-
1 dwuznacznie
adv. 1. (niejasno) [sformułować, odpowiedzieć] ambiguously 2. (niejednoznacznie) [zachowywać się, uśmiechać się] ambiguously 3. (nieprzyzwoicie) [uśmiechać się, żartować, zachowywać się] suggestively* * *adv.ambiguously, equivocally; uśmiechać sie dwuznacznie smile quizzically; mówić dwuznacznie talk equivocally.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dwuznacznie
-
2 dwuznacznie
dwuznacznie [dvuznaʧ̑ɲɛ] advzweideutig, doppeldeutig -
3 dwuznacznie
нареч.• вкрадчиво -
4 dwuznacznie
• ambiguouslySłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > dwuznacznie
-
5 dwuznacznie
• ambiguously -
6 dwuznacznie
ambigument -
7 dwuznacznie
[двузначнє]advдвозначно, двозначність -
8 ambiguously
dwuznacznie -
9 ambiguously
dwuznacznieEnglish-Polish dictionary of Electronics and Computer Science > ambiguously
-
10 двозначно
dwoznacznoприсл. -
11 ambiguously
adverb dwuznacznie -
12 equivocate
[ɪ'kwɪvəkeɪt]vi -
13 вкрадчиво
нареч.• dwuznacznie• ujmująco -
14 pikantnie
adv. grad. 1. [przyprawiać, gotować] piquantly, spicily 2. (dwuznacznie) in a spicy manner, piquantlyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pikantnie
-
15 recho|tać
impf (rechoczę a. rechocę) vi 1. [żaba] to croak- w stawie rechotały żaby the frogs were croaking in the pond2. (śmiać się) to cackle- rechotać dwuznacznie to cackle knowinglyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > recho|tać
-
16 ambigument
1. dwuznacznie2. niejasno -
17 missverständlich
missverständlich dwuznaczny, niejasny; -
18 missverständlich
-
19 zweideutig
См. также в других словарях:
dwuznacznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niejednoznacznie, niejasno : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dwuznacznie sformułowane zdanie. Odpowiedzieć dwuznacznie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dwuznacznie — «w sposób dwuznaczny, dwojako; niejasno» … Słownik języka polskiego
pytia — ż I, DCMs. pytiatii 1. Pytia, blm «w starożytnej Grecji: kapłanka w świątyni Apollina w Delfach, przepowiadająca przyszłość» 2. lm D. pytiatii (pytiatyj) «osoba mówiąca niejasno, dwuznacznie, zagadkowo (zwłaszcza na temat przyszłości)» … Słownik języka polskiego