Перевод: с английского на болгарский

с болгарского на английский

disquiet

  • 1 disquiet

    {dis'kwaiət}
    I. v безпокоя, тревожа, вълнувам
    II. n безпокойство, тревога, вълнение
    * * *
    {dis'kwaiъt} v безпокоя, тревожа, вълнувам.(2) {dis'kwaiъt} n безпокойство, тревога, вълнение.
    * * *
    тревога; тревожа; безпокойство; безпокоя;
    * * *
    1. i. v безпокоя, тревожа, вълнувам 2. ii. n безпокойство, тревога, вълнение
    * * *
    disquiet[dis´kwaiət] I. n безпокойство; тревога, вълнение; II. v безпокоя, тревожа; вълнувам; III. adj рядко обезпокоен, развълнуван, разтревожен.

    English-Bulgarian dictionary > disquiet

См. также в других словарях:

  • disquiet — [n] worry; mental upset ailment, alarm, angst, anxiety, care, concern, concernment, disquietude, distress, disturbance, fear, ferment, foreboding, fretfulness, inquietude, nervousness, restiveness, restlessness, solicitude, storm, trouble,… …   New thesaurus

  • Disquiet — Dis*qui et, a. Deprived of quiet; impatient; restless; uneasy. [R.] Shak. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Disquiet — Dis*qui et, n. Want of quiet; want of tranquility in body or mind; uneasiness; restlessness; disturbance; anxiety. Swift. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Disquiet — Dis*qui et, v. t. [imp. & p. p. {Disquieted}; p. pr. & vb. n. {Disquieting}.] To render unquiet; to deprive of peace, rest, or tranquility; to make uneasy or restless; to disturb. [1913 Webster] Why art thou cast down, O my soul, and why art thou …   The Collaborative International Dictionary of English

  • disquiet — index affront, agitate (perturb), annoy, badger, commotion, confusion (turmoil), consternation …   Law dictionary

  • disquiet — (v.) 1520s, from DIS (Cf. dis ) + QUIET (Cf. quiet). Related: Disquieted; disquieting. As a noun, from 1570s …   Etymology dictionary

  • disquiet — *discompose, disturb, agitate, perturb, upset, fluster, flurry Analogous words: *annoy, vex, irk, bother: *worry, harass, harry: *trouble, distress Antonyms: tranquilize, soothe …   New Dictionary of Synonyms

  • disquiet — ► NOUN ▪ a feeling of anxiety. ► VERB ▪ make anxious. DERIVATIVES disquieting adjective disquietude noun …   English terms dictionary

  • disquiet — [dis kwī′ət, dis′kwī′ət] vt. to make anxious, uneasy, or restless; disturb; fret n. a disturbed or uneasy feeling; anxiety; restlessness adj. Archaic restless; uneasy disquieting adj. disquietingly adv …   English World dictionary

  • disquiet — dis|qui|et [dısˈkwaıət] n [U] formal anxiety or unhappiness about something disquiet over/about/at ▪ public disquiet over deaths in police custody disquiet among ▪ His appointment caused disquiet among members. express/voice your disquiet ▪ The… …   Dictionary of contemporary English

  • disquiet — 1. noun Want of quiet; want of tranquility in body or mind; uneasiness; restlessness; disturbance; anxiety. The lady exhibited disquiet of mind. In other words, shed gone a bit mad. 2. adjective Deprived of …   Wiktionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»