-
1 Domitianus
I Domitiānus, i m.Домициан (T Flavius), сын Веспасиана, брат Тита, римск. император с 81 до 96 г. н. э.; убит заговорщиками Su, AVII Domitiānus, a, um [adj. к Domitius I и к Domitianus I ]Domitiana via St — Домицианова дорога (ответвление via Appia, от Sinuessa do Puteoli)D. mensis Su — October -
2 Domitianus
-
3 domitianus
T. Флавий, римский император, 81-96 по Р. X. (1. 1 D. 40, 16).Латинско-русский словарь к источникам римского права > domitianus
-
4 Domitianus (Domitian)
Христианство: Домитиан (имя) -
5 Domitianus of Maastricht
Универсальный англо-русский словарь > Domitianus of Maastricht
-
6 Domitian (Domitianus)
Христианство: Домитиан (имя) -
7 ardeo
ārdeo, ārsi, ārsūrus, ēre [одного корня с aridus, arduus]гореть, сгорать, пылать, быть раскалённым, тж. тлетьdomus ardet C — дом горитcaput arsisse Servio Tullio dormienti C — (в любой истории повествуется о том, что) у Сервия Туллия во время сна обгорела головаardent altaria V — пылают жертвенники (т. е. сжигаются жертвы)ardentia morbo membra Lcr — тело, снедаемое недугомa. cupiditate alicujus rei C — сгорать от страсти к чему-л.ad ulciscendum a. Cs — гореть жаждой местиa. и a. amore Ter, C etc. (in)aliquā, aliquam H, V, O — быть влюблённым в кого-л.a. или a. animo — гореть желанием, страстно желать ( ardemus scitari et quaerere causas V)a. odio C — гореть ненавистью, ноa. invidiā C, L — быть предметом сильнейшей ненавистиardebat Domitianus et crudelitatis et iniquitatis infamiā PJ — на Домициане лежал позор жестокости и несправедливости. — см. тж. ardens -
8 contendo
con-tendo, tendī, tentum, ere1) натягивать (arcum V etc.); спускать ( sagittam nervo Sil); метать ( procul hastam V); стягивать ( vincla V)2) настраивать ( fides nervis C)3) надрывать ( ilia risu O)4) метить, целиться, тж. запускать ( telum aērias in auras V)5) протянуть, перекинуть ( pontem Hellesponto Enn)6)а) устремлятьб) напрягать (summas vires Lcr; nervos Vr)7) сравнивать, сопоставлять (causas, quae inter se conflīgunt C; vetĕra et praesentia T; aliquem alicui, aliquid alicui rei H, Aus)8) напрячься, поднатужиться, направлять все свои усилия ( hunc locum oppugnare Cs)c. debet quam maxime possit, ut vincat C — он должен приложить величайшие усилия, чтобы победитьc. remis Cs — приналечь на вёслаc. voce C — напрячь голосc. vi Cs — применить силуc. animum in curas O — заботитьсяunā nocte tantum itinĕris c. C — отмахать за одну ночь такой путьin Britanniam proficisci c. Cs — решить отправиться в Британиюin Italiam magnis itineribus c. Cs — спешить большими переходами в Италиюad ultimum animo c. C — стремиться (всей) душой к пределу возможного9) спорить, соперничать, бороться, сражаться (cum aliquo, contra или adversus aliquem; тж. alicui и inter se)c. bello cum aliquo V — начать войну с кем-л.nulla est celeritas, quae possit cum animi celeritate c. C — ничто не сравнится в быстроте с душевной деятельностьюde aliquā re c. C, Q etc. — спорить о чём-л. (бороться за что-л.)summā ambitione contendi ab aliquo C — с величайшим упорством быть выпрашиваемым у кого-л.Domitianus omni ope contendit, ut ipse mitteretur Su — Домициан всячески настаивал на том, чтобы (против аланов) послали его самого11) утверждать, уверять, настаивать, твёрдо заявлятьThemistocles apud ephoros contendit falsa his esse delata Nep — Фемистокл решительно заявил эфорам, что им доложили неверные сведения -
9 Flavius
Flāvius, a, umФлавий, римск. nomen; наиболее известны1) M. F., народный трибун 328 и 323 гг. до н. э. L2) Cn. F., секретарь Аппия Клавдия Цека, курульный эдил в 304 г. до н. э., издавший первый римск. календарь и приведший в порядок судопроизводство (jus civile Flavianum) L C, VM3) C. F. Fimbria, правовед и оратор, консул в 104 г. до н. э. C4) C. F. Fimbria, один из самых ревностных сторонников Мария и Цинны; в 84 г. до н. э., оказавшись в безвыходном положении перед наступлением войск Суллы, покончил жизнь самоубийством (в Пергаме) VP5) T. F. Vespasianus, римск. император в 69—79 гг. н. э.; его сыновья — императорыT. F. (79—81 гг. н. э.) и Domitianus (81 — 96 гг. н. э.) Su6) F. Josephus (37 — ок. 100 гг. н. э.), еврейский историк, автор «Истории Иудейской войны» и «Иудейских древностей» -
10 Domitian
Христианство: (Domitianus) Домитиан (имя)
См. также в других словарях:
Domitianus — Cet article porte sur un usurpateur du IIIe siècle. Pour l empereur du Ier siècle, voir Domitien … Wikipédia en Français
Domitianus — war der Name eines römischen Kaisers, siehe Domitian; dessen Adoptivsohnes, siehe Domitian der Jüngere; eines römischen Gegenkaisers im Imperium Galliarum (gallisch britannischen Sonderreich), siehe Domitianus (Gegenkaiser); eines römischen… … Deutsch Wikipedia
Domitiānus — Domitiānus, 1) Titus Flavius D., Sohn des Kaisers Vespasianus u. der Domitia Longina, geb. 51 n.Chr., folgte am 13. Sept. 81 seinem Bruder Titus als römischer Kaiser; nachdem er eine kurze Zeit mit Mäßigung regiert hatte, verfiel er in Tyrannei u … Pierer's Universal-Lexikon
Domitiānus — Domitiānus, Titus Flavius, röm. Kaiser 81 bis 96 n. Chr., Sohn Vespasians, Bruder und Nachfolger des Titus, geb. im Oktober 51, gest. 18. Sept. 96, wurde, nachdem sein Vater zum Kaiser erhoben und dessen Gegner Vitellius besiegt und getötet… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Domitianus — Domitiānus, Titus Flavius, röm. Kaiser, Sohn Vespasians, geb. 24. Okt. 51 n. Chr., folgte 81 seinem Bruder Titus, kämpfte unglücklich gegen die Chatten (83) und Dacier (86), argwöhnischer und grausamer Tyrann, 96 ermordet. – Vgl. Imhof (1857) … Kleines Konversations-Lexikon
Domitianus — Domitianus, Titus Flavius, der 3. und letzte Flavier, Sohn des Vespasianus, regierte von 81–96 nach Chr. als ein feiger und wollüstiger Tyrann; er soll seinen Bruder Titus vergiftet haben, wüthete hierauf gegen die vornehmen Familien, faßte… … Herders Conversations-Lexikon
Domitianus II — This article is about the 3rd century Roman usurper. For the 1st century Roman Emperor, see Domitian. For another usurper (296 297) based in Egypt, see Domitius Domitianus. Domitianus II Usurper of the Gallic Empire Reign c. 271 Full name Imper … Wikipedia
DOMITIANUS — I. DOMITIANUS Cos. duodecies, quo et Dolabellâ collegâ natus Pius Imp. apud Capitolin. Flavii praenomen quidam codices tribuunt, Casaub. et Gruter. ad Capitolin. II. DOMITIANUS Dux Aureoli fortissimus, qui originem se a Domitiano Imp. atque a… … Hofmann J. Lexicon universale
Domitianus, B. (14) — 14B. Domitianus (Tuitianus), Dux, Maria, ejus Conjux, et Puer anonymus, (5. Febr.). Der sel. Domitian (oder Tuitian, wie er auch bisweilen genannt wird) war Herzog von Kärnthen und machte sich um die Aufnahme des Christenthums in jenen Gegenden,… … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Domitianus, S. (1) — 1S. Domitianus, (10. Jan.), ein Bischof von Melitene (jetzt Meledne am rechten Ufer des Euphrat) in Armenien, wurde zur Zeit Kaisers Justin des Jüngern (565 bis 578) von reichen und frommen Eltern, die Theodor und Eudokia hießen, geboren, und… … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Domitianus, S. (10) — 10S. Domitianus. (1. Juli), ein Abt im Kloster des hl. Ragneberius im Jura (apud Segusianos), stammte von vornehmen und christlichen Eltern zu Rom ab und erblickte zur Zeit des Kaisers Constantius das Licht der Welt. Sein Vater hieß Philippus und … Vollständiges Heiligen-Lexikon