doqqaz

См. также в других словарях:

• doqqaz — I (Qafan, Oğuz) çəpər II (Borçalı, Gəncə, Gədəbəy, Göyçay, Qazax, Qax, Şəki, Tovuz, Ucar) kənd küçəsi, əsas yoldan məhəllələrə ayrılan yol. – Aravanı doqqaza çəkdim (Ucar); – Bizim doqqaza diyillər Qolxoz küçəsi (Şəki); – Ne incinesin, doqqaza… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• doqqaz — is. Adətən kənd yerlərində evin, həyətin, bağın və s. nin hasarında birbirinə keçirilən ağaclardan ibarət sadə qapı. Doqqaz ağacı. – <Balaqız:> Səfioğlu İskəndər gecələr səhərədək sizin doqqazda bayatı çağırır. Ə. H …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• duqqaz — (Quba, Zaqatala) bax doqqaz III …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• tuqqaz — (Quba) bax doqqaz. – Tuqqazımızı kəl sındırdı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• doqqazça — is. 1. Doqqaza keçirilən ağac. Doqqazçanı tax, həyətə mal qara girməsin. 2. Balaca doqqaz …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• doqqazlanmaq — məch. Bağlanmaq, kilidlənmək (doqqaz) …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• gimgə — is. dan. Yığıncaq, yığnaq, bir yerə yığılmış adamlar. Küçədə gimgə qurmaq. – Bünyadın gözündən itən cani bir doqqaz qabağında yığılan gimgəyə yaxınlaşırdı. Ə. Ə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• tən — 1. sif. və zərf Ölçü, boy və s. cəhətdən başqası ilə eyni olan; bərabər. Dost dost ilə tən gərək; Tən olmasa, gen gərək. (Məsəl). Qalxdın şahin kimi üfüqlərlə tən; Vuruldun öz ana torpağına sən. N. Xəzri. // Lap, düz, tam. Cəfərin atası… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• əcaibxana — is. <ər. əcaib və fars. . . . xanə> köhn. Muzey. Bir sözlə, doqqaz kəndin əcaibxanası, qəzeti, telefon və teleqrafı idi. M. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti