-
1 додержать
-
2 adhere to
dotrzymać warunków umowystandard przestrzegać normystosować normę -
3 держать
глаг.• chwytać• dotrzymać• dotrzymywać• dzierżyć• pomieścić• pozostawać• pozostać• przechowywać• przytrzymać• trzymać• utrzymywać• zachować• zachowywać• zatrzymać• zatrzymywać* * *dzierżyć книжн., przetrzymywać, trzymać, wytrzymywać -
4 оставаться
глаг.• dochować• dotrzymać• dotrzymywać• mieszkać• ostawać• pozostawać• pozostać• przebywać• przeleżeć• trwać• trzymać• utrzymywać• zostawać• zostać* * *pozostawać, zostawać, zostawać się -
5 продержаться
dotrwać, dotrzymać się, przetrwać -
6 сдержать слово
( своё) dotrzymać słowa -
7 сдерживать
глаг.• chwytać• dotrzymać• dotrzymywać• dzierżyć• hamować• mieścić• pamiętać• pomieścić• powstrzymać• powstrzymywać• powściągać• pozostawać• pozostać• przechowywać• przytrzymać• stłumić• trzymać• uciskać• utrzymać• utrzymywać• wstrzymać• wstrzymywać• zachować• zachowywać• zahamować• zatrzymać• zatrzymywać• zawierać• zwierać* * *hamować, mitygować, miarkować, powściągać, tłumić, tamować, wstrzymywać -
8 содержать
глаг.• chwytać• dotrzymać• dotrzymywać• dzierżyć• egzystować• istnieć• konserwować• mieścić• obejmować• podpierać• podtrzymać• podtrzymywać• pomieścić• popierać• pozostawać• pozostać• przechowywać• przytrzymać• przytrzymywać• trzymać• twierdzić• utrzymać• utrzymywać• wspierać• włączać• zachować• zachowywać• zatrzymać• zatrzymywać• zawierać• zawrzeć• zwierać• ściskać• żywić• żyć* * *streszczać, (в порядке, чистоте и т. п.) utrzymywać, ( mieścić w sobie) zawierać -
9 сохраниться
dochować się, dotrwać, dotrzymać się, przechować się, uchować się, przetrwać, zachować się, ( o ludziach) zakonserwować się перен. -
10 сохранять
глаг.• dochować• dochowywać• dotrzymać• dotrzymywać• konserwować• magazynować• odkładać• pamiętać• podtrzymywać• powstrzymywać• przechować• przechowywać• przestrzegać• przytrzymywać• składować• trzymać• twierdzić• utrwalać• utrzymać• utrzymywać• wstrzymać• zachować• zachowywać• zakonserwować• zapamiętać• zatrzymać• zatrzymywać* * *przechowywać, zachowywać, zatrzymywać -
11 удерживать
глаг.• aresztować• chwytać• dotrzymać• dotrzymywać• dzierżyć• hamować• konserwować• pamiętać• podtrzymywać• pomieścić• powstrzymać• powstrzymywać• pozostawać• pozostać• przechowywać• przytrzymać• przytrzymywać• tamować• trzymać• twierdzić• utrzymać• utrzymywać• wstrzymać• wstrzymywać• zachować• zachowywać• zatamować• zatrzymać• zatrzymywać* * *powściągać, odliczać, powstrzymywać, utrzymywać, wytrącać -
12 хранить
глаг.• dochować• dotrzymać• dotrzymywać• konserwować• magazynować• przechować• przechowywać• schować• składować• utrzymać• utrzymywać• zachować• zachowywać• zakonserwować• zatrzymać• zatrzymywać• zmagazynować* * *przechowywać, strzec -
13 дотримати
dotrymatyдієсл. -
14 недодержати
nedoderżatyдієсл. -
15 слово
-
16 nachkommen
-
17 break
[breɪk] 1. pt broke, pp broken, vtPhrasal Verbs:- break in- break up2. vicrockery, glass tłuc się (stłuc się perf), rozbijać się (rozbić się perf); weather przełamywać się (przełamać się perf); storm zrywać się (zerwać się perf); story, news wychodzić (wyjść perf) na jaw3. nthe day was about to break when … — świtało, gdy …
to break the news to sb — przekazywać (przekazać perf) komuś (złą) wiadomość
to break even — wychodzić (wyjść perf) na czysto or na zero
to break with sb — zrywać (zerwać perf) z kimś
to break open — door wyważać (wyważyć perf); safe otwierać (otworzyć perf)
to take a break — ( for a few minutes) robić (zrobić perf) sobie przerwę; ( have a holiday) brać (wziąć perf) wolne
* * *[breik] 1. past tense - broke; verb1) (to divide into two or more parts (by force).) łamać2) ((usually with off/away) to separate (a part) from the whole (by force).) odłamać3) (to make or become unusable.) rozbić, zepsuć (się)4) (to go against, or not act according to (the law etc): He broke his appointment at the last minute.) zerwać, nie dotrzymać5) (to do better than (a sporting etc record).) pobić6) (to interrupt: She broke her journey in London.) przerwać7) (to put an end to: He broke the silence.) skończyć, przerwać8) (to make or become known: They gently broke the news of his death to his wife.) przekazać, wyjść na jaw9) ((of a boy's voice) to fall in pitch.) załamywać się10) (to soften the effect of (a fall, the force of the wind etc).) osłabić11) (to begin: The storm broke before they reached shelter.) zaczynać się2. noun1) (a pause: a break in the conversation.) przerwa2) (a change: a break in the weather.) zmiana3) (an opening.) wyrwa, przerwa4) (a chance or piece of (good or bad) luck: This is your big break.) szansa•3. noun((usually in plural) something likely to break.) rzeczy łatwo tłukące się- breakage- breaker
- breakdown
- break-in
- breakneck
- breakout
- breakthrough
- breakwater
- break away
- break down
- break into
- break in
- break loose
- break off
- break out
- break out in
- break the ice
- break up
- make a break for it -
18 break one's word
(to keep or fail to keep one's promise.) dotrzymać słowa, złamać słowo -
19 go back on
vt fus* * *(to fail to do (something one has promised to do): I never go back on my promises.) wycofywać się z -
20 honour
['ɔnə(r)] 1. (US honor) vtperson uhonorować ( perf); commitment, agreement honorować; promise dotrzymywać (dotrzymać perf) +gen2. (US honor) n(pride, self-respect) honor m; ( tribute) zaszczyt min honour of — na cześć +gen
* * *['onə] 1. noun1) (respect for truth, honesty etc: a man of honour.) honor2) ((the keeping or increasing of) a person's, country's etc good reputation: We must fight for the honour of our country.) honor3) (fame; glory: He won honour on the field of battle.) sława4) (respect: This ceremony is being held in honour of those who died in the war.) cześć5) (something which a person feels to be a reason for pride etc: It is a great honour to be asked to address this meeting.) zaszczyt6) (a title, degree etc given to a person as a mark of respect for his services, work, ability etc: He has received many honours for his research into cancer.) zaszczyt, odznaczenie7) ((with capital: with His, Your etc) a title of respect used when talking to or about judges, mayors etc: My client wishes to plead guilty, Your Honour.) Wysoki Sądzie, Panie Burmistrzu itd.2. verb1) (to show great respect to (a person, thing etc): We should honour the Queen.) szanować2) (to do, say etc something which is a reason for pride, satisfaction etc to: Will you honour us with your presence at the meeting?) zaszczycać3) (to give (someone) a title, degree etc as a mark of respect for his ability etc: He was honoured for his work with the mentally handicapped.) uhonorować, nadać tytuł, odznaczenie4) (to fulfil (a promise etc): We'll honour our agreement.) honorować•- honorary- honourable
- honours
- in honour bound
- honour bound
- on one's honour
- word of honour
- 1
- 2
См. также в других словарях:
dotrzymać — 1. Dotrzymać komuś kroku a) «iść z kimś z tą samą szybkością»: Biegniemy leśnymi ścieżkami koło Spały. Przez kilometr próbuję dotrzymać Dorocie kroku. TSt 7/2000. b) «rozwijać się w tym samym tempie, dorównywać komuś w czymś»: Przyjdzie chwila,… … Słownik frazeologiczny
dotrzymać — dk I, dotrzymaćam, dotrzymaćasz, dotrzymaćają, dotrzymaćaj, dotrzymaćał, dotrzymaćany dotrzymywać ndk VIIIa, dotrzymaćmuję, dotrzymaćmujesz, dotrzymaćmuj, dotrzymaćywał, dotrzymaćywany 1. «trzymać, przechować do pewnego (jakiegoś) czasu»… … Słownik języka polskiego
dotrzymywać – dotrzymać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}kroku {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} iść równo z kimś, nie wyprzedzając go, ani samemu nie będąc wyprzedzanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szedł obok ojca, dzielnie dotrzymując mu … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dotrzymywać — 1. Dotrzymać komuś kroku a) «iść z kimś z tą samą szybkością»: Biegniemy leśnymi ścieżkami koło Spały. Przez kilometr próbuję dotrzymać Dorocie kroku. TSt 7/2000. b) «rozwijać się w tym samym tempie, dorównywać komuś w czymś»: Przyjdzie chwila,… … Słownik frazeologiczny
dotrzymywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, dotrzymywaćmuję, dotrzymywaćmuje, dotrzymywaćany {{/stl 8}}– dotrzymać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, dotrzymywaćam, dotrzymywaća, dotrzymywaćają, dotrzymywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krok — 1. Ani na krok «wcale, w ogóle, ani trochę, ani na chwilę»: Tymczasem nie jej, która cię porzuciła, ale mnie jesteś winien wdzięczność i przywiązanie. Mnie, który się tobą opiekował przez całe życie, nie odstąpił cię ani na krok, zapewnił ci… … Słownik frazeologiczny
plac — Zostać, pozostać na placu (boju) a) «zwyciężyć, zmusić przeciwników, rywali do ustąpienia»: Po pierwszej turze na placu boju pozostali socjalista Ricardo Lagos i kandydat prawicy Joaquin Lavin. Rzecz 17/01/2000. b) «zginąć, polec lub zostać… … Słownik frazeologiczny
pole — 1. Martwe pole «fragment jezdni niewidoczny dla kierowcy w danym momencie w żadnym z lusterek»: (...) pogorszeniu uległa widoczność do tyłu (zwiększyło się tzw. martwe pole). DD 16/02/2001. 2. Oddać komuś pole, ustąpić komuś pola «wycofać się z… … Słownik frazeologiczny
parol — m I, D. u, blm 1. przestarz. «umówione, tajne hasło, umożliwiające wartownikowi, patrolowi itp. rozpoznanie własnych żołnierzy» 2. przestarz. «słowo honoru» Wypuścić, zwolnić kogoś na parol. Dotrzymać, nie dotrzymać parolu. Złamać parol. 3.… … Słownik języka polskiego
przyrzeczenie — n I 1. rzecz. od przyrzec. 2. lm D. przyrzeczenieczeń «to, co zostało przyrzeczone; obietnica, zapewnienie, ślubowanie» Uroczyste przyrzeczenie. Przyrzeczenie harcerskie. Złożyć, dać komuś przyrzeczenie. Dotrzymać, nie dotrzymać przyrzeczenia.… … Słownik języka polskiego
wiara — ż IV, CMs. wierze; lm D. wiar 1. blm «przeświadczenie, przekonanie, pewność, że coś jest prawdą, że coś jest słuszne; ufność, że coś się spełni, wierzenie w coś» Wiara w ideały, w słuszność jakiejś sprawy. Wiara we własne siły. Przywracać komuś… … Słownik języka polskiego