Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

easterling

  • 21 austan-maðr

    m. a man from the east, Old Engl. easterling, Sturl. iii. 248.

    Íslensk-ensk orðabók > austan-maðr

  • 22 aust-maðr

    m., pl. austmenn, in Icel. and in the northern part of the British Islands a standing name of those who came from the Scandinavian continent, esp. Norse merchants, vide the old Irish chronicles, and the Sagas, passim. The English used ‘easterling’ in the same sense, and sterling is an abbreviation of the word from the coin which the ‘easterlings’ brought with them in trade. Eyvindr austmaðr, Landn., Nj. 81, Eg. 744, Ísl. ii. 192, 128, Sturl. ii. 47, Lv. 23, Valla L. 216, Landn. 36, 290, 305, Eb. 104, 196, etc. In the Norse GÞl. 450 it is used of Swedes in Norway: austmanna-skelfir, m. ‘skelper’ (conqueror, terror) of the east men, a nickname, Landn. 305.

    Íslensk-ensk orðabók > aust-maðr

  • 23 sterlingr

    m. [Engl. Easterling, sterling; a word given to the Flemish and Baltic traders]:—sterling; Enskra sterlinga, Ann. 1265.

    Íslensk-ensk orðabók > sterlingr

  • 24 VILJA

    I) (vil, vilda, viljat), v.
    1) to will, wish, with infin. (nú vil ek spyrja yðr); Austmaðr kvazt vildu (pret. infin.) fyrir hafa land, the Easterling said he wished to have land for (the ship); with the infin. left out or understood; vildi Aðalráðr hann ekki þar, A. wished him not (to be) there; hón vildi hann feigan, she wished him dead; with subj., viltu, at ek fara til eyjanna, wilt thou that I shall go to the islands;
    2) with acc. to wish, want (eigi vil ek þessa); hvat vilt þú honum, what dost thou want with him?; v. hverjum manni gott, to wish good to everybody; v. heldr, to prefer (viltu heldr dóminn?);
    3) impers., var sigit inn eptir firðinum svá sem vera vildi, as best might be, at random; þá er vel vildi, when the luck was fair;
    4) v. e-m, to favour one (þat er ván, at þér mundi sœmdin v.);
    5) v. til, to happen (ef þat á. til at v.);
    6) refl., þeir viljast eigi við oss, they bear no good will towards us.
    II) from vili, will.
    * * *
    :—the FORMS of this verb,
    α. the 1st pers. pres. indic, was originally dissyllabic, like the pres. subj., both in Goth. and Icel.; the only form used in the Saga-times (10th century) being prob. vilja; vilja’k hljóð, Eyvind (Edda i. 248; the v. l. ‘vilra’ and ‘vilka’ shew that the scribes did not know the old form); eiga vilja heldr, Alm. 7 (but ek vil in the following verse); segðú mér þat ek vilja vita, Skm. 3; vilja ek sofna, Vkv. 31; né ek þik vilja níta, 37; ek vilja’k, Hým. 9; vilja ek þat líta, Am, 58: in prose, enn þó vilja ek heldr einn staf ríta, Skálda (Thorodd): in law formulas, at ek vilja skilja við félaga minn, = Gr. ὄτι βούλομαι; þat villag, Fms. vi. 205, v. l.: the monosyll. form is later, vil’k eigi ek, I will not, Gkv. 2. 27; accordingly the ‘ek vil’ in Alm. 8 should be restored to ‘allt þatz ek vilja’k vita,’ as is required by the preceding verse; so also in Vsp. 1 the true reading may be ‘vilja ek’ valfoður (see foot-note 5 in Bugge, l. c.)
    β. 2nd pers. pres. is monosyll. vill and vilt; þú vill, Vþm. 11, Hbl. 55, Gkv. 2. 8, 33; vill þú, Ls. 28: the older vellums have vill, the later vilt, ef þú vilt, Hm. 130, Ísl. ii. 214 (thrice), Nj. 41, 77, and so in mod. usage (ek vil, þú vilt, hann vili).
