Перевод: с польского на русский

с русского на польский

dziki+lokator

  • 1 dziki lokator

    самово́льно всели́вшийся жиле́ц

    Słownik polsko-rosyjski > dziki lokator

  • 2 dziki lokator

    кабаны квартирант

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dziki lokator

  • 3 dziki

    прил.
    • беспощадный
    • грубый
    • дикий
    • жестокий
    • зверский
    • необработанный
    • резкий
    • свирепый
    • сырой
    * * *
    dzi|ki
    \dzikicy, \dzikikszy 1. дикий;

    \dzikikie zwierzęta дикие животные; \dziki bez бузина; \dzikika natura необузданная натура; \dzikikie pretensje нелепые претензии (притязания);

    2. \dzikiki дикарь;

    ● \dziki lokator самовольно вселившийся жилец

    * * *
    dzicy, dzikszy
    1) ди́кий

    dzikie zwierzęta — ди́кие живо́тные

    dziki bez — бузина́

    dzika natura — необу́зданная нату́ра

    dzikie pretensje — неле́пые прете́нзии (притяза́ния)

    2) dziki м дика́рь

    Słownik polsko-rosyjski > dziki

  • 4 lokator

    сущ.
    • арендатор
    • жилец
    • житель
    • квартирант
    • наниматель
    • нахлебник
    • обитатель
    • съемщик
    • съёмщик
    * * *
    1) (najemca) жилец, квартирант, квартиронаниматель, квартиросъёмщик, разг. постоялец
    2) techn. lokator, lokalizator техн. локатор
    * * *
    квартирант, жилец; съёмщик;

    dziki \lokator жилец, вселившийся самовольно

    * * *
    м
    квартира́нт, жиле́ц; съёмщик

    dziki lokator — жиле́ц, всели́вшийся самово́льно

    Słownik polsko-rosyjski > lokator

См. также в других словарях:

  • dziki lokator — {{/stl 13}}{{stl 7}} lokator bezprawnie zajmujący jakiś lokal {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dziki — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, dzicy, dzikszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o roślinach: rosnący w sposób naturalny; nieuprawiany, niehodowany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzika jabłoń, wiśnia. Dzikie maliny. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • lokator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. lokatororze; lm M. lokatororzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba wynajmująca lokal mieszkalny, mieszkająca w lokalu wynajętym lub spółdzielczym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Główny… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • lokator — Dziki lokator «osoba, która samowolnie, bezprawnie zajęła lokal»: Zamieszkali tu bez zgody właściciela budynku, który na wieść o dzikich lokatorach zażądał wyprowadzki. GWr 14/03/2000 …   Słownik frazeologiczny

  • dziki — dzicy, dzikszy 1. «będący w stanie natury, w stanie pierwotnym» a) «o zwierzętach: nie oswojony, nie obłaskawiony, nie hodowany» Dziki mustang. Dzikie gęsi, kaczki, łabędzie. b) «o roślinach: nie uprawiany, nie hodowany» Dzikie wino, dzika mimoza …   Słownik języka polskiego

  • dziki — Dzika plaża zob. plaża. Dziki lokator zob. lokator. Pracować, harować, tyrać, orać, zasuwać jak dziki osioł zob. wół 3 …   Słownik frazeologiczny

  • lokator — m IV, DB. a, Ms. lokatororze; lm M. lokatororzy, DB. ów 1. «osoba mieszkająca w wynajętym lokalu; najemca lokalu» Spis lokatorów. ∆ Dziki lokator «lokator, który samowolnie zajął lokal» ∆ Ochrona lokatorów «całokształt przepisów regulujących, w… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»