-
1 dopuścić
глаг.• впускать• допускать• допустить• позволять• предполагать• предположить• признавать• принимать• принять• разрешать* * *dopu|ścić\dopuścićszczę, \dopuścićszczony сов. допустить;\dopuścić do matury допустить к экзаменам на аттестат зрелости; \dopuścić do głosu (do słowa) дать возможность высказаться; \dopuścić do tajemnicy (do sekretu) посвятить в тайну
* * *dopuszczę, dopuszczony сов.допусти́тьdopuścić do matury — допусти́ть к экза́менам на аттеста́т зре́лости
dopuścić do głosu (do słowa) — дать возмо́жность вы́сказаться
dopuścić do tajemnicy (do sekretu) — посвяти́ть в та́йну
См. также в других словарях:
dopuścić — dk VIa, dopuścićpuszczę, dopuścićcisz, dopuścićpuść, dopuścićcił, dopuścićpuszczony dopuszczać ndk I, dopuścićam, dopuścićasz, dopuścićają, dopuścićaj, dopuścićał, dopuścićany 1. «pozwolić zbliżyć się, dać przystęp do kogoś, czegoś (często z… … Słownik języka polskiego
niedopuszczenie — n I rzecz. od nie dopuścić Niedopuszczenie do matury … Słownik języka polskiego
