-
1 dyscyplina
disciplina -
2 karność
disciplina -
3 nauka
disciplinaedukologijamokslasmokymasis -
4 སྒྲིག་ཁྲིམས་
[sgrig khrims]disciplina; tvarka (dienotvarkė); įprotis; paprotys; སྒྲིག་ཁྲིམས་ 'dzugs pa - įvesti tvarką, discipliną. -
5 འདུལ་བ་
['dul ba]1. būt. btul / būs. gdul / liep. thul - 1) tramdyti, ramdyti; (pa)žaboti; jaukinti; disciplinuoti, daryti paklusnų; atversti (į tikėjimą); 2) suvaldyti; pavergti, užkariauti; nugalėti (priešą); 3) (į)dirbti, arti (dykvietę); 2. 1) tramdymas, jaukinimas; disciplina; atvertimas (į tikėjimą); 2) vinaya - vienuoliška disciplina, moraliniai nuostatai, dorovės taisyklės; 3) Vinaja (budizmo kanono pirmojo padalinio pav.). -
6 discipline
['disiplin] 1. noun1) (training in an orderly way of life: All children need discipline.) disciplina, tvarka2) (strict self-control (amongst soldiers etc).) disciplina2. verb1) (to bring under control: You must discipline yourself so that you do not waste time.) disciplinuoti, drausminti2) (to punish: The students who caused the disturbance have been disciplined.) nubausti• -
7 འགོག་བྱེད་
['gog byed]1) saṃyata - sulaikytojas, sustabdytojas; 2) perk. kliūtis, kliuvinys; 3) perk. tvarka, disciplina; 4) perk. upė. -
8 སྒྲིག་ལམ་
[sgrig lam]disciplina, tvarka; įprotis, paprotys; taisyklė; etiketas. -
9 གཅུན་
[gcun]vinaya - disciplina, elgesio taisyklės. -
10 བརྟུལ་ཞུགས་
[brtul zhugs]vrata, parikara, parākrama - 1) askezė, asketiškos praktikos; jogiška (tantrinė) praktika, disciplina; བརྟུལ་ཞུགས་ spyod pa / byed pa - praktikuoti askezę (tantrinę jogą); 2) įžadas, priesaika; įpareigojimas; 3) susilaikymas; 4) manieros, elgsena. -
11 དུལ་བ་
[dul ba]sanskr. dama - disciplina. -
12 དུལ་བ་ལེགས་
[dul ba legs]sādhudama - griežta disciplina. -
13 བདེན་པའི་ཁྲིམས་
[bden pa'i khrims]griežtas teisingumas; tiesos disciplina. -
14 ཞལ་ངོ་
[zhal ngo]1) vienuolius valdantis (sudraudžiantis) lama; lama, saugantis vienuolių discipliną dideliame vienuolyne; 2) ist. 50 kareivių būriui vadovaujančio karininko laipsnis. -
15 སྒྲིག་ལམ་
[sgrig lam]disciplina, tvarka; įprotis, paprotys; taisyklė; etiketas; režimas (vienuolio). -
16 regimentation
noun griežta tvarka, lazdos disciplina -
17 subject
1. adjective((of countries etc) not independent, but dominated by another power: subject nations.) pavergtas2. noun1) (a person who is under the rule of a monarch or a member of a country that has a monarchy etc: We are loyal subjects of the Queen; He is a British subject.) valdinys, pilietis2) (someone or something that is talked about, written about etc: We discussed the price of food and similar subjects; What was the subject of the debate?; The teacher tried to think of a good subject for their essay; I've said all I can on that subject.) tema, dalykas3) (a branch of study or learning in school, university etc: He is taking exams in seven subjects; Mathematics is his best subject.) dalykas, disciplina4) (a thing, person or circumstance suitable for, or requiring, a particular kind of treatment, reaction etc: I don't think her behaviour is a subject for laughter.) objektas, pagrindas5) (in English, the word(s) representing the person or thing that usually does the action shown by the verb, and with which the verb agrees: The cat sat on the mat; He hit her because she broke his toy; He was hit by the ball.) veiksnys3. [səb'‹ekt] verb1) (to bring (a person, country etc) under control: They have subjected all the neighbouring states (to their rule).) pajungti, pavergti2) (to cause to suffer, or submit (to something): He was subjected to cruel treatment; These tyres are subjected to various tests before leaving the factory.) priversti pergyventi, patirti•- subjective
- subjectively
- subject matter
- change the subject
- subject to
См. также в других словарях:
disciplină — DISCIPLÍNĂ, (2) discipline, s.f. 1. Totalitatea regulilor de comportare şi de ordine obligatorii pentru membrii unei colectivităţi. ♦ Ordine; spirit de ordine, deprindere cu o ordine strictă. 2. Ramură a unei ştiinţe; p. gener. Ştiinţă. – Din fr … Dicționar Român
Disciplina — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Disciplina (desambiguación). En su acepción más común la disciplina es la capacidad de enfocar los propios esfuerzos en conseguir un fin, si bien etimológicamente, disciplina… … Wikipedia Español
disciplina — DISCIPLINÁ, disciplinez, vb. I. tranz. şi refl. A (se) obişnui cu spiritul de disciplină, de ordine. – Din fr. discipliner. Trimis de bogdang, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 discipliná vb. (sil. pli ), ind. prez. 1 sg … Dicționar Român
disciplina — sustantivo femenino 1. Normas de conducta que rigen una actividad: la disciplina colegial, la disciplina militar. La disciplina profesional es esencial en el hospital. 2. Actitud de la persona que se somete a estas normas: Es un estudiante con… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
disciplina — disciplína ž DEFINICIJA 1. a. ukupnost pravila ponašanja nametnutih članovima organizacije ili nekog mnoštva [stranačka disciplina] b. pokoravanje tim pravilima [uvesti disciplinu; učiti se disciplini]; poslušnost, red, stega 2. a. posebno… … Hrvatski jezični portal
disciplina — (Del lat. disciplīna). 1. f. Doctrina, instrucción de una persona, especialmente en lo moral. 2. Arte, facultad o ciencia. 3. Especialmente en la milicia y en los estados eclesiásticos secular y regular, observancia de las leyes y ordenamientos… … Diccionario de la lengua española
DISCIPLINA — index doctrinae est, Tertull. de Praescript, c. 43. Hinc illa astricta olim admodum et severa in Ecclesia fuit, cuius ordinem sic describit Cyprian. Agunt paenitentiam iusto tempore, et secundum discrplinae ordinem ad exomologesin veniunt, et per … Hofmann J. Lexicon universale
disciplina — s.f. [dal lat. disciplina, der. di discipŭlus allievo ]. 1. (lett.) a. [opera di maestro autorevole: affidarsi alla d. di un noto studioso ] ▶◀ insegnamento, magistero. ‖ guida. b. (fig.) [norma acquisita con la parola o con l esempio: la d. del… … Enciclopedia Italiana
disciplina — s. f. 1. Conjunto de leis ou ordens que regem certas coletividades. 2. Boa ordem e respeito. 3. Submissão, obediência. 4. Instrução e educação. 5. Ensino. 6. Ação dirigente de um mestre. 7. Estudo de um ramo do saber humano. 8. Autoridade.… … Dicionário da Língua Portuguesa
Disciplina — Disciplina, die Vorbereitung zum hl. Abendmahl bei den Socinianern; d. arcani, s. arcani d. – D. clericalis, Name einer mittelalterlichen Sammlung von Fabeln und Erzählungen, welche den Geistlichen Weltkenntniß geben sollte und mit dem… … Herders Conversations-Lexikon
disciplina — index discipline (obedience) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary