Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

dividere

  • 81 tributim

    tribūtim, Adv. (tribus), nach den Tribus, tribusweise, Varro LL. 5, 181: describere ordines, Cic.: spectacula dare, Cic.: nummos dividere, Cic.: ut quod tributim plebes iussisset, populum teneret, Liv.: nisi quod legem novo exemplo ad Sutrium in castris tributim de vicesima eorum, qui manu mitterentur, tulit, Liv. – arripuit populum tributim, er griff Leute aus jeder Tribus, d.i. ohne Unterschied, an, Hor. sat. 2, 1, 69.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tributim

  • 82 viritim

    virītim, Adv. (vir), I) Mann für Mann, einzeln, agros viritim dividere civibus, Cic.: praemia viritim et publice tribuere, einzelnen u. ganzen Staaten, Auct. b. Alex.: trecenos nummos viritim dedit, auf die Person, Tac.: quos viritim legerat, Nep.: populi viritim deleti, Plin. – II) übtr., Mann gegen Mann, als einzelner Mann (als Person), dem einzelnen Manne, einzeln, dimicare, Mann gegen Mann (im Zweikampf), Curt.: legeret viritim publicus usus, Hor.: in universum de ventis diximus, nunc viritim incipiemus illos discutere, Sen.: viritim commonefacere beneficii sui, Sall.: possum donare sapienti quod viritim meum est, Sen.: quae ei viritim serviunt, was ihm für seine Person Dienste tut (Ggstz. in universum), Sen.: u. so Cornelio viritim (für seine Person) a divo Claudio civitate donato, Corp. inscr. Lat. 2, 159: so auch viritim = für ihre Person, Tac. ann. 3, 43 u. 11, 24.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > viritim

См. также в других словарях:

  • dividere — /di videre/ [dal lat. dividĕre ] (pass. rem. divisi, dividésti, ecc.; part. pass. diviso ). ■ v. tr. 1. a. [fare più parti di un tutto, anche con la prep. in del secondo arg.: d. un foglio in due, una parola in sillabe ] ▶◀ frazionare, ripartire …   Enciclopedia Italiana

  • dividere — index distribute, divide (distribute), divide (separate), parcel, part (separate), sever …   Law dictionary

  • dividere — DIVÍDERE s. v. împărţire. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime …   Dicționar Român

  • dividere — di·vì·de·re v.tr. FO 1a. scomporre, distinguere in parti: dividere un numero; dividere un terreno in lotti, dividere una parola in sillabe Sinonimi: frazionare, 2ripartire, scomporre, suddividere. Contrari: ricomporre, ricongiungere. 1b. separare …   Dizionario italiano

  • dividere — {{hw}}{{dividere}}{{/hw}}A v. tr.  (pass. rem. io divisi , tu dividesti , ecc.; part. pass. diviso ) 1 Scomporre in parti un tutto: dividere il pane in fette | Ripartire in gruppi e sim.: divisero gli operai in squadre | (mat.) Eseguire una… …   Enciclopedia di italiano

  • dividere — A v. tr. 1. fare in parti, suddividere, tagliare, fendere, spaccare, spezzare, dimezzare □ disgiungere, disunire, disaccoppiare, sezionare, separare, staccare, scindere, isolare □ disgregare, dissociare □ distaccare, spezzettare, frammentare,… …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • dividere — di|vi|de|re vb., r, de, t; dividere med tallet 3 …   Dansk ordbog

  • Dividere — Dele …   Danske encyklopædi

  • diviser — [ divize ] v. tr. <conjug. : 1> • 1377, rare av. XVIe; lat. dividere, d apr. devise → deviser I ♦ Séparer en parties. 1 ♦ Séparer (une chose ou un ensemble de choses) en plusieurs parties. ⇒ décomposer, dissocier, scinder, séparer,… …   Encyclopédie Universelle

  • divide — DIVÍDE, divíd, vb. III. tranz. şi refl. (Numai la prez.) A (se) împărţi, a(se) diviza. – Din lat. dividere. Trimis de ana zecheru, 29.05.2002. Sursa: DEX 98  DIVÍDE vb. 1. v. împărţi. 2. v …   Dicționar Român

  • deviser — [ dəvize ] v. intr. <conjug. : 1> • XVe; « partager », d où « mettre en ordre » et fig. « raconter » XIIe; lat. pop. devisare, de dividere → diviser ♦ Littér. S entretenir familièrement. ⇒ converser, 1. parler. Deviser gaiement. Deviser de… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»