-
1 wit
[wɪt]n( wittiness) dowcip m; (also: wits) inteligencja f; ( person) humorysta m; ( presence of mind) rozum mto be at one's wits' end (about) — nie wiedzieć, co począć (z +instr)
* * *[wit]1) (humour; the ability to express oneself in an amusing way: His plays are full of wit; I admire his wit.) dowcip2) (a person who expresses himself in a humorous way, tells jokes etc: He's a great wit.) dowcipniś3) (common sense, inventiveness etc: He did not have the wit to defend himself.) rozum•- witless- - witted
- witticism
- witty
- wittily
- wittiness
- at one's wits' end
- keep one's wits about one
- live by one's wits
- frighten/scare out of one's wits
- out of one's wits
См. также в других словарях:
dowcipniś — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. dowcipniśisie, D. dowcipniśisiów {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto lubi dowcipkować; żartowniś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nudziło go towarzystwo tego dowcipnisia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dowcipniś — m I, DB. dowcipniśisia; lm M. dowcipniśisie, DB. dowcipniśisiów «człowiek lubiący dowcipkować; żartowniś, kawalarz» Nie mógł znieść żartów tego dowcipnisia … Słownik języka polskiego
dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… … Słownik języka polskiego
facecjonista — m odm. jak ż IV, CMs. facecjonistaiście; lm M. facecjonistaiści, DB. facecjonistatów 1. «człowiek skłonny do żartobliwych pomysłów, lubiący opowiadać facecje; żartowniś, dowcipniś» Niezrównany facecjonista. 2. lit. «autor facecji» Facecjoniści… … Słownik języka polskiego
wesołek — m III, DB. wesołekłka, N. wesołekłkiem; lm M. ci wesołekłkowie, te wesołekłki, DB. wesołekłków 1. «osoba o wesołym usposobieniu, skłonna do żartów, dowcipów; dowcipniś, żartowniś» Beztroski, sympatyczny wesołek. Usposobienie, natura wesołka.… … Słownik języka polskiego
żartowniś — m I, DB. żartowniśisia; lm M. żartowniśisie, DB. żartowniśisiów «człowiek lubiący żartować; kawalarz, dowcipniś» Nie mógł znieść figlów tego żartownisia … Słownik języka polskiego
facecjonista — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. facecjonistaiście; lm M. facecjonistaiści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba opowiadająca facecje; dowcipniś, żartowniś, kawalarz {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
figlarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y || ów {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba płatająca figle; psotnik, swawolnik, dowcipniś {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jajcarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba robiąca hece, dowcipy, kawały; dowcipniś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Robi to nie dla wyższych celów, a po prostu „dla jaj”. To typowy jajcarz, którego przede wszystkim… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kawalarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba często robiąca innym kawały; także ktoś chętnie i dobrze opowiadający kawały; figlarz, żartowniś, dowcipniś {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
numerant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. numerantncie; lm numerantnci, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna zachowujący się nietypowo, zaskakujący swoim, często dowcipnym zachowaniem; dowcipniś, aparat : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z kogoś jest niezły numerant.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień