-
1 death
n. ölüm, ölme, ecel, yıkım, tükeniş* * *ölüm* * *[deƟ]1) (the act of dying: There have been several deaths in the town recently; Most people fear death.) ölüm2) (something which causes one to die: Smoking too much was the death of him.) ölüm nedeni3) (the state of being dead: eyes closed in death.) ölüm durumu, ölü olma hâli•- deathly- death-bed
- death certificate
- at death's door
- catch one's death of cold
- catch one's death
- put to death
- to death -
2 end
n. son, uç, taraf, akıbet, kafa, ölüm, erek, kalıntı, izmarit, sonuç————————v. bitirmek, sonuca ulaşmak, son vermek, yok etmek, bitmek, sona ermek, sonuçlanmak, ölmek* * *1. bit (v.) 2. son ver (v.) 3. son (n.)* * *[end] 1. noun1) (the last or farthest part of the length of something: the house at the end of the road; both ends of the room; Put the tables end to end (= with the end of one touching the end of another); ( also adjective) We live in the end house.) son, uç2) (the finish or conclusion: the end of the week; The talks have come to an end; The affair is at an end; He is at the end of his strength; They fought bravely to the end; If she wins the prize we'll never hear the end of it (= she will often talk about it).) son, nihayet, bitiş3) (death: The soldiers met their end bravely.) ölüm, ecel, akibet4) (an aim: What end have you in view?) amaç, gaye5) (a small piece left over: cigarette ends.) son, uç2. verb(to bring or come to an end: The scheme ended in disaster; How does the play end?; How should I end (off) this letter?) bit(ir)mek, sona er(dir)mek- ending- endless
- at a loose end
- end up
- in the end
- make both ends meet
- make ends meet
- no end of
- no end
- on end
- put an end to
- the end -
3 ending
n. son, ölüm, sona erme, ecel, sonek, bitirme, takı* * *1. son (n.) 2. bit (v.) 3. sona ererek (prep.)* * *noun (the end, especially of a story, poem etc: Fairy stories have happy endings.) son, bitiş -
4 fate
n. kader, kısmet, alın yazısı, tâlih, akibet, felâket, son, ecel, felek, kader tanrıçası* * *1. kader 2. yazgı* * *[feit]1) ((sometimes with capital) the supposed power that controls events: Who knows what fate has in store (= waiting for us in the future)?) yazgı, kader, kısmet, alın yazısı2) (a destiny or doom, eg death: A terrible fate awaited her.) son, sonuç, akibet•- fatalism- fatalist
- fatalistic
- fated
- fateful -
5 sweat blood
kan ter içinde kalmak, ter dökmek, ecel terleri dökmek, korkmak, endişelenmek -
6 the other end of the road
n. ecel, yolun sonu -
7 sweat blood
kan ter içinde kalmak, ter dökmek, ecel terleri dökmek, korkmak, endişelenmek -
8 the other end of the road
n. ecel, yolun sonu -
9 ending
bitis, son, sonuç; ecel, son; taki, sonek
См. также в других словарях:
ecel — is., Ar. ecel Hayatın sonu, ölüm zamanı Vaktinize hazır olun / Ecel vardır gelir bir gün. Yunus Emre Birleşik Sözler ecel beşiği ecel şerbeti ecel teri Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller ecel aman verirse ecel geldi ciha … Çağatay Osmanlı Sözlük
ecel teri — is. Çok korkmak, çok sıkılmak, bunalım geçirmek, ölüm duygusuna kapılmak anlamlarındaki ecel teri (veya terleri) dökmek (veya akmak) deyiminde geçen bir söz Tek kollu korsan, şimdi benim karşımda titriyor, ecel terleri döküyordu. F. F. Tülbentçi… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ECEL-İ MUALLAK — Levh i Mahv İsbat ta mukadder olarak yazılı, bâzı şartlarla mukayyed olan ecel. Ecel i müsemma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ecel şerbeti — is. Ölmek anlamındaki ecel şerbeti içmek deyiminde geçen bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
ECEL-İ KAZÂ — (Bak: Ecel i mübrem … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ECEL-İ MÜBREM — Elinden kurtulunması mümkün olmayan, kaçınılmaz olan ecel … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ECEL-İ NÂ-GEHAN — Ansızın gelen ecel. Birdenbire âni ölüm, vefat … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ECEL — Epithermal Critical Experiments Laboratory Contributor: CASI … NASA Acronyms
ecel — (A.) [ ﻞﺝا ] hayatın sonu … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ECEL — Her mahlukun ve canlının Allah tarafından takdir edilen ölüm vakti. Âhirete göç etmek. * İleride olacağı şüphesiz olan. * Allah ın takdir ettiği ömür … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ecel beşiği — is. Çok tehlikeli taşıt veya geçit … Çağatay Osmanlı Sözlük
