-
41 disciplinabilis
discī̆plīnābĭlis, e, adj. [disciplina], to be learned by teaching, Cassiod. Var. 4, 33; Isid. 2, 24, 9.—Hence, adv.: discī̆plīnābĭlĭter, in an instructive manner, Cassiod. in Psalt. praef. 4; id. in Psa. 150, 4. -
42 disciplinabiliter
discī̆plīnābĭlis, e, adj. [disciplina], to be learned by teaching, Cassiod. Var. 4, 33; Isid. 2, 24, 9.—Hence, adv.: discī̆plīnābĭlĭter, in an instructive manner, Cassiod. in Psalt. praef. 4; id. in Psa. 150, 4. -
43 الأقراص بين الفقرات
disci intervertebrales NA -
44 disciplina
discī̆plīna (also uncontr. DISCIPVLINA, Num. Hadr. ap. Eckh. D. N. V. 6, p. 503; the Cod. palimps. Cic. Rep. 2, 19, prima manu has likewise DISCIPVLINA: so,I.discipulina,
Plaut. Most. 1, 2, 75 Lorenz; id. As. 1, 3, 49 Fleck.; cf. Ussing ad loc.), ae. f. [discipulus], instruction, tuition, teaching in the widest sense of the word (for syn. cf.: ars, litterae, doctrina, scientia, cognitio, numanitas—very freq. and good prose).Lit.:II.ad aliquem disciplinae causa concurrere (for which, shortly after: illo discendi causa proficisci),
Caes. B. G. 6, 13, 4; cf. ib. 6, 14, 2 and 3:alicui in disciplinam tradi,
Cic. Div. 1, 41, 92; cf. id. Verr. 2, 1, 45; id. Phil. 2, 2:eadem in litteris ratio est reliquisque rebus, quarum est disciplina,
are the objects of instruction, id. Div. 2, 3, 10: puerilis, id. Rep. 4, 3; 4; cf.:pueritiae disciplinae,
id. de Imp. Pomp. 10, 28:praestantior,
id. Fam. 1, 7 fin. et saep.Meton. (causa pro effectu), all that is taught in the way of instruction, whether with reference to single circumstances of life, or to science, art, morals, politics, etc., learning, knowledge, science, discipline.A.Object.:B.caveto alienam disciplinam temere contemnas,
Cato R. R. 1, 4:qui haec (sc. justitia, fides, aequitas, etc.) disciplinis informata, alia moribus confirmarunt, sanxerunt autem alia legibus,
Cic. Rep. 1, 2:totius familiae praecepta et instituta et disciplina,
id. Verr. 2, 3, 68:a pueris nullo officio aut disciplina assuefacti nihil omnino contra voluntatem faciant,
Caes. B. G. 4, 1, 9; id. B. C. 3, 10, 4 et saep.:cujus prima aetas dedita disciplinis fuit iisque artibus, quibus instruimur ad hunc usum forensem,
Cic. Cael. 30, 72:juris civilis,
id. de Or. 1, 39, 18; cf. id. Mur. 10 fin.:dicendi,
id. Brut. 44, 163:musices,
music, Quint. 1, 10, 15:omnis honesti justique,
id. 12, 2, 1:ruris,
agriculture, Col. 1, 1, 6; cf.id. prooem. § 23 et saep.: militiae,
art of war, tactics, Cic. de Imp. Pomp. 10, 28; cf.bellica,
id. N. D. 2, 64, 161:militaris,
Nep. Iphicr. 1 and 2; esp. military discipline, Liv. 8, 7 fin.; 8, 32; 34; 35; Tac. G. 25; Suet. Caes. 24 et saep.; cf.also: docuit, quid populi Romani disciplina atque opes possent,
Caes. B. G. 6, 1 fin.;and with usus,
id. ib. 1, 40, 5:domestica,
domestic discipline, Suet. Caes. 48; cf.domus,
id. Aug. 65 et saep.:rei publicae,
science of government, statesmanship, Cic. de Or. 1, 34, 159; cf. id. Rep. 1, 33; 2, 38 fin.;3, 3 al.: disciplina philosophiae,
philosophical doctrines, philosophical system, Cic. Ac. 2, 3; cf. id. Fin. 1, 4 fin.; id. N. D. 1, 7; 5, 32, 90; id. Brut. 25; id. Off. 3, 4, 20 et saep.—Subject., a custom, habit:eademne erat haec disciplina tibi, quum tu adolescens eras?
Plaut. Bacch. 3, 3, 17:eādem nos disciplinā utimur,
id. As. 1, 3, 49; cf. Ter. Heaut. 2, 3, 59 Ruhnk.:imitatur malarum malam disciplinam,
Plaut. Cas. 3, 5, 28; cf.:imitari, Castor, potius avi mores disciplinamque debebas,
Cic. Deiot. 10; cf.also,
id. Verr 2, 3, 68; Plaut. Merc. 1, 1, 6; id. Truc. 1, 1, 30. -
45 disciplinatus
discī̆plīnātus, a, um, adj. [id.], instructed, disciplined (late Lat.), Vulg. Jacob. 3, 13 al.; Alcim. Avit. 4, 46: disciplinatior, Tert. Fug. in persec. 1, fin. -
46 disciplinosus
discī̆plīnōsus, a, um, adj. [id.], docile: gladiator, Cato ap. Non. 463, 5; cf. Gell. 4, 9, 12. -
47 οδοντιατρείο
dişçi muayenehanesi -
48 dentist
disçi, dis hekimi -
49 dentist
n. dişçi, diş doktoru* * *1. diş hekimi 2. dişçi* * *['dentist](a person who cares for diseases etc of the teeth, by filling or removing them etc: Our dentist is very careful; I hate going to the dentist.) dişçi, diş hekimi -
50 lernbar
lernbar, qui, quae, quod disci potest. – l. sein, disci posse.
-
51 discus
-
52 certamen
certamĕn, ĭnĭs, n. [certo] [st1]1 [-] toutes sortes de lutte (dans les jeux publics), combat, joute, concours, course. - in certamen descendere, Cic.: affronter le combat, descendre dans l'arène. - certamen quadrigarum, Suet.: course de chars. - certamen pedum, Ov.: course à pied. - certamen saliendi, Quint.: concours de saut. - certamen disci, Ov.: concours de disque. - certamen citharoedorum, Quint.: concours entre joueurs de cithare. - certamen equestre, Suet.: course de chevaux. - certamen eloquentiae, Quint.: joute oratoire. - pecoris magistris velocis jaculi certamina ponit in ulmo, Virg.: il invite les gardiens du troupeau à lancer un rapide javelot sur la cible d'un orme. - prima citae Teucris ponam certamina classis, Virg. En. 5: j'organiserai les premières courses de vitesse pour la flotte des Troyens. - certamine primus equus, Hor.: cheval qui a remporté le prix de la course. [st1]2 [-] lutte à main armée, combat, bataille, engagement, conflit; guerre. - navale certamen, Liv.: combat naval. - pari certamine, Caes. BC. 1, 51: dans un combat de même nature (cavaliers contre cavaliers). - in certamine ipso, Liv. 2: en plein combat. - vario certamine pugnatum est, Caes. BC. 1: on combattit en alternant succès et revers. - ubi res ad certamen venit, Sall. J. 13: quand le combat s'engagea. - saevit medio in certamine Mavors, Virg. En. 8: en plein combat, Mavors (= Mars) se démène avec fureur. - fit proelium acri certamine, Hirt. BG. 8: la lutte est acharnée. - diu magnum inter mortales certamen fuit vine corporis an virtute animi res militaris magis procederet, Sall. C.: longtemps les hommes ont discuté pour savoir si les succès militaires étaient dus plus à la vigueur corporelle qu'aux qualités de l'esprit. [st1]3 [-] lutte, rivalité, querelle, débat, discussion, dispute, conflit, contestation, différend. - certamina patrum et plebis: les luttes entre le sénat et la plèbe. - certamen est mihi cum illo pro hac re (cum illo de hac re), Cic.: j'ai un différend avec lui sur cette affaire. - nullum nobis certamen cum istis esse debet, Cic. de Or. 2: je ne dois rien avoir à débattre avec eux (= les rhéteurs). - honoris certamen et gloriae, Cic. Lael.: lutte pour l'honneur et la gloire. - est mihi tecum pro aris et focis certamen, Cic. Nat. 3: la discussion que j'ai avec toi concerne les autels et les foyers. - erat certamen inter duces, Cic.: il y avait rivalité entre les chefs. - certamen controversiae, Cic. Or.: le point critique du débat. [st1]4 [-] empressement, émulation, ardeur, passion. - ingenti certamine, Curt.: à l'envi, avec émulation. - olli certamine summo procumbunt, Virg. En. 5: eux, dans un effort suprême, se courbent (sur les avirons).