-
1 dwelling
[΄dweliŋ] n կացարան, բնակարան. բնակավայր. a dwelling house բնակելի տուն/շենք. dwelling place բնակավայր. overcrowded dwelling գեր բնակեցված տուն -
2 house
I[haus]1. n տուն, շենք, բնակարան. դաստակերտ, կալվա ծա տուն. a detached house առանձնատուն. duplex house երկու բնակա րանից բաղկացած շի նու թյուն. terraced house սանդղավանդի վրա գտնվող տուն. weekend house ամառանոցային տնակ. stone/brick/wooden houseքարե/աղյուսե/ փայ տե տուն, շինություն. dwelling house բնա կե լի տուն. apartment house բազմաբնակարան տուն/ շենք. country house ամառանոց. (ընտա նիք, տնտեսություն) noisy house աղմկոտ ըն տանիք. You’ll wake the whole house Բոլորին կարթ նացնես. keep house տնտե սությամբ զբաղ վել. keep to the house տանից դուրս չգալ. move house տեղափոխվել. set up a house բնակություն հաստատել. keep open house հյուրընկալ տուն լինել. (ֆիրմա, հիմնարկ) public house պանդոկ. trading/busi ness/wholesale/publishing/fashion house առևտրի պալատ. մեծածախ առևտրի տուն, հրատարակչություն, նորաձևության սրահ. opera house օպերա. the House of Commons, Lower House Համայնքների պալատ. the House of Lords, Upper House Լորդերի պալատ. the House of Representatives Ներկայացուցիչների պալատ. the House of Romanovs Ռոմանովների դինաստիա. թատր. հանդիսատեսներ a poor/full house կի սադատարկ/լեփ-լեցուն դահլիճ. Full House Բո լոր տոմսերը վաճառված են. bring down the house բուռն ծափահարություններ առաջացնել. last house (կինո) վերջին սեանս. The round of drinks is on the house Խմիչքը տիրոջ հաշվին է.2. a տնային. house slippers տնային կոշիկներ, հողաթափեր. a house plant տնային բույս. house arrest տնային բանտարկությունII[hauz] v բնակարանով ապահովել, օթևան տալ., տեղավորել. house homeless families անտուն ընտանիքներին կացարան տալ. The block can house ten families Մաս նաշենքը կարող է տասն ընտանիք ապահո վել. The exhibition is housed in the school Ցու ցահանդեսը տեղավորված է դպրոցում. They housed the car in the shade Մեքենան ծածկի տակ դրեցին
См. также в других словарях:
Dwelling house — Dwelling Dwell ing, n. Habitation; place or house in which a person lives; abode; domicile. [1913 Webster] Hazor shall be a dwelling for dragons. Jer. xlix. 33. [1913 Webster] God will deign To visit oft the dwellings of just men. Milton. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
dwelling house — n formal especially BrE a house that people live in, not one that is being used as a shop, office etc … Dictionary of contemporary English
dwelling house — noun housing that someone is living in (Freq. 1) he built a modest dwelling near the pond they raise money to provide homes for the homeless • Syn: ↑dwelling, ↑home, ↑domicile, ↑abode, ↑habitation … Useful english dictionary
dwelling house — A building used as a place of abode for people. 43 Am J1st Pub Util § 183. A building suitable as a dwelling house, whether or not it is occupied at the time. 29A Am J Rev ed Ins § 904. For the purpose of the offense of arson, any house intended… … Ballentine's law dictionary
dwelling house of another — As the term is used in the law of arson, a dwelling house of which a person other than the accused is in possession; the person in possession may or may not be the owner. 5 Am J2d Arson § 39 … Ballentine's law dictionary
dwelling-house — dwellˈing house noun A house used as a dwelling, in distinction from a place of business or other building • • • Main Entry: ↑dwell … Useful english dictionary
dwelling house — a house occupied, or intended to be occupied, as a residence. [1400 50; late ME] * * * … Universalium
dwelling house — domicile; house or place where one lives; habitation; residence; abode … English contemporary dictionary
dwelling house — noun Law a house used as a residence rather than for business … English new terms dictionary
dwelling house — noun (C) law a house that people live in, not one that is being used as a shop, office etc … Longman dictionary of contemporary English
dwelling house — /ˈdwɛlɪŋ haʊs/ (say dweling hows) noun a house occupied, or intended to be occupied, as a residence …
