-
1 artus
I (редко arctus), a, um [ arceo ]1) узкий, тесный (ostium L; iter T; regio Lcr)2) тугой, туго натянутый (frenum Tib; catena O, Sen)3) плотно облегающий ( toga H)4) плотный, густой ( silva Cs); густой, непроглядный ( tenebrae Su)5) частый ( cribrum PM)6) крепкий, глубокий (somnus C, Su)7) строгий, точный (jura Lcr; leges PM)8) скудный, ограниченный (numerus T; commeatus L; annona Su)9) жестокий, сильный ( fames Sil)10) стеснительный, неблагоприятный, трудный (res O, T, Fl)11) угнетённый, подавленный ( animus H)12) слабый, сомнительный ( spes alicujus rei Col)13) близкий, интимный (affinitas VP; contubernalis Ap)II artus, ūs (преим. pl. artūs, uum, dat. /abl. ubus) m. [одного корня с ars, arma]1) сочленение, сустав2) поэт. член, pl. тело3) сила, мощь ( sapientiae C) -
2 artus [2]
2. artus, ūs, m. (Stamm AR-o, griech. ΑΡ-ω, wov. auch 1. artus, arma, ἄρθρον u.a.), das Gefüge, gew. Plur. artūs, tuum, Dat. u. Abl. tubus, m., die Gelenke mit ihren Gliedern, die Gelenkglieder, Gliedmaßen ( dagegen membra die Glieder [Kopf u. Rumpf nicht ausgenommen] als Körperteile, von denen eben die artus die äußern Teile bilden), magni membrorum artus, magna ossa lacertique, Verg.: nervi atque artus sapientiae (im Bilde), Cic.: digitorum contractio facilisque porrectio propter molles commissuras et artus nullo in motu laborat, Cic.: nondum in sua membra artus redierant, Sen. rhet.: luxata corpora in artus redeunt, Plin.: ambusti multorum artus vi frigoris, Tac. – dolor artuum, Gelenk-, Gliederschmerz, Gicht, Cic.: artubus trementibus, Sisenn. fr.: omnibus artubus contremisco, Cic. – poet. = membra, die Glieder (s. Heinse Ov. met. 2, 823), salsus per artus sudor iit, Verg.: sopor fessos complectitur artus, Verg.: ubi mortales Tirynthius exuit artus, Ov. – / Der Singul. nur Lucan. 6, 754. Val. Flacc. 4, 312. Prisc. inst. 6, 77 (wo hoc artu) u. part. XII vers. Aen. 1, 11 (wo artu corporis). – Plur. heterokl. artua, Plaut. Men. 855. – Dat. u. Abl. Plur. gew. artubus (vgl. Diom. 308, 3); selten artibus, zB. Tert. de anim. 10; vgl. Ter. Scaur. (VII) 25, 1 sqq. – Spät. lat. Plur. arctus, Akk. arctus, Virg. gramm. p. 86, 9: Abl. Plur. arctubus, ibid. p. 8, 8.
-
3 Gichtschmerzen
Gichtschmerzen, dolores articulorum; dolor artuum.
