Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

earnest+entreaty

  • 41 genu

    gĕnu, ūs, n. (also nom. sing. gĕnum, n., Front. Ep. ad M. Caes. 5, 44; and gĕnus, m., Lucil. ap. Non. 207, 28; gen. sing. genuis; dat. genui, genu, Mart. Cap. 3, § 293. —In neutr., nom. and acc. sing. genus, Cic. Arat. 45; 46; 399; 403; plur. gēnu͡a, as a dissyllable, Carey's Lat. Prosody, § 47; Verg. A. 5, 432; 12, 905; gen. plur. genuorum, Vitr. 9, 6 dub.; dat. plur. genubus, Sen. Thyest. 406; Hippol. 667; Mart. Cap. 3, § 293;

    but usu. genibus,

    Curt. 10, 5, 24; Tac. A. 12, 18; Liv. 44, 31 fin.; Ov. M. 13, 585) [kindr. with Sanscr. jānu; Gr. gonu; Goth. kniu; Germ. Knie; Engl. knee], the knee.
    I.
    Lit.:

    meus est ballista pugnus, cubitus catapulta est mihi, Umerus aries: tum genu ut quemque icero, ad terram dabo,

    Plaut. Capt. 4, 2, 17: hujus genus, Cic. ap. Serv. ad Verg. A. 3, 22:

    fine genus vestem ritu succincta Dianae,

    Ov. M. 10, 536:

    per aquam ferme genus tenus altam,

    Liv. 44, 40, 8 Drak. N. cr.:

    in ipsa genus utriusque commissura,

    knee-joint, Plin. 11, 45, 103, § 250:

    sedatis tibi doloribus genus,

    Fronto Ep. p. 134 Rom.:

    dolorem genus suscitare,

    id. ib. p. 138:

    ne quem in cursu capite aut cubito offendam aut genu,

    Plaut. Curc. 2, 3, 3:

    genu mehercule M. Antonium vidi, cum contente pro se ipse lege Varia diceret, terram tangere,

    Cic. Tusc. 2, 24, 57:

    genua inediā succidunt,

    Plaut. Curc. 2, 3, 30:

    dumque virent genua,

    Hor. Epod. 13, 4:

    genuum junctura,

    knee-joint, Ov. M. 2, 823:

    genuumque tumebat orbis,

    knee-pan, id. ib. 8, 809: ad genua accidere, Enn. ap. Non. 517, 16 (Com. Rel. v. 9 Vahl.):

    procidere,

    Sen. Contr. 7, 17, 12:

    ad genua se alicui submittere,

    Suet. Tib. 20; cf.:

    genua amplexus genibusque volutans Haerebat,

    Verg. A. 3, 607:

    atqui pol hodie non feres, ni genua confricantur,

    i. e. be clasped in earnest entreaty, Plaut. As. 3, 3, 80; so,

    fricare,

    ib. 88:

    nunc tibi amplectimur genua egentes opum,

    id. Rud. 1, 5, 16; cf.:

    exurgite a genibus,

    id. ib. v. 22: advolvi, Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 1, 311; Tac. A. 1, 13 fin.; 6, 49; 15, 71;

    for which: genibus se advolvere or advolvi,

    Liv. 8, 37 fin.; 28, 34, 4; Vell. 2, 80 fin.:

    nixi genibus ab senatu petierunt, ne, etc.,

    Liv. 43, 2, 2:

    muta metu terram genibus summissa petebat,

    Lucr. 1, 92:

    corde et genibus tremit,

    Hor. C. 1, 23, 8:

    jus imperiumque Phraates Caesaris accepit genibus minor,

    i. e. kneeling, beseeching, id. Ep. 1, 12, 28; Vulg. Phil. 2, 10 saep.:

    genu ponere,

    to bow the knee, Curt. 4, 6, 28; so,

    alicui,

    id. 8, 7, 13:

    genu flectere, Hier. in. Eph. 3, 14: inflexo genu adorare aliquem,

    Sen. Herc. Fur. 410:

    nixi genibus,

    on bended knees, Liv. 43, 2, 2:

    per tua genua te opsecro,

    Plaut. Curc. 5, 2, 31:

    genua incerare deorum,

    i. e. to attach to the statues of the gods wax tablets with prayers written on them, Juv. 10, 55.—
    II.
    Transf., of plants, a knot, joint, usually called geniculum:

    a genibus (ferulae) exeuntia folia,

    Plin. 13, 22, 42, § 123.

    Lewis & Short latin dictionary > genu

  • 42 genum

    gĕnu, ūs, n. (also nom. sing. gĕnum, n., Front. Ep. ad M. Caes. 5, 44; and gĕnus, m., Lucil. ap. Non. 207, 28; gen. sing. genuis; dat. genui, genu, Mart. Cap. 3, § 293. —In neutr., nom. and acc. sing. genus, Cic. Arat. 45; 46; 399; 403; plur. gēnu͡a, as a dissyllable, Carey's Lat. Prosody, § 47; Verg. A. 5, 432; 12, 905; gen. plur. genuorum, Vitr. 9, 6 dub.; dat. plur. genubus, Sen. Thyest. 406; Hippol. 667; Mart. Cap. 3, § 293;

    but usu. genibus,

    Curt. 10, 5, 24; Tac. A. 12, 18; Liv. 44, 31 fin.; Ov. M. 13, 585) [kindr. with Sanscr. jānu; Gr. gonu; Goth. kniu; Germ. Knie; Engl. knee], the knee.
    I.
    Lit.:

    meus est ballista pugnus, cubitus catapulta est mihi, Umerus aries: tum genu ut quemque icero, ad terram dabo,

    Plaut. Capt. 4, 2, 17: hujus genus, Cic. ap. Serv. ad Verg. A. 3, 22:

    fine genus vestem ritu succincta Dianae,

    Ov. M. 10, 536:

    per aquam ferme genus tenus altam,

    Liv. 44, 40, 8 Drak. N. cr.:

    in ipsa genus utriusque commissura,

    knee-joint, Plin. 11, 45, 103, § 250:

    sedatis tibi doloribus genus,

    Fronto Ep. p. 134 Rom.:

    dolorem genus suscitare,

    id. ib. p. 138:

    ne quem in cursu capite aut cubito offendam aut genu,

    Plaut. Curc. 2, 3, 3:

    genu mehercule M. Antonium vidi, cum contente pro se ipse lege Varia diceret, terram tangere,

    Cic. Tusc. 2, 24, 57:

    genua inediā succidunt,

    Plaut. Curc. 2, 3, 30:

    dumque virent genua,

    Hor. Epod. 13, 4:

    genuum junctura,

    knee-joint, Ov. M. 2, 823:

    genuumque tumebat orbis,

    knee-pan, id. ib. 8, 809: ad genua accidere, Enn. ap. Non. 517, 16 (Com. Rel. v. 9 Vahl.):

    procidere,

    Sen. Contr. 7, 17, 12:

    ad genua se alicui submittere,

    Suet. Tib. 20; cf.:

    genua amplexus genibusque volutans Haerebat,

    Verg. A. 3, 607:

    atqui pol hodie non feres, ni genua confricantur,

    i. e. be clasped in earnest entreaty, Plaut. As. 3, 3, 80; so,

    fricare,

    ib. 88:

    nunc tibi amplectimur genua egentes opum,

    id. Rud. 1, 5, 16; cf.:

    exurgite a genibus,

    id. ib. v. 22: advolvi, Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 1, 311; Tac. A. 1, 13 fin.; 6, 49; 15, 71;

    for which: genibus se advolvere or advolvi,

    Liv. 8, 37 fin.; 28, 34, 4; Vell. 2, 80 fin.:

    nixi genibus ab senatu petierunt, ne, etc.,

    Liv. 43, 2, 2:

    muta metu terram genibus summissa petebat,

    Lucr. 1, 92:

    corde et genibus tremit,

    Hor. C. 1, 23, 8:

    jus imperiumque Phraates Caesaris accepit genibus minor,

    i. e. kneeling, beseeching, id. Ep. 1, 12, 28; Vulg. Phil. 2, 10 saep.:

    genu ponere,

    to bow the knee, Curt. 4, 6, 28; so,

    alicui,

    id. 8, 7, 13:

    genu flectere, Hier. in. Eph. 3, 14: inflexo genu adorare aliquem,

    Sen. Herc. Fur. 410:

    nixi genibus,

    on bended knees, Liv. 43, 2, 2:

    per tua genua te opsecro,

    Plaut. Curc. 5, 2, 31:

    genua incerare deorum,

    i. e. to attach to the statues of the gods wax tablets with prayers written on them, Juv. 10, 55.—
    II.
    Transf., of plants, a knot, joint, usually called geniculum:

    a genibus (ferulae) exeuntia folia,

    Plin. 13, 22, 42, § 123.

    Lewis & Short latin dictionary > genum

  • 43 obtestatio

    ob-testātĭo, ōnis, f. [obtestor], an adjuring, conjuring; an engaging or obliging to any thing by calling God to witness (class.): obtestatio est, cum deus testis in meliorem partem vocatur: detestatio, cum in deteriorem, Paul. ex Fest. p. 184 Müll.:

    quid ergo illa tua obtestatio tibicinis?

    Cic. Dom. 48, 125:

    viri,

    Cic. Clu. 12, 35; id. Balb. 14, 33.—
    II.
    Transf., an earnest entreaty, adjuration (rare); in plur.:

    matronae in preces obtestationesque versae,

    supplications, Liv. 27, 50:

    senatus ad infimas obtestationes procumbens,

    Tac. A. 1, 12: quā obtestatione discedens, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 5; Cic. Fam. 13, 1, 4; Suet. Tib. 40.

    Lewis & Short latin dictionary > obtestatio

  • 44 ἐπιλιπαρέω

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπιλιπαρέω

  • 45 supplication

    ((an) earnest prayer or entreaty.) bønfaldelse; tryglen
    * * *
    ((an) earnest prayer or entreaty.) bønfaldelse; tryglen

    English-Danish dictionary > supplication

  • 46 dringende Bitte

    die dringende Bitte
    appeal; solicitation; entreaty
    * * *
    1) ((an) earnest request or plea.) entreaty
    2) (an urgent request: The hospital sent out a plea for blood-donors.) plea
    * * *
    (an, um) f.
    appeal (to, for) n.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > dringende Bitte

  • 47 supplication

    ((an) earnest prayer or entreaty.) súplica
    tr[sʌplɪ'keɪʃən]
    1 formal use súplica
    n.
    ruego s.m.
    suplicación s.f.
    súplica s.f.
    'sʌplə'keɪʃən
    mass & count noun súplica f
    [ˌsʌplɪ'keɪʃǝn]
    N súplica f
    * * *
    ['sʌplə'keɪʃən]
    mass & count noun súplica f

    English-spanish dictionary > supplication

  • 48 Bittgebet

    n (prayer of) supplication
    * * *
    Bịtt|ge|bet
    nt
    (prayer of) supplication
    * * *
    ((an) earnest prayer or entreaty.) supplication
    * * *
    Bittgebet n (prayer of) supplication
    * * *
    n.
    invocation n.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > Bittgebet

  • 49 supplication

    ((an) earnest prayer or entreaty.) trygling, bønnfalling
    bønn
    subst. \/ˌsʌplɪˈkeɪʃ(ə)n\/
    1) ydmyk bønn, ansøkning
    2) ( religion) forbønn, påkallelse
    supplication for something ydmyk bønn om noe

    English-Norwegian dictionary > supplication

  • 50 supplication

    ((an) earnest prayer or entreaty.) auðmjúk bæn; bón, beiðni

    English-Icelandic dictionary > supplication

  • 51 supplication

    könyörgés, esedezés, kérés
    * * *
    ((an) earnest prayer or entreaty.) könyörgés

    English-Hungarian dictionary > supplication

  • 52 supplication

    ((an) earnest prayer or entreaty.) súplica
    * * *
    sup.pli.ca.tion
    [s∧plik'eiʃən] n súplica, petição.

    English-Portuguese dictionary > supplication

  • 53 supplication

    n. yalvarma, yalvarış, rica, niyaz
    * * *
    yalvarma
    * * *
    ((an) earnest prayer or entreaty.) yalvarma

    English-Turkish dictionary > supplication

  • 54 supplication

    ((an) earnest prayer or entreaty.) ponižna prošnja
    * * *
    [sʌplikéišən]
    noun
    prošnja; ponižna (pohlevna) prošnja ( for za); molitev ( for za)

    English-Slovenian dictionary > supplication

  • 55 supplication

    • rukous
    • vetoomus
    * * *
    ((an) earnest prayer or entreaty.) rukous

    English-Finnish dictionary > supplication

  • 56 supplication

    [ˌsʌplɪ'keɪʃn]
    nome supplica f., implorazione f.
    * * *
    ((an) earnest prayer or entreaty.) supplica
    * * *
    supplication
    ► to supplicate
    * * *
    [ˌsʌplɪ'keɪʃn]
    nome supplica f., implorazione f.

    English-Italian dictionary > supplication

  • 57 supplication

    ((an) earnest prayer or entreaty.) das Bittgebet
    * * *
    sup·pli·ca·tion
    [ˌsʌplɪˈkeɪʃən, AM -ləˈ-]
    n ( form liter) Flehen nt kein pl geh ( for um + akk)
    they have made a \supplication for help sie haben eindringlich um Hilfe gebeten
    in \supplication flehentlich geh
    * * *
    ["sʌplI'keISən]
    n
    Flehen nt no pl
    * * *
    1. demütige oder dringliche Bitte, Flehen n ( alle:
    for um)
    2. (Bitt)Gebet n
    3. Gesuch n
    * * *
    n.
    Gebet -e n.

    English-german dictionary > supplication

  • 58 supplication

    ((an) earnest prayer or entreaty.) prośba, błaganie

    English-Polish dictionary > supplication

  • 59 supplication

    ((an) earnest prayer or entreaty.) lūgšana; lūgums
    * * *
    lūgums

    English-Latvian dictionary > supplication

  • 60 supplication

    ((an) earnest prayer or entreaty.) maldavimas

    English-Lithuanian dictionary > supplication

См. также в других словарях:

  • earnest entreaty — index prayer Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • make earnest entreaty — index call (appeal to) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • earnest — earnest1 earnestly, adv. earnestness, n. /err nist/, adj. 1. serious in intention, purpose, or effort; sincerely zealous: an earnest worker. 2. showing depth and sincerity of feeling: earnest words; an earnest entreaty. 3. seriously important;… …   Universalium

  • earnest — I ear•nest [[t]ˈɜr nɪst[/t]] adj. 1) serious in intention, purpose, or effort; sincerely zealous 2) showing depth and sincerity of feeling: an earnest entreaty[/ex] 3) seriously important; grave 4) full seriousness, as of intention or purpose: to …   From formal English to slang

  • earnest — I. /ˈɜnəst / (say ernuhst) adjective 1. serious in intention, purpose, or effort; sincerely zealous: an earnest worker. 2. showing depth and sincerity of feeling: earnest words. 3. having serious importance, or demanding serious attention: an… …  

  • Entreaty — En*treat y, n.; pl. {Entreaties}. 1. Treatment; reception; entertainment. [Obs.] B. Jonson. [1913 Webster] 2. The act of entreating or beseeching; urgent prayer; earnest petition; pressing solicitation. [1913 Webster] Fair entreaty, and sweet… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • entreaty — I noun adjuration, appeal, beseechment, call, cry, earnest request, impetration, imploration, importunity, invocation, obsecratio, obsecration, obtestatio, petition, plea, prayer, preces, request, solicitation, suit, supplication II index …   Law dictionary

  • entreaty — mid 15c., treatment, negotiation; see ENTREAT (Cf. entreat) + Y (Cf. y) (1). Meaning earnest request is from 1570s. Related: Entreaties …   Etymology dictionary

  • entreaty — ► NOUN (pl. entreaties) ▪ an earnest or humble request …   English terms dictionary

  • entreaty — [en trēt′ē, intrēt′ē] n. pl. entreaties [ME entrete: see ENTREAT] an earnest request; supplication; prayer …   English World dictionary

  • earnest request — index call (appeal), entreaty, petition, prayer Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»