* * *certamĕn, ĭnĭs, n. [certo] [st1]1 [-] toutes sortes de lutte (dans les jeux publics), combat, joute, concours, course. - in certamen descendere, Cic.: affronter le combat, descendre dans l'arène. - certamen quadrigarum, Suet.: course de chars. - certamen pedum, Ov.: course à pied. - certamen saliendi, Quint.: concours de saut. - certamen disci, Ov.: concours de disque. - certamen citharoedorum, Quint.: concours entre joueurs de cithare. - certamen equestre, Suet.: course de chevaux. - certamen eloquentiae, Quint.: joute oratoire. - pecoris magistris velocis jaculi certamina ponit in ulmo, Virg.: il invite les gardiens du troupeau à lancer un rapide javelot sur la cible d'un orme. - prima citae Teucris ponam certamina classis, Virg. En. 5: j'organiserai les premières courses de vitesse pour la flotte des Troyens. - certamine primus equus, Hor.: cheval qui a remporté le prix de la course. [st1]2 [-] lutte à main armée, combat, bataille, engagement, conflit; guerre. - navale certamen, Liv.: combat naval. - pari certamine, Caes. BC. 1, 51: dans un combat de même nature (cavaliers contre cavaliers). - in certamine ipso, Liv. 2: en plein combat. - vario certamine pugnatum est, Caes. BC. 1: on combattit en alternant succès et revers. - ubi res ad certamen venit, Sall. J. 13: quand le combat s'engagea. - saevit medio in certamine Mavors, Virg. En. 8: en plein combat, Mavors (= Mars) se démène avec fureur. - fit proelium acri certamine, Hirt. BG. 8: la lutte est acharnée. - diu magnum inter mortales certamen fuit vine corporis an virtute animi res militaris magis procederet, Sall. C.: longtemps les hommes ont discuté pour savoir si les succès militaires étaient dus plus à la vigueur corporelle qu'aux qualités de l'esprit. [st1]3 [-] lutte, rivalité, querelle, débat, discussion, dispute, conflit, contestation, différend. - certamina patrum et plebis: les luttes entre le sénat et la plèbe. - certamen est mihi cum illo pro hac re (cum illo de hac re), Cic.: j'ai un différend avec lui sur cette affaire. - nullum nobis certamen cum istis esse debet, Cic. de Or. 2: je ne dois rien avoir à débattre avec eux (= les rhéteurs). - honoris certamen et gloriae, Cic. Lael.: lutte pour l'honneur et la gloire. - est mihi tecum pro aris et focis certamen, Cic. Nat. 3: la discussion que j'ai avec toi concerne les autels et les foyers. - erat certamen inter duces, Cic.: il y avait rivalité entre les chefs. - certamen controversiae, Cic. Or.: le point critique du débat. [st1]4 [-] empressement, émulation, ardeur, passion. - ingenti certamine, Curt.: à l'envi, avec émulation. - olli certamine summo procumbunt, Virg. En. 5: eux, dans un effort suprême, se courbent (sur les avirons).* * *Certamen, pen. prod. huius certaminis, pen. corr. Virgil. Le pris pour lequel on est en debat à qui le gaignera.\Certamen. Debat, Estrif.\Lex certaminis. Ouid. La loy et condition, et ce qu'il fault faire si on veult gaigner le pris.\Pretium certaminis ferre. Ouid. Emporter le pris.\Ludorum certamina. Ouid. Jeux de pris.\Iaculi certamina ponere in vlmo. Virg. Quand on tire au papegault fiché en une perche attachee au coupet d'un arbre.\Vini certamen. Tibul. Quand on boit d'autant, à qui plus en buvera.\Biiugum certamen. Virgil. Quand deulx chariots courent à qui mieulx mieulx pour gaigner le pris.\Ludicrum certamen. Seneca. De joyeuseté et passetemps.\Quadriiugum certamen. Stat. De quatre chevaulx attelez à un chariot, à autres quatre chevaulx pareillement attelez.\Celebrare certamina. Virgil. Faire jeux de pris.\In certamen descendere. Cic. Venir, et se presenter pour jouer au jeu de pris.\Inire certamina prima. Virgil. Commencer le jeu de pris.\Missum certamen. Virgil. Fini, Achevé.\Certamina referre. Virgil. Renouveler, Remettre en bruit.\Certamen. Sallust. Estrivement, Debat, Dispute, Contention, Different.\Summum certamen. Virgil. Grand effort, ou efforcement.\Diuitiarum certamina. Horat. Peines et travaulx prins pour amasser des richesses.\Certamen est mihi cum illo. Cic. Je suis en debat et different avec luy.\Adducere in certamen rem aliquam. Cic. Mettre en debat, La faire contentieuse.\Instituere sibi certamen cum aliquo. Cic. Prendre debat avec aucun.\Certamen. Cic. Combat.\Conferre belli certamina inter se. Virgil. Batailler.\AEterno certamine praelia edere. Lucret. Estre en guerre perpetuelle, Combattre encessamment.\Atrocissimum certamen. Liu. Combat à oultrance.\Clara certamina. Lucret. De grande renommee.\Dispar certamen inire. Ouid. Combatre contre plus fort que soy.\Exacto laetus certamine victor. Claud. Aprés le combat achevé.\Lethiferum. Catull. Combat à oultrance, Guerre mortelle.\Accendere certamina. Lucret. Allumer, ou commencer la guerre, Estre cause des noises et debats.\Conferre manu certamina. Lucret. Combatre main à main.\Conserere certamen. Liu. Combatre.\Contrahere certamen. Liu. Combatre.\Differre certamina. Ouid. Delayer, ou Refuser le combat.\Derimere certamina. Ouid. Juger du different.\Imbibere certamen animis. Liu. Concevoir en son esprit, Mettre en sa teste.\Iniicere certamen aliquibus. Liu. Donner occasion de noise.\Inire certamen. Ouid. Commencer le combat.\Inire certamina cum aliquo. Sil. Combatre contre aucun, corps à corps, homme à homme.\Inuadere certamina. Sil. Entrer au combat.\Miscere certamina. Liu. Combatre.\Ponere certamen. Virgil. Delaisser, Finer le combat, Desister et cesser de combatre.\Ponere militibus certamina. Virgil. Ordonner, Disposer.\Victus certamine. Ouid. Matté, Vaincu, Conquis.\Equus primus certamine. Hor. Qui a gaigné le pris à courir. -
53 discus
discus, i, m. [st2]1 [-] disque, palet. [st2]2 [-] plat, plateau. [st2]3 [-] cadran. [st2]4 [-] disque sonore (sorte de tam-tam).* * *discus, i, m. [st2]1 [-] disque, palet. [st2]2 [-] plat, plateau. [st2]3 [-] cadran. [st2]4 [-] disque sonore (sorte de tam-tam).* * *Discus, disci, masc. gen. Apul. Un plat.\Discus. Horat. Une grosse pierre ronde et percee au milieu, laquelle anciennement on jectoit en l'air pour s'exercer.\Indoctus disci. Hor. Qui ne scait la maniere de jecter telle pierre. -
54 discus
n (pl disci)1) диск2) метання диска* * *n; (pl тж. disci); спорт.диск; метання диска (тж. discus throw, discus throwing) -
55 discus
-
56 الغضاريف المليفة بين الفقرات
1) 1. fibrocartilagines intervertebrales 2. disci intervertebrales 2) 1. intervertebral fibrocartilages 2. disci intervertebralesArabic-English Medical Dictionary > الغضاريف المليفة بين الفقرات
-
57 roulette
-
58 диск
муж.
1) (предмет в виде плоского круга) disk, disc диск луны ≈ the moon's disk наборный диск, диск набора ≈ (телефона) dial, dialler край диска ≈ (астр.;
Солнца, Луны, планет) limb
2) компьют. disc гибкий диск ≈ flexible disc жесткий диск ≈ rigid disc, fixed disk, hard disk
3) спорт discus мн. disci, platter метание диска ≈ discus, discus throw, discus throwing метатель диска ≈ discus thrower
4) (автоматического оружия) (cartridge-) drumм.
1. disk, disc;
2. спорт. discus;
~ луны moon`s disk. -
59 discus
-
60 discus
discus [ˊdɪskəs] n (pl тж. disci)диск
См. также в других словарях:
disci- — pref. Variant of disco . * * * … Universalium
disci — elem. disco1 . Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN … Dicționar Român
Disci — Discus Dis cus, n.; pl. E. {Discuses}, L. {Disci}. [L. See {Disk}.] 1. (a) A quoit; a circular plate of some heavy material intended to be pitched or hurled as a trial of strength and skill. (b) The exercise with the discus. [1913 Webster] Note:… … The Collaborative International Dictionary of English
disci — Plural of discus. * * * disci pl of DISCUS * * * dis·ci (disґi) [L.] genitive and plural of discus … Medical dictionary
dişçi — is., hlk. Diş hekimi Birleşik Sözler dişçi koltuğu … Çağatay Osmanlı Sözlük
disci — plokštelės statusas T sritis embriologija atitikmenys: lot. disci ryšiai: platesnis terminas – trofospongija … Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas
disci- — see disc … New Collegiate Dictionary
disci — dis·cus || dɪskÉ™s n. round metal disc which is thrown in athletic competitions … English contemporary dictionary
disci- — a combining form of disc, as in discifloral …
disci — plural of discus … Useful english dictionary
disci- — see disc … Useful english dictionary