Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

e+vocali

  • 1 corde vocali

    corde vocali
  • 2 carmen [1]

    1. carmen, minis, n. (aus *canmen v. cano), der Ton, Gesang, das Lied, I) im allg.: carmine vocali clarus citharāque Philammon, Ov. met. 11, 317: carmina vocum, Ov.: texere carmina, Claud. – vom Gesang des Schwans, Ov.: vom Kreischen der Eule, Verg.: vom plätschernden Ton der Wellen, Claud. – II) insbes.: A) das Gedicht, die Dichtung, a) im weit. Sinne von jeder Art poetischer Produktion, Epik, Dramatik, Lyrik, im Ggstz. zur Prosa (soluta oratio od. prosa), während poëma nur Gedicht im höhern Sinne, bes. Epos, non prosā modo... sed etiam carmine, Quint.: carminum auctores, Quint.: satirici carminis (Dichtungsart) scriptor, Lact.: carminum suorum actor (in einem dramatischen Stücke), Liv.: c. Saliorum, Varr. LL.: lyricorum carmina, Quint.: c. lyricum, Porphyr. Hor.: c. epicum, Quint.: c. tragicum, Hor.: c. Aeolium, Hor.: c. funebre, Quint.: c. georgicum, Col.: c. pastorale, Ter. Maur.: c. nuptiale, Hier.: c. amatorium, Augustin.: c. saeculare, Suet.: c. Saliare Numae, Hor.: obscoena carmina, schmutzige Spott-, Schmähgedichte, Prop.: qui cantus (feierliche, religiöse Gesänge), quae carmina (Lieder, bes. Rundgesänge, griech. σκόλια), Cic.: carmina levia et faciles versus, leichtfertige Lieder u. spielende (tändelnde) Verse, Tac.: carmina fundere, condere, contexere, Cic.: carmina pangere, Lucr.: carmina componere od. fingere, Hor., od. facere, Verg.: carmina scribere, Hor.: carmen patrium canere, Curt.: carmina dicere in imperatorem, Liv.: ac ne carmen (Poesie) quidem sani coloris enituit, Petr. – b) lyrische Dichtung, Ode, Hor.: c. amabile, erotische Dichtung, Hor. – u. dem Drama gegenüber für Epos u. Lyrik, fabula, quae versatur in tragoediis et carminibus, Quint. – c) ein Gesang = ein Teil eines größern Gedichts, eine Rhapsodie, primum, Lucr. 6, 937. – und eine Stelle (ein Vers od. mehrere) aus einem Gedichte, Vers, Verse (s. die Auslgg. zu Cic. Tusc. 1, 37), illud mollissimum c., Cic.: Euripideum c. illud, Cic.: notum est id totum carmen incisum in sepulcro, Cic. – d) eine poetische Inschrift, Verg., Prop. u.a.: od. Aufschrift, wie über den Eingängen der Tempel, Cic. Arch. 27. – B) ein Orakelspruch, Weissagespruch, eine Weissagung, Verg., Liv. u.a.: carmina Sibyllina, Lact. – C) ein Zauberspruch, eine Zauberformel, XII tabb. fr., Quint., Verg. u.a. – D) ein Rätsel in Versen, carmen ponere, interpretari, solvere, Hyg. fab. 67. – E) wegen des uralten Gebrauchs, Sittensprüche, Lehrformeln, Eides-, Religions- u. Gesetzesformeln im saturnin. Versmaß abzufassen, ein Spruch, eine Formel, insbes. eine Religions-, Eides-, Gebets-, Gesetzesformel, Appii Caeci c., Sittengedichte, Cic.: Catonis c. de moribus, Gell.: c. magistri, Cic.: c. necessarium, Cic. – diro quodam carmine iurare, Liv. – lex horrendi carminis, von schrecklichem Inhalte, Liv.: carmen rogationis, Liv.: carmina cruciatus, Cic.: alci carmen componere, Cic. – carmen (Gebetlied, Gebet) Christo quasi deo dicere secum invicem, Plin. ep.: sollemne carmen precationis peragere, Liv.: ex carmine sacro praeeunte verba sacerdote precationes facere, Liv. – / Vgl. übh. H. Düntzer Das Wort carmen als Spruch, Formel, Lehre (in Zeitschr. für das Gymnasialw. 11, 1 ff.).

    lateinisch-deutsches > carmen [1]

  • 3 carmen

    1. carmen, minis, n. (aus *canmen v. cano), der Ton, Gesang, das Lied, I) im allg.: carmine vocali clarus citharāque Philammon, Ov. met. 11, 317: carmina vocum, Ov.: texere carmina, Claud. – vom Gesang des Schwans, Ov.: vom Kreischen der Eule, Verg.: vom plätschernden Ton der Wellen, Claud. – II) insbes.: A) das Gedicht, die Dichtung, a) im weit. Sinne von jeder Art poetischer Produktion, Epik, Dramatik, Lyrik, im Ggstz. zur Prosa (soluta oratio od. prosa), während poëma nur Gedicht im höhern Sinne, bes. Epos, non prosā modo... sed etiam carmine, Quint.: carminum auctores, Quint.: satirici carminis (Dichtungsart) scriptor, Lact.: carminum suorum actor (in einem dramatischen Stücke), Liv.: c. Saliorum, Varr. LL.: lyricorum carmina, Quint.: c. lyricum, Porphyr. Hor.: c. epicum, Quint.: c. tragicum, Hor.: c. Aeolium, Hor.: c. funebre, Quint.: c. georgicum, Col.: c. pastorale, Ter. Maur.: c. nuptiale, Hier.: c. amatorium, Augustin.: c. saeculare, Suet.: c. Saliare Numae, Hor.: obscoena carmina, schmutzige Spott-, Schmähgedichte, Prop.: qui cantus (feierliche, religiöse Gesänge), quae carmina (Lieder, bes. Rundgesänge, griech. σκόλια), Cic.: carmina levia et faciles versus, leichtfertige Lieder u. spielende (tändelnde) Verse, Tac.: carmina fundere, condere, contexere, Cic.: carmina pangere, Lucr.: carmina componere od.
    ————
    fingere, Hor., od. facere, Verg.: carmina scribere, Hor.: carmen patrium canere, Curt.: carmina dicere in imperatorem, Liv.: ac ne carmen (Poesie) quidem sani coloris enituit, Petr. – b) lyrische Dichtung, Ode, Hor.: c. amabile, erotische Dichtung, Hor. – u. dem Drama gegenüber für Epos u. Lyrik, fabula, quae versatur in tragoediis et carminibus, Quint. – c) ein Gesang = ein Teil eines größern Gedichts, eine Rhapsodie, primum, Lucr. 6, 937. – und eine Stelle (ein Vers od. mehrere) aus einem Gedichte, Vers, Verse (s. die Auslgg. zu Cic. Tusc. 1, 37), illud mollissimum c., Cic.: Euripideum c. illud, Cic.: notum est id totum carmen incisum in sepulcro, Cic. – d) eine poetische Inschrift, Verg., Prop. u.a.: od. Aufschrift, wie über den Eingängen der Tempel, Cic. Arch. 27. – B) ein Orakelspruch, Weissagespruch, eine Weissagung, Verg., Liv. u.a.: carmina Sibyllina, Lact. – C) ein Zauberspruch, eine Zauberformel, XII tabb. fr., Quint., Verg. u.a. – D) ein Rätsel in Versen, carmen ponere, interpretari, solvere, Hyg. fab. 67. – E) wegen des uralten Gebrauchs, Sittensprüche, Lehrformeln, Eides-, Religions- u. Gesetzesformeln im saturnin. Versmaß abzufassen, ein Spruch, eine Formel, insbes. eine Religions-, Eides-, Gebets-, Gesetzesformel, Appii Caeci c., Sittengedichte, Cic.: Catonis c. de moribus, Gell.: c. magistri, Cic.: c. necessarium, Cic. – diro quodam car-
    ————
    mine iurare, Liv. – lex horrendi carminis, von schrecklichem Inhalte, Liv.: carmen rogationis, Liv.: carmina cruciatus, Cic.: alci carmen componere, Cic. – carmen (Gebetlied, Gebet) Christo quasi deo dicere secum invicem, Plin. ep.: sollemne carmen precationis peragere, Liv.: ex carmine sacro praeeunte verba sacerdote precationes facere, Liv. – Vgl. übh. H. Düntzer Das Wort carmen als Spruch, Formel, Lehre (in Zeitschr. für das Gymnasialw. 11, 1 ff.).
    ————————
    2. carmen, minis, n. (caro, ere), die Krempel, Ven. Fort. init. epist. praem. carm. 5, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > carmen