-
4 artus
1. artus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (Stamm AR-o, griech. ΑΡ-ω, wov. auch 2. artus, arma u.a.), gefügt, d.i. eingeengt, eingeschränkt, zusammengedrängt, -gezwängt, eng geschlossen, eng, knapp, I) eig.: a) im Ggstz. zum Lockern, Schlaffen, eng, straff, fest (Ggstz. laxus), catena, Ov. u. (Ggstz. laxa) Sen.: frenum, Tibull.: toga, fest anschließende, Hor.: compressiones artae amantum comparum, Plaut.: artissima oscula, Kuß auf Kuß, Suet.: complexus artiores, Sen., artissimi, Petr.: artissimo nodo vinciri (Ggstz. levi nodo contineri), Plin. – u. oft im Bilde, artioribus (ille) apud populum Romanum laqueis tenebitur, Cic.: vinculum ad astringendam fidem artius, Cic.: artissimum societatis vinculum, Cic. – b) im Ggstz. zum Weiten, eng (Ggstz. latus), α) v. Örtl.: regiones, Lucr.: loca, Sall. fr.: artiores silvae, dichtere, Caes.: vallis, Liv.: via, semita, Liv.: itinera, Tac.: aditus, Curt.: fauces, Tac.: ostium (Mündung), Liv.: os specus, Curt.: Arabici sinus os artius (Ggstz. latum), Mela: saltus artior, Liv.: mare artius, Mela: artissimum inter Europam Asiamque divortium, Tac.: coit deinde murus ex utraque parte in artiorem velut cuneum, Liv.: inde se rursus laxat (mare), rursusque etiam, quam fuit, artius exit in spatium, Mela: terra quae sequitur nusquam lata, atque hic artissima inter Hellespontum Aegaeumque procurrit, Mela. – subst.,————artum, ī, n., die Enge, der enge Raum, in artum concreti montes nimborum, Lucr.: mare adeo in artum agitur, ut etc., Mela: u. (im Bilde) nec desilies imitator in artum, dich verrennen, Hor.: quinquaginta ferme volumina collecta in artum, gekürzte, Plin.: ita in arto stipatae erant naves, ut etc., Liv.: per omnia arta praeruptaque velut caeci evadunt, Liv.: im Compar. u. Superl., montes paulatim in artius coëunt, Curt.: quā in artissimum cogitur regio, Curt. – bes. die Enge, das Gedränge des Kampfes, pugna in arto, Fuß an Fuß, Tac.: in artum compulsi, eingekeilt, eingezwängt, Liv.: suomet ipso agmine in arto haerentes, Liv. – β) v. a. Dingen, eng, gedrängt, dicht, turbā artā circumstare, Tibull.: nimis arta convivia, Hor.: cernere alqd artiore cribro, mit dichterem (feinerem) Siebe, Plin.: trahi in artissimas tenebras, Suet. Ner. 46, 1 (vgl. Apul. de deo Socr. 3): custodia arta, Tac., artissima, Mela. – u. γ) v. Pers., eng gewachsen, mulierem ita artam, ut mulier fieri non possit, sanam non videri constat, Ulp. dig. 21, 1, 14. § 7. – II) übtr.: a) nicht schlaff, eng, fest, artus somnus, artior somnus, fester, tiefer Schl., Suet. u. Cic.: artissimus somnus, Suet.: artā propinquitate coniunctus, Curt.: arto contubernio intime iunctus, App.: u. artā familiaritate alqm complecti, mit enger, inniger, Plin. ep.: alqm in artissimam affinitatem recipere, Vell. – v. Pers., eng verbunden, contubernalis artissimus, Apul. met. 9,————23. – b) eingeengt, beengt, α) unter dem Zwange befindlich, sponte suā cadere sub leges artaque iura (Zwang der Rechte), Lucr.: leges artae ideoque superbae, Plin. – β) beengt durch Sorgen, animus, Hor. sat. 2, 6, 82. – c) eingeengt = knapp, beschränkt, nur sparsam, gering, numerus, Tac.: commeatus, Liv.: annona arta, artior, artissima, Suet.: artiora tempora somni quam noctis, Curt.: omnia sibi in dies artiora esse viderunt, Curt. – u. artior petitio, mit geringer Aussicht, Liv. – subst., in arto (esse) commeatum, die Zufuhr sei knapp, Tac. hist. 3, 12: nobis in arto et inglorius labor, beschränkt, Tac. ann. 4, 32: alci spem ponere in arto, jmdm. die H. beschränken, Ov. – d) drangvoll, mißlich (s. Duker Flor. 2, 6, 31), res (Lage), Ov., Tac. u.a.: spes artior, Col. – subst., cum in arto res esset, als er in der Klemme war, sich bedrängt sah, Liv.: numquam Mavors adeo constrinxit in artum res, Claud.————————2. artus, ūs, m. (Stamm AR-o, griech. ΑΡ-ω, wov. auch 1. artus, arma, ἄρθρον u.a.), das Gefüge, gew. Plur. artūs, tuum, Dat. u. Abl. tubus, m., die Gelenke mit ihren Gliedern, die Gelenkglieder, Gliedmaßen ( dagegen membra die Glieder [Kopf u. Rumpf nicht ausgenommen] als Körperteile, von denen eben die artus die äußern Teile bilden), magni membrorum artus, magna ossa lacertique, Verg.: nervi atque artus sapientiae (im Bilde), Cic.: digitorum contractio facilisque porrectio propter molles commissuras et artus nullo in motu laborat, Cic.: nondum in sua membra artus redierant, Sen. rhet.: luxata corpora in artus redeunt, Plin.: ambusti multorum artus vi frigoris, Tac. – dolor artuum, Gelenk-, Gliederschmerz, Gicht, Cic.: artubus trementibus, Sisenn. fr.: omnibus artubus contremisco, Cic. – poet. = membra, die Glieder (s. Heinse Ov. met. 2, 823), salsus per artus sudor iit, Verg.: sopor fessos complectitur artus, Verg.: ubi mortales Tirynthius exuit artus, Ov. – ⇒ Der Singul. nur Lucan. 6, 754. Val. Flacc. 4, 312. Prisc. inst. 6, 77 (wo hoc artu) u. part. XII vers. Aen. 1, 11 (wo artu corporis). – Plur. heterokl. artua, Plaut. Men. 855. – Dat. u. Abl. Plur. gew. artubus (vgl. Diom. 308, 3); selten artibus, zB. Tert. de anim. 10; vgl. Ter. Scaur. (VII) 25, 1 sqq. – Spät. lat. Plur. arctus, Akk. arctus, Virg. gramm. p. 86, 9: Abl. Plur.————arctubus, ibid. p. 8, 8. -
5 artūs
artūs uum, m plur. [1 AR-], joints: digitorum: dolor artuum, gout.—Meton., the limbs: artubus omnibus: arsuri, i. e. the body, O.: per artūs Sudor iit, V.: singulos artūs, each limb, Ta.: animā seducere artūs, V.* * *Iarta -um, artior -or -us, artissimus -a -um ADJclose, firm, tight; thrifty; dense, narrow; strict; scarce, critical; briefIIarm/leg/limb, joint, part of the body; frame (pl.), body; sexual members/organs -
6 artum
1. I.Lit., close, strait, narrow, confined, short, brief:II.exierunt regionibus artis,
Lucr. 6, 120:claustra,
id. 1, 70; so id. 3, 808:nec tamen haec ita sunt arta et astricta, ut ea laxare nequeamus,
Cic. Or. 65, 220:artioribus apud populum Romanum laqueis tenebitur,
id. Verr. 2, 1, 5:nullum vinculum ad astringendam fidem jure jurando majores artius esse voluerunt,
id. Off. 3, 31, 111:compages,
Verg. A. 1, 293:nexus,
Ov. M. 6, 242:arto stipata theatro,
pressed together in a contracted theatre, Hor. Ep. 2, 1, 60:toga,
a narrow toga without folds, id. ib. 1, 18, 30 (cf. exigua toga, id. ib. 1, 19, 13):nimis arta convivia,
i. e. with too many guests, who are therefore compelled to sit close together, id. ib. 1, 5, 29 et saep.—Hence, subst.: artum, i, n., a narrow place or passage:ventus cum confercit, franguntur in arto montes nimborum,
Lucr. 6, 158 Lachm.:multiplicatis in arto ordinibus,
Liv. 2, 50; so id. 34, 15:nec desilies imitator in artum,
nor, by imitating, leap into a close place, Hor. A. P. 134.—Trop., strict, severe, scanty, brief, small:I.sponte suā cecidit sub leges artaque jura,
subjected himself to the severity of the laws, Lucr. 5, 1147:Additae leges artae et ideo superbae quasque etc.,
Plin. 16, 4, 5, § 12:vincula amoris artissima,
Cic. Att. 6, 2: artior somnus, a sounder or deeper sleep, id. Rep. 6, 10:arti commeatus,
Liv. 2, 34; Tac. H. 4, 26; cf.:in arto commeatus,
id. ib. 3, 13:artissimae tenebrae,
very thick darkness, Suet. Ner. 46 (for which, in class. Lat., densus, v. Bremi ad h. l., and cf. densus) al.—So, colligere in artum, to compress, abridge:quae (volumina) a me collecta in artum,
Plin. 8, 16, 17, § 44.—Of hope, small, scanty:spes artior aquae manantis,
Col. 1, 5, 2: ne spem sibi ponat in arto, diminish hope, expectation, [p. 169] Ov. M. 9, 683:quia plus quam unum ex patriciis creari non licebat, artior petitio quattuor petentibus erat,
i. e. was harder, had less ground of hope, Liv. 39, 32; and of circumstances in life, etc., straitened, distressing, wretched, needy, indigent (so in and after the Aug. per. for the class. angustus):rebus in artis,
Ov. P. 3, 2, 25:artas res nuntiaret,
Tac. H. 3, 69:tam artis afflictisque rebus,
Flor. 2, 6, 31; so Sil. 7, 310:fortuna artior expensis,
Stat. S. 5, 3, 117:ne in arto res esset,
Liv. 26, 17.— Adv.: artē (not arcte), closely, close, fast, firmly.Lit.:II.arte (manus) conliga,
Plaut. Ep. 5, 2, 29:boves arte ad stipites religare,
Col. 6, 2, 5:arte continere aliquid,
Caes. B. G. 7, 23:aciem arte statuere,
Sall. J. 52, 6:arte accubare,
Plaut. Stich. 4, 2, 39.— Comp.:calorem artius continere,
Cic. N. D. 2, 9, 25:artius astringi,
Hor. Epod. 15, 5:signa artius conlocare,
Sall. C. 59, 2:artius ire,
Curt. 4, 13, 34:artius pressiusque conflictari,
Gell. 10, 6.— Sup.:milites quam artissime ire jubet,
Sall. J. 68, 4:artissime plantas serere,
Plin. 12, 3, 7, § 16.—Trop.:III. 2.arte contenteque aliquem habere,
Plaut. As. 1, 1, 63; id. Merc. prol. 64:arte et graviter dormire,
soundly, Cic. Div. 1, 28, 59:arte appellare aliquem,
briefly, by shortening his name, Ov. P. 4, 12, 10:artius adstringere rationem,
Cic. Fat. 14, 32:abstinentiam artissime constringere,
Val. Max. 2, 2, 8.—artus, ūs, m. [id.], mostly plur. (artua, n., Plaut. Men. 5, 2, 102; quoted in Non. p. 191, 12.—Hence, dat. acc. to Vel. Long. p. 2229 P. and Ter. Scaur. p. 2260 P. artibus; yet the ancient grammarians give their decision in favor of artubus, which form is also supported by the best MSS.; cf. arcus.—The singular is found only in Luc. 6, 754; Val. Fl. 4, 310, and Prisc. p. 1219 P.).I.A.. Lit., a joint:B.molles commissurae et artus (digitorum),
Cic. N. D. 2, 60, 150:suffraginum artus,
Plin. 11, 45, 101, § 248:elapsi in pravum artus,
Tac. H. 4, 81:dolor artuum,
gout, Cic. Brut. 60, 217.—Sometimes connected with membra, Plaut. Men. 5, 2, 102:copia materiaï Cogitur interdum flecti per membra, per artus,
in every joint and limb, Lucr. 2, 282; 3, 703 al.; Suet. Calig. 28; cf.Baumg.-Crus., Clavis ad Suet.: cernere laceros artus, truncata membra,
Plin. Pan. 52, 5.—Trop., the muscular strength in the joints; hence, in gen., strength, power: Epicharmeion illud teneto;II.nervos atque artus esse sapientiae, non temere credere,
Q. Cic. Petit. Cons. 10.—More freq.,The limbs in gen. (very freq., esp. in the poets; in Lucr. about sixty times): cum tremulis anus attulit artubus lumen, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 36 Vahl.); so Lucr. 3, 7; cf. id. 3, 488; 6, 1189:artubus omnibus contremiscam,
Cic. de Or. 1, 26, 121: dum nati (sc. Absyrti) dissupatos artus captaret parens, vet. poet. ap. Cic. N. D. 3, 26, 67:copia concita per artus Omnīs,
Lucr. 2, 267:moribundi artus,
id. 3, 129 al.:rogumque parari Vidit et arsuros supremis ignibus artus, etc.,
Ov. M. 2, 620 al.:salsusque per artus Sudor iit,
Verg. A. 2, 173; 1, 173 al.:veste strictā et singulos artus exprimente,
and showing each limb, Tac. G. 17:artus in frusta concident,
Vulg. Lev. 1, 6; 8, 20;ib. Job, 16, 8.—Of plants: stat per se vitis sine ullo pedamento, artus suos in se colligens,
its tendrils, Plin. 14, 1, 3, § 13, where Jahn reads arcus. -
7 artus
1. I.Lit., close, strait, narrow, confined, short, brief:II.exierunt regionibus artis,
Lucr. 6, 120:claustra,
id. 1, 70; so id. 3, 808:nec tamen haec ita sunt arta et astricta, ut ea laxare nequeamus,
Cic. Or. 65, 220:artioribus apud populum Romanum laqueis tenebitur,
id. Verr. 2, 1, 5:nullum vinculum ad astringendam fidem jure jurando majores artius esse voluerunt,
id. Off. 3, 31, 111:compages,
Verg. A. 1, 293:nexus,
Ov. M. 6, 242:arto stipata theatro,
pressed together in a contracted theatre, Hor. Ep. 2, 1, 60:toga,
a narrow toga without folds, id. ib. 1, 18, 30 (cf. exigua toga, id. ib. 1, 19, 13):nimis arta convivia,
i. e. with too many guests, who are therefore compelled to sit close together, id. ib. 1, 5, 29 et saep.—Hence, subst.: artum, i, n., a narrow place or passage:ventus cum confercit, franguntur in arto montes nimborum,
Lucr. 6, 158 Lachm.:multiplicatis in arto ordinibus,
Liv. 2, 50; so id. 34, 15:nec desilies imitator in artum,
nor, by imitating, leap into a close place, Hor. A. P. 134.—Trop., strict, severe, scanty, brief, small:I.sponte suā cecidit sub leges artaque jura,
subjected himself to the severity of the laws, Lucr. 5, 1147:Additae leges artae et ideo superbae quasque etc.,
Plin. 16, 4, 5, § 12:vincula amoris artissima,
Cic. Att. 6, 2: artior somnus, a sounder or deeper sleep, id. Rep. 6, 10:arti commeatus,
Liv. 2, 34; Tac. H. 4, 26; cf.:in arto commeatus,
id. ib. 3, 13:artissimae tenebrae,
very thick darkness, Suet. Ner. 46 (for which, in class. Lat., densus, v. Bremi ad h. l., and cf. densus) al.—So, colligere in artum, to compress, abridge:quae (volumina) a me collecta in artum,
Plin. 8, 16, 17, § 44.—Of hope, small, scanty:spes artior aquae manantis,
Col. 1, 5, 2: ne spem sibi ponat in arto, diminish hope, expectation, [p. 169] Ov. M. 9, 683:quia plus quam unum ex patriciis creari non licebat, artior petitio quattuor petentibus erat,
i. e. was harder, had less ground of hope, Liv. 39, 32; and of circumstances in life, etc., straitened, distressing, wretched, needy, indigent (so in and after the Aug. per. for the class. angustus):rebus in artis,
Ov. P. 3, 2, 25:artas res nuntiaret,
Tac. H. 3, 69:tam artis afflictisque rebus,
Flor. 2, 6, 31; so Sil. 7, 310:fortuna artior expensis,
Stat. S. 5, 3, 117:ne in arto res esset,
Liv. 26, 17.— Adv.: artē (not arcte), closely, close, fast, firmly.Lit.:II.arte (manus) conliga,
Plaut. Ep. 5, 2, 29:boves arte ad stipites religare,
Col. 6, 2, 5:arte continere aliquid,
Caes. B. G. 7, 23:aciem arte statuere,
Sall. J. 52, 6:arte accubare,
Plaut. Stich. 4, 2, 39.— Comp.:calorem artius continere,
Cic. N. D. 2, 9, 25:artius astringi,
Hor. Epod. 15, 5:signa artius conlocare,
Sall. C. 59, 2:artius ire,
Curt. 4, 13, 34:artius pressiusque conflictari,
Gell. 10, 6.— Sup.:milites quam artissime ire jubet,
Sall. J. 68, 4:artissime plantas serere,
Plin. 12, 3, 7, § 16.—Trop.:III. 2.arte contenteque aliquem habere,
Plaut. As. 1, 1, 63; id. Merc. prol. 64:arte et graviter dormire,
soundly, Cic. Div. 1, 28, 59:arte appellare aliquem,
briefly, by shortening his name, Ov. P. 4, 12, 10:artius adstringere rationem,
Cic. Fat. 14, 32:abstinentiam artissime constringere,
Val. Max. 2, 2, 8.—artus, ūs, m. [id.], mostly plur. (artua, n., Plaut. Men. 5, 2, 102; quoted in Non. p. 191, 12.—Hence, dat. acc. to Vel. Long. p. 2229 P. and Ter. Scaur. p. 2260 P. artibus; yet the ancient grammarians give their decision in favor of artubus, which form is also supported by the best MSS.; cf. arcus.—The singular is found only in Luc. 6, 754; Val. Fl. 4, 310, and Prisc. p. 1219 P.).I.A.. Lit., a joint:B.molles commissurae et artus (digitorum),
Cic. N. D. 2, 60, 150:suffraginum artus,
Plin. 11, 45, 101, § 248:elapsi in pravum artus,
Tac. H. 4, 81:dolor artuum,
gout, Cic. Brut. 60, 217.—Sometimes connected with membra, Plaut. Men. 5, 2, 102:copia materiaï Cogitur interdum flecti per membra, per artus,
in every joint and limb, Lucr. 2, 282; 3, 703 al.; Suet. Calig. 28; cf.Baumg.-Crus., Clavis ad Suet.: cernere laceros artus, truncata membra,
Plin. Pan. 52, 5.—Trop., the muscular strength in the joints; hence, in gen., strength, power: Epicharmeion illud teneto;II.nervos atque artus esse sapientiae, non temere credere,
Q. Cic. Petit. Cons. 10.—More freq.,The limbs in gen. (very freq., esp. in the poets; in Lucr. about sixty times): cum tremulis anus attulit artubus lumen, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 36 Vahl.); so Lucr. 3, 7; cf. id. 3, 488; 6, 1189:artubus omnibus contremiscam,
Cic. de Or. 1, 26, 121: dum nati (sc. Absyrti) dissupatos artus captaret parens, vet. poet. ap. Cic. N. D. 3, 26, 67:copia concita per artus Omnīs,
Lucr. 2, 267:moribundi artus,
id. 3, 129 al.:rogumque parari Vidit et arsuros supremis ignibus artus, etc.,
Ov. M. 2, 620 al.:salsusque per artus Sudor iit,
