Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

drying

  • 1 arificus

    arifica, arificum ADJ
    drying, making dry

    Latin-English dictionary > arificus

  • 2 carnarium

    meat rack (for smoking/drying); larder/pantry (L+S)

    Latin-English dictionary > carnarium

  • 3 arificus

    ārĭfĭcus, a, um, adj. [areo-facio], making dry, drying, Cael. Aur. Tard. 4, 1, where some read rarifica.

    Lewis & Short latin dictionary > arificus

  • 4 carnarium

    carnārĭus, a, um, adj. [2. caro], of or belonging to flesh; subst.
    I.
    carnārĭus, ii, m.
    A.
    Carnarius kreôpôlês, a dealer in flesh, a butcher, Gloss. Vet.—
    B.
    Humorously, one who admires a plump habit of body, a lump of flesh, Mart. 11, 100, 6.—
    II.
    car-nārĭum, ii, n.
    A.
    A frame furnished with hooks to hang up meats over the hearth for smoking or drying, etc., Plaut. Ps. 1, 2, 64; 1, 2, 66; Cato, R. R. 13, 1; 14, 2; Varr. R. R. 2, 4, 3; id. ap. Non. 400, 14; 545, 12; Col. 12, 53, 3; 135, 4; 136, 1.—
    B.
    A larder, pantry, Plaut. Capt. 4, 4, 6; id. Curc. 2, 3, 45; Plin. 18, 25, 60, § 227; 19, 4, 19, § 57.

    Lewis & Short latin dictionary > carnarium

  • 5 carnarius

    carnārĭus, a, um, adj. [2. caro], of or belonging to flesh; subst.
    I.
    carnārĭus, ii, m.
    A.
    Carnarius kreôpôlês, a dealer in flesh, a butcher, Gloss. Vet.—
    B.
    Humorously, one who admires a plump habit of body, a lump of flesh, Mart. 11, 100, 6.—
    II.
    car-nārĭum, ii, n.
    A.
    A frame furnished with hooks to hang up meats over the hearth for smoking or drying, etc., Plaut. Ps. 1, 2, 64; 1, 2, 66; Cato, R. R. 13, 1; 14, 2; Varr. R. R. 2, 4, 3; id. ap. Non. 400, 14; 545, 12; Col. 12, 53, 3; 135, 4; 136, 1.—
    B.
    A larder, pantry, Plaut. Capt. 4, 4, 6; id. Curc. 2, 3, 45; Plin. 18, 25, 60, § 227; 19, 4, 19, § 57.

    Lewis & Short latin dictionary > carnarius

  • 6 coctum

    cŏquo, xi, ctum, 3, v. a. [kindr. with Sanscr. pak; Gr. pep in peptô or pessô; Germ. backen; Engl. bake], to cook, to prepare by cooking, to bake, boil, roast, parch, steep, melt, heat (very freq. and class.).
    I.
    Lit.:

    cenam,

    Plaut. Aul. 3, 2, 17; id. Ps. 3, 2, 7:

    cottidie sic cena ei coquebatur, ut, etc.,

    Nep. Cim. 4, 3:

    cibum,

    Lucr. 5, 1102; cf.

    cibaria,

    Liv. 3, 27, 3; 29, 25, 6; 44, 32, 11;

    44, 35, 13 al.: qui illa coxerat,

    Cic. Tusc. 5, 34, 98:

    quae coxerat aere cavo,

    Ov. M. 4, 505:

    dulce dedit, tostā quod coxerat ante polentā,

    cooked from parched malt, id. ib. 5, 450:

    humana exta,

    Hor. A. P. 186:

    (pavonem),

    id. S. 2, 2, 28:

    aliquid ex oleo,

    in oil, Cels. 5, 177; so,

    aliquid ex aceto,

    Scrib. Comp. 252. — Absol.:

    si nusquam coctum is, quidnam cenat Juppiter?

    Plaut. Ps. 3, 2, 56:

    in nonum diem solet ire coctum,

    id. Aul. 2, 4, 46; 3, 2, 15:

    coquendo sit faxo et molendo,

    Ter. Ad. 5, 3, 61.—
    B.
    Subst.
    1.
    coctum, i, n., cooked food:

    quid tu, malum, curas, utrum crudum an coctum edim?

    Plaut. Aul. 3, 2, 16 Ussing:

    ne quid in popinas cocti praeter legumina aut olera veniret,

    Suet. Ner. 16.— Plur.:

    cocta vendere,

    Suet. Claud. 38.—
    2.
    cocta, ae, f., water boiled, and cooled by ice; a decoction, Mart. 2, 85, 1; cf. Plin. 19, 4, 19, § 55; Suet. Ner. 48.—
    II.
    Transf.
    A.
    To prepare by fire, to burn, parch, etc.:

    laterculos,

    Cato, R. R. 39, 2:

    calcem,

    id. ib. 38, 1 sq.:

    carbonem,

    id. ib. fin.:

    locum sol,

    Varr. R. R. 3, 14, 2; cf.:

    glaebas maturis solibus aestas,

    Verg. G. 1, 66:

    cocta ligna,

    dried, hardened by drying, Dig. 32, 1, 55, § 7:

    coctus agger,

    i. e. built of bricks, Prop. 3 (4), 11, 22:

    rosaria cocta matutino Noto,

    dried up, parched, id. 4 (5), 5, 62; cf.:

    at vos, praesentes Austri, coquite horum obsonia,

    Hor. S. 2, 2, 41:

    aurum cum plumbo,

    Plin. 33, 3, 19, § 60:

    aera fornacibus,

    Luc. 6, 405.—
    B.
    To ripen, make mature:

    arbores sol ac luna,

    Varr. R. R. 1, 7, 4:

    uvas,

    id. ib. 1, 54, 1; cf.

    vinum,

    Plaut. Trin. 2, 4, 125; and:

    mitis vindemia,

    Verg. G. 2, 522:

    poma (with matura),

    Cic. Sen. 19, 71:

    fructus solibus,

    Plin. 12, 5, 11, § 23:

    messem,

    Mart. 10, 62 al. —
    C.
    = concoquo, to digest:

    cibus confectus jam coctusque,

    Cic. N. D. 2, 55, 137; 2, 54, 136 (but in these passages Madv. ad Cic. Fin. 2, 20, 64, would read concoquo, denying that coquo ever means to digest; cf. Spald. ad Quint. 8, 4, 16); Lact. Opif. Dei, 14, 5; cf.:

    balineae ardentes, quibus persuasere in corporibus cibos coqui,

    Plin. 29, 1, 8, § 26:

    plerique... bubulum coquunt,

    Cels. 4, 5, § 27; 4, 18, § 4.—
    III.
    Trop. (in the poets and prose writers after the Aug. per.).
    A.
    To elaborate something in mind, to consider, to think, meditate upon, contrive, plan: quicquid est, incoctum non expromet;

    bene coctum dabit,

    Plaut. Mil. 2, 2, 55: bene cocto, condito, sermone bono, Lucil. ap. Cic. Att. 13, 52, 1; cf. Cic. Fin. 2, 8, 25; cf.:

    consilia secreto,

    Liv. 2, 36, 2:

    bellum,

    id. 8, 3, 2:

    trucem invidiam,

    Stat. Th. 2, 300:

    iras cum fraude,

    Sil. 7, 403:

    Latio extrema coepta,

    id. 10, 431.—
    B.
    To vex, harass, torment, disturb the mind:

    egomet me coquo et macero et defetigo,

    Plaut. Trin. 2, 1, 3: si quid ego adjuero curamve levasso, quae nunc te coquit et versat in pectore fixa, Enn. ap. Cic. Sen. 1, 1; cf.:

    si sollicitudo oratorem macerat et coquit,

    Quint. 12, 10, 77:

    quos ira metusque coquebat,

    Sil. 14, 103:

    quam... Femineae ardentem curaeque iraeque coquebant,

    Verg. A. 7, 345.—Hence, Ital. cuocere; Fr. cuire. —Hence, coctus, a, um, P. a. (acc. to III. A. supra), well considered, well digested: bene coctus sermo, Lucil. ap. Cic. Att. 13, 52, 1.— Transf., of persons: hodie juris coctiores non sunt, qui lites creant. Quam, etc. (alluding to the double meaning of jus), better skilled in, etc., Plaut. Poen. 3, 2, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > coctum

  • 7 coquo

    cŏquo, xi, ctum, 3, v. a. [kindr. with Sanscr. pak; Gr. pep in peptô or pessô; Germ. backen; Engl. bake], to cook, to prepare by cooking, to bake, boil, roast, parch, steep, melt, heat (very freq. and class.).
    I.
    Lit.:

    cenam,

    Plaut. Aul. 3, 2, 17; id. Ps. 3, 2, 7:

    cottidie sic cena ei coquebatur, ut, etc.,

    Nep. Cim. 4, 3:

    cibum,

    Lucr. 5, 1102; cf.

    cibaria,

    Liv. 3, 27, 3; 29, 25, 6; 44, 32, 11;

    44, 35, 13 al.: qui illa coxerat,

    Cic. Tusc. 5, 34, 98:

    quae coxerat aere cavo,

    Ov. M. 4, 505:

    dulce dedit, tostā quod coxerat ante polentā,

    cooked from parched malt, id. ib. 5, 450:

    humana exta,

    Hor. A. P. 186:

    (pavonem),

    id. S. 2, 2, 28:

    aliquid ex oleo,

    in oil, Cels. 5, 177; so,

    aliquid ex aceto,

    Scrib. Comp. 252. — Absol.:

    si nusquam coctum is, quidnam cenat Juppiter?

    Plaut. Ps. 3, 2, 56:

    in nonum diem solet ire coctum,

    id. Aul. 2, 4, 46; 3, 2, 15:

    coquendo sit faxo et molendo,

    Ter. Ad. 5, 3, 61.—
    B.
    Subst.
    1.
    coctum, i, n., cooked food:

    quid tu, malum, curas, utrum crudum an coctum edim?

    Plaut. Aul. 3, 2, 16 Ussing:

    ne quid in popinas cocti praeter legumina aut olera veniret,

    Suet. Ner. 16.— Plur.:

    cocta vendere,

    Suet. Claud. 38.—
    2.
    cocta, ae, f., water boiled, and cooled by ice; a decoction, Mart. 2, 85, 1; cf. Plin. 19, 4, 19, § 55; Suet. Ner. 48.—
    II.
    Transf.
    A.
    To prepare by fire, to burn, parch, etc.:

    laterculos,

    Cato, R. R. 39, 2:

    calcem,

    id. ib. 38, 1 sq.:

    carbonem,

    id. ib. fin.:

    locum sol,

    Varr. R. R. 3, 14, 2; cf.:

    glaebas maturis solibus aestas,

    Verg. G. 1, 66:

    cocta ligna,

    dried, hardened by drying, Dig. 32, 1, 55, § 7:

    coctus agger,

    i. e. built of bricks, Prop. 3 (4), 11, 22:

    rosaria cocta matutino Noto,

    dried up, parched, id. 4 (5), 5, 62; cf.:

    at vos, praesentes Austri, coquite horum obsonia,

    Hor. S. 2, 2, 41:

    aurum cum plumbo,

    Plin. 33, 3, 19, § 60:

    aera fornacibus,

    Luc. 6, 405.—
    B.
    To ripen, make mature:

    arbores sol ac luna,

    Varr. R. R. 1, 7, 4:

    uvas,

    id. ib. 1, 54, 1; cf.

    vinum,

    Plaut. Trin. 2, 4, 125; and:

    mitis vindemia,

    Verg. G. 2, 522:

    poma (with matura),

    Cic. Sen. 19, 71:

    fructus solibus,

    Plin. 12, 5, 11, § 23:

    messem,

    Mart. 10, 62 al. —
    C.
    = concoquo, to digest:

    cibus confectus jam coctusque,

    Cic. N. D. 2, 55, 137; 2, 54, 136 (but in these passages Madv. ad Cic. Fin. 2, 20, 64, would read concoquo, denying that coquo ever means to digest; cf. Spald. ad Quint. 8, 4, 16); Lact. Opif. Dei, 14, 5; cf.:

    balineae ardentes, quibus persuasere in corporibus cibos coqui,

    Plin. 29, 1, 8, § 26:

    plerique... bubulum coquunt,

    Cels. 4, 5, § 27; 4, 18, § 4.—
    III.
    Trop. (in the poets and prose writers after the Aug. per.).
    A.
    To elaborate something in mind, to consider, to think, meditate upon, contrive, plan: quicquid est, incoctum non expromet;

    bene coctum dabit,

    Plaut. Mil. 2, 2, 55: bene cocto, condito, sermone bono, Lucil. ap. Cic. Att. 13, 52, 1; cf. Cic. Fin. 2, 8, 25; cf.:

    consilia secreto,

    Liv. 2, 36, 2:

    bellum,

    id. 8, 3, 2:

    trucem invidiam,

    Stat. Th. 2, 300:

    iras cum fraude,

    Sil. 7, 403:

    Latio extrema coepta,

    id. 10, 431.—
    B.
    To vex, harass, torment, disturb the mind:

    egomet me coquo et macero et defetigo,

    Plaut. Trin. 2, 1, 3: si quid ego adjuero curamve levasso, quae nunc te coquit et versat in pectore fixa, Enn. ap. Cic. Sen. 1, 1; cf.:

    si sollicitudo oratorem macerat et coquit,

    Quint. 12, 10, 77:

    quos ira metusque coquebat,

    Sil. 14, 103:

    quam... Femineae ardentem curaeque iraeque coquebant,

    Verg. A. 7, 345.—Hence, Ital. cuocere; Fr. cuire. —Hence, coctus, a, um, P. a. (acc. to III. A. supra), well considered, well digested: bene coctus sermo, Lucil. ap. Cic. Att. 13, 52, 1.— Transf., of persons: hodie juris coctiores non sunt, qui lites creant. Quam, etc. (alluding to the double meaning of jus), better skilled in, etc., Plaut. Poen. 3, 2, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > coquo

  • 8 exsiccatio

    exsiccātĭo, ōnis, f. [exsicco], a drying up (late Lat.), Ambros. de Fuga Saec. 6, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > exsiccatio

  • 9 siccabilis

    siccābĭlis, e, adj. [sicco], that makes dry, drying, Cael. Aur. Tard. 3, 8, 138 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > siccabilis

  • 10 siccarius

    siccārĭus, a, um, adj. [id.], of or for drying or keeping dry: canistra, stands for wine-cups (used for keeping the table or the clothes from being wet), acc. to Serv. Verg. A. 1, 706.

    Lewis & Short latin dictionary > siccarius

  • 11 siccatio

    siccātĭo, ōnis, f. [sicco], a drying, Plin. 34, 13, 33, § 129; Vulg. Ezech. 26, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > siccatio

  • 12 siccativus

    siccātīvus, a, um, adj. [id.], that makes dry, drying, siccative: malagma, Cael. Aur. Tard. 4, 3, 71: aquae, Casslod. Var. 10, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > siccativus

  • 13 siccatorius

    siccātōrĭus, a, um, adj. [sicco], that makes dry, drying:

    origanum,

    Theod. Prisc. Diaet. 10. (
    1.
    sicce, adv., a false read. for sic, Plaut. Rud. 2, 4, 12.)

    Lewis & Short latin dictionary > siccatorius

  • 14 siccificus

    siccĭfĭcus, a, um, adj. [siccus-facio], that makes dry, drying:

    vis aeris,

    Macr. S. 7, 16 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > siccificus

  • 15 torror

    torror, ōris, m. [torreo], a drying up, parching, scorching (late Lat.):

    solis,

    Cael. Aur. Tard. 5, 4, 76: corporis, a transl. of hêliôsis, id. ib. 3, 6 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > torror

  • 16 xeranticus

    xērantĭcus, a, um, adj., = xêrantikos, drying: decoctio, Macer, 1, 88; Theod. Prisc. 2, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > xeranticus

См. также в других словарях:

  • Drying — Dry ing, a. 1. Adapted or tending to exhaust moisture; as, a drying wind or day; a drying room. [1913 Webster] 2. Having the quality of rapidly becoming dry. [1913 Webster] {Drying oil}, an oil which, either naturally or after boiling with oxide… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • drying — drying; non·drying; semi·drying; …   English syllables

  • Drying — For the food conservation method, see drying (food). Drying is a mass transfer process consisting of the removal of water or another solvent [1] by evaporation from a solid, semi solid or liquid. This process is often used as a final production… …   Wikipedia

  • drying — Synonyms and related words: Sanforizing, air drying, anhydration, atrophy, attenuation, blast freezing, bottling, brining, canning, consumption, corning, curing, dehumidification, dehydrating, dehydration, desiccant, desiccation, desiccative,… …   Moby Thesaurus

  • drying up — N UNCOUNT: also the N When you do the drying up, you dry things such as plates, pans, knives, and cups after they have been washed. [BRIT] (in AM, use drying) …   English dictionary

  • drying — džiūvimas statusas T sritis chemija apibrėžtis Drėgmės pasišalinimas iš medžiagos. atitikmenys: angl. drying; drying up rus. высыхание …   Chemijos terminų aiškinamasis žodynas

  • drying up — džiūvimas statusas T sritis chemija apibrėžtis Drėgmės pasišalinimas iš medžiagos. atitikmenys: angl. drying; drying up rus. высыхание …   Chemijos terminų aiškinamasis žodynas

  • drying — džiūvimas statusas T sritis chemija apibrėžtis Erdvinės polimerinės dangos susidarymas. atitikmenys: angl. drying; drying up rus. высыхание …   Chemijos terminų aiškinamasis žodynas

  • drying up — džiūvimas statusas T sritis chemija apibrėžtis Erdvinės polimerinės dangos susidarymas. atitikmenys: angl. drying; drying up rus. высыхание …   Chemijos terminų aiškinamasis žodynas

  • Drying — Dry Dry, v. t. [imp. & p. p. {Dried}; p. pr. & vb. n. {Drying}.] [AS. drygan; cf. drugian to grow dry. See {Dry}, a.] To make dry; to free from water, or from moisture of any kind, and by any means; to exsiccate; as, to dry the eyes; to dry one s …   The Collaborative International Dictionary of English

  • drying — the removal of moisture from fish by evaporation as a means of preservation; see dried fish. May be natural, taking place in the open air or over wood fires, or technological involving vacuum or freeze drying, for example. Often used in… …   Dictionary of ichthyology

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»