-
1 послушный
itaatli, uysal; uslu ( о ребёнке)марионе́тка, во всём послу́шная хозя́ину — sahibin her dediğine boyun eğen bir kukla
-
2 self-indulgent
(too ready to satisfy one's own desires: self-indulgent habits/behaviour.) kendi isteklerine boyun eğen -
3 submissive
-
4 mutî
arapça مطيع itaat eden, boyun eğen. mutî olmak itaat etmek, boyun eğmek. -
5 râm
farsça رام itaat eden, boyun eğen. râm etmek boyun eğdirmek, itaat ettirmek. râm olmak boyun eğmek, itaat etmek. -
6 tâb
farsça تاب 1.güç. 2.sıcaklık. 3.parlaklık. 4.kıvrım. 5.eğen, büken. 6.aydınlatan. -
7 tâbi
arapça تابع 1.uyan, tabi olan. 2.boyun eğen. -
8 رضي
رَضِيّ1. tatminkârAnlamı: tatmin edici özellikte olan2. itaatliAnlamı: boyun eğen3. mutiAnlamı: yumuşak başlı, itaat eden4. nazik5. iltifatlıAnlamı: gönül alan6. mazlumAnlamı: sessiz ve uysal, boynu bükük7. lâtifAnlamı: yumuşak, hoş, ince bir güzelliği olan -
9 سماع
IسَمَاعişitmeAnlamı: işitme işiIIسَمَّاع1. mutiAnlamı: yumuşak başlı, itaat eden2. itaatliAnlamı: boyun eğen3. dinleyici4. ajanAnlamı: bir devlet veya kuruluşun gizli amaçları için çalışan kimse, casus, temsilci5. casus -
10 طيع
طَيِّع1. itaatliAnlamı: boyun eğen2. mutiAnlamı: yumuşak başlı, itaat eden3. mazlumAnlamı: sessiz ve uysal, boynu bükük4. gevrekAnlamı: kolayca kırılıp ufalanan -
11 مذعن
مُذعِن1. mutiAnlamı: yumuşak başlı, itaat eden2. itaatliAnlamı: boyun eğen3. mazlumAnlamı: sessiz ve uysal, boynu bükük -
12 مطواع
مِطْواع1. itaatliAnlamı: boyun eğen2. mutiAnlamı: yumuşak başlı, itaat eden3. gevrekAnlamı: kolayca kırılıp ufalanan -
13 مطيع
مُطِيع1. itaatliAnlamı: boyun eğen2. mutiAnlamı: yumuşak başlı, itaat eden3. sadık4. mazlumAnlamı: sessiz ve uysal, boynu bükük5. uysalAnlamı: başkalarına kolayca uyabilen, sözlerini dinleyip karşı gelmeyen, yumuşak başlı -
14 ممتثل
-
15 obsequious
itaatkâr, boyun egen -
16 slavish
köle gibi, baskalarina boyun egen; kopya edilmis, kopyasi -
17 submissive
uysal, boyun egen, itaatkâr -
18 subservient
(to ile) boyun egen, itaat ve hizmet eden
См. также в других словарях:
Egen — Stadt Wipperfürth Koordinaten: 51° … Deutsch Wikipedia
Egen — Egen, verb. reg. act. mit der Ege bearbeiten, oder überfahren. Einen gepflügeten, einen besäeten Acker egen. Daher der Eger, derjenige, welcher eget … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Egenæs — Wappen Deutschlandkarte … Deutsch Wikipedia
egen — I e|gen 1. e|gen adj., eget, egne (som vedrører én selv); min egen datter; mit eget hus; mine egne børn II e|gen 2. e|gen adj., t el. eget, egne (særegen, ejendommelig); et egent væsen … Dansk ordbog
Egen (Begriffsklärung) — Egen bezeichnet: einen Ortsteil und Kirchdorf der Stadt Wipperfürth, siehe Egen eine Straßenbezeichnung der Stadt Sprockhövel Egen ist der Name folgender Personen: Friedrich Egen (1903−1974), deutscher Jurist Jean Egen (1920−1995), elsässischer… … Deutsch Wikipedia
EGEN Johannes — vide Iohannes … Hofmann J. Lexicon universale
Egen Sogn — Vorlage:Infobox Ort in Dänemark/Wartung/Fläche fehltVorlage:Infobox Ort in Dänemark/Wartung/Höhe fehlt Egen (dt: Eken) … Deutsch Wikipedia
Egen von Bamberg — Meister Egen von Bamberg (tätig ca. 1320–1340) war ein deutscher Minnesänger, der aus Ostfranken, vermutlich aus Bamberg, stammte. Von ihm sind die beiden Minnereden Die clage der minne und Das herze überliefert, die wegen ihres manieristischen,… … Deutsch Wikipedia
Egen — aus einer Kurzform von Egenolf(f) hervorgegangener Familienname … Wörterbuch der deutschen familiennamen
þegen — 1. see þegn; 2. past participle of þicgan … Old to modern English dictionary
þegen- — see þegn , þén … Old to modern English dictionary