    γ. 3rd pers. vill, Skv. 1. 4, Hm. 63.
    δ. pret. vilda; part. viljat; pret. infin. vildu, Nj. 259, Ld. 216, Mork. 168.
    ε. forms with suffix; with pers. pron., 2nd pers. vil-du [Chaucer willow], wilt thou, Post. 134, 135, 231; but in mod. usage, viltu, and so Fb. i. 222, l. 36: with neg. suff., vilka ek, Am. 13; vilkat ek, I will not, Skv. i. 26; þú vill-at, thou willest not, Hm. 114; vildigak, I would not, Gkv. 2. 40; er ek vildigak, Helr. 13 (all the references to Bugge’s edition). [Ulf. wiljan = θέλειν, βούλεσθαι; A. S. willan; Engl. will; Dan. ville; Swed. vilja; Lat. velle; Gr. βούλεσθαι.]
    B. USAGES.—To will, wish:
    I. with infin., sá maðr hefir viljat villa leitina fyrir oss, Fms. i. 72; Guðrún kvaðsk vildu (pret. infin.) vita hvat þeir vildu at hafask, Ld. 216; hverjum vilt þú heldr gipta dóttur þína … ef þú vilt eigi … hverju þú vilt svara, Ísl. ii. 214; spurði ef hann vildi ríða, Gunnlaugr kvaðsk þat vilja, … hví býðr þú mýr eigi þat er ek vil þiggja, 212, 213; Austmaðr kvezk vildu ( said he would) fyrir hafa land, Nj. 259; hann létzk eigi þat vildu, Mork. 168; nú vil ek spyrja yðr, Nj. 35; hví vildo ljúga, Clem. 134; enda vildu trúa þá mundu miskunn fá, 135; hér vil ek bjóða fyrir góð boð, Nj. 77; sumir vilja skilja, 673. 51; Þorgeirr játaði því sem Kári vildi beitt hafa, Nj. 257.
    β. denoting futurity; maðr er andask vill, a person about to die, Hom. 155 (in a Norse vellum); in mod. Danish this usage has prevailed, but is hardly known in the old language, for in Icel. vilja always implies a notion of volition; hvárn þú vill (vilt, v. l.) hafa valit, Post. (Unger) 20.
    2. with subj., þat vilda ek bróðir, at þú, Nj. 2; vildir þú at ek stæða upp, … þá vildi (= vilda) ek, Fms. vi. 205; viltu at ek fara til eyjanna, Fb. i. 222.
    3. with acc., vita skyldir þú hvat þú vildir, Ísl. ii. 214; eigi vil ek þessa, 215; þú vilt eigi þessa kosti, Nj. 77; hvat vilt þú hánum, what do you want him for? 41; hvað viltú mér? vilja hverjum manni gott, to will (wish) good to everybody, Fms. i. 21.
    4. ellipt. an infin. being left out or understood; vildi Aðalráðr hann ekki þar, A. wished him not [ to be] there, Fms. xi. 419; ek vilda ekki vistir hans hér í landi, Eg. 523; hón vildi hann feigan, wished him dead, Nj. 269; ok skýra þat hvat hverr þeirra vill lög um þat mál, what he thinks to be the law, Grág. (Kb.) i. 214; ek vil á fund Ólvis, I wish to go, Nj. 41; ef hann vildi upp ór gröfinni, Eg. 234; hvárt sem heldr vildi (viz. göra), Nj. 251; vildi alþýðan hann til konungs, Fms. ix. 8; út vilja vegar þínir til Íslands, Fb. i. 222.
    5. impers., var siglt inn eptir firðinum svá sem vera vildi, as it would be, at random, Fms. ix. 22; sjaldan fór svá þá er vel vildi, seldom went it thus when the luck was fair, x. 408, Ld. 290 (of a bad omen); svá kann ok stundum at verða ef eigi vill vel, when matters go wrong, Sks. 323.
    6. vilja e-m, to favour one; þat er ván at þér mundi sæmðin vilja, Karl. 230.
    7. with prepp., vilja til, to happen; ef þat á til at vilja, Fas. i. 11.
    II. reflex., viljask e-t, to with for, Fr.
    2. to bear good will to one;(þeir) viljask eigi við oss, they bear no good will towards us, Fas. ii. 337 (but rare).
    3. part. viljandi, willing; göra e-t viljandi, Greg. 41, and passim.
    4. past pret. neut. vilt, q. v.

    Íslensk-ensk orðabók > VILJA

  • 25 New Earth

    сущ.; собст.; SK, DT
    В новой редакции Стрелка Роланд говорит, что так в старину называли праздничный день и ночной бал в Гилеаде известный в ТБ 4 как Широкая Земля (Wide Earth) и Танец Пасхи (Dance of Easterling).

    “The Sowing Night Cotillion—the Commala, some of the older folk called it, after the word for rice—was held once a year in the Great Hall,” the gunslinger went on. “The proper name was The Hall of Grandfathers, but to us it was only the Great Hall.” / <…> / “A courting rite, as any spring dance surely is.” The gunslinger laughed deprecatingly; the insensate walls turned the sound into a loon-like wheeze. “In the old days, the books say, it was the welcoming of spring, what was sometimes called New Earth or Fresh Commala. But civilization, you know…” — Это происходило один раз в году, на Первый Сев, – продолжал стрелок. – Котильон на Ночь Первого Сева – или Каммала, как называли его старики, от слова, которое означает «рис». Большой бал в Большом Зале. Его правильное название – Зал Предков. Но для нас это был просто Большой Зал. / <…> / – Придворный ритуал, как и любой из весенних балов. – Стрелок неодобрительно хохотнул, и бездушные камни отозвались гулким эхом, превращая звук смеха в безумный гогот. – В стародавние времена, как написано в книгах, так праздновали приход весны. Его еще иногда называли Новой Землей или Свежей Каммалой. Но, знаешь ли, цивилизация… (ТБ 1, r.)

    English-Russian dictionary of neologisms from a series of books by Stephen King "Dark Tower" > New Earth

  • 26 the Sowing Night Cotillion

    сущ.; имя собст.; SK, DT 1
    Приём или бал в Гилеаде по случаю начала сезона Сева. Праздничный день назывался Новая Земля, хотя имел также и другие названия.

    English-Russian dictionary of neologisms from a series of books by Stephen King "Dark Tower" > the Sowing Night Cotillion

См. также в других словарях:

  • Easterling — East er*ling, n. [Cf. {Sterling}.] 1. A native of a country eastward of another; used, by the English, of traders or others from the coasts of the Baltic. [1913 Webster] Merchants of Norway, Denmark, . . . called . . . Easterlings because they… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Easterling — East er*ling, a. Relating to the money of the Easterlings, or Baltic traders. See {Sterling}. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Easterling — (spr. īster ), später Sterling, engl. Silbermünze, im 13. u. 14. Jahrh. weitverbreitet, wurde auch in Nordfrankreich bis Westfalen nachgeahmt. Sie hatte ihren Namen (»Münze von Osten«), weil sie zuerst von Münzmeistern geprägt wurde, die man zur… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • easterling — I. ˈēstərliŋ təl , təl noun ( s) Etymology: Middle English esterling, from ester, estern eastern + ling : a native of a country eastward of another used especially of German merchants from Baltic cities who traded in England or competed with the… …   Useful english dictionary

  • Easterling — This interesting surname, with the modern variant Easterling, has three possible origins. Firstly, it may be a topographic name for someone who lived to the east of a main settlement, from the Middle English easter , meaning eastern. This surname …   Surnames reference

  • Easterling — Eas|ter|ling [ i:stəliŋ] der; , e <aus gleichbed. engl. easterling, eigtl. »Bewohner östlicher Länder«> im Mittelalter meist von Münzmeistern aus östlich von England liegenden Ländern geprägte Silbermünze in England, auf die der Sterling… …   Das große Fremdwörterbuch

  • easterling penny — noun see easterling II, 1 …   Useful english dictionary

  • easterling — /ee steuhr ling/, n. Archaic. a native of a country lying to the east, esp. a merchant from the Baltic. [1375 1425; late ME esterling, equiv. to ester eastern (perh. repr. OE eastra, comp. of east adj.) + LING1] * * * …   Universalium

  • easterling — east·er·ling …   English syllables

  • easterling — A coin struck by Richard II which is supposed by some to have given rise to the name of sterling, as applied to English money …   Black's law dictionary

  • easterling — A coin struck by Richard II which is supposed by some to have given rise to the name of sterling, as applied to English money …   Black's law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»