Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

diminishing

  • 1 levātiō

        levātiō ōnis, f    [1 levo], an alleviation, mitigation, relief: tibi levationi esse: ea, quae levationem habeant aegritudinum, may alleviate: doloris.— A lessening, diminishing: vitiorum.
    * * *
    relief, mitigation, alleviation, lessening, diminishing; lifting (action)

    Latin-English dictionary > levātiō

  • 2 remissio

    rĕmissĭo, ōnis, f. [id.] (acc. to remitto, I. A. and B.), a sending back or away, releasing
    I.
    Lit. (rare).
    1.
    A sending back, returning; of persons:

    obsidum captivorumque,

    Liv. 27, 17, 1.—Of things, a throwing back, reflecting:

    splendoris,

    Vitr. 7, 3, 9.—
    2.
    A letting down, lowering:

    ex superciliorum aut remissione aut contractione,

    Cic. Off. 1, 41, 146.—
    II.
    Trop.
    A.
    A slackening, relaxing, abating, diminishing, remitting; remission, relaxation, abatement (syn. relaxatio):

    animus intentione suā depellit pressum omnem ponderum, remissione autem sic urgetur, ut se nequeat extollere,

    Cic. Tusc. 2, 23, 54:

    contentiones vocis et remissiones,

    id. de Or. 1, 61, 261; cf. id. Brut. 91, 314; so,

    vocis,

    Quint. 1, 10, 25: sphugmos est intentio motūs et remissio in corde et in arteria, Gell. 18, 10, 10:

    remissio lenitatis quādam gravitate et contentione firmatur,

    laxity, Cic. de Or. 2, 53, 212:

    operis,

    Varr. R. R. 1, 17, 7; cf.

    laboris,

    id. ib. 2, 6, 4; Quint. 3, 8, 29:

    tales igitur amicitiae sunt remissione usus eluendae,

    Cic. Lael. 21, 76:

    senescentis morbi remissio,

    id. Fam. 7, 26, 1; so,

    febris,

    Suet. Tib. 73:

    doloris,

    Scrib. Comp. 99.—
    2.
    Slackness, laxness, want of spirit:

    in acerbissimā injuriā remissio animi ac dissolutio,

    Cic. Fam. 5, 2, 9.—
    3.
    Relaxation, recreation:

    ad omnem animi remissionem ludumque descendere,

    Cic. de Or 2, 6, 22; so,

    animorum,

    id. Fam. 9, 24, 3; id. Arch. 7, 16.— Absol.:

    quem non quies, non remissio, non aequalium studia, non ludi delectarent,

    Cic. Cael. 17, 39:

    danda est omnibus aliqua remissio,

    Quint. 1, 3, 8.— Absol. in plur., Quint. 1, 3, 8, § 11; Gell. 15, 2, 5; Plin. Ep. 4, 3, 1, id. Pan. 49, 4:

    tempora curarum remissionumque,

    Tac. Agr. 9; id. Or. 28.—
    4.
    Mildness, gentleness, lenity:

    (Adversarius) tum ad severitatem, tum ad remissionem animi est contorquen dus,

    Cic. de Or. 2, 17, 72 (cf. remissus, B. 1.): so,

    remissione poenae,

    by a relaxing, diminishing of punishment, by a milder punishment, id. Cat. 4, 6, 13.—
    B.
    (Acc. to remitto, I. B. 2. b.) A remitting of a penalty, etc., a remission, Col. 1, 7, 1; Suet. Caes. 20; Plin. Ep. 8, 2, 6; 10, 8, 5:

    remissio tributi in triennium,

    Tac. A. 4, 13:

    nuntiationis,

    remission, abrogation, Dig. 39, 1, 8, § 4.— Plur.:

    post magnas remissiones,

    reduction of rent, Plin. Ep. 9, 37, 2.—
    C.
    In eccl. Lat., remission, forgiveness of sin, etc.:

    delicti,

    Tert. adv. Marc. 4, 28: peccatorum, Ambros. de Isaac et Anim. 1, 1; Vulg. Matt. 26, 28; id. Act. 2, 38.—
    * III.
    A repetition:

    nova ludorum remissio,

    Petr. 60, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > remissio

  • 3 cōnfectiō

        cōnfectiō ōnis, f    [conficio], a finishing, preparing, composing, completing: huius libri: annalium: tributi, i. e. an exaction.—A consumption: escarum, a chewing.
    * * *
    making ready/preparation; compiling (book/account), composition; conclusion/end; destroying/diminishing/weakening/impairing; reduction (food chewing/digestion)

    Latin-English dictionary > cōnfectiō

  • 4 remissiō

        remissiō ōnis, f    [re-+MIT-], a sending back, sending away, releasing, returning: obsidum captivorumque, L.— An easing, letting down, lowering: superciliorum: vocis remissiones.—Fig., a relaxing, abating, diminishing, remitting, remission, relaxation, abatement: remissio lenitatis (in oratione), i. e. passages of a quiet tenor: morbi: poenae, i. e. a milder punishment: tributi, Ta.— Want of spirit, submissiveness: in acerbissimā iniuriā remissio animi.— Relaxation, recreation: quem non remissio, non ludi delectarent: tempora curarum remissionumque, Ta.: animi: animorum.— Mildness, gentleness: animi.
    * * *
    sending back/away, returning, releasing; abating; forgiveness; remiss

    Latin-English dictionary > remissiō

  • 5 delibatio

    diminishing, taking away from; first fruit, sample, represenative portion

    Latin-English dictionary > delibatio

  • 6 adtenuatio

    attĕnŭātĭo ( adt-), ōnis, f. [attenuo], a diminishing, lessening (only in the two foll. exs.): attenuatio suspitionis, Auct. ad Her. 2, 2:

    verborum attenuatio,

    simplicity, id. ib. 4, 11; cf. attenuatus.

    Lewis & Short latin dictionary > adtenuatio

  • 7 attenuatio

    attĕnŭātĭo ( adt-), ōnis, f. [attenuo], a diminishing, lessening (only in the two foll. exs.): attenuatio suspitionis, Auct. ad Her. 2, 2:

    verborum attenuatio,

    simplicity, id. ib. 4, 11; cf. attenuatus.

    Lewis & Short latin dictionary > attenuatio

  • 8 confectio

    confectĭo, ōnis, f. [conficio] (several times in Cic.; elsewh. rare).
    I.
    A making, preparing, producing, arranging, composing, completing:

    hujus libri,

    Cic. Sen. 1, 2; cf.

    annalium,

    id. de Or. 2, 12, 52:

    materiae,

    id. Div. 1, 51, 116 dub. (B. and K. consectio, v. Orell. N. cr.):

    olei,

    Pall. Nov. 5; cf. Veg. 6, 10, 2:

    belli,

    Cic. Phil. 14, 1, 1:

    memoriae,

    id. Part. Or. 7, 26:

    tributi,

    i. e. an exaction, id. Fl. 9, 20:

    testamenti,

    Cod. Just. 6, 23, 27. —
    * B.
    Concr., that which is prepared, made, Pall. Oct. 17, 2.—
    II.
    A diminishing, destroying:

    escarum,

    a chewing, masticating, Cic. N. D. 2, 54, 134: valetudinis, a weakening, impairing, id. Hortens. Fragm. ap. Non. p. 269, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > confectio

  • 9 contraho

    con-trăho, xi, ctum, 3, v. a., to draw or bring several objects together, to collect, assemble (freq. and class.).
    I.
    In gen.
    A.
    Lit. (syn. colligo;

    opp. dissipo): quae in rerum naturā constarent quaeque moverentur, ea contrahere amicitiam, dissipare discordiam,

    Cic. Lael. 7, 24:

    cohortes ex finitimis regionibus,

    Caes. B. C. 1, 15:

    exercitum in unum locum,

    id. B. G. 1, 34; cf.:

    omnes copias Luceriam,

    Cic. Att. 8, 1, 2; and:

    omnia in unum locum,

    id. ib. 8, 11, B, 3:

    omnes copias eo,

    Nep. Ages. 3, 1:

    navibus circiter LXXX. coactis, contractisque,

    Caes. B. G. 4, 22; cf.:

    magnam classem,

    Nep. Con. 4, 4:

    naves,

    Suet. Calig. 19:

    agrestes,

    Ov. F. 4, 811:

    captivos,

    Liv. 37, 44, 3:

    utrumque ad colloquium,

    id. 28, 18, 2:

    undique libros,

    Suet. Aug. 31; cf.

    exemplaria,

    id. Gram. 24:

    muscas in manu,

    Plin. 12, 25, 54, § 122; cf.

