-
1 dīrus
dīrus adj. with comp, ill - omened, ominous, boding, portentous, fearful, awful, dread: cometae, V.: quibus nihil dirius: mortalibus omen, O.: tempus: exsecratio, L. — Plur n. as subst: in dira incurrimus: Dira canere, O.: dira alcui precari, Tb. — Dreadful, cruel, fierce, fell, relentless: sorores, the furies, V.: Dea, i. e. Circe, O.: Hannibal, H.: mens, V.: hydra, H. — Dreadful, dire, horrible, awful: dapes, O.: venena, H.: bellum, V.: cupido, insane, V.: sollicitudines, H.: superbia, O.: Temporibus diris, in the reign of terror, Iu.— Plur n. As adv.: dira fremens, frightfully, V.* * *dira, dirum ADJfearful, cruel, awful, horrible; fierce -
2 dirus
dīrus, a, um, adj. [Sanscr. root dī, to flee; Gr. deos, deidô, deinos], fearful, awful (for syn. cf.: saevus, atrox, ferox, crudelis, trux, furens, furiosus, immitis).I.Orig. belonging to the lang. of augurs; of fate, ill-omened, ominous, boding, portentous:1.QVAE AVGVR INIVSTA, NEFASTA VITIOSA DIRA DEFIXERIT, IRRITA INFECTAQVE SVNTO,
Cic. Leg. 2, 8 fin.; cf. id. Div. 1, 16:tristissima exta sine capite fuerunt, quibus nihil videtur esse dirius,
id. ib. 2, 15 fin.; cf.:bubo, dirum mortalibus omen,
Ov. M. 5, 550:omen,
Tac. H. 3, 56; Suet. Aug. 92; id. Tib. 1, 3, 17:aves,
Tac. A. 12, 43; Suet. Claud. 22:alites,
Plin. 18, 1, 1, § 4:somnia,
Val. Fl. 3, 59:tempus, Cic. Poët. Div. 1, 11, 18: exsecrationes,
Liv. 40, 56; 28, 22; Suet. Claud. 12; cf.deprecationes,
Plin. 28, 2, 4, § 19:detestatio,
Hor. Epod. 5, 89:ritus sacrorum,
Tac. A. 16, 8:religio loci,
Verg. A. 8, 350 et saep.—Hence, as subst.:dīrae, ārum, f.(α).(sc. res), ill-boding things, portents, unlucky signs:(β).dirarum obnuntiatio,
id. ib.; Plin. 28, 2, 4, § 17; 28, 2, 5, § 26; Tac. A. 6, 24 al.; Hor. Epod. 5, 89; Müll. Etrusk. 2, p. 117.—As a nom. propr., Dīrae, the Furies, Verg. A. 12, 845 sq.; 4, 473; Val. Fl. 1, 804; Aur. Vict. Epit. 21 al.;2.called also Dirae deae, sorores,
Verg. A. 7, 324 and 454.—dīra, ōrum, n., fearful things, ill-boding events:II.in dira et in vitiosa incurrimus,
Cic. Div. 1, 16, 29; id. Leg. 2, 8, 21; cf.:me mihi dira precari cogis,
to curse, invoke curses on, Tib. 2, 6, 17:dira passus,
Vulg. Sirach, 38, 16.Transf., of character, dreadful, horrible, terrible, abominable, detestable (so almost exclusively poet.; a very favorite expression with the Aug. poets; in the Ciceron. per. not at all; but cf. diritas, II.): senex dirissimus, Varr. Poët. ap. Non. 100, 30:b.Dea,
i. e. Circe, Ov. M. 14, 278:Ulixes,
Verg. A. 2, 261; 762:Hannibal,
Hor. C. 2, 12, 2 al.:durum,
id. ib. 3, 6, 36 (also ap. Quint. 8, 2, 9):Afer,
Hor. C. 4, 4, 42:Amulius,
Ov. F. 4, 53:noverca,
id. H. 12, 188:pellex,
id. ib. 5, 60 et saep.:hydra,
Hor. Ep. 2, 1, 10:serpens,
Ov. M. 2, 651:victima,
id. A. A. 1, 334:parens,
fell, cruel, id. ib. 2, 383:soror,
Stat. S. 5, 3, 84:parentes,
Manil. 5, 541.—Of inanimate and abstr. subjects:B.regio,
Ov. Tr. 3, 3, 5:facies,
id. F. 1, 553:dapes,
id. ib. 6, 663:venena,
Hor. Epod. 5, 61; id. S. 1, 9, 31:Asphaltites lacus,
Plin. 5, 15, 15, § 71:scopulus,
id. 4, 11, 18, § 51:duarum Syrtium vadoso mari diri sinus,
id. 5, 4, 4, § 26 et saep.:bellum,
Verg. A. 11, 217:nefas,
id. ib. 4, 563:sollicitudines,
Hor. Epod. 13, 10:amores,
Ov. M. 10, 426:superbia,
id. ib. 3, 354:quies,
Tac. A. 1, 65 et saep.— Poet., answering to the Gr. deinos, with inf.:dira portas quassare trabs,
Sil. 4, 284.—Skilful:in complicandis negotiis,
Amm. 14, 5, 8. -
3 dirus
men-dirus flush with water. -
4 dirus
flush with water -
5 dira
dīrus, a, um, adj. [Sanscr. root dī, to flee; Gr. deos, deidô, deinos], fearful, awful (for syn. cf.: saevus, atrox, ferox, crudelis, trux, furens, furiosus, immitis).I.Orig. belonging to the lang. of augurs; of fate, ill-omened, ominous, boding, portentous:1.QVAE AVGVR INIVSTA, NEFASTA VITIOSA DIRA DEFIXERIT, IRRITA INFECTAQVE SVNTO,
Cic. Leg. 2, 8 fin.; cf. id. Div. 1, 16:tristissima exta sine capite fuerunt, quibus nihil videtur esse dirius,
id. ib. 2, 15 fin.; cf.:bubo, dirum mortalibus omen,
Ov. M. 5, 550:omen,
Tac. H. 3, 56; Suet. Aug. 92; id. Tib. 1, 3, 17:aves,
Tac. A. 12, 43; Suet. Claud. 22:alites,
Plin. 18, 1, 1, § 4:somnia,
Val. Fl. 3, 59:tempus, Cic. Poët. Div. 1, 11, 18: exsecrationes,
Liv. 40, 56; 28, 22; Suet. Claud. 12; cf.deprecationes,
Plin. 28, 2, 4, § 19:detestatio,
Hor. Epod. 5, 89:ritus sacrorum,
Tac. A. 16, 8:religio loci,
Verg. A. 8, 350 et saep.—Hence, as subst.:dīrae, ārum, f.(α).(sc. res), ill-boding things, portents, unlucky signs:(β).dirarum obnuntiatio,
id. ib.; Plin. 28, 2, 4, § 17; 28, 2, 5, § 26; Tac. A. 6, 24 al.; Hor. Epod. 5, 89; Müll. Etrusk. 2, p. 117.—As a nom. propr., Dīrae, the Furies, Verg. A. 12, 845 sq.; 4, 473; Val. Fl. 1, 804; Aur. Vict. Epit. 21 al.;2.called also Dirae deae, sorores,
Verg. A. 7, 324 and 454.—dīra, ōrum, n., fearful things, ill-boding events:II.in dira et in vitiosa incurrimus,
Cic. Div. 1, 16, 29; id. Leg. 2, 8, 21; cf.:me mihi dira precari cogis,
to curse, invoke curses on, Tib. 2, 6, 17:dira passus,
Vulg. Sirach, 38, 16.Transf., of character, dreadful, horrible, terrible, abominable, detestable (so almost exclusively poet.; a very favorite expression with the Aug. poets; in the Ciceron. per. not at all; but cf. diritas, II.): senex dirissimus, Varr. Poët. ap. Non. 100, 30:b.Dea,
i. e. Circe, Ov. M. 14, 278:Ulixes,
Verg. A. 2, 261; 762:Hannibal,
Hor. C. 2, 12, 2 al.:durum,
id. ib. 3, 6, 36 (also ap. Quint. 8, 2, 9):Afer,
Hor. C. 4, 4, 42:Amulius,
Ov. F. 4, 53:noverca,
id. H. 12, 188:pellex,
id. ib. 5, 60 et saep.:hydra,
Hor. Ep. 2, 1, 10:serpens,
Ov. M. 2, 651:victima,
id. A. A. 1, 334:parens,
