-
1 Angriff
Angriff, I) das Beginnen: aggressio (z. B. prima). – etwas in A. nehmen, aggredi, absol. od. alqd od. ad alqd od. mit Infin. (sich an etwas machen, Hand an etwas legen). – incipere alqd od. mit Infin. (anfangen, beginnen). – einen Bau in A. nehmen, instruere coepisse (anfangen herzurichten, z. B. muros); instituere (ins Werk setzen, z. B. turrim, naves). – II) der Anfall: a) der tätliche: petitio (das Losgehen auf einen einzelnen Gegner). – impetus. incursio. incursus (allgemeiner A., bes. vom heftigen, lebhaften A.). – excursio (von leichten Truppen). – exscensio (feindliche Landung). – concursus. congressus (gleichzeitiger A. beider Parteien, das Aneinandergeraten). – impugnatio. oppugnatio (bes. Bestürmung eines Ortes). – procella equestris (stürmischer Reiterangriff). – durch einen militärischen A., signis inferendis od. (wenn er geschehen ist) illatis. – das Zeichen zum A. geben, bel licum canere: der A. beginnt, proelium incipitur: der A. beginnt allgemein, es geschieht ein allgemeiner A., impetus fit ab universis: einen A. machen (auf etc.), s. angreifen no. I, 3, a: den A. ab-, zurückschlagen, impetum frangere, reprimere, propulsare: den A. aushalten, impetum sustinere. – b) mit Worten: intentio (in einer Rechtssache, z. B. intentionis depulsio). – auf jmd. Angriffe machen, s. angreifen no. I, 3, b: jmd. durch einen A. auf seine Vorfahren beleidigen, alqm offendere lacessendo maiores eius. – Angriffsart, petitio (auch im Plur.). – Angriffskrieg, bellum, quod ultro infertur; bellum ultro illatum. – einen A. führen, bellum inferre (Ggstz. bellum illatum defendere). – Angriffssignal, classicum. – Angriffswaffen, tela, ōrum,n. – Angriffsweise, die, petitio (auch im Plur.). – angriffsweise, gegen den Feind vorgehen, prior proelio lacesso hostem. – nicht a. verfahren, armis abstinere nisi lacessitum.
-
2 Entfernung
Entfernung, I) als Handlung: ablegatio. amandatio (die Wegschickung einer Person, um sie los zu werden etc., s. »entfernen no. I« die Verba). – relegatio (Verbannung, w. s.). – amotio (die Wegschaffung, z.B. omnis doloris). – depulsio (die Vertreibung, Verscheuchung, z.B. doloris). – remotio (die Ablehnung von sich, z.B. criminis). – abitus. discessus (das Sich-Entfernen, das Weggehen, aus einer Gesellschaft etc.). – abscessus (die Scheidung, das Sich-Trennen, v. Pers., bes. um sich anderswo aufzuhalten; dann auch v. Lebl., z.B. longinquus [weite] absc. solis). – II) das Entferntsein: distantia (Abstand). – intervallum (Zwischenraum). – spatium (der Raum übh.). – longinquitas (die Entlegenheit, weite Entfernung). – in einiger E., procul (nicht nahe); procul ab eo loco (etwas fern, in einiger Entfernung von dem Orte): in weiter E., longo spatio od. intervallo interiecto: in gleicher E., paribus spatiis: in geringer E., parvo spatio (z.B. distare ab etc.). – in einer E. von 5000 Schritten, a milibus passuum quinque: in einer ziemlich weiten E. von etc., satis magno intervallo ab etc.