    serpentes,

    id. 28, 9, 42, § 151: ii, qui in idem (collegium) contracti fuerint, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 34 (43), 1—
    B.
    Trop.
    1.
    To bring about, carry into effect, accomplish, execute, get, contract, occasion, cause, produce, make, etc. (very freq.):

    amicitiam,

    Cic. Lael. 14, 48:

    vinculum amicitiae,

    Val. Max. 4, 7 init.:

    aliquid litigii,

    Plaut. Cas. 3, 2, 31; cf.

    lites,

    id. Capt. prol. 63: qui hoc [p. 458] mihi contraxit, id. Cas. 3, 2, 21; cf.:

    negotium mihi,

    Cic. Cat. 4, 5, 9; and:

    numinis iram mihi (arte),

    Ov. M. 2, 660:

    bellum Saguntinis,

    Liv. 24, 42, 11:

    aliquid damni,

    Cic. Fin. 5, 30, 91:

    molestias,

    id. Fam. 2, 16, 5; cf. Sall. H. 2, 41, 8 Dietsch:

    aes alienum,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 8, § 25:

    causam certaminis,

    Liv. 22, 28, 4; cf.

    certamen,

    id. 23, 26, 11; 25, 34, 10 al.:

    necessitates ad bellum,

    id. 44, 27, 12:

    culpam,

    to incur, Cic. Att. 11, 24, 1 al.:

    cruditatem,

    Quint. 7, 3, 38; cf. id. 2, 10, 6:

    morbum,

    Plin. 30, 8, 21, § 65:

    pestilentiam,

    id. 36, 27, 69, § 202:

    saginam corporis,

    Just. 21, 2:

    causam valetudinis ex profluvio alvi,

    Suet. Aug. 97 fin. et saep.: porca contracta, owed, due, sc. for the expiation of a crime, Cic. Leg. 2, 22, 57 fin.
    2.
    In the lang. of business, t. t., to make a contract, conclude a bargain, to contract:

    rationem, rem cum illo,

    Cic. Clu. 14, 41; cf. id. Off. 1, 17, 53; id. Sull. 20, 56; id. Att. 7, 7, 7:

    in tribuendo suum cuique et rerum contractarum fide,

    id. Off. 1, 5, 14:

    ex rebus contrahendis,

    id. ib. 3, 15, 61:

    in contrahendis negotiis,

    id. ib. 2, 11, 40:

    adfinitas inter Caesarem et Pompeium contracta nuptiis,

    Vell. 2, 44, 3 et saep.—
    b.
    Transf. beyond the sphere of business:

    cum aliquo,

    to have intercourse with, to associate with, Cic. Off. 1, 2, 4:

    nihil cum populo,

    id. Tusc. 5, 36, 105.—
    II.
    In partic., with the prevailing idea of shortening or diminishing by drawing together (cf.: cogo, colligo, etc.), to draw close or together, to draw in, contract, shorten, narrow, lessen, abridge, diminish (freq. and class.; opp. porrigo, dilato, tendo).
    A.
    Lit.:

    animal omne membra quocumque volt flectit, contorquet, porrigit, contrahit,

    Cic. Div. 1, 53, 120:

    pulmones tum se contrahunt adspirantes, tum intrante spiritu dilatant,

    id. N. D. 2, 55, 136:

    contractum aliquo morbo bovis cor,

    id. Div. 2, 16, 37; cf.:

    se millepeda tactu,

    Plin. 29, 6, 39, § 136:

    bina cornua (opp. protendere),

    id. 9, 32, 51, § 101: collum. Cic. Tusc. 2, 17, 41;

    opp. tendere,

    Quint. 11, 3, 82:

    frontem,

    to wrinkle, contract, Cic. Clu. 26, 72; Hor. S. 2, 2, 125:

    supercilia (opp. deducere),

    Quint. 11, 3, 79:

    medium digitum in pollicem,

    id. 11, 3, 92; cf.:

    contractum genibus tangas caput,

    Hor. S. 2, 7, 61:

    gravissimo frigore solus atque contractus vigilabit in lectulo,

    Hier. Ep. 53:

    castra,

    Caes. B. G. 7, 40:

    vela,

    Hor. C. 2, 10, 23; Quint. 12, prooem. § 4; cf. Cic. Att. 1, 16, 2:

