-
1 eli bayraklı
смутья́н, бунта́рь
См. также в других словарях:
eli bayraklı — sf. Şirret, edepsiz, kavgacı (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
bayraklı — sf. Bayrağı olan, üzerine bayrak çekilmiş bulunan (yer) Birleşik Sözler eli bayraklı … Çağatay Osmanlı Sözlük
el — 1. is., anat. 1) Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk. Z. O. Saba 2) Sahiplik, mülkiyet Elden çıkarmak. Elimdeki bütün parayı… … Çağatay Osmanlı Sözlük