Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

effundi

  • 1 effundō (ecf-)

        effundō (ecf-) fūdī, fūsus, ere    [ex + fundo], to pour out, pour forth, shed, spread abroad: lacrimas: fletūs, V.: pro re p. sanguinem: flumen in Propontidem se effundit, L.: Nos effusi lacrimis, V.— To pour out, pour forth, drive out, cast out, send forth: telorum vis ingens effusa est, L.: Ascanio auxilium castris apertis, for Ascanius, V. — To hurl headlong, throw down, prostrate: equus consulem effudit, L.: effusus eques, V.: ipsum portis sub altis, V.—Of a multitude, to pour out, spread abroad: sese multitudo ad cognoscendum effudit (sc. ex urbe), thronged, Cs.: omnibus portis ad opem ferendam effundi, L.: effuso exercitu, scattered, S.: quae via Teucros effundat in aequum, i. e. by what way can they be forced, V.— To bring forth, produce abundantly: herbas: Auctumnus fruges effuderit, H.— To lavish, squander, waste: patrimonium per luxuriam: sumptūs: Effusus labor, wasted, V. — To empty, exhaust, discharge: mare neque effunditur: carcerem in forum: saccos nummorum, H. — Fig., to pour out, express freely, expend, vent, exhaust: vobis omnia, quae sentiebam: talīs voces, V.: carmina, O.: vox in turbam effunditur: questūs in aëra, O.: furorem in alqm: omne odium in auxili spem, L.: quarrtumcumque virium habuit, L.: virīs in uno, O.— To give up, let go, abandon, resign: gratiam hominis: animam, V.: manibus omnīs effundit habenas, V.—With se, to abandon oneself, give up, yield, indulge: se in aliquā libidine. — P. pass., abandoned, given up: milites in licentiam effusi, L.: in nos suavissime effusus (Pompeius), without reserve: in adulationem, Ta.

    Latin-English dictionary > effundō (ecf-)

  • 2 ob-viam or ob viam

        ob-viam or ob viam adv.,    in the way, towards, against, to meet, in face of: obviam conabar tibi, was hurrying to meet you, T.: si obviam contra veniretur, an advance should be made, Cs.: fit obviam Clodio, meets: obviam ire hostibus, S.: Caesari obviam processisti, went out to meet: exire, Cs.: se offere, meet, T.: effundi, pour out to meet, L.: de obviam itione ita faciam.—In the phrase, obviam ire, to meet, oppose, resist, contend against: periculis, face, S.: Gracchorum actionibus, resist, S.: cupiditati hominum, oppose: irae, L.: crimini, meet the charge, L.: obviam itum fraudibus, Ta.

    Latin-English dictionary > ob-viam or ob viam

  • 3 porta

        porta ae, f    [1 PAR-], a city-gate, gate: ad portam venire, T.: portarum claves, S.: qui urbis portas occuparent: si Hannibal ad portas venisset: egressus portā Capenā: omnibus portis effundi, L.: It portis iuventus, V.: omnibus portis eruptione factā, Cs.: portarum claustra, V.: portas obice firmo claudere, O.: vidi Portas (Carthaginis) non clausas (as in peace), H.: per unam (portam) praesidium inrumpit, L.: per aversam portam excedere, L.— An avenue, entrance, passage, outlet, inlet, door: decumana, Cs.: praetoria, L.: ingens caeli, V.: somni, V.: eburna, H.: portae Ciliciae, passes, N.: portae iecoris.
    * * *
    gate, entrance; city gates; door; avenue; goal (soccer)

    Latin-English dictionary > porta

  • 4 saccus

        saccus ī, m, σάκκοσ, a sack, bag: civitatibus frumentum saccos imperare: tumentes sacci hordeo, Ph.: iubet Effundi saccos nummorum, money-bags, H.
    * * *
    sack, bag; wallet

