-
1 doctus
doctus doctus, a, um учёный, образованный -
2 doctus
1. a, umpart. pf. к doceo2. adj.1) учёный, образованный, просвещённый (vir, homo C)2) знающий, сведущий (et Graecis litteris et Latinis Sl, C; sermones utriusque linguae H; linguā utrāque M и utriusque linguae Aug; nec minus Graece quam Latine Su; ex disciplinis Stoicorum C; artis alicujus Cld; sagittas tendere H и sagittarum AV) -
3 doctus
a, um учёныйЛатинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > doctus
-
4 doctus
,a, umученый -
5 doctus
, docta, doctum (m,f,n)1) part. perf. к doceo;2) adj. учёный, образованный -
6 Nemo nascitur doctus
никто не рождается ученымЛатинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Nemo nascitur doctus
-
7 учёный
doctus, a, um -
8 doceo
docuī, doctum, ēre [одного корня с disco ]1) учить, обучать (d. atque erudire juventutem C)nihil recte sine exemplo docetur aut discitur Col — без примера (показа) нельзя надлежащим образом ни учить, ни учитьсяd. aliquem (in) aliquā re или (ad) aliquid — обучать кого-л. чему-л. (equo armisque L; ad legem C; omnia Ter; magnis de rebus Lcr)doceri ab aliquo O — учиться у кого-л.doctus militiam Sl и ad militiam Ter — обученный военному делу2) учить, утверждать (d. mundum a dis administrari C)3) уведомлять, извещать, ставить в известность (aliquem de aliquā re Sl etc.)4) объяснять, показывать, указыватьut supra docuimus C etc. — как мы показали выше5) юр. излагать, докладывать ( aliquem causam и de causa C)6) инсценировать, (под)готовить к театральной постановке, разучивать ( fabulam C)7) преподавать (apud aliquem C; Romae Sen, Su)d. mercede C — преподавать за платуhomo aptus ad docendum C — человек с педагогическими способностями. — см. тж. doctus -
9 docere
1) учить, обучать, servum doc. artes, artificium (1. 6 D. 25, 1. 1. 12 D, 32);doctus, ученый: vir dostissimus (1. 12 D. 1, 5);
2) извещать, de usu aquae - Praesidem doceri oportere (1. 2 D. 50, 13);doctior et melior (1. 19 D. 10, 4).
3) доказывать (1. 18 § 1 D. 22, 3. cf. 1. 2 § 1 D. 44, 4);si Praetor doctus sit (1. 7 D. 33, 1).
accusatorem ad docenda, quae detulit, urgere (1. 3 C. 9, 42);
doc. immerentem se praeteritum (1. 5 D. 5, 2); (1. 7 § 3 D. 4, 4. 1. 9 § 4 D. 12, 2);
doc. de iure (1. 10 pr. D. 8, 5. 1. 16 pr. D. 20, 4).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > docere
-
10 absolute
absolūtē [ absolutus ]3) категорически, решительно ( respondere Dig); напрямик, без обиняков (dicere Amm, Aus) -
11 an-
I = ad-перед начальным n основного словаII an- = amb- (напр. anfractus) III an (intens. anne) conj.1) при второй части разделительного вопроса или, лиutrum (utrumne, ne)... an... — ли... или...utrum hostem, an vos, an fortunam utriusque populi ignoratis? L — врага вы, что ли, не знаете, или себя (самих), или судьбы того и другого народа?; часто без первого союза (utrum и др.)Metello divinitus hoc venit in mentem, an a Siculis doctus est? C — что же, Метелл догадался об этом по наитию свыше или он узнал об этом от сицилийцев?; иногда опускается вся первая часть вопросаquid dices? an Siciliam virtute tua liberatam esse? C — что скажешь? или Сицилия освобождена благодаря твоей доблести?2) неужели, разве3) не... ли..., или; пожалуй; или, скорее; быть может ( при вопросах с оттенком сомнения)dubito, an hunc primum ponam Nep — уж не знаю, (не) считать ли его первымhaud scio, an satis sit C — не знаю, достаточно ли (т. е. пожалуй, недостаточно)4) едва ли, навряд ли ( с отрицанием иногда подразумеваемым)5) поздн., в простом косвенном вопросе ли ( = num) -
12 apprime
особенно, исключительно, весьма (vir a. doctus Vr, AG)pulchritudine a. insignis Ap — отличающийся замечательной красотой -
13 docte
doctē [ doctus ]1) учёно, учёным образом, основательно (litteris Graecis doctissime eruditus Sl)2) умно, искусно, умело, ловко (d. atque astute Pl) -
14 doctiloquus
docti-loquus, a, um [ doctus + loquor ]говорящий учёно Enn -
15 doctitanter
adv. [ doctus ]по-учёному Aug -
16 doctiuscule
doctiusculē [ doctus ] -
17 domus
ūs, реже ī (dat. арх. domo и domu; gen. pl. domuum и domorum) f.1) дом, жилище, местопребываниеdomi meae (tuae) C — у меня (тебя) дома, в моём (твоём) домеaliquem tecto et domo invitare C — пригласить кого-л. к себеdomi — самостоятельно, личноdomi habeo (domi est mihi) Ter, C — сам имею (знаю), т. е. в посторонней помощи не нуждаюсьdomi habet fallacias Pl — за тем, чтобы обмануть, у неё дело не станетsed quid ego nunc haec ad te, cujus domi nascuntur? C — но зачем я всё это говорю тебе, который и сам это знает?domum abducere aliquem C — склонить кого-л. на свою сторону2) хозяйство3) родина, отечествоdomi militiaeque C, militiae et domi Ter, Sl, domi bellique (belloque) L etc. — во время мира и на войне4) семья, семействаtota d. nostra te salutat C — вся наша семья тебя приветствует (шлёт тебе привет)5) род, племяd. Assaraci V — populus Romanus6) секта, философская школа (d. Socratica H) -
18 indoctus
-
19 mediocriter
[ mediocris ]посредственно ( facere plurima PJ); умеренно, более или менее (m.versatum esse in aliquā re C); немного, в ничтожной степени, слабо (m. doctus C)non m. C etc. — в высокой степени, весьма -
20 perdoctus
per-doctus, a, umвесьма учёный, искуснейший Pl, Ter, Lcr, C
- 1
- 2
См. также в других словарях:
doctus — index learned Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Doctus cum libro — Saltar a navegación, búsqueda Doctus cum libro es una locución latina que significa “sabio con libro”. Esta expresión se utiliza para referirse a las personas que, siendo incapaces de crear nada por si mismas, ni aún de juzgarlas al no tener… … Wikipedia Español
doctus cum libro — [dɔktyskɔmlibʀo] loc. adj. ou adv. ÉTYM. Mots latins signifiant : savant avec le livre. ❖ ♦ Qui étale les connaissances qu il vient de puiser dans les livres; en étalant des connaissances livresques … Encyclopédie Universelle
Poeta doctus — Als Poeta doctus (lat. gelehrter Dichter) wird in der Philologie ein Dichter oder Schriftsteller bezeichnet, der in seinen Werken die Kenntnis der Literatur seiner Vorgänger voraussetzt und darauf ausdrücklich oder auch unausgesprochen Bezug… … Deutsch Wikipedia
Poeta doctus — Po|e|ta dọc|tus 〈m.; , tae [ tɛ:] ti; Lit.; veraltet〉 gelehrter Dichter, der sein Wissen u. die Beherrschung poetischer Formen bei seiner literarischen Arbeit bewusst anwendet u. ausstellt (Idealbild des Dichters in alexandrinischer Zeit, im… … Universal-Lexikon
Poeta doctus — Po|e|ta doc|tus [ dɔk...] der; , ...tae [...tɛ] ...ti <aus lat. poeta doctus »gelehrter Dichter«> gelehrter, gebildeter Dichter, der Wissen, Bildungsgut o. Ä. in Reflexionen, Zitaten o. Ä. durchscheinen lässt u. somit ein gebildetes… … Das große Fremdwörterbuch
Te de aliis, quam alios de te suavius fieri doctus. — См. Чужая беда научит … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Poeta doctus — Po|e|ta dọc|tus 〈m.; Gen.: , Pl.: tae dọc|ti; Lit.; veraltet〉 gelehrter Dichter, der sein Wissen u. die Beherrschung poetischer Formen bei seiner literarischen Arbeit bewusst anwendet u. ausstellt (Idealbild des Dichters in alexandrinischer… … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
Degré de comparaison — Pour les articles homonymes, voir comparaison et gradation. En grammaire, les degrés de comparaison ou degrés de signification sont une propriété des adjectifs et des adverbes, décrivant l intensité de la notion exprimée. On parle aussi de… … Wikipédia en Français
Degré de l'adjectif — Degré de comparaison Pour les articles homonymes, voir comparaison et gradation. En grammaire, les degrés de comparaison ou degrés de signification sont une propriété des adjectifs et des adverbes, décrivant l intensité de la notion exprimée. On… … Wikipédia en Français
Degré de l'adverbe — Degré de comparaison Pour les articles homonymes, voir comparaison et gradation. En grammaire, les degrés de comparaison ou degrés de signification sont une propriété des adjectifs et des adverbes, décrivant l intensité de la notion exprimée. On… … Wikipédia en Français