dispendia+viarum

dispendĭum, ii, n. [dispendo] (opp compendium, v. 3, dis, II.), expense, cost, loss (mostly ante- and post-class.; cf.: impensa, impendium, sumptus; also: noxa, damnum, detrimentum, jactura, incommodum).

Lit.:

dispendium ideo, quod in dispendendo solet minus fieri,

Varr. L. L. 5, § 183 Müll.:

sine damno et dispendio,

Plaut. Poen. 1, 1, 35; cf.

so with sumptus,

Ter. Eun. 5, 4, 7:

minore nusquam bene fui dispendio,

Plaut. Men. 3, 2, 20:

ut gratiam ineat sine suo dispendio,

Ter. Hec. 5, 2, 29: neque dispendi facit hilum, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 60 Müll.; cf.

2, 1127:

alicui afferre dispendium,

Col. 4, 24, 1:

quod dispendium pauci intellegunt,

Plin. 36, 6, 9, § 53:

dispendia (comae),

Ov. Am. 1, 14, 43; cf. id. ib. 1, 7, 25:

viarum,

i. e. a roundabout way, Mart. 9, 100:

silvae,

Luc. 8, 2.—

Trop.: hic tibi ne qua morae fuerint dispendia tanti, loss of time, * Verg. A. 3, 453:

famae,

Claud. VI. Cons. Hon. 452:

disciplinae,

Aus. Grat. Act. 32.