    orbem (lunae),

    Ov. M. 15, 198:

    umbras,

    id. ib. 3, 144:

    orationem (with summittere),

    Quint. 11, 1, 45; cf. id. 12, 11, 16:

    tempora dicendi,

    id. 6, 5, 4 et saep.:

    lac,

    to curdle, coagulate, Plin. 23, 7, 63, § 117.—Of bees:

    contracto frigore pigrae ( = contractae frigore pigro),

    Verg. G. 4, 259; cf.:

    pigrum est enim contractumque frigus,

    Sen. Ira, 2, 19, 2:

    horrida tempestas contraxit caelum,

    narrows, Hor. Epod. 13, 1:

    vulnera,

    Plin. 24, 8, 33, § 48; cf.

    cicatrices,

    id. 12, 17, 38, § 77:

    ventrem,

    to stop, check, Cels. 4, 19; cf.

    alvum,

    id. ib.:

    vomitiones,

    Plin. 20, 2, 6, § 11.—
    2.
    Esp., archit. t. t., to narrow, make smaller or tapering:

    columnam,

    Vitr. 4, 3, 4; cf. id. 3, 3, 12; 4, 7, 2:

    pyramis XXIV. gradibus in metae cacumen se contrahens,

    Plin. 36, 5, 4, § 31.—
    B.
    Trop., to draw in, lessen, check, restrain ( = certis limitibus quasi coartare et circumscribere;

    opp. remittere, diffundere): cui non animus formidine divum contrahitur?

    Lucr. 5, 1219; cf.:

    te rogo, ne contrahas ac demittas animum,

    do not suffer your spirits to droop, Cic. Q. Fr. 1, 1, 1, § 4; and:

    animos varietas sonorum (opp. remittere),

    id. Leg. 2, 15, 38: terram quasi tristitiā (sol;

    opp. laetificas),

    id. N. D. 2, 40, 102:

    ut et bonis amici quasi diffundantur et incommodis contrahantur,

    are made sad, id. Lael. 13, 48 (cf. id. Tusc. 4, 6, 14):

    ex quibus intellegitur, appetitus omnes contrahendos sedandosque,

    id. Off. 1, 29, 103; cf.

    cupidmem,

    Hor. C. 3, 16, 39 et saep. —Hence, contractus, a, um, P. a. (acc. to II.), drawn together into a narrow space, i. e. compressed, contracted, close, short, narrow, abridged, restricted, limited, etc.
    A.
    Lit.:

    tanto contractioribus ultimis digitis,

    Quint. 11, 3, 95:

    nares contractiores habent introitus,

    Cic. N. D. 2, 57, 145:

    contractior ignis,

    smaller, Lucr. 5, 569:

    aequora,

    Hor. C. 3, 1, 33; cf.

    freta,

    Ov. F. 6, 495:

    locus (with exiguus),

    Verg. G. 4, 295:

    Nilus contractior et exilior,

    Plin. Pan. 30, 3: contractiora spatia ordinum, Col. 5, 5, 3.—
    B.
    Trop.
    1.
    Of language, etc.:

    et brevis ambitus verborum,

    Cic. Brut. 44, 162; cf.:

    contractior oratio,

    id. ib. 31, 120:

    propositum dicendi (opp. uberius),

    Quint. 11, 1, 32:

    summissā atque contractā voce (opp. erectā et concitatā),

    id. 11, 3, 175; so,

    vox,

    id. 11, 3, 64: parvum opusculum lucubratum his jam contractioribus noctibus, Cic. Par. prooem. § 5.—
    2.
    In gen.:

    quae studia in his jam aetatibus nostris contractiora esse debent,

    Cic. Cael. 31, 76:

    paupertas,

    stinted, Hor. Ep. 1, 5, 20 (cf.:

    angusta pauperies,

    id. C. 3, 2, 1);

    in the same sense transf. to the person: ad mare descendet vates tuus et sibi parcet Contractusque leget,

    retired, solitary, id. ib. 1, 7, 12; cf.

    homo,

    Verg. M. 78.— Adv.: contractē, on a contracted scale; only in comp.:

    assuescamus. servis paucioribus serviri, habitare contractius,

    Sen. Tranq. 9, 3; Lact. 2, 8, 39 al.

    Lewis & Short latin dictionary > contraho

  • 10 decisio

    dēcīsĭo, ōnