-
1 dzwon
Ⅰ m (G dzwonu) (kościelny, alarmowy) bell- dzwony pogrzebowe a. żałobne (death) knell- dzwon na Anioł Pański the Angelus (bell)- bić a. uderzać w dzwony to ring the bells- brzmieć jak dzwon (o głosie) to resonateⅡ dzwony plt 1. pot. (spodnie) flares pot.; bell-bottoms 2. pot. (męskie narządy płciowe) nuts posp., goolies GB posp.- serce jak dzwon pot. a heart as sound as a bell* * *bell; ( dzwonienie) ringing- dzwony* * *mi1. bell; dzwon kościelny church bell; bicie dzwonów toll, bell ringing; bić w dzwon toll l. ring a bell; od wielkiego dzwonu once in a blue moon; serce jak dzwon sound heart; serce dzwonu clapper, tongue; dzwon alarmowy alarm bell; dzwon okrętowy żegl. ship bell; dzwon mgłowy żegl. fog bell; zespół dzwonów chimes, carillon; dzwony orkiestrowe l. rurowe muz. tubular bells.2. (= brzmienie, dźwięk dzwonu) bell, toll; wielkanocne dzwony Easter bells; dzwon pogrzebowy death-bell; dzwony weselne wedding bells.3. techn. bell; dzwon nurkowy diving bell, bell caisson; dzwon podwodny żegl. submarine bell; dzwon ratowniczy żegl. rescue diving bell.4. dzwony (= rodzaj spodni) bell-bottoms.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dzwon
См. также в других словарях:
dzwon — m IV, D. u, Ms. dzwonnie; lm M. y 1. «sygnalizacyjne urządzenie dźwiękowe o kielichowatym kształcie, odlane zwykle ze stopu miedzi i cyny z dodatkami, wydające dźwięk wskutek uderzenia zwisającego wewnątrz serca o wieniec dzwonu lub przez… … Słownik języka polskiego
