-
1 doświadcz|ony
Ⅰ pp doświadczyć Ⅱ adj. [lekarz, kierowca] experienced, practised GB, practiced US; [oko, ucho, ręka] practised GB, practiced US- być doświadczonym w kierowaniu firmą/sprawach publicznych to be experienced at running a firm/in public affairs- negocjator/polityk doświadczy w boju przen. a veteran negotiator/politician przen.- doświadczyć głodu/bólu to endure a. suffer hunger/pain- doświadczyć uczucia radości/rozkoszy to experience a feeling of joy/delight- doświadczyć czyjejś dobroci/przyjaźni to experience sb’s kindness/enjoy sb’s friendship- doświadczyć czegoś na własnej skórze to experience sth firsthand a. for oneself, to learn sth the hard way- na własnej skórze doświadczam jego okrutnych żartów/skutków tej decyzji I’ve experienced his cruel jokes/the effects of that decision first-hand- nie poznasz nigdy tego, czego nie doświadczysz you will never get to know anything without experiencing it- doświadczał niemal fizycznego bólu na widok jej cierpień he experienced a. felt almost physical pain at the sight of her suffering- obyś nigdy nie musiała doświadczyć, jak czuje się kobieta zdradzona I hope you’ll never find out for yourself how it feels to be betrayed- los go ciężko doświadczył life has tried him sorely- ludzie doświadczeni przez wojnę/los people who have bitter experience(s) of (the) war/of a. in life- dotacja z budżetu na zakup lekarstw a government grant toward the purchase of medicines- dotacja rządowa dla rolnictwa a government a. state subsidy to agriculture, government a. state agriculture subsidy2. zw. pl subsidy- dotacje do czynszów mieszkaniowych housing subsidies- dotacje do artykułów żywnościowych food subsidiesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > doświadcz|ony
См. также в других словарях:
doświadczyć — dk VIb, doświadczyćczę, doświadczyćczysz, doświadczyćświadcz, doświadczyćczył, doświadczyćczony doświadczać ndk I, doświadczyćam, doświadczyćasz, doświadczyćają, doświadczyćaj, doświadczyćał, doświadczyćany 1. «doznać czego, zaznać, odczuć;… … Słownik języka polskiego
skóra — ż IV, CMs. skórze; lm D. skór 1. «zewnętrzna powłoka ciała kręgowców, pełniąca funkcję ochronną, biorąca udział w termoregulacji, oddychaniu, wydalaniu (pot) i gospodarce wodnej; zawiera receptory wrażliwe na dotyk, ucisk, ciepło, zimno, ból oraz … Słownik języka polskiego
doznać — dk I, doznaćam, doznaćasz, doznaćają, doznaćaj, doznaćał, doznaćany doznawać ndk IX, doznaćnaję, doznaćnajesz, doznaćwaj, doznaćwał, doznaćwany «odczuć, poczuć, przeżyć coś, doświadczyć czegoś» Doznać zawodu, bólu, cierpienia. Doznawać uczucia… … Słownik języka polskiego