Verg. A. 2, 173; 1, 173 al.:veste strictā et singulos artus exprimente,
and showing each limb, Tac. G. 17:artus in frusta concident,
Vulg. Lev. 1, 6; 8, 20;ib. Job, 16, 8.—Of plants: stat per se vitis sine ullo pedamento, artus suos in se colligens,
its tendrils, Plin. 14, 1, 3, § 13, where Jahn reads arcus. -
8 RHEUMATISM
[A]ARTICULARIUS (-A -UM)[N]DOLOR ARTUUM (M)RHEUMATISMUS (-I) (M) -
9 artus
[st1]1 [-] artus (arctus), a, um: - [abcl][b]a - serré, étroit, resserré, restreint, limité. - [abcl]b - difficile, rigoureux; avare.[/b] [st1]2 [-] artŭs, ūs, m. et ord. au plur. artūs, artŭum, (dat. et abl. plur. artubus): - [abcl][b]a - articulations, jointures. - [abcl]b - membres. - [abcl]c - bras d'un arbre, branches, rameaux.[/b] - nervi atque artus sapientiae, Q. Cic. Petit. Cons. 10 (fig.): les nerfs et la force de la sagesse.* * *[st1]1 [-] artus (arctus), a, um: - [abcl][b]a - serré, étroit, resserré, restreint, limité. - [abcl]b - difficile, rigoureux; avare.[/b] [st1]2 [-] artŭs, ūs, m. et ord. au plur. artūs, artŭum, (dat. et abl. plur. artubus): - [abcl][b]a - articulations, jointures. - [abcl]b - membres. - [abcl]c - bras d'un arbre, branches, rameaux.[/b] - nervi atque artus sapientiae, Q. Cic. Petit. Cons. 10 (fig.): les nerfs et la force de la sagesse.* * *Artus, artuum, artubus, pe. corr. m. g. pluralis tantum numeri. Parties du corps entre les joinctures, Les os, nerfs, chair, et veines. Il signifie aussi les membres.\Artuum dolor. Cic. Les gouttes.\Adulti artus. Stat. Desja grans et fors, Parcreuz.\Sitis miseros adduxerat artus. Virg. Avoit raccourcis et retraicts.\Contremiscere omnibus artubus. Ci. Trembler de tous les membres.\Elapsi artus in prauum. Tacit. Membres disloquez, Desnouez, Hors du lieu, Maumis.\Fraudare artus anima. Ouid. Oster la vie.\In artus redire natando dicuntur corpora luxata. Plin. Quand quelque membre desmis ou desnoué se remet en son lieu.\Tremit artus, pro Artubus tremit. Virg. Il tremble des membres. -
10 Gicht
Gicht, arthritis (ἀρϑρῖτις, mediz. t. t.). – rein lat. morbus articularis (Lähmung in den Gelenken, Gliederkrankheit). – od. dolor (dolores) artuum od. articulorum (Schmerz in den Gliedern oder Gelenken, Gliederschmerz). – die G. in den Händen, chiragra: G. in den Füßen, s. Podagra: mit der G. behaftet, s. gichtisch: es hat jmd. die G., artus alcis laborant. – gichtbrüchig, gichtisch, árthriticus. – g. an den Händen, chiragriens: g. an den Füßen, podagricus; aeger pedibus.
См. также в других словарях:
ar-1*, themat. (a)re-, heavy basis arǝ-, rē- and i-basis (a)rī̆ -, rēi- — ar 1*, themat. (a)re , heavy basis arǝ , rē and i basis (a)rī̆ , rēi English meaning: to move, pass Deutsche Übersetzung: “fũgen, passen” Note: Root ar 1*, themat. (a)re , heavy basis arǝ , rē and i Basis (a)rī̆ , rēi : “to move … Proto-Indo-European etymological dictionary
FRANCI — pop. Germ. quorum reg. Franconia, ampla, quae et Francia Orientalis, ad Gallicae Franciae discrimen, nominatur; qui in Galliam traicientes, illi nomen Franciae indidêrunt, fuêruntqueve propterea Galli deinceps Francesi dicti apud Italos, et alios … Hofmann J. Lexicon universale