-
3 Лишение
- ademptio (provinciae); privatio; spoliatio;• лишение чувств - amissio sensuum;
• лишение зрения - luminum depulsio; luminis orbitas;
• лишение имения - ruina fortunarum;
-
4 AVERTING
[N]DEPULSIO (-ONIS) (F)DETESTATIO (-ONIS) (F) -
5 DEFENCE
[N]DEFENSIO (-ONIS) (F)DEFENSA (-AE) (F)PROPUGNATIO (-ONIS) (F)DEPULSIO (-ONIS) (F)TUITIO (-ONIS) (F)TUTAMEN (-MINIS) (N)TUTAMENTUM (-I) (N)TUTELA (-AE) (F)TUTELLA (-AE) (F)CUSTODIA (-AE) (F)PATROCINIUM (-I) (N)VINDICTA (-AE) (F)PRAESIDIUM (-I) (N)PRAEMUNITIO (-ONIS) (F)PROPUGNACULUM (-I) (N)MUNIMENTUM (-I) (N)MURUS (-I) (M)MOERUS (-I) (M)MOIRUS (-I) (M)MUNIMEN (-MINIS) (N)MUNITIO (-ONIS) (F)PLACITUM (-I) (N)ADSERTIO (-ONIS) (F)ASSERTIO (-ONIS) (F)- DEFENCES -
6 DEFENSE
[A]DEFENSORIUS (-A -UM)[N]DEFENSIO (-ONIS) (F)DEFENSA (-AE) (F)PROPUGNATIO (-ONIS) (F)DEPULSIO (-ONIS) (F)TUITIO (-ONIS) (F)TUTAMEN (-MINIS) (N)TUTAMENTUM (-I) (N)TUTELA (-AE) (F)TUTELLA (-AE) (F)CUSTODIA (-AE) (F)PATROCINIUM (-I) (N)VINDICTA (-AE) (F)PRAESIDIUM (-I) (N)PRAEMUNITIO (-ONIS) (F)PROPUGNACULUM (-I) (N)MUNIMENTUM (-I) (N)MURUS (-I) (M)MOERUS (-I) (M)MOIRUS (-I) (M)MUNIMEN (-MINIS) (N)MUNITIO (-ONIS) (F)PLACITUM (-I) (N)ADSERTIO (-ONIS) (F)ASSERTIO (-ONIS) (F)- DEFENSES -
7 DRIVING OFF
[N]DEPULSIO (-ONIS) (F)
См. также в других словарях:
Depulsion — De*pul sion, n. [L. depulsio.] A driving or thrusting away. [R.] Speed. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Christoph Saxe — (auch: Saxius, Sachsius; * 13. Januar 1714 in Eppendorf; † 3. Mai 1806 in Utrecht) war ein deutscher Historiker und Professor an der Universität Utrecht. Inhaltsver … Deutsch Wikipedia
Wilhelm Leyser I. — Wilhelm Leyser Wilhelm Leyser I. (* 26. Oktober 1592 in Braunschweig; † 8. Februar 1649 in Wittenberg) war ein deutscher lutherischer Theologe. Inhaltsverzeichnis … Deutsch Wikipedia
Guillaume Bigot — Pour les articles homonymes, voir Bigot. Guillaume Bigot[1], ou Le Bigot, Bigotius, né à Laval le 2 juin 1502 et mort vers 1550 est un écrivain, médecin et humaniste français, poète français et latin, et l un des plus savants hommes du… … Wikipédia en Français
Guillelmi Bigotii — Guillaume Bigot Pour les articles homonymes, voir Bigot. Guillaume Bigot[1], ou Le Bigot, Bigotius, né à Laval le 2 juin 1502 et mort vers 1550 est un écrivain, médecin et humaniste français, poète français et latin, et l un des plus… … Wikipédia en Français
Guillelmo Bigotio — Guillaume Bigot Pour les articles homonymes, voir Bigot. Guillaume Bigot[1], ou Le Bigot, Bigotius, né à Laval le 2 juin 1502 et mort vers 1550 est un écrivain, médecin et humaniste français, poète français et latin, et l un des plus… … Wikipédia en Français
Frans Burmann (1628–1679) — Frans Burman Frans Burman (auch: Franciscus Burmann, Burmannus; * 13. Januar 1628 in Leiden; † 12. November 1679 in Utrecht) war ein niederländischer reformierter Theologe. Inhaltsverzeichnis … Deutsch Wikipedia
Johannes Olearius (1546–1623) — Johannes Olearius Johannes Olearius (auch: Johann Kupfermann, Kupffermann, Coppermann; * 17. September 1546 in Wesel; † 26. Januar 1623 in Halle) war ein deutscher lutherischer Theologe und Philologe und Stammvater der sächsischen… … Deutsch Wikipedia
AVERRUNCUS — Deus Romanorum, qui mala averruncare, h. e. depellere, atque avertere putabatur, Cuiusmodi apud Graecos habebantur Hercules, et Apollo, quos idcirco Α᾿λεξικάκους, Α᾿ποπομπαίους, et Α᾿ποτροπαίους appellârunt. Paccuvius apud Varronem, l. 6. de L. L … Hofmann J. Lexicon universale
ԱՐՏԱՔՍ — ( ) NBH 1 0381 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 12c, 14c մ. ἕξω foras, foris, extra Արմատ նախընթաց եւ հետեւորդ բառից. որպէս ծագեալ ʼի ձայնիցս Արտ, եւ աք. (անդք, եւ ոտք). եւ ըստ այսմ նշանակէ Յարտս, յանդս, ʼի… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
СИЛЬВИУС ЖАК — (Jacques Dubois Sylvius; 1478 1555), один из выдающихся франц. анатомов; сын бедных родителей, изучал медици | ну и особенно прилежно анатомию в Париже; будучи прекрасным знатоком древних языков, особенно углубился в творения Гиппократа и Галена … Большая медицинская энциклопедия