fell, cruel, id. ib. 2, 383:soror,
Stat. S. 5, 3, 84:parentes,
Manil. 5, 541.—Of inanimate and abstr. subjects:B.regio,
Ov. Tr. 3, 3, 5:facies,
id. F. 1, 553:dapes,
id. ib. 6, 663:venena,
Hor. Epod. 5, 61; id. S. 1, 9, 31:Asphaltites lacus,
Plin. 5, 15, 15, § 71:scopulus,
id. 4, 11, 18, § 51:duarum Syrtium vadoso mari diri sinus,
id. 5, 4, 4, § 26 et saep.:bellum,
Verg. A. 11, 217:nefas,
id. ib. 4, 563:sollicitudines,
Hor. Epod. 13, 10:amores,
Ov. M. 10, 426:superbia,
id. ib. 3, 354:quies,
Tac. A. 1, 65 et saep.— Poet., answering to the Gr. deinos, with inf.:dira portas quassare trabs,
Sil. 4, 284.—Skilful:in complicandis negotiis,
Amm. 14, 5, 8. -
6 dirae
dīrus, a, um, adj. [Sanscr. root dī, to flee; Gr. deos, deidô, deinos], fearful, awful (for syn. cf.: saevus, atrox, ferox, crudelis, trux, furens, furiosus, immitis).I.Orig. belonging to the lang. of augurs; of fate, ill-omened, ominous, boding, portentous:1.QVAE AVGVR INIVSTA, NEFASTA VITIOSA DIRA DEFIXERIT, IRRITA INFECTAQVE SVNTO,
Cic. Leg. 2, 8 fin.; cf. id. Div. 1, 16:tristissima exta sine capite fuerunt, quibus nihil videtur esse dirius,
id. ib. 2, 15 fin.; cf.:bubo, dirum mortalibus omen,
Ov. M. 5, 550:omen,
Tac. H. 3, 56; Suet. Aug. 92; id. Tib. 1, 3, 17:aves,
Tac. A. 12, 43; Suet. Claud. 22:alites,
Plin. 18, 1, 1, § 4:somnia,
Val. Fl. 3, 59:tempus, Cic. Poët. Div. 1, 11, 18: exsecrationes,
Liv. 40, 56; 28, 22; Suet. Claud. 12; cf.deprecationes,
Plin. 28, 2, 4, § 19:detestatio,
Hor. Epod. 5, 89:ritus sacrorum,
Tac. A. 16, 8:religio loci,
Verg. A. 8, 350 et saep.—Hence, as subst.:dīrae, ārum, f.(α).(sc. res), ill-boding things, portents, unlucky signs:(β).dirarum obnuntiatio,
id. ib.; Plin. 28, 2, 4, § 17; 28, 2, 5, § 26; Tac. A. 6, 24 al.; Hor. Epod. 5, 89; Müll. Etrusk. 2, p. 117.—As a nom. propr., Dīrae, the Furies, Verg. A. 12, 845 sq.; 4, 473; Val. Fl. 1, 804; Aur. Vict. Epit. 21 al.;2.called also Dirae deae, sorores,
Verg. A. 7, 324 and 454.—dīra, ōrum, n., fearful things, ill-boding events:II.in dira et in vitiosa incurrimus,
Cic. Div. 1, 16, 29; id. Leg. 2, 8, 21; cf.:me mihi dira precari cogis,
to curse, invoke curses on, Tib. 2, 6, 17:dira passus,
Vulg. Sirach, 38, 16.Transf., of character, dreadful, horrible, terrible, abominable, detestable (so almost exclusively poet.; a very favorite expression with the Aug. poets; in the Ciceron. per. not at all; but cf. diritas, II.): senex dirissimus, Varr. Poët. ap. Non. 100, 30:b.Dea,
i. e. Circe, Ov. M. 14, 278:Ulixes,
Verg. A. 2, 261; 762:Hannibal,
Hor. C. 2, 12, 2 al.:durum,
id. ib. 3, 6, 36 (also ap. Quint. 8, 2, 9):Afer,
Hor. C. 4, 4, 42:Amulius,
Ov. F. 4, 53:noverca,
id. H. 12, 188:pellex,
id. ib. 5, 60 et saep.:hydra,
Hor. Ep. 2, 1, 10:serpens,
Ov. M. 2, 651:victima,
id. A. A. 1, 334:parens,
fell, cruel, id. ib. 2, 383:soror,
Stat. S. 5, 3, 84:parentes,
Manil. 5, 541.—Of inanimate and abstr. subjects:B.regio,
Ov. Tr. 3, 3, 5:facies,
id. F. 1, 553:dapes,
id. ib. 6, 663:venena,
Hor. Epod. 5, 61; id. S. 1, 9, 31:Asphaltites lacus,
Plin. 5, 15, 15, § 71:scopulus,
id. 4, 11, 18, § 51:duarum Syrtium vadoso mari diri sinus,
id. 5, 4, 4, § 26 et saep.:bellum,
Verg. A. 11, 217:nefas,
id. ib. 4, 563:sollicitudines,
Hor. Epod. 13, 10:amores,
Ov. M. 10, 426:superbia,
id. ib. 3, 354:quies,
Tac. A. 1, 65 et saep.— Poet., answering to the Gr. deinos, with inf.:dira portas quassare trabs,
Sil. 4, 284.—Skilful:in complicandis negotiis,
Amm. 14, 5, 8. -
7 ужасный волк
Paleontology: dire wolf (Canis dirus) -
8 mendirus
see: dirus -
9 KALDR
a.1) cold; kalt veðr, cold weather; brenna (e-t) at köldum kolum, to burn to cold ashes; konungi gørði kalt, the king began to get cold;2) baneful, hostile, cruel (köld eru kvenna ráð).* * *adj., köld, kalt; compar. kaldari; superl. kaldastr; [from kala, as aldr from ala, galdr from gala, stuldr from stela: Goth. kalds; A. S. ceald; Engl. cold; Dutch kolt; Germ. kalt; Swed. kall; Dan. kold; common to all Teut. languages; cp. Lat. gelu, gelidus]:—cold; kalt jarn, cold iron, Fb. ii. 197; kalt veðr, Fms. v. 178, viii. 306; kaldr nár, Pass. 44. 7; ef maðr grefr lik áðr kalt er, K. Þ. K. 26; líkin vóru enn eigi köld, Fms. iv. 170; svá sem kalt stóð af Niflheimi, Edda; köld kol, cold coals, ashes, = kalda kol, Fb. i. (in a verse); brenna at köldum kolum, to be burnt to cold ashes, utterly destroyed, Fms. xi. 122, passim.2. impers., e-m er kalt, one is cold; mér er kalt á höndunum, fútum …, Orkn. 326 (in a verse); konungi görði kalt, the king began to get cold, Fms. v. 178.3. acc., kaldan as adv.; blása kaldan, to blow cold, Sks. 216: ís-kaldr. ice-cold; hel-k., death cold; svið-k., burning cold; ú-k., not cold; hálf-k., half cold; sár-k., sorely cold.II. metaph. cold, chilling, baneful, fatal, Lat. dirus, infestus; héðan skulu honum koma köld ráð undan hverju rifi, Ó. H. 132, Ls. 51, Vkv. 30; so in the saying, köld eru opt kvenna-ráð, women’s counsels are oft-times fatal, Nj. 177, Gísl. 34; kann vera í at nokkurum verði myrkari eðr kaldari ráð Haralds konungs en mín, Fms. vi. 229; köld öfund, envy, Geisli; köld rödd, an evil voice, Akv. 2.2. sometimes in translations in the metaph. sense of cold; kalt hjarta, Greg. 19; kaldr ok afskiptr, Stj. 195.COMPDS: kaldahlátr, kaldakol, kaldaljós. -
10 Āfer
-
11 ceu
ceu adv. [ce + ve], as, like as, just as: genus omne natantum, ceu naufraga corpora, fluctus Proluit, like, V.: Dirus per urbes Afer Ceu flamma per taedas, etc., H.: ceu nubibus arcus iacit colores, V. — Followed by haud aliter, V.; by sic, V.: aliae turpes horrent, ceu Cum venit viator, as when, V.: lupi ceu raptores, V.: pars vertere terga, Ceu quondam petiere rates, just as, V.—As if, as it were, just as if: per aperta volans, ceu liber habenis, Aequora, V.: ceu cetera nusquam Bella forent, V.* * *as, in the same way/just as; for example, like; (just) as if; as (if) it were -
