-
1 finish off
vt* * *1) (to complete: She finished off the job yesterday.) ukończyć2) (to use, eat etc the last of: We've finished off the cake.) zużyć3) (to kill (a person): His last illness nearly finished him off.) wykończyć -
2 finish up
vt* * *1) (to use, eat etc the last of; to finish: Finish up your meal as quickly as possible.) dokończyć, dojeść2) (to end: It was no surprise to me when he finished up in jail; The car finished up in the dump.) skończyć -
3 доделывать
глаг.• dokańczać• dokończyć• dosztukowywać• kończyć• skończyć• ukończyć• wykończyć* * *dorabiać, dosztukowywać -
4 завершать
глаг.• dokańczać• dokonać• dokonywać• dokończyć• dopełniać• dopełnić• finalizować• kompletować• konkludować• kończyć• osiągać• przestać• realizować• sfinalizować• skompletować• skończyć• spełniać• spełnić• ukończyć• uzupełniać• uzupełnić• wnioskować• wykańczać• wykonać• wykonywać• wykończyć• wypełniać• wypełnić• zakańczać• zakończyć• zawierać* * *koronować, wykańczać -
5 заканчивать
глаг.• dokańczać• dokończyć• dopełnić• konkludować• kończyć• przestać• skończyć• ukończyć• uzupełnić• wnioskować• wykańczać• wykonywać• wykończać• wykończyć• wypełniać• zakańczać• zakończać• zakończyć• zamykać• zawierać* * *kończyć, wykańczać -
6 кончать
глаг.• dokańczać• dokończyć• kończyć• przestawać• przestać• skończyć• ukończyć• wykończyć• zakańczać• zakończyć• zamykać• zaniechać* * *dokańczać, kończyć -
7 оканчивать
глаг.• dokańczać• dokończyć• kończyć• przestać• skończyć• ukończyć• wykończyć• zakańczać• zakończyć* * * -
8 докінчити
дієсл. -
9 закінчити
zakinczytyдієсл.zakończyć, ukończyć, dokończyć -
10 ausarbeiten
vtwypracow(yw)ać; dopracować, dokończyć -
11 fertig
das Essen ist schon fértig — jedzenie jest już gotowe
fértig bringen — skończyć
fértig machen — a) skończyć, dokończyć b) wykończyć (kogoś)
-
12 vollenden
vt -
13 доделать
глаг.• dokańczać• dokończyć• dopełnić• dosztukować• kończyć• skończyć• ukończyć• uzupełnić• wykańczać• wykonywać• wykończyć• wypełniać -
14 завершить
глаг.• dokańczać• dokonywać• dokończyć• dopełnić• kończyć• realizować• sfinalizować• skończyć• spełniać• spełnić• ukończyć• uzupełnić• wykańczać• wykonać• wykonywać• wykończyć• wypełniać• zakończyć -
15 закончить
глаг.• apretować• dokańczać• dokończyć• dopełnić• kończyć• pokończyć• skończyć• ukończyć• uzupełnić• wykańczać• wykonywać• wykończyć• wypełniać• zakańczać• zakończyć• zamykać -
16 кончить
глаг.• dokańczać• dokończyć• kończyć• skończyć• wykonywać• wykończyć• zakończyć -
17 окончить
глаг.• dokańczać• dokończyć• dopełnić• kończyć• skończyć• ukończyć• uzupełnić• wykańczać• wykonywać• wykończyć• wypełniać• zakańczać• zakończyć -
18 accomplir
1. dokonać2. dokonywać3. dokończyć4. pełnić5. realizować6. skończyć7. spełniać8. spełnić9. wykonać10. wykonywać11. wypełniać12. ziszczać -
19 achever
1. dobijać2. dokończyć3. kończyć4. skończyć5. ukończyć6. wykończyć7. zakończyć -
20 fini
1. dokończyć2. kończyć3. zakończyć
- 1
- 2
См. также в других словарях:
dokończyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dokańczać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dokończyć — dk VIb, dokończyćczę, dokończyćczysz, dokończyćkończ, dokończyćczył, dokończyćczony dokończać, rzad. dokańczać ndk I, dokończyćam, dokończyćasz, dokończyćają, dokończyćaj, dokończyćał, dokończyćany «doprowadzić coś do końca, do ostatecznego… … Słownik języka polskiego
dokańczać — → dokończyć … Słownik języka polskiego
dokończać — → dokończyć … Słownik języka polskiego
dokańczać — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}dokończać {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dokańczaćam, dokańczaća, dokańczaćają, dokańczaćany {{/stl 8}}{{stl 22}}– dokończyć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk VIIa, dokańczaćczę, dokańczaćczy, dokańczaćczony {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
dobić — dk Xa, dobićbiję, dobićbijesz, dobićbij, dobićbił, dobićbity dobijać ndk I, dobićam, dobićasz, dobićają, dobićaj, dobićał, dobićany 1. «zabić bliskiego śmierci, na pół martwego, zadać ostatni, śmiertelny cios, przyśpieszyć biciem, uderzeniem… … Słownik języka polskiego
dobudować — dk IV, dobudowaćduję, dobudowaćdujesz, dobudowaćduj, dobudowaćował, dobudowaćowany dobudowywać ndk VIIIa, dobudowaćowuję, dobudowaćowujesz, dobudowaćowuj, dobudowaćywał, dobudowaćywany 1. «dokończyć budowania» 2. «zbudować dodatkowo» Dobudować… … Słownik języka polskiego
doczyścić — dk VIa, doczyścićczyszczę, doczyścićcisz, doczyścićczyść, doczyścićcił, doczyścićczyszczony doczyszczać ndk I, doczyścićam, doczyścićasz, doczyścićają, doczyścićaj, doczyścićał, doczyścićany «wyczyścić starannie, dokładnie; dokończyć czyszczenia» … Słownik języka polskiego
doczytać — dk I, doczytaćam, doczytaćasz, doczytaćają, doczytaćaj, doczytaćał, doczytaćany doczytywać ndk VIIIa, doczytaćtuję, doczytaćtujesz, doczytaćtuj, doczytaćywał, doczytaćywany «dokończyć czytania, przeczytać do końca albo do pewnego miejsca»… … Słownik języka polskiego
dodrukować — dk IV, dodrukowaćkuję, dodrukowaćkujesz, dodrukowaćkuj, dodrukowaćował, dodrukowaćowany dodrukowywać ndk VIIIa, dodrukowaćowuję, dodrukowaćowujesz, dodrukowaćowuj, dodrukowaćywał, dodrukowaćywany 1. «wydrukować coś do końca albo do pewnego… … Słownik języka polskiego