  • 4 corda

    corda
    corda ['klucida sans unicodeɔfontrda]
      sostantivo Feminin
     1 (fune) Seil neutro, Schnur Feminin; Sport Seil neutro; salto della corda Seilspringen neutro; ballare [oder camminare] sulla corda seiltanzen; essere con la corda al collo figurato den Kopf in der Schlinge haben; tenere qualcuno sulla corda figurato jdn auf die Folter spannen; tirar troppo la corda figurato den Bogen überspannen; la corda troppo tesa si spezza proverbiale, proverbio man soll den Bogen nicht überspannen
     2  musica Saite Feminin; strumenti a corda Saiteninstrumente neutro plurale; essere teso come le corda-e di un violino figurato gespannt sein wie ein Flitzebogen familiare
     3 (di arco) Sehne Feminin
     4  anatomia corda-e vocali Stimmbänder neutro plurale
     5 figurato dare corda a qualcuno auf jemanden eingehen, jemanden unterstützen; essere giù di corda missgestimmt sein; tagliare la corda Reißaus nehmen, sich aus dem Staub machen

    Dizionario italiano-tedesco > corda

См. также в других словарях:

  • vocali cardinali — (кардинальные гласные | voyelles cardinales | Grundvokale | cardinal vowels | vocali cardinali) Иногда называют кардинальными гласные, обладающие известными акустическими свойствами и произносимые при определенных положениях языка и губ. Обычно… …   Пятиязычный словарь лингвистических терминов

  • corde vocali — (голосовые связки | cordes vocales | Stimmbänder, Stimmlippen | vocal cords | corde vocali) Совокупность двух мускульных связок, прикрепленных к щитовидному телу у верхней части дыхательного горла; их действием (сужением, напряжением, дрожанием)… …   Пятиязычный словарь лингвистических терминов

  • organi vocali — (речевой аппарат, произносительные органы, органы артикуляции | appareil vocal | Sprechapparat, Sprechwerkzeuge | vocal apparatus | organi vocali) Совокупность органов, которые могут быть приведены в действие для произношения разного типа звуков …   Пятиязычный словарь лингвистических терминов

  • Dassetto — Enrico Dassetto (* 15. Juli 1874 in Cuneo; † 4. September 1971 in Lugano) war ein italienisch schweizerischer Komponist, Dirigent und Violinist, Pianist und Organist. Er studierte am Liceo musicale Giuseppe Verdi in Turin Klavier, Violine und… …   Deutsch Wikipedia

  • Enrico Dassetto — (* 15. Juli 1874 in Cuneo; † 4. September 1971 in Lugano) war ein italienisch schweizerischer Komponist, Dirigent und Violinist, Pianist und Organist. Er studierte am Liceo musicale Giuseppe Verdi in Turin Klavier, Violine und Komposition bei… …   Deutsch Wikipedia

  • c — 1c s.f. e m.inv. CO 1. terza lettera dell alfabeto il cui nome è ci: c minuscola, C maiuscola | nell ortografia italiana rappresenta due suoni consonantici distinti: l occlusiva velare sorda /k/, detta c dura gutturale o velare, e l affricata… …   Dizionario italiano

  • vocale — 1vo·cà·le s.f. TS fon. suono accompagnato da vibrazioni glottidali, nella cui articolazione non si creano occlusioni o restringimenti al passaggio dell aria nel canale fonatorio, che può formare sillaba da solo perché la sua pronuncia non… …   Dizionario italiano

  • Anton Salieri — Antonio Salieri Antonio Salieri, in Österreich zeitlebens auch Anton Salieri, (* 18. August 1750 in Legnago, Italien; † 7. Mai 1825 in Wien) war ein italienisch österreichischer Komponist der Klassik, Kapellmeister und Musikpä …   Deutsch Wikipedia

  • Antonio Salieri — Antonio Salieri, Öl auf Leinwand von Joseph Willibrod Mähler Antonio Salieri, in Österreich zeitlebens auch Anton Salieri, (* 18. August 1750 in Legnago, Italien; † 7. Mai 1825 in Wien) war ein italienisch österreichischer Komponist der Klassik …   Deutsch Wikipedia

  • umlaut — um·laut s.m.inv. ES ted. {{wmetafile0}} TS ling. metafonia che nelle lingue germaniche ha interessato le vocali centrali o posteriori in sillaba tonica seguite originariamente da una i successivamente scomparsa, trasformandole in vocali anteriori …   Dizionario italiano

  • vocalizzazione — vo·ca·liz·za·zió·ne s.f. 1. CO il vocalizzare, il vocalizzarsi e il loro risultato | TS ling., fon. trasformazione di un suono consonantico in suono vocalico 2a. TS ling. procedimento di derivazione, con valore morfologico, tipico delle lingue… …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»