-
1 directarius
directarius directarius, ii m вор-взломщик -
2 directarius
dīrēctārius, ī m.вор-взломщик Dig -
3 directarius
dīrēctārius, iī, m. (διὰ u. ῥήγνυμι), der Einbrecher in fremde Wohnungen, eine Art der Eigentumsverbrecher, Ulp. dig. 47, 11, 7. Dosith. 54, 4 K. u. Gloss.
-
4 directarius
dīrēctārius, iī, m. (διὰ u. ῥήγνυμι), der Einbrecher in fremde Wohnungen, eine Art der Eigentumsverbrecher, Ulp. dig. 47, 11, 7. Dosith. 54, 4 K. u. Gloss.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > directarius
-
5 directarius
dīrectārĭus, ii, m. [dirigo], one who [p. 584] secretly enters a house in order to steal, a sneak-thief, burglar (very rare), Dig. 47, 11, 7; Paul. Sent. 5, 4. -
6 directarius
вор (1. 7 D. 47, 11. 1. 1 § 2 D. 47,18. Paul. V. A. § 8).Латинско-русский словарь к источникам римского права > directarius
См. также в других словарях:
Directarĭus — (lat.), der sich, um zu stehlen, in ein Haus eingeschlichen hat u. sich daselbst versteckt hält; daher Directariat (Directariatus crimen), s. Diebstahl u. vgl Dabalow, Über das Directariat der Römer, Halle 1804; Große, Der Begriff des[179]… … Pierer's Universal-Lexikon
Derectarius — Derectarius, so v.w. Directarius … Pierer's Universal-Lexikon
Dieterich (2), der — 2. Der Dieterich, des es, plur. die e, im gemeinen Leben, ein Nachschlüssel, ein Werkzeug, welches einem Schlüssel gleichet, mehrere Schlösser damit zu öffnen; bey den Schlössern ein Haken. Anm. Im Nieders. heißt ein solcher Schlüssel Dierker, im … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
DIRECTARII — dicti qui in alienas aedes dirigebant, furandigratiâ. Glossae, Directarius ὁ εἰς τὰς ἀλλοτρίας ἕνεκεν τȏυ κλέψαι εἰσερχόμενος οἰκίας, quae interpretatio ab Ulpian est, qui l. 9. de Offic. Proc. Directarios ita exposuit. In iisdem Glossis,… … Hofmann J. Lexicon universale