-
1 durzyć
глаг.• морочить* * *durz|yć\durzyćony несов. 1. обманывать, морочить;2. дурманить+1. oszukiwać, zwodzić, tumanić 2. oszałamiać, odurzać
* * *durzony несов.1) обма́нывать, моро́чить2) дурма́нитьSyn: -
2 durzyć
amadán -
3 durzyć
обманювати, обдурювати -
4 durzyć się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > durzyć się
-
5 durzyć się
durzyć się [duʒɨʨ̑ ɕɛ] < perf za->vr -
6 durzyć się
-
7 durzyć się
-
8 durzyć\ się
несов. w kim быть влюблённым в кого, увлекаться кем+kochać się, bujać się
-
9 durzyć się
закохуватися; кохати -
10 podkochiwać się
-
11 podkochiwać\ się
-
12 durz|yć się
impf v refl. przest., książk. durzyć się w kimś to be enamoured of a. infatuated with sb ⇒ zadurzyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > durz|yć się
-
13 zadurz|yć się
pf v refl. przest. to become enamoured (w kimś of a. with a. by sb); to be infatuated (w kimś with sb); to have a crush pot. (w kimś on sb) ⇒ durzyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zadurz|yć się
-
14 vernarren
См. также в других словарях:
durzyć — ndk VIb, durzyćrzę, durzyćrzysz, durzyćrzył «wprowadzać kogoś w błąd, zawracać komuś głowę, oszukiwać; zwodzić, oszałamiać, bałamucić» Durzyć komuś głowę. Durzyć łatwowiernych ludzi. durzyć się «podkochiwać się w kimś, zawracać sobie kimś głowę»… … Słownik języka polskiego
durzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, durzyć sięrzę się, durzyć sięrzy się {{/stl 8}}{{stl 7}} kochać się w kimś, często tego nie ujawniając {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
durzenie — ↨ durzenie się n I rzecz. od durzyć (się) … Słownik języka polskiego
podkochiwać się — ndk VIIIb, podkochiwać siękochuję się, podkochiwać siękochujesz się, podkochiwać siękochuj się, podkochiwać sięiwał się «kochać się w kimś trochę, z lekka, nieśmiało; durzyć się» Podkochiwał się w koleżance … Słownik języka polskiego
dūžyti — ×dū̃žyti, ija ( yja), ijo ( yjo) (l. durzyć) 1. tr. kvaršinti, krimsti: Nedū̃žyk tu man galvos, aš ir be to turiu rūpesčių Ut. Dū̃žijo galvą, kol nupirko Rgv. | refl.: Ką čia dūžytis, ką čia verkti: mirė ir nebeprikelsi Bsg. 2. intr. kamuotis,… … Dictionary of the Lithuanian Language