    Latin-English dictionary > saccus

  • 5 mensa

    mensa, ae, f [Sanscr, ma, measure; Gr. metron; cf. manus, mane, etc.], a table for any purpose, as a dining-table; a market-stand for meat, vegetables, etc.; a money-dealer's table or counter, a sacrificial table, etc.
    I.
    Lit. Of the table itself as a fabrid:

    non ferre mensam nisi crebris distinctam venis,

    Sen. Dial. 3, 35, 5:

    mensa inanis nunc si adponatur mihi,

    Plaut. Pers. 3, 1, 26:

    cibos in mensam alicui apponere,

    id. Men. 1, 3, 29:

    surgunt a mensā saturi, poti,

    id. Ps. 1, 3, 62: ad mensam consistere. to wait at table, Cic. Tusc. 5, 21, 61:

    auferre mensam,

    Plaut. Truc. 2, 4, 14:

    apud mensam,

    at table, id. Trin. 2, 4, 77; Gell. 2, 22, 1; 19, 7, 2:

    arae vicem praestare posse mensam dicatam,

    Macr. S. 3, 11, 5.—
    II.
    Transf.
    A.
    Food; a table, meal, course: quocum mensam sermonesque suos impertit, Enn. ap. Gell. 12, 4 (Ann. v. 240 Vahl.):

    communicabo te semper mensā meā,

    Plaut. Mil. 1, 1, 51:

    ita mensas exstruit,

    id. Men. 1, 1, 25:

    parciore mensā uti,

    Tac. A. 13, 16:

    Italicae Syracusiaeque mensae,

    Cic. Tusc. 5, 35, 100:

    cui Quintus de mensa misit,

    id. Att. 5, 1, 4; so,

    parāsti mensam adversus eos qui tribulant me,

    Vulg. Psa. 23, 5:

    una mensa,

    at a single meal, Juv. 1, 138: prior, proxima mensa, the first, the second rank at table; the first or second in esteem:

    Raeticis uvis prior mensa erat,

    Plin. 14, 1, 3, § 16; id. 9, 17, 29, § 63: secunda mensa, the second course, the dessert (at which much wine was used), Cels 1, 2:

    haec ad te scripsi, appositā secundā mensā,

    during the dessert, Cic. Att. 14, 6, 2; 14, 21, 4:

    Agesilaus coronas secundamque mensam servis dispertiit, Nep Ages. 8, 4: secunda mensa bono stomacho nihil nocet,

    Cels. 1, 2, fin.:

    mensae tempore,

    meal-time, Juv. 13, 211.—
    B.
    The guests at table:

    cum primum istorum conduxit mensa choragum,

    Suet. Aug. 70.—
    C.
    A money-changer's counter:

    decem minas dum hic solvit, omnis mensas transiit,

    Plaut. Curc. 5, 3, 4:

    mensam poni jubet atque Effundi saccos nummorum,

    Hor. S. 2, 3, 148:

    nummulariorum,

    Vulg. Matt. 21, 12:

    publica,

    a public bank, Cic. Fl. 19, 44; id. Pis. 36, 88.—
    D.
    A butcher's table:

    mensa lanionia,

    butcher's stall, shambles, Suet. Claud. 15.—
    E.
    Mensa lusoria, a gaming-table (late Lat.), Aug. Conf. 8, 6.—
    F.
    A sacrificial table:

    Curiales mensae, in quibus immolabatur Junoni, quae Curis est appellata, Paul. ex Fest. s. v. Curiales, p. 64 Müll.: mensae deorum,

    Verg. A. 2, 764:

    Jovis mensa,

    Plin. 25, 9, 59, § 105: a small altar:

    super tumulum statuere,

    Cic. Leg. 2, 26, 66.—
    G.
    The long flat part, the table, of a military engine (e. g. of a catapult), Vitr. 10, 16.—
    H.
    A stand or platform on which slaves were exposed for sale:

    servus de mensā paratus,

    App. M. 8, p. 213; id. Mag. 17, p. 285, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > mensa

  • 6 ob viam

    ob-vĭam (also written separate, ob vĭam; cf. Corss. Ausspr. I. 495, 769), adv.
    I.
    Lit., in the way; hence, with verbs of motion (in a good or bad sense), towards, against, to meet: ob Trojam duxit exercitum pro ad, similiterque vadimonium obisse, id est ad vadimonium isse, et obviam ad viam, Paul. ex Fest. p. 147 Müll.: morti occumbant obviam, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 2, 62 (Ann. v. 176 Vahl.):

    nec quisquam tam audax fuat homo, qui obviam obsistat mihi,

    as to put himself in my way, Plaut. Am. 3, 4, 2:

    cum in Cumanum mihi obviam venisti,

    Cic. Fam. 2, 16, 3:

    prodire,

    id. ib. 3, 7, 4; cf.: si quā ex parte obviam contra veniretur, an advance or attack should be made, Caes. B. G. 7, 28: alicui obviam advenire, C. Gracch. ap. Gell. 10, 3, 5:

    quem quaero, optime ecce obviam mihi est,

    is coming to meet me, Plaut. Bacch. 4, 4, 16:

    fit obviam Clodio ante fundum ejus,

    meets, Cic. Mil. 10, 29:

    obviam ire alicui,

    to go to meet, id. Mur. 32, 67 et saep.:

    obviam procedere alicui,

    to go to meet, id. Phil. 2, 32, 78:

    prodire alicui,

    id. ib. 2, 24, 58:

    properare,

    id. Fam. 14, 5, 2:

    proficisci,

    Caes. B. G. 7, 12:

    exire,

    id. B. C. 1, 18:

    progredi,

    Liv. 7, 10:

    mittere,

    to send to meet, Cic. Fam. 3, 7, 4:

    se offerre,

    to go to meet, to meet, Ter. Ad. 3, 2, 24:

    effundi,

    to pour out to meet, to go in great numbers to meet, Liv. 5, 23:

    de obviam itione ita faciam,

    Cic. Att. 11, 16, 1;

    late Lat., also, in obviam: ecce exercitus in obviam illis,

    Vulg. 1 Macc. 16, 5.—
    II.
    Trop., at hand, within reach:

    nec sycophantiis, nec fucis ullum mantellum obviam est,

    Plaut. Capt. 3, 3, 6:

    in comitio estote obviam,

    id. Poen. 3, 6, 12:

    tibi nulla aegritudo est animo obviam,

    id. Stich. 4, 1, 16:

    amanti mihi tot obviam eveniunt morae,

    present themselves, interpose, id. Cas. 3, 4, 28:

    ire periculis,

    to meet courageously, to encounter them, Sall. J. 7, 4:

    cupiditati hominum obviam ire,

    to resist, oppose, Cic. Verr. 2, 1, 4, § 106; so,

    ire superbiae nobilitatis,

    Sall. J. 5, 1:

    ire sceleri,

    id. ib. 22, 3:

    ire injuriae,

    id. ib. 14, 25:

    ire irae,

    Liv. 9, 14:

    ire fraudibus,

    Tac. A. 6, 16:

    crimini,

    Liv. 9, 26.—Also, in a good sense, to meet an evil, i. e. to remedy, prevent it:

    ni Caesar obviam isset, tribuendo pecunias pro modo detrimenti,

    Tac. A. 4, 64:

    infecunditati terrarum,

    id. ib. 4, 6:

    timori,

    id. H. 4, 46:

    dedecori,

    id. A. 13, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > ob viam

  • 7 obviam

    ob-vĭam (also written separate, ob vĭam; cf. Corss. Ausspr. I. 495, 769), adv.
    I.
    Lit., in the way; hence, with verbs of motion (in a good or bad sense), towards, against, to meet: ob Trojam duxit exercitum pro ad, similiterque vadimonium obisse, id est ad vadimonium isse, et obviam ad viam, Paul. ex Fest. p. 147 Müll.: morti occumbant obviam, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 2, 62 (Ann. v. 176 Vahl.):

    nec quisquam tam audax fuat homo, qui obviam obsistat mihi,

    as to put himself in my way, Plaut. Am. 3, 4, 2:

    cum in Cumanum mihi obviam venisti,

    Cic. Fam. 2, 16, 3:

    prodire,

    id. ib. 3, 7, 4; cf.: si quā ex parte obviam contra veniretur, an advance or attack should be made, Caes. B. G. 7, 28: alicui obviam advenire, C. Gracch. ap. Gell. 10, 3, 5:

    quem quaero, optime ecce obviam mihi est,

    is coming to meet me, Plaut. Bacch. 4, 4, 16:

    fit obviam Clodio ante fundum ejus,

    meets, Cic. Mil. 10, 29:

    obviam ire alicui,

    to go to meet, id. Mur. 32, 67 et saep.:

    obviam procedere alicui,

    to go to meet, id. Phil. 2, 32, 78:

    prodire alicui,

    id. ib. 2, 24, 58:

    properare,

    id. Fam. 14, 5, 2:

    proficisci,

    Caes. B. G. 7, 12:

    exire,

    id. B. C. 1, 18:

    progredi,

    Liv. 7, 10:

    mittere,

    to send to meet, Cic. Fam. 3, 7, 4:

    se offerre,

    to go to meet, to meet, Ter. Ad. 3, 2, 24:

    effundi,

    to pour out to meet, to go in great numbers to meet, Liv. 5, 23:

    de obviam itione ita faciam,

    Cic. Att. 11, 16, 1;

    late Lat., also, in obviam: ecce exercitus in obviam illis,

    Vulg. 1 Macc. 16, 5.—
    II.
    Trop., at hand, within reach:

    nec sycophantiis, nec fucis ullum mantellum obviam est,

    Plaut. Capt. 3, 3, 6:

    in comitio estote obviam,

    id. Poen. 3, 6, 12:

    tibi nulla aegritudo est animo obviam,

    id. Stich. 4, 1, 16:

    amanti mihi tot obviam eveniunt morae,

    present themselves, interpose, id. Cas. 3, 4, 28:

    ire periculis,

    to meet courageously, to encounter them, Sall. J. 7, 4:

    cupiditati hominum obviam ire,

    to resist, oppose, Cic. Verr. 2, 1, 4, § 106; so,

    ire superbiae nobilitatis,

    Sall. J. 5, 1:

    ire sceleri,

    id. ib. 22, 3:

    ire injuriae,

    id. ib. 14, 25:

    ire irae,

    Liv. 9, 14:

    ire fraudibus,

    Tac. A. 6, 16:

    crimini,

    Liv. 9, 26.—Also, in a good sense, to meet an evil, i. e. to remedy, prevent it:

    ni Caesar obviam isset, tribuendo pecunias pro modo detrimenti,

    Tac. A. 4, 64:

    infecunditati terrarum,

    id. ib. 4, 6:

    timori,

    id. H. 4, 46:

    dedecori,

    id. A. 13, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > obviam

  • 8 porta

    porta, ae (portabus for portis, Cn. Gell. ap. Charis. p. 40 P.), f. [from root par-, to pierce, pass through; Gr. peraô, peirô, poros, ford; Lat.: peritus, ex-perior, and v. periculum], a city-gate, a gate.
    I.
    Lit.:

    hic (miles) portas frangit, at ille (amans) fores,

    Ov. Am. 1, 9, 20:

    rectā portā invadam extemplo in oppidum antiquom et vetus,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 60; id. Ps. 2, 2, 3:

    si Hannibal ad portas venisset,

    Cic. Fin. 4, 9, 22:

    pedem portā efferre,

    id. Att. 8, 2, 4; 7, 2, 6; Verg. A. 4, 130:

    ad portam praesto esse,

    Cic. Pis. 23, 55:

    portā introire,

    id. ib. 23, 55:

    egressus portā Capenā,

    id. Tusc. 1, 7, 13:

    extra portam Collinam,

    id. Leg. 2, 23, 58:

    porta Carmentalis,

    Liv. 2, 49, 8:

    pars egressa portis erat,

    id. 3, 60, 9; 23, 46, 10:

    omnibus portis effundi,

    id. 24, 1, 3:

    portā Capenā Romam ingressus,

    id. 26, 10, 1; 33, 26, 9:

    signa portis efferre,

    id. 27, 2, 5:

    portis ruere,

    id. 27, 41, 8:

    eādem portā signa infesta urbi inferre,

    id. 28, 3, 13:

    patefactā portā Romani erumpunt,

    id. 28, 36, 8:

    subito omnibus portis eruptione factā,

    Caes. B. G. 3, 6; 19; 5, 51:

    omnibus portis prorumpunt,

    Tac. H. 4, 20; 34:

    portarum claustra,

    Verg. A. 7, 185:

    limina portarum,

    id. ib. 2, 803:

    portas obice firmā claudere,

    Ov. M. 14, 780:

    portas reserare hosti,

    id. A. A. 3, 577:

    portā triumphali ducere funus,

    Tac. A. 3, 47:

    sanctae quoque res, veluti muri et portae, quodammodo divini juris sunt,

    Gai. Inst. 2, 8:

    vidi Portas (Carthaginis) non clausas, a proof that the people were fearless,

    Hor. C. 3, 5, 23.—Connected with urbis:

    qui urbis portas occuparent,

    Cic. Phil. 14, 6, 15:

    bellum a portis hujus urbis avolsum,

    id. Rep. 1, 1, 1.—With per (rare except in Livy):

    per unam portam praesidium Romanum irrumpit,

    Liv. 9, 24, 12:

    paulo ante lucem per effractam portam urbem ingreditur,

    id. 24, 46, 7:

    per aversam portam silentio excedere,

    id. 10, 34, 4; 4, 46, 6; 23, 47, 8:

    elapsus per eam portam quae... ad Darii castra pervenit,

    Curt. 4, 10, 25; Vulg. Gen. 34, 20:

    in fastigio portae,

    id. 2 Reg. 18, 24.—Prov.: porta itineri longissima, the way to the gate is the longest (sc. in making a journey), i. e. it is the first step that costs, Varr. R. R. 1, 2, 2.—
    B.
    Transf., in gen., like our gate, of an avenue, entrance, passage, outlet, door of any kind (syn.: fores, janua, ostium). —Of the gates of a camp:

    ab decumanā portā castra munita,

    Caes. B. G. 3, 25; so,

    principalis,

    Liv. 40, 27:

    quaestoria,

    id. ib.:

    villarum,

    Plin. 28, 10, 44, § 157: venti, velut agmine facto, Quā data porta, ruunt, [p. 1401] Verg. A. 1, 82.—Of a cage:

    ex portā ludis emitti, said of hares,

    Plaut. Pers. 3, 3, 30: porta tonat caeli, Enn. ap. Vet. Gram. ap. Col. (Ann. v. 597 Vahl.); Verg. G. 3, 261:

    somni,

    id. A. 6, 893; cf.

    eburna,

    Hor. C. 3, 27, 41:

    ubi portitor aera recepit, Obserat umbrosos lurida porta rogos,

    the portal of the infernal regions, Prop. 4 (5), 11, 8: belli portae, Enn. ap. Serv. Verg. A. 7, 622; Hor. S. 1, 4, 61 (Ann. v. 271 Vahl.):

    mortis,

    Vulg. Psa. 9, 15:

    inferi,

    id. Isa. 38, 10:

    portae, quae alibi Armeniae, alibi Caspiae, alibi Ciliciae vocantur,

    passes, gorges, defiles, Plin. 5, 27, 27, § 99; Nep. Dat. 7, 3; Val. Fl. 3, 496:

    solis,

    the signs of Cancer and Aries in the zodiac, Macr. Somn. Scip. 1, 12, and S. 1, 17: jecoris, a part of the liver (so too in Gr. pulê), Cic. N. D. 2, 55, 137:

    fluviorum,

    Vulg. Nahum, 2, 6.—Of the fundament, Cat. 15, 17.—
    * II.
    Trop.
    A.
    Et quibus e portis occurri cuique deceret, by what way, by what means, Lucr. 6, 32.—
    B.
    As the symbol of strength:

    portae inferi,

    the powers of hell, Vulg. Matt. 16, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > porta

  • 9 questus

    1.
    questus, a, um, Part., from queror.
    2.
    questus, ūs, m. [queror], a complaining, complaint, plaint (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., Cic. Quint. 30, 94:

    caelum questibus implet,

    Verg. A. 9, 480:

    tantos illa suo rumpebat pectore questus,

    id. ib. 4, 553:

    tales effundit in aëra questus,

    Ov. M. 9, 370:

    edere questus,

    id. ib. 4, 587:

    in questus effundi,

    Tac. A. 1, 11:

    creber,

    id. ib. 3, 7:

    quaestu vano clamitare,

    Phaedr. 1, 9, 7.—
    B.
    In partic., a complaint, accusation ( poet.):

    questuque Jovem testatur acerbo,

    Val. Fl. 5, 624; 1, 113; Luc. 1, 247; 9, 880.—
    II.
    Transf., of the soft, plaintive note of the nightingale:

    maestis late loca questibus implet,

    Verg. G. 4, 515.

    Lewis & Short latin dictionary > questus

  • 10 saccus

    saccus, i, m., = sakkos, a sack, bag.
    I.
    Cum iste civitatibus frumentum, coria, cilicia, saccos imperaret, Cic. Verr. 2, 1, 38, § 95:

    (mulus ferebat) tumentes multo saccos hordeo,

    Phaedr. 2, 7, 3.—Esp., a moneybag:

    mensam poni jubet atque Effundi saccos nummorum,

    Hor. S. 2, 3, 149; 1, 1, 70; Mart. 10, 74, 6.—Of a bag for straining, filtering wine, Col. 9, 15, 12; Mart. 12, 60, 9; Plin. 14, 22, 28, § 138; 19, 4, 19, § 53;

    hence, vinarii,

    id. 24, 1, 1, § 3:

    nivarius, for straining snow-water,

    Mart. 14, 104 in lemm.; for purifying fat:

    adeps saccatus lineis saccis,

    Plin. 29, 6, 39, § 134;

    for laying on a diseased part of the body: nervorum dolores, in saccis aquā ferventi crebro candefactus levat,

    id. 31, 9, 44, § 102; Veg. 5, 57, 2 et saep. —Of a beggar ' s wallet or scrip; prov.:

    ad saccum ire,

    to go beg, Plaut. Capt. 1, 1, 22.—
    II.
    Transf. (eccl. Lat.; like the Heb.), a garment of sackcloth or hair-cloth, Vulg. 2 Reg. 3, 31; id. Joel, 1, 8; id. Jona, 3, 5 et saep.; Hier. Ep. 44; Aug. Narrat. in Psa. 2, 29 fin.; Paul. Nol. Carm. 35, 451.

    Lewis & Short latin dictionary > saccus

См. также в других словарях:

  • effundi — index emanate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • emanate — I verb arise from, come forth, come from, debouch, derive from, descend from, effundi, effuse, eject, emanare, emerge, emit, ensue from, exude, fall out, flow forth, fluere, follow from, go out of, grow from, grow out of, issue, originate in,… …   Law dictionary

  • ADONIS — I. ADONIS idis, fil. Cynarae, Cypriorum regis, et Myrrhae eius filiae, quem Venus in deliciis habuit. Hic dum in Idalio nemore venabatur, primô aetatis flore, apri dente sub inguine perenssus periit, atque a Vevere post multas lacrimas in florem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CONVIVIA — vide de iis iam aliquid supra, in voce Cibus: item Cena. In iis, Varro convivarum numerum incipere voluit a Gratiarum numero. et progredi ad Musarum, quibus Apollinem quoque suum indulget Erasinus. Vettius tamen apud Macrob. l. 1. Saturn. c. 7.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MULE-CAZERIUS — alius praefati Regis fil. quem Pater ex Cordubensi Christiana femina susceperat, victô captôque Patre in Urbem a civibus, cum reliquiis exercitus, receptus, et Rex dictus est, eâ conditione, ut quam primum Pater liberatus esset, ipse Regnô… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • OLLAE Extares — apud Liv. l. 25. c. 16. Graccho sacrisicaniti, triste prodigium factum est, ad exta, sacrificiô perpetratô, angues duo ex occulto allapsi, edêre iecur di quum aruspicum monitu sacrificium instauraretur, atque intentius extares ollae servarentur,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ROSA — I. ROSA in delitiis Veterum. Unde de Verre Cicer. Oration. 10. in lectica pulvinus erat pellucidus, Melitensi rosâ fartus: ipse autem coronam babebat, unam in capite, alteram in collo, reticulumque ad nares sibi admovebat, tenuissimô linô minutis …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SACCUS — Hebraei sermonis dictio, Latinis quoque cum Graecis communis, varia significat. Pro marsupio, loculis, crumena, repositorio et reconditorio nummorum passim occurrit, qpud Iurisconsultos. Sic Horat. Serm. l. 2. Sat. 3. v. 148. Mensam poni iubet… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SANGUIS — nobilissima animalis pars, nam anima cuiusque carnis in sanguine est Levit. c. 17. v. 11. imo cuiusque carnis anima, Sanguis eius est, Gen. c. 9. v. 4. et Levit. loc. cit. v. 14. hinc sacrificiorum in V. T. nervus fuit ac medulla. Ego vero… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SEPIA — I. SEPIA mons Arcadiae, apud Tricrena. II. SEPIA piscis, utilis piscationi est, ut et Polypus, teste Aristotele Histor. Animal. l. 4. c. 8 eorum enim odore pisces allecti facilius capiuntur, Voss. de Idolol. l. 4. c. 46. Eadem excrementô suô,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TABERNACULORUM Festum — Graece Σκηνοπηγία, Hebr. Chag Hassuccoth, unum erat ex tribusanniverfariis Iudaeorum Festis, quod incidens in diem 15. mensis Tisri, qui primus erat anni civilis, durabar septiduum integrum, quô in Tabernaculis commorabantur. Octavus autem dies,… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»