12 Dīra
-
13 (dīra
(dīra ae), f [dirus], a bad omen (only plur.): dirae, sicut cetera auspicia, etc.— A curse, execration: Diris agam vos, H.: compositae, Ta. -
14 dīra
dīra ōrum, n, see dirus. -
15 dīritās
dīritās ātis, f [dirus], mischief, misfortune, calamity: invecta casu, C. poët.— Fierceness, cruelty: omni diritate taeterrimus: quanta in alquo. -
16 hydrōps
-
17 الأنوفيلة الفظيعة
Anopheles dirus -
18 gràda
-
19 grànda
grànda, gràda -
20 Afer
Āfer, fra, frum, adj. [v. Africa], African:litus,
Ov. H. 7, 169:aequora,
the sea between Africa and Sicily, id. F. 4, 289: avis, i. e. a Numidian hen, in high estimation on account of its size and rareness, Hor. Epod. 2, 53:Afro Murice tinctae lanae,
i. e. of Gœtulia, id. C. 2, 16, 35; cf. id. Ep. 2, 2, 181, and Ov. F. 2, 318.—Hence, subst.: Āfer, an African, and Ă̅fri, ōrum, m., Africans, Cic. Balb. 18:sitientes Afri,
Verg. E. 1, 65: discincti, ungirded, i. e. unwarlike, id. A. 8, 724:dirus Afer,
i. e. Hannibal, Hor. C. 4, 4, 42.— Poet.:medius liquor Secernit Europen ab Afro,
i. e. from Africa, Hor. C. 3, 3, 47.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Canis dirus — Skelette von C. dirus im Washingtoner National Museum of Natural History Zeitraum Mittleres Pleistozän bis Oberes Pleistozän bis vor ca. 10.000 Jahre Fundorte … Deutsch Wikipedia
Canis dirus — Lobo gigante Posibles asp … Wikipedia Español
Canis Dirus — Canis dirus … Wikipédia en Français
Canis dirus — Canis dirus … Wikipédia en Français
Canis dirus — Canis dirus … Wikipédia en Français
Anopheles dirus — Taxobox name = Anopheles dirus regnum = Animalia phylum = Arthropoda subphylum = Hexapoda classis = Insecta subclassis = Pterygota infraclassis = Neoptera superordo = Endopterygota| ordo = Diptera subordo = Nematocera infraordo = Culicomorpha… … Wikipedia
Canis dirus — es el nombre científico de una especie de cánido extinto de gran tamaño que vivió en América del Norte durante el Pleistoceno. Se le conoce popularmente como lobo gigante o lobo terrible . El yacimiento donde se han encontrado más restos de Canis … Enciclopedia Universal
Canis dirus — … Википедия
Dire Wolf — Canis dirus (Dire Wolf) Temporal range: Early Pleistocene–Late Pleistocene … Wikipedia
dire wolf — noun : a large lupine mammal (Canis dirus or Aenocyon dirus) found in Pleistocene deposits of No. America * * * an extinct wolf, Canis dirus, widespread in North America during the Pleistocene Epoch, having a larger body and a smaller brain than… … Useful english dictionary
Ужасный волк — ? † Ужасный волк Скелеты двух особей (Национ … Википедия