-
1 dotykać
I. vt1) ( musnąć)\dotykać kogoś/czegoś jdn/etw berühren [ lub anfassen]2) ( badać dotykiem)\dotykać kogoś/czegoś jdn/etw befühlen [ lub abtasten]3) ( urazić)4) ( doświadczyć)dotknięty chorobą/powodzią von der Krankheit/der Flut betroffenII. vi1) ( stykać się)\dotykać czegoś an etw +akk angrenzen2) ( wspomnieć o czymś)III. vr1) ( dotykać się wzajemnie) sich +akk berühren2) ( dotknąć przez przypadek)\dotykać się kogoś/czegoś jdn/etw flüchtig berühren -
2 dotykać
dotykać k-o (urażać) jemanden verletzen, jemanden kränken; choroba, kryzys jemanden heimsuchen; nieszczęście jemandem zustoßen;nie dotykać! nicht berühren!;niczego się nie dotykać nichts tun, keinen Finger rühren -
3 berühren
berühren *I. vt2) ( seelisch bewegen) poruszyćjdn peinlich/schmerzlich \berühren nieprzyjemnie/boleśnie kogoś dotknąć [o urazić]3) ( kurz erwähnen)ein Problem nur kurz \berühren poruszyć krótko jakiś problemII. vrsich \berühren Personen: dotykać się; Gegenstände: stykać się; Interessen, Meinungen być zbieżnym ( przen) -
4 anfassen
an|fassenI. vt1) ( berühren)jdn am Ärmel \anfassen dotknąć czyjegoś ramieniajdn grob \anfassen niezgrabnie kogoś chwytać [ perf chwycić]2) ( ergreifen)die Flasche am Hals \anfassen chwytać [ perf chwycić] butelkę za szyjkę4) ( behandeln)jdn richtig/falsch \anfassen odpowiednio/nieodpowiednio kogoś traktować [ perf po-]II. vi2) ( helfen)sich \anfassen brać [ perf wziąć] się za rękę -
5 anlangen
-
6 anschlagen
an|schlagenetw am schwarzen Brett \anschlagen wywiesić coś na tablicy ogłoszeńeinen anderen Ton \anschlagen zmienić tonII. viIII. vrsich \anschlagen uderzać [ perf uderzyć] się
См. также в других словарях:
dotykać się – dotknąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotykać siebie wzajemnie; stykać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stojąc do siebie tyłem, dotykali się plecami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotykać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dotykać się — Niczego się nie dotknąć «nie zająć się czymś, nie zrobić czegoś»: Królewna z niej, niczego się nie dotknie, rączek szkoda! Roz tel 1998 … Słownik frazeologiczny
dotknąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dotykać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dotknąć — dk Va, dotknąćtknę, dotknąćtkniesz, dotknąćtknij, dotknąćtknął, dotknąćtknęła, dotknąćtknęli, dotknąćtknięty, dotknąćtknąwszy dotykać ndk I, dotknąćam, dotknąćasz, dotknąćają, dotknąćaj, dotknąćał, dotknąćany 1. «zbliżyć coś do kogoś, czegoś aż… … Słownik języka polskiego
dotykać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dotykaćam, dotykaća, dotykaćają, dotykaćany {{/stl 8}}– dotknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, dotykaćnę, dotykaćnie, dotykaćnij, dotykaćnął, dotykaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dotykać — ndk I, dotykaćam, dotykaćasz, dotykaćają, dotykaćaj, dotykaćał, dotykaćany 1. forma ndk czas. dotknąć (p.) 2. «sięgać aż do czegoś, stykać się, graniczyć z czymś» Ulica dotyka parku … Słownik języka polskiego
ruszać — ndk I, ruszaćam, ruszaćasz, ruszaćają, ruszaćaj, ruszaćał, ruszaćany ruszyć dk VIb, ruszaćszę, ruszaćszysz, rusz, ruszaćszył, ruszaćszony 1. «zaczynać się posuwać w jakimś kierunku; zaczynać iść, jechać dokądś; wyruszać» Konie ruszyły kłusem.… … Słownik języka polskiego
ranić — VIa, ranićnię, ranićnisz, rań, ranićnił, ranićniony 1. dk «zadać ranę komuś; skaleczyć czymś» Raniono go w walce. Ranił kogoś nożem. Raniono go ciężko, śmiertelnie. 2. ndk «powodować kaleczenie, urażać, kaleczyć» Kolce róż raniły jej dłonie.… … Słownik języka polskiego