-
1 dyszeć
глаг.• дышать• пыхтеть• сопеть* * *dysz|eć\dyszećу несов. дышать;\dyszeć ze zmęczenia тяжело дышать от усталости; \dyszeć nienawiścią дышать (пыхать) ненавистью; ledwie \dyszeć а) еле дышать;
б) (о czymś) еле держаться* * *dyszy несов.дыша́тьdyszeć ze zmęczenia — тяжело́ дыша́ть от уста́лости
dyszeć nienawiścią — дыша́ть (пы́хать) не́навистью
ledwie dyszeć — 1) е́ле дыша́ть; 2) ( o czymś) е́ле держа́ться
-
2 dyszeć
(-ę, -ysz); vi( ze zmęczenia) to pant; ( o chorym) to wheeze* * *ipf.- ę -ysz pant; ( o chorym) wheeze, gasp, rattle; ciężko dyszeć breathe hard; dyszeć nienawiścią be consumed with hatred; ledwie l. ledwo dyszeć be on one's last legs; have got one foot in the grave.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dyszeć
-
3 dyszeć
dyszeć-ę, -y schnaufen, keuchen;ciężko dyszeć schwer atmen; -
4 dyszeć
dyszeć [dɨʃɛʨ̑]vi1) ( oddychać z trudem) chory: keuchen, schwer atmen3) ( wydawać odgłos) silnik: stottern4) ledwie [ lub ledwo] \dyszeć kaum noch schnaufen können, in den letzten Zügen liegen -
5 dyszeć
1. 'haleter2. haleter3. panteler4. respirer -
6 dyszeć
vikeuchen, schnaufen -
7 dyszeć
1 cnead 2 puth -
8 dyszeć
важко дихати -
9 dyszeć
1 humingal2 papintugin3 sumikdó -
10 dyszeć
daljykmak; demikmek; hopukmak; hyssyldamak; sojamak -
11 dysz|eć
impf (dyszysz, dyszał, dyszeli) vi 1. (oddychać głośno) to puff, to pant- dyszeć z wysiłku/ze zmęczenia to pant from exertion/fatigue- wspinał się, ciężko dysząc he climbed up panting heavily2. przen. (pałać) to pant- dyszeć nienawiścią to pant with hatred- dyszeć żądzą zemsty to pant for revenge- dyszał z gniewu he fumed with anger3. przen. (być przepełnionym) to breathe- powietrze dyszało upałem the air breathed heat- ogród dyszał wiosną the garden was breathing spring■ ledwo a. ledwie dyszeć (być bliskim śmierci) to be more dead than alive, to be barely breathing; (być bliskim omdlenia) to be ready to pass out; (z trudem funkcjonować) [samochód, maszyna] to be decrepitThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dysz|eć
-
12 zipać
глаг.• дышать* * *zip|ać\zipaćie несов.:ledwo (ledwie) \zipać еле (чуть) дышать
+ dyszeć* * *zipie несов.- ledwie zipaćSyn: -
13 ziać
(-eję, -ejesz); vi( dyszeć) to pant; ( rozwierać się) to gapeziać czymś — (nienawiścią, chłodem itp.) to emanate sth
* * *ipf.1. (= oddychać z trudem) pant, gasp (for breath).2. (= buchać) belch (out); ziać ogniem belch fire.4. (= uzewnętrzniać uczucia) emanate; ziać nienawiścią/gniewem breathe hatred/anger.5. (= rozwierać się) gape; pod stopami ziała przepaść there was an abyss under the feet.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ziać
-
14 dychawicznie
adv. [sapać, dyszeć] wheezilyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dychawicznie
-
15 zi|ać
impf (zieję) vi 1. (dyszeć) to pant- ział ciężko z wysiłku he was panting heavily from the effort2. (wydzielać, buchać) smok ział ogniem the dragon belched (out) fire- ziało od niego wódką he was reeking of vodka- z pieca ziało żarem the stove was glowing with heat- armaty zieją ogniem the canons are firing- piwnica zieje stęchlizną/chłodem the cellar exudes wafts of mustiness/cold3. przen. ziać gniewem to be seething with anger- z jego oczu wręcz ziała nienawiść his eyes burned with hatred- przedstawienie ziało nudą the performance was deadly boring- z ekranu zieje grozą the film is terrifying4. (rozwierać się) to gape- pod nimi ziała ogromna dziura there was a gaping hole at their feet- przed nami ziała przepaść there was a gaping precipice in front of us■ ziać pustką to be emptyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zi|ać
-
16 keuchen
-
17 schnaufen
vi
См. также в других словарях:
dyszeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, dyszećszę, dyszećszy, dyszećszał, dyszećszeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddychać ciężko, z trudem, głośno : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dyszeć ciężko. Dyszeć ze zmęczenia, z wysiłku … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dyszeć — gniewem, nienawiścią, zemstą itp. «być ogarniętym gniewem, nienawiścią, zemstą itp.»: W końcu trochę się opanował, lecz mimo wszystko jawnie dyszał gniewem. P. Krawczyk, Plamka. Ledwo, ledwie dyszeć zob. ledwo 1 … Słownik frazeologiczny
dyszeć — ndk VIIb, dyszećszę, dyszećszysz, dyszećszał, dyszećszeli «oddychać głośno, z trudem» Dyszeć z wysiłku, ze zmęczenia. Dyszał ciężko, z trudem chwytając powietrze. ◊ Dyszeć gniewem, nienawiścią, zemstą itp. «być ogarniętym gniewem, nienawiścią,… … Słownik języka polskiego
ledwie [ledwo] dyszeć [zipać] — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być bardzo osłabionym, być bliskim omdlenia, śmierci : {{/stl 7}}{{stl 10}}Daj koniowi odetchnąć, nie widzisz, że ledwo dyszy (zipie) . {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zipać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, zipaćpię, zipaćpie {{/stl 8}}– zipnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, zipaćnął, zipaćnie, zipaćnij, zipaćnął, zipaćnęli, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} oddychać ciężko, z trudem; dyszeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zipał, idąc pod … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ledwo — 1. pot. Ledwo, ledwie dychać, dyszeć, zipać a) «z trudem oddychać»: (...) dogania go, ledwo dysząc, niziutka starsza pani w okularach. M. Cegielski, Masala. b) «być bardzo słabym, zmęczonym, wyczerpanym, być bliskim śmierci»: Pan Moczydłowski… … Słownik frazeologiczny
ledwie — 1. pot. Ledwo, ledwie dychać, dyszeć, zipać a) «z trudem oddychać»: (...) dogania go, ledwo dysząc, niziutka starsza pani w okularach. M. Cegielski, Masala. b) «być bardzo słabym, zmęczonym, wyczerpanym, być bliskim śmierci»: Pan Moczydłowski… … Słownik frazeologiczny
chrapliwie — chrapliwieej przysłów. od chrapliwy Dyszeć, oddychać, śmiać się, mówić chrapliwie … Słownik języka polskiego
dychać — ndk I, dychaćam, dychaćasz, dychaćają, dychaćaj, dychaćał gw. «oddychać; oddychać głośno, z trudem; dyszeć, sapać» ◊ Ledwo a. ledwie dychać «prawie nie oddychać, być bardzo słabym, bliskim śmierci» … Słownik języka polskiego
dyszenie — n I rzecz. od dyszeć … Słownik języka polskiego
ziać — ndk Xb, zieję, ziejesz, ziej, ział, ziali a. zieli 1. «oddychać głośno, ciężko, z trudem; dyszeć» Ziać z wysiłku, ze zmęczenia. 2. «wydzielać, wyrzucać coś z siebie, buchać czymś» Piwnica zieje stęchlizną, wilgocią, chłodem. Z pieca ziało żarem,… … Słownik języka polskiego