-
1 brukować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > brukować
-
2 ulica
-y; -e; fna ulicy — in the street (BRIT), on the street (US)
iść/jechać ulicą — to walk/drive down the street
ślepa ulica — cul-de-sac, dead end
* * *f.1. (= droga miejska) street, road; ( w nazwach) court, drive, lane; ślepa ulica dead end, cul-de-sac; główna ulica high street, main street; ulica brukowana cobbled street; ulica jednokierunkowa/dwukierunkowa one-way/two-way street; ulica handlowa shopping street; ulica okrężna circular street; boczna ulica by-street, side street; pokój od ulicy front room; drzwi od ulicy street door; dziecko ulicy street child, guttersnipe; budynek po drugiej stronie ulicy the building over l. across the street; iść ulicą walk down l. along the street; na ulicy on l. in the street; przechodzić przez ulicę cross the street l. road; skręcać w boczną ulicę turn off into a side street; wyrzucić kogoś na ulicę turn sb out into the street; mieszkać na ulicy be on the streets, be on the bum; pracować na ulicy walk the streets; na ulicy Roosevelta on Roosevelt street; pieniądze leżą na ulicy the streets are paved with gold; spotkać kogoś na ulicy meet sb in the street; wyjść na ulicę (= demonstrować) take to the streets; skończyć na ulicy przen. end up in the street; biegać po ulicach run the streets; wałęsać się po ulicach roam the streets; ulice spłynęły krwią the streets ran with blood; muzykować na ulicy busk; na przeciwległym rogu ulicy kitty-corner (from l. to sth).2. (= tłum uliczny) mob.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ulica
См. также в других словарях:
droga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. drodze; lm D. dróg {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pas ziemi, zwykle utwardzony, łączący oddalone od siebie miejsca, przeznaczony do poruszania się ludzi i pojazdów : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
nawierzchnia — ż I, DCMs. nawierzchniani; lm D. nawierzchniani «górna warstwa lub zespół warstw w obrębie jezdni zapewniających pojazdom dogodne warunki ruchu» Nawierzchnia asfaltowa, brukowana, kostkowa. Droga o nawierzchni żwirowej, o nawierzchni twardej … Słownik języka polskiego