-
1 eicio
ē-ĭcĭo (or ejicio), jēci, jectum, 3 (eicit, dissyl., Lucr. 3, 877; 4, 1272), v. a. [jacio], to cast, thrust, or drive out; to eject, expel (class.).I.Lit.A.In gen.:2.aliquem e senatu,
Cic. de Sen. 12 fin.; Liv. 43, 15; cf.:ex oppido,
Caes. B. C. 1, 30, 3:de senatu,
Liv. 40, 51; 41, 26:de collegio,
Cic. Q. Fr. 2, 5:a suis diis penatibus,
id. Quint. 26, 83:finibus,
Sall. J. 14, 8:domo,
Plaut. As. 1, 3, 9; Caes. B. G. 4, 7, 3; cf.:aedibus foras,
Plaut. As. 1, 2, 1:omnes amasios foras,
id. Truc. 3, 1, 14:aliquem,
Cic. Rep. 1, 42; id. Mil. 38 fin.; Caes. B. G. 7, 4, 4; id. B. C. 2, 19 fin.:aliquem in exsilium,
Cic. Cat. 2, 7; cf.:o fortunatum rem publicam, si hanc sentinam hujus urbis ejecerit,
id. ib. 2, 4, 7; so,eicere alone,
Nep. Lys. 1, 5 et saep.; cf.of a rider,
to throw, Verg. A. 10, 894:vitem ex se,
to shoot forth, Varr. R. R. 1, 31, 3:sanguinem,
to throw up, to vomit, Plin. 24, 5, 10, § 15; cf. Cic. Fam. 14, 7; Cels. 1, 3; Quint. 11, 3, 27.— Absol. (sc. fetum), to miscarry, Dig. 9, 2, 27, § 22; cf. Lucr. 4, 1272:linguam,
to thrust out, Cic. de Or. 2, 66, 266: cervicem, to dislocate (luxare), Veg. Vet. 3, 41, 1; cf.armum,
id. ib. 2, 45, 7; Verg. A. 10, 984:oculum,
Vulg. Marc. 9, 46:coxas,
Hyg. Fab. 57:voces pectore ab imo,
to utter, Lucr. 3, 58:fauces, e quibus eici vocem et fundi videmus,
Cic. Tusc. 2, 24, 57 (al. elicere, v. elicio).—Se (ex aliquo loco), to rush out, sally forth, Caes. B. G. 4, 15, 1; 5, 15, 3; 5, 21, 5; id. B. C. 3, 16, 3; Cic. Cat. 1, 12 fin. et saep.; cf.:B.sese in terram e navi,
Cic. Verr. 2, 5, 35:se in agros,
Liv. 6, 3 (also in Caes. B. G. 5, 19, 2, inst. of the vulg. reading effunderet):se foras,
id. 1, 40 fin. —In partic., as a naut. t. t., to drive a ship to land.1.To bring to land:2. (α).naves,
Caes. B. C. 3, 25, 4; cf.:navem in terram,
id. ib. 3, 28, 5:naves ad Chium,
Liv. 44, 28.—Far more freq.,Of vessels, etc.:(β).scapham,
Plaut. Rud. 1, 2, 80 sq. (v. the passage in connection):naves in litore,
Caes. B. G. 5, 10, 2; cf.:naves in litora,
Liv. 29, 18:classem ad Baleares insulas,
id. 23, 34 fin.:naves apud insulas,
Tac. A. 2, 24 et saep.—Of persons, esp. in perf. part. pass., wrecked, Plaut. Rud. 2, 7, 4; 2, 3, 78; 1, 5, 14; Ter. And. 1, 3, 18; 5, 4, 20; Cic. Rosc. Am. 26, 72; Verg. A. 4, 373; Ov. M. 13, 536; id. H. 7, 89 et saep.—Hence,b.Meton. (causa pro effectu):II.ejectus homo,
a broken, ruined man, Cic. Quint. 19 fin. (Acc. to others, an outcast, acc. to II. B.)Trop.A.In gen., to expel:b.curam ex animo,
Plaut. Cas. prol. 23; cf. Cic. Rosc. Am. 19, 53; Liv. 28, 28; 30, 13:mollitiem animi,
Ter. Eun. 2, 1, 16:superstitionis stirpes,
Cic. Div. 2, 72.— Poet.:ejectus die,
i. e. deprived of light, Stat. Th. 4, 617. —With se: voluptates subito se nonnumquam [p. 635] profundunt atque eiciunt universae, etc., rush forth, break forth or out, Cic. Cael. 31, 75.—B.In partic., like ekballein, to reject disapprovingly:Cynicorum ratio tota est eicienda,
Cic. Off. 1, 41, 148; cf. id. Clu. 31, 86; id. Fin. 5, 8, 23 (in both passages with explodere), id. de Or. 1, 32, 146; id. Att. 2, 24, 2.—Esp. of players, public speakers, etc., to hiss or hoot off, Cic. de Or. 3, 50 fin.; Auct. Her. 4, 47 (with deridere); cf.:cantorum ipsorum vocibus eiciebatur,
Cic. Sest. 55, 118. -
2 ēiciō
ēiciō (pronounced but not written ē-iiciō), iēcī, iectus, ere [ex + iacio], to cast out, thrust out, drive away, put out, eject, expel: linguam: eiecto armo, dislocated, V.: ex senatu eiectus: hunc de civitate: a suis dis penatibus: finibus, S.: cadavera cellis, H.: in exsilium Catilinam.— To drive into exile, banish: a me eiectus: revocemus eiectos: Tarquinium eiectum accipere, from exile, V.— With se, to rush out, sally forth: se ex castris, Cs.: si se eiecerit secumque suos eduxerit: se foras, L.—Of ships, etc., to bring to land, land: navīs, Cs., L.— To run aground, cast ashore, strand, wreck: navīs in litore, Cs.: classem ad insulas, L. — Of persons, P. perf., wrecked, shipwrecked: hanc eiectam recepisse, T.: commune litus eiectis: eiectum litore Excepi, V.—Fig., to expel, drive away, free oneself from: sollicitudines: amorem ex animo: memoriam ex animis, L.—With se, to break forth, break out: voluptates se eiciunt universae.— To hoot (off the stage), condemn, reject, disapprove: cantorum ipsorum vocibus eiciebatur: quod tum explosum et eiectum est.* * *Ieicere, eici, eictus Vaccomplish, perform, bring about, causeIIeicere, ejeci, ejectus V TRANScast/throw/fling/drive out/up, extract, expel, discharge, vomit; out (tongue) -
3 expello
ex-pello, pŭli, pulsum, 3, v. a., to drive out or away, thrust out or away, to eject, expel (class.).I.Lit.:II.haec tanta virtus ex hac urbe expelletur, exterminabitur, proicietur?
Cic. Mil. 37, 101:me ex re publica,
id. Fam. 6, 6, 2:expulsus atque ejectus e praedio Quinctius,
id. Quint. 7, 28; cf.:exturbari et expelli plebem ex agris,
id. Agr. 2, 31, 84: a patria, id. Sest. [p. 693] 13, 30:naves ab litore in altum,
Liv. 41, 3, 2:me domo mea expulistis, Pompeium domum suam compulistis,
Cic. Pis. 7, 16:aliquos agris,
Caes. B. G. 4, 4, 2:humiliores possessionibus,
id. ib. 6, 22, 3:hostes finibus,
id. ib. 4, 3 fin.; cf.:finibus expulsus patriis,
Verg. A. 1, 620:me civitate,
Cic. Att. 10, 4, 1:aliquem regno,
Caes. B. C. 3, 110, 5; cf.:potestate expulsi,
Nep. Milt. 3, 5 et saep.:nostri majores et Collatinum expulerunt, et reliquos Tarquinios,
Cic. Rep. 2, 31; cf.:expulso Tarquinio (shortly after, pulso Tarquinio),
id. ib. 2, 30:me in pace patriā meā expulit,
Liv. 35, 19, 4; so,aliquam patriā,
Nep. Thras. 1, 5; id. Epam. 6, 3; cf.also: in exsilium expulsus,
Cic. Lael. 12, 42:Hannibalem in exsilium (Carthago),
Liv. 38, 50, 7: expulsa atque exturbata filia, rejected, repudiated (as a wife), Cic. Clu. 5, 14; so,uxorem,
Just. 9, 5:edicit suis, postero die porta Esquilina expellerent pecus,
drive out, Liv. 2, 11, 5:sagittam arcu,
to let fly, shoot, Ov. M. 3, 381; cf.:expulsuri tela nervos retro tendimus,
Quint. 10, 3, 6: se in auras (pondus), forced itself out. i. e. came forth, Ov. M. 9, 705:ad componendum Orientis statum expulsus,
forced to hurry away, Suet. Calig. 1:naturam expellas furca, tamen usque recurret,
Hor. Ep. 1, 10, 24.Trop., to force out, drive out or away, expel, remove:aliquem vita,
Cic. Mur. 16, 34; cf.aevo,
Lucr. 3, 358:me periculo,
delivered myself, Plaut. Bacch. 4, 9, 41:haec (superbiam, luxum, desidias, etc.) ex animo dictis,
Lucr. 5, 50:laetitias ex omni pectore,
Cat. 76, 22:corde desidiam,
Plaut. Trin. 3, 2, 24:curas pectore,
Luc. 3, 53:per vulnera mille Sontem animam,
Ov. M. 6, 617:vitam,
Tac. A. 16, 19:morbum bilemque helleboro meraco,
Hor. Ep. 2, 2, 137:somnos (haec dicta),
Ov. H. 14, 72; cf.quietem,
id. M. 8, 830:quae res omnem dubitationem adventus legionum expulit,
removed, Caes. B. G. 5, 48 fin.:beneficiorum memoriam,
id. B. C. 1, 34, 3; Quint. 6, 8, 16:spem metus expulerat,
Ov. F. 6, 245:sententia expulsa,
rejected, Plin. Ep. 8, 14 fin.: dedititios per constitutionem, to abolish as a class, i. e. to remove the legal disabilities of, Just, Inst. 1, 5, 3.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Русский