-
1 odcinać
impf ⇒ odciąć* * *to cut off; (gałąź, przewód) to cut off, to sever; (rękę, palec) to sever, to amputate; (dostęp, odwrót) to cut lub seal off* * *ipf.1. (= odkrawać, odrąbywać) cut, cut off; dać sobie odciąć rękę za to, że count l. bank l. bet on sth.2. (= odizolować) dissociate; odciąć od świata cut off from the world; odcinać kupony od czegoś przen. reap the benefits of one's earlier efforts.ipf.1. (= zdystansować się) dissociate o.s. (od kogoś/czegoś from sb/sth).2. (= odgryzać się) retort, talk back.3. tylko ipf. (= wyróżniać się) stand out; odcinać się od tła stand out against the background.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odcinać
-
2 dysocjować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dysocjować
-
3 oddzielać
impf ⇒ oddzielić* * *(-am, -asz); perf -ić; vt( odgradzać) to separate; ( odłączać od całości) to separate, to detach* * *ipf.oddzielić pf.1. (= odgradzać) separate (od kogoś/czegoś from sb/sth).2. (= odrywać, odłączać) cut off, detach, disjoin ( od czegoś from sth).3. (= rozłączać) divide, interspace, set apart; oddzielić ziarno od plew separate the wheat from the chaff.ipf.oddzielić się pf.1. (= odłączać się) dissociate o.s., separate o.s., disconnect o.s. ( od czegoś from sth).2. (= odizolowywać się, rozłączać się) isolate o.s., cut o.s. off (od kogoś/czegoś from sb/sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oddzielać
-
4 od|ciąć
pf — od|cinać impf (odetnę, odcięła, odcięli — odcinam) Ⅰ vt 1. (oddzielić) (nożem, nożyczkami, piłą) to cut away, to cut [sth] off, to cut off; (zdecydowanym, nagłym ruchem) to chop [sth] off, to chop off, to sever; (usunąć zbędne części) to trim [sth] away a. off, to trim away a. off- odciąć kawałek mięsa to cut off a piece of meat- odcięli skazańcom głowy they beheaded the convicts2. (uniemożliwić dopływ) to cut [sth] off, to cut off, to shut [sth] off, to shut off [wodę, dostawy]- odcięli nam gaz/telefon our gas/telephone has been cut off- nie płaciliśmy rachunków, więc odcięli a. elektrownia odcięła nam prąd we stopped paying the bills, so our electricity has been cut off- jeśli woda wedrze się do piwnicy, musisz odciąć prąd if water gets into the basement, you have to shut off the mains- siedzieli po ciemku, bo odcięto prąd they sat in the dark because of a power cut3. (odizolować) to cut [sb/sth] off, to cut off (od kogoś/czegoś from sb/sth); (zablokować) to block [dostęp, drogę ucieczki]- miasto/gospodarstwo odcięte przez powódź a town/farm cut off by floods- nieprzyjaciel odciął im drogę odwrotu/ucieczki the enemy blocked their retreat/escape- lawina odcięła nam drogę we were cut off by an avalanche- mieszkając na wsi, czuła się odcięta od świata/kultury living in the country she felt cut off from the outside world/from cultural lifeⅡ odciąć się — odcinać się 1. (przestać popierać) to dissociate oneself (od kogoś/czegoś from sb/sth); to cut oneself off (od czegoś from sth)- kierownictwo partii odcięło się od grupy ekstremistów the party leadership dissociated itself a. themselves from a group of radicals2. (odpowiedzieć) to answer back, to answer [sb] back; to talk back (komuś to sb) Ⅲ odcinać się 1. (kontrastować) to show up, to stand out (od czegoś against sth)- czerwony samochód odcinał się od szarego muru the red car stood out against the grey wall- sylwetka kościoła odcinała się na tle nieba the church was silhouetted against the sky2. (wyróżniać się) to stand outThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > od|ciąć
-
5 odżegn|ać
pf — odżegn|ywać impf Ⅰ vt przest. to renounce- odżegnać czarta to renounce the devil- odżegnywać uroki to break a. remove a spellⅡ odżegnać się — odżegnywać się książk. to dissociate oneself (od czegoś from sth)- odżegnał się od zajmowania jakiegokolwiek stanowiska w tej sprawie he refused to take a stand on that matterThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odżegn|ać
См. также в других словарях:
dissociate — UK [dɪˈsəʊsɪeɪt] / US [dɪˈsoʊʃɪˌeɪt] or disassociate UK [ˌdɪsəˈsəʊsɪˌeɪt] / US [ˌdɪsəˈsoʊʃɪˌeɪt] verb [transitive] Word forms dissociate : present tense I/you/we/they dissociate he/she/it dissociates present participle dissociating past tense… … English dictionary
dissociate — dis*so ci*ate (d[i^]s*s[=o] sh[i^]*[=a]t), v. t. [imp. & p. p. {Dissociated}; p. pr. & vb. n. {Dissociating}.] [L. dissociatus, p. p. of dissociare to dissociate; dis + sociare to unite, associate, socius companion. See {Social}.] To separate… … The Collaborative International Dictionary of English
dissociate — [dɪˈsəʊsiˌeɪt] or disassociate [^ˌdɪsəˈsəʊsiˌeɪt] verb dissociate yourself from to show clearly that you are not connected with someone or something dissociation [dɪˌsəʊsiˈeɪʃ(ə)n] noun [U] … Dictionary for writing and speaking English
dissociate — meaning ‘to end an assocation with’, is first recorded in 1623, slightly later than its variant disassociate, and is now the more favoured form. It is followed by from and is often used reflexively (with oneself etc.): • The mother immediately… … Modern English usage
dissociate — ► VERB 1) disconnect or separate. 2) (dissociate oneself from) declare that one is not connected with (someone or something). DERIVATIVES dissociation noun dissociative adjective. ORIGIN Latin dissociare separate … English terms dictionary
dissociate — [di sō′shē āt΄; ] also [, di sō′sē āt΄] vt. dissociated, dissociating [< L dissociatus, pp. of dissociare < dis , apart + sociare, to join < socius, companion: see SOCIAL] 1. to break the ties or connection between; sever association… … English World dictionary
dissociate — I verb break up, cut adrift, cut off, demobilize, detach, disassociate, disband, disconnect, disencumber, disengage, disjoin, dispart, disperse, displace, dissever, disunite, divide, divorce, free, have no concern with, isolate, keep apart,… … Law dictionary
dissociate — 1610s (implied in dissociated), from L. dissociatus, pp. of dissociare to separate from companionship, disunite, set at variance, from dis apart (see DIS (Cf. dis )) + sociare to join, from socius companion (see SOCIAL (Cf. social … Etymology dictionary
dissociate — [v] part company with; separate abstract, alienate, break off, detach, disassociate, disband, disconnect, disengage, disjoin, disperse, disrupt, distance, disunite, divide, divorce, estrange, isolate, quit, scatter, segregate, set apart, uncouple … New thesaurus
dissociate — v. (D; refl.) also: disassociate to dissociate from USAGE NOTE: Some purists prefer dissociate. D; refl., tr.) to dissociate from (we dissociate d ourselves from his views) * * * [dɪ səʊʃɪeɪt] (D; refl.) to dissociate from (USAGE NOTE: Some… … Combinatory dictionary
dissociate — [[t]dɪso͟ʊʃieɪt[/t]] dissociates, dissociating, dissociated 1) VERB If you dissociate yourself from something or someone, you say or show that you are not connected with them, usually in order to avoid trouble or blame. [V pron refl from n] It… … English dictionary
