впутывать, вовлекать) liar vt, enredar vt
    * * *
    несов., вин. п.
    1) embrollar vt, enredar vt

    пу́тать во́лосы — enmarañar el cabello

    пу́тать следы́ — despistar vt

    пу́тать счёт — confundir la cuenta

    пу́тать пла́ны — barajar los planes

    2) ( сбивать с толку) desconcertar (непр.) vt, confundir vt, enmarañar vt, embrollar vt
    3) тж. без доп. (смешивать, принимать одно за другое) equivocar vt, confundir vt

    пу́тать имена́ — confundir los nombres

    пу́тать собы́тия — confundir (embrollar) los acontecimientos

    4) разг. (впутывать, вовлекать) liar vt, enredar vt
    * * *
    v
    1) gener. (ñáèâàáü ñ áîëêó) desconcertar, (смешивать, принимать одно за другое) equivocar, barajar, calabriar, confundir, desordenar, desorientar (кого-л.), embrollarse, enmarañar, enredar, enredarse, involucrar, trabucar, embrollar, trabucar (слова, буквы)
    2) colloq. (âìåøèâàáüñà) entrometerse (en), (впутывать, вовлекать) liar, (ìåøàáü) meterse, (ñáèâàáüñà) hacerse un lìo, chinchar, confundirse, equivocarse, incomodar, meter las narices (en algo), mezclarse (en), pegarse
    3) amer. voltear
    4) simpl. (îá¡àáüñà ñ êåì-ë.) liarse

    Diccionario universal ruso-español > путать

  • 2 запутать

    сов.
    1) embrollar vt, enredar vt, enmarañar vt (тж. перен.); complicar vt ( усложнить)

    запу́тать ни́тки, во́лосы — enredar el hilo, los cabellos

    запу́тать де́ло — embrollar un asunto

    запу́тать вопро́сами разг.enredar con preguntas

    2) разг. ( вовлечь) enredar vt, implicar vt
    * * *
    сов.
    1) embrollar vt, enredar vt, enmarañar vt (тж. перен.); complicar vt ( усложнить)

    запу́тать ни́тки, во́лосы — enredar el hilo, los cabellos

    запу́тать де́ло — embrollar un asunto

    запу́тать вопро́сами разг.enredar con preguntas

    2) разг. ( вовлечь) enredar vt, implicar vt
    * * *
    v
    1) gener. complicar (усложнить), embrollar, enmarañar (тж. перен.), enredar
    2) colloq. (âîâëå÷ü) enredar, implicar

    Diccionario universal ruso-español > запутать

  • 3 запутывать

    несов., вин. п.
    1) embrollar vt, enredar vt, enmarañar vt (тж. перен.); complicar vt ( усложнить)

    запу́тывать ни́тки, во́лосы — enredar el hilo, los cabellos

    запу́тывать де́ло — embrollar un asunto

    запу́тывать вопро́сами разг.enredar con preguntas

    2) разг. ( вовлечь) enredar vt, implicar vt
    * * *
    несов., вин. п.
    1) embrollar vt, enredar vt, enmarañar vt (тж. перен.); complicar vt ( усложнить)

    запу́тывать ни́тки, во́лосы — enredar el hilo, los cabellos

    запу́тывать де́ло — embrollar un asunto

    запу́тывать вопро́сами разг.enredar con preguntas

    2) разг. ( вовлечь) enredar vt, implicar vt
    * * *
    1) gener. armar un lìo, complicar (усложнить), enmarañar (тж. перен.), enredar, intrincar, embarbascar, embrollar, entrampar (äåëî), envolver (в споре), implicar
    2) colloq. (âîâëå÷ü) enredar, engarbullar, embarullar, liar
    3) amer. enchamarrar

    Diccionario universal ruso-español > запутывать

  • 4 спутать

    спу́тать
    1. (нитки и т. п.) malordigi, intermiksi, interkonfuzi;
    2. (сбить с толку) разг. konfuzi;
    3. (ошибиться) erari;
    \спутаться 1. malordiĝi;
    2. (сбиться) konfuziĝi.
    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( привести в беспорядок) embrollar vt; enmarañar vt, enredar vt (нитки, волосы)
    2) разг. ( сбить с толку) confundir vt, desconcertar (непр.) vt, despachurrar vt
    3) (принять за другого, за другое) confundir vt
    4) ( опутать) trabar vt; atar vt ( связать)

    спу́тать ло́шадь — trabar un caballo

    ••

    спу́тать чьи́-либо ка́рты, спу́тать кому́-либо все ка́рты — confundir (embrollar, barajar) las cartas (de)

    спу́тать чьи́-либо расчёты — barajar los cálculos de alguien

    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( привести в беспорядок) embrollar vt; enmarañar vt, enredar vt (нитки, волосы)
    2) разг. ( сбить с толку) confundir vt, desconcertar (непр.) vt, despachurrar vt
    3) (принять за другого, за другое) confundir vt
    4) ( опутать) trabar vt; atar vt ( связать)

    спу́тать ло́шадь — trabar un caballo

    ••

    спу́тать чьи́-либо ка́рты, спу́тать кому́-либо все ка́рты — confundir (embrollar, barajar) las cartas (de)

    спу́тать чьи́-либо расчёты — barajar los cálculos de alguien

    * * *
    v
    1) gener. (îïóáàáü) trabar, (привести в беспорядок) embrollar, (принять за другого, за другое) confundir, atar (связать), enmarañar, enredar (нитки, волосы)
    2) colloq. (ñáèáü ñ áîëêó) confundir, desconcertar, despachurrar

    Diccionario universal ruso-español > спутать

  • 5 намудрить

    сов. разг.
    embrollar vt, enmarañar vt, complicar vt
    * * *
    сов. разг.
    embrollar vt, enmarañar vt, complicar vt
    * * *
    v
    colloq. complicar, embrollar, enmarañar

    Diccionario universal ruso-español > намудрить

  • 6 опутать

    опу́т||ать, \опутатьывать
    1. ĉirkaŭvolvi;
    2. перен. tromplogi, trompligi.
    * * *
    сов.
    enredar vt, embrollar vt; entrampar vt (тк. перен.)
    * * *
    сов.
    enredar vt, embrollar vt; entrampar vt (тк. перен.)
    * * *
    v
    gener. echar el gancho a uno (хитростью), embrollar, enredar, entrampar (тк. перен.)

    Diccionario universal ruso-español > опутать

  • 7 опутывать

    опу́т||ать, \опутыватьывать
    1. ĉirkaŭvolvi;
    2. перен. tromplogi, trompligi.
    * * *
    несов., вин. п.
    enredar vt, embrollar vt; entrampar vt (тк. перен.)
    * * *
    несов., вин. п.
    enredar vt, embrollar vt; entrampar vt (тк. перен.)
    * * *
    v
    gener. embrollar, enredar, entrampar (тк. перен.)

    Diccionario universal ruso-español > опутывать

  • 8 сбить

    сбить
    1. (свалить) batfaligi;
    \сбить самолёт paffaligi aviadilon;
    2. buterigi (масло);
    kirli (яйца, сливки);
    3. перен. (запутать) konfuzi, embarasigi;
    \сбиться 1. (с пути) devojiĝi;
    2. перен. (запутаться, смешаться) konfuziĝi, embarasiĝi.
    * * *
    (1 ед. собью́) сов., вин. п.
    1) ( ударом) derribar vt, abatir vt, tirar vt; tumbar vt, derrumbar vt ( повалить); desmontar vt ( седока)

    сбить замо́к с двери́ — descerrajar la puerta

    сбить я́блоко с ве́тки — tirar la manzana de la rama

    сбить ке́глю — derribar (tirar) un bolo

    сбить кого́-либо с ног — tumbar (echar por tierra) a alguien

    сбить пти́цу ( выстрелом) — derribar (abatir) un pájaro

    2) разг. ( стоптать) destaconar vt

    сбить каблуки́ — destaconar los zapatos

    3) разг. ( поранить) desollar (непр.) vt, rozar vt

    до кро́ви сбить ру́ку — rozar hasta hacer herida en la mano

    сбить но́гу — rozarse (destrozarse) los pies

    4) ( сдвинуть) retirar bruscamente, ladear vt

    сбить повя́зку — retirar bruscamente la venda

    сбить ша́пку — ladear el gorro

    5) (нарушить; разладить) desarreglar vt, descomponer (непр.) vt

    сбить поря́док — turbar (desconcertar) el orden

    сбить пла́ны, расчёты — barajar planes, propósitos

    сбить со сле́да — despistar vt

    сбить с ку́рса — desviar del curso

    сбить с доро́ги — descaminar vt, errar el camino

    сбить с пути́ и́стины — descaminar vt

    7) ( спутать) confundir vt, embrollar vt

    сбить со счёта — hacer perder la cuenta, hacer equivocarse en la cuenta

    сбить с та́кта — hacer perder el compás, descompasar vt

    сбить с то́лку — desconcertar vt, desorientar vt, desviar vt

    8) ( понизить) hacer bajar

    сбить температу́ру — hacer bajar (disminuir) la fiebre

    сбить це́ны — hacer bajar los precios

    9) ( сколотить) acoplar vt, ensamblar vt

    сбить я́щик — hacer un cajón

    10) (создать, организовать) reunir vt, organizar vt
    11) ( взбить) batir vt (белки́, сливки, я́йца и т.п.); mazar vt ( масло)
    ••

    сбить спесь ( с кого-либо) — bajar los humos (los bríos) (a)

    сбить с панталы́ку — volver a uno tarumba

    * * *
    (1 ед. собью́) сов., вин. п.
    1) ( ударом) derribar vt, abatir vt, tirar vt; tumbar vt, derrumbar vt ( повалить); desmontar vt ( седока)

    сбить замо́к с двери́ — descerrajar la puerta

    сбить я́блоко с ве́тки — tirar la manzana de la rama

    сбить ке́глю — derribar (tirar) un bolo

    сбить кого́-либо с ног — tumbar (echar por tierra) a alguien

    сбить пти́цу ( выстрелом) — derribar (abatir) un pájaro

    2) разг. ( стоптать) destaconar vt

    сбить каблуки́ — destaconar los zapatos

    3) разг. ( поранить) desollar (непр.) vt, rozar vt

    до кро́ви сбить ру́ку — rozar hasta hacer herida en la mano

    сбить но́гу — rozarse (destrozarse) los pies

    4) ( сдвинуть) retirar bruscamente, ladear vt

    сбить повя́зку — retirar bruscamente la venda

    сбить ша́пку — ladear el gorro

    5) (нарушить; разладить) desarreglar vt, descomponer (непр.) vt

    сбить поря́док — turbar (desconcertar) el orden

    сбить пла́ны, расчёты — barajar planes, propósitos

    сбить со сле́да — despistar vt

    сбить с ку́рса — desviar del curso

    сбить с доро́ги — descaminar vt, errar el camino

    сбить с пути́ и́стины — descaminar vt

    7) ( спутать) confundir vt, embrollar vt

    сбить со счёта — hacer perder la cuenta, hacer equivocarse en la cuenta

    сбить с та́кта — hacer perder el compás, descompasar vt

    сбить с то́лку — desconcertar vt, desorientar vt, desviar vt

    8) ( понизить) hacer bajar

    сбить температу́ру — hacer bajar (disminuir) la fiebre

    сбить це́ны — hacer bajar los precios

    9) ( сколотить) acoplar vt, ensamblar vt

    сбить я́щик — hacer un cajón

    10) (создать, организовать) reunir vt, organizar vt
    11) ( взбить) batir vt (белки́, сливки, я́йца и т.п.); mazar vt ( масло)
    ••

    сбить спесь ( с кого-либо) — bajar los humos (los bríos) (a)

    сбить с панталы́ку — volver a uno tarumba

    * * *
    v
    1) gener. (âçáèáü) batir (белки, сливки, яйца и т. п.), (заставить отклониться) desviar, (ñàðóøèáü; ðàçëàäèáü) desarreglar, (ïîñèçèáü) hacer bajar, (ñäâèñóáü) retirar bruscamente, (ñêîëîáèáü) acoplar, (создать, организовать) reunir, (ñïóáàáü) confundir, (óäàðîì) derribar, abatir, derrumbar (повалить), descomponer, desmontar (седока), despistar (увести в сторону), embrollar, ensamblar, ladear, mazar (масло), organizar, tirar, tumbar
    2) colloq. (ïîðàñèáü) desollar, (ñáîïáàáü) destaconar, rozar

    Diccionario universal ruso-español > сбить

  • 9 зарапортоваться

    сов. разг.
    divagar vt, andarse por las ramas; embrollar vt ( запутаться)
    * * *
    v
    colloq. andarse por las ramas, divagar, embrollar (запутаться)

    Diccionario universal ruso-español > зарапортоваться

  • 10 каверзничать

    несов. разг.
    embrollar vt; intrigar vt; hacer malicias
    * * *
    v
    colloq. embrollar, hacer malicias, intrigar

    Diccionario universal ruso-español > каверзничать

  • 11 карта

    ка́рт||а
    1. геогр. mapo, karto;
    нанести́ на \картау desegni sur karto, skizi sur karto;
    2. (игральная) ludkarto;
    тасова́ть \картаы miksi kartojn;
    ♦ ста́вить на \картау meti sur la karton, riski.
    * * *
    ж.
    1) (географическая и т.п.) mapa m, carta f, plano m

    ка́рта полуша́рий — mapamundi m

    топографи́ческая ка́рта — mapa topográfico

    2) ( игральная) carta f, naipe m

    коло́да карт — baraja f

    игра́ть в ка́рты — jugar a las cartas

    тасова́ть ка́рты — barajar las cartas, barajar vt

    гада́ть на ка́ртах — echar las cartas

    сдава́ть ка́рты — dar las cartas

    некозырна́я ка́рта — carta falsa

    име́ть плохи́е ка́рты разг.no ver carta

    3) ( бланк) cartilla f, impreso m

    санато́рная ка́рта — historia médica (de un enfermo en el sanatorio)

    4) уст. ( меню) carta f
    ••

    его́ ка́рта би́та (уби́та) — su carta está matada

    ка́рты в ру́ки (+ дат. п.) ≈≈ tiene en la uña

    раскры́ть (откры́ть) свои́ ка́рты — poner las cartas boca arriba, enseñar las cartas, jugar a cartas vistas

    проигра́ть, име́я хоро́шие ка́рты — perder con buenas cartas

    смеша́ть (спу́тать) чьи́-либо ка́рты — confundir (embrollar, barajar) las cartas (de)

    ста́вить что́-либо на ка́рту — jugarse algo a una carta, estar en juego

    поста́вить всё на ка́рту — ponerlo todo a una carta

    * * *
    ж.
    1) (географическая и т.п.) mapa m, carta f, plano m

    ка́рта полуша́рий — mapamundi m

    топографи́ческая ка́рта — mapa topográfico

    2) ( игральная) carta f, naipe m

    коло́да карт — baraja f

    игра́ть в ка́рты — jugar a las cartas

    тасова́ть ка́рты — barajar las cartas, barajar vt

    гада́ть на ка́ртах — echar las cartas

    сдава́ть ка́рты — dar las cartas

    некозырна́я ка́рта — carta falsa

    име́ть плохи́е ка́рты разг.no ver carta

    3) ( бланк) cartilla f, impreso m

    санато́рная ка́рта — historia médica (de un enfermo en el sanatorio)

    4) уст. ( меню) carta f
    ••

    его́ ка́рта би́та (уби́та) — su carta está matada

    ка́рты в ру́ки (+ дат. п.) — ≈ tiene en la uña

    раскры́ть (откры́ть) свои́ ка́рты — poner las cartas boca arriba, enseñar las cartas, jugar a cartas vistas

    проигра́ть, име́я хоро́шие ка́рты — perder con buenas cartas

    смеша́ть (спу́тать) чьи́-либо ка́рты — confundir (embrollar, barajar) las cartas (de)

    ста́вить что́-либо на ка́рту — jugarse algo a una carta, estar en juego

    поста́вить всё на ка́рту — ponerlo todo a una carta

    * * *
    n
    1) gener. (áëàñê) cartilla, (географическая и т. п.) mapa, impreso, naipe, plano, carta (географическая, навигационная)
    2) comput. tarjeta
    4) eng. ficha, mapa

    Diccionario universal ruso-español > карта

  • 12 кляузничать

    несов. разг.
    embrollar vt, pleitear vt; enmarañar vt ( сутяжничать)
    * * *
    v
    colloq. embrollar, enmarañar (сутяжничать), pleitear

    Diccionario universal ruso-español > кляузничать

  • 13 напустить

    напусти́ть
    1. (наполнить) plenigi;
    2. (на себя) разг. afekti, ŝajnigi;
    \напустить на себя́ ва́жность ŝajnigi gravan mienon, afekti gravan mienon;
    \напуститься (на кого-л.) разг. ataki iun.
    * * *
    сов., вин. п.
    1) тж. род. п. (дать проникнуть, впустить) dejar entrar, hacer entrar

    напусти́ть воды́ в ва́нну — llenar el baño de agua

    2) разг. (натравить; подстрекнуть) lanzar vt; soltar vt ( собак)
    3) разг.

    напусти́ть на себя́ — darse aire de, afectar vt

    напусти́ть на себя́ ва́жность — darse aire de importancia, hacerse el importante

    напусти́ть на себя́ учёный вид — dárselas de sabio

    ••

    напусти́ть стра́ху ( на кого-либо) — dar miedo (a), amedrentar vt

    напусти́ть (в глаза́) тума́ну — enturbiar el agua, embrollar vt

    * * *
    сов., вин. п.
    1) тж. род. п. (дать проникнуть, впустить) dejar entrar, hacer entrar

    напусти́ть воды́ в ва́нну — llenar el baño de agua

    2) разг. (натравить; подстрекнуть) lanzar vt; soltar vt ( собак)
    3) разг.

    напусти́ть на себя́ — darse aire de, afectar vt

    напусти́ть на себя́ ва́жность — darse aire de importancia, hacerse el importante

    напусти́ть на себя́ учёный вид — dárselas de sabio

    ••

    напусти́ть стра́ху ( на кого-либо) — dar miedo (a), amedrentar vt

    напусти́ть (в глаза́) тума́ну — enturbiar el agua, embrollar vt

    * * *
    v
    1) gener. (дать проникнуть, впустить) dejar entrar, hacer entrar
    2) colloq. (натравить; подстрекнуть) lanzar, soltar (собак)

    Diccionario universal ruso-español > напустить

  • 14 напутать

    напу́тать
    miksi, konfuzi;
    erari (ошибиться).
    * * *
    сов. разг.
    1) вин. п., род. п. embrollar vt, enmarañar vt
    2) ( ошибиться) confundirse, equivocarse

    напу́тать в дела́х — confundirse en los asuntos

    * * *
    v
    1) gener. zarabutear, zaragutear
    2) colloq. (îøèáèáüñà) confundirse, embrollar, enmarañar, equivocarse

    Diccionario universal ruso-español > напутать

  • 15 туман

    тума́н
    nebulo;
    \туманный 1. nebula;
    2. перен. malklara, malpreciza.
    * * *
    м.
    niebla f, bruma f ( густой); neblina f ( лёгкий)

    на у́лице тума́н — hay niebla, el tiempo está nublado

    тума́н спусти́лся — ha bajado (descendido) la niebla, se ha (a)nublado el tiempo

    ви́деть сло́вно (как) в тума́не — ver como através de una nube

    быть как в тума́не — no ver claro, tener cataratas

    у меня́ тума́н в глаза́х — se me nubla la vista

    у него́ тума́н в голове́ — tiene la cabeza embotada (acorchada)

    ••

    напусти́ть тума́ну — enturbiar el agua, embrollar vt

    * * *
    м.
    niebla f, bruma f ( густой); neblina f ( лёгкий)

    на у́лице тума́н — hay niebla, el tiempo está nublado

    тума́н спусти́лся — ha bajado (descendido) la niebla, se ha (a)nublado el tiempo

    ви́деть сло́вно (как) в тума́не — ver como através de una nube

    быть как в тума́не — no ver claro, tener cataratas

    у меня́ тума́н в глаза́х — se me nubla la vista

    у него́ тума́н в голове́ — tiene la cabeza embotada (acorchada)

    ••

    напусти́ть тума́ну — enturbiar el agua, embrollar vt

    * * *
    n
    1) gener. bruma (лёгкий), neblina (густой), vaharina, niebla
    2) Arg. serenero
    3) Ecuad. lancha

    Diccionario universal ruso-español > туман

  • 16 запутать дело

    Diccionario universal ruso-español > запутать дело

  • 17 напустить туману

    v
    gener. (в глаза) embrollar, (в глаза) enturbiar el agua

    Diccionario universal ruso-español > напустить туману

  • 18 путать события

    Diccionario universal ruso-español > путать события

  • 19 смешать карты

    v
    gener. barajar (confundir) las cartas (los planes; ïëàñú), (спутать, чьи-л.) confundir (embrollar, barajar) las cartas (de)

    Diccionario universal ruso-español > смешать карты

  • 20 смешивать

    сме́шивать
    см. смеша́ть;
    \смешиваться см. смеша́ться 1.
    * * *
    несов.
    * * *
    несов.
    * * *
    v
    1) gener. aliñar (напитки), aunar, calabriar, coadunar, embrollar, entremezclar, entreverar, equivocar, inmiscuir, mixturar, promiscuar, unir, amasar, barajar, confundir, mezclar
    2) colloq. embarullar (в беспорядке), engarbullar
    3) eng. agitar, homogeneizar, mecer, dosar (в определенном отношении), dosificar (в определенном отношении), ligar, matear

    Diccionario universal ruso-español > смешивать

См. также в других словарях:

  • embrollar — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: embrollar embrollando embrollado     Indicativo   presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. embrollo embrollas embrolla… …   Wordreference Spanish Conjugations Dictionary

  • embrollar — verbo transitivo 1. Uso/registro: coloquial. Mezclar (una persona) [cosas o ideas] desordenadamente: Como estaba nerviosa, embrollaba lo que decía y no se podía entender nada. 2 …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • embrollar — (Del fr. embrouiller). 1. tr. Enredar, confundir algo. U. t. c. prnl.) 2. Chile, Par. y Ur. Apropiarse de algo mediante engaño …   Diccionario de la lengua española

  • embrollar — (Del fr. embrouiller < brouiller, confundir.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 Hacer un asunto confuso o enredado: ■ embrollar el hilo de la madeja; embrollar las cuentas. SINÓNIMO enredar ► verbo transitivo 2 Chile, Uruguay Apropiarse de una… …   Enciclopedia Universal

  • embrollar — {{#}}{{LM E14544}}{{〓}} {{ConjE14544}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynE14897}} {{[}}embrollar{{]}} ‹em·bro·llar› {{《}}▍ v.{{》}} Enredar, confundir, complicar o crear una situación de embrollo: • Si me fotocopias los apuntes, no me los embrolles, que… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • embrollar — em|bro|llar Mot Agut Verb transitiu i pronominal …   Diccionari Català-Català

  • embrollar — transitivo y pronominal complicar, hacerse un lío, enredarse la madeja, enredar, confundir, embarullar, enmarañar, intrincar, revolver. ≠ ordenar, aclarar, resolver, desenmarañar. * * * …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • Música para embrollar (Huye de mí) — «Música para embrollar (Huye de mí)» Canción de Kaka de Luxe Álbum Las canciones malditas Publicación 1983 …   Wikipedia Español

  • embarullar — transitivo y pronominal 1) embrollar. Embarullar se distingue de embrollar en que este implica a menudo idea de fraude o mala intención. En su uso pronominal son equivalentes. Puede uno embrollarse al contestar una pregunta o resolviendo un… …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • complicar — (Del lat. complicare < cum, con + plicare, plegar, doblar.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 Dificultar, enredar, hacer que una cosa sea difícil: ■ los datos complicaron la exposición de la teoría. SE CONJUGA COMO sacar 2 Mezclar a una persona …   Enciclopedia Universal

  • embarullar — ► verbo transitivo 1 Mezclar unas cosas con otras desordenadamente: ■ embarulló el archivo y no encuentro nada. SINÓNIMO [complicar,desordenar] embrollar revolver ANTÓNIMO componer desenredar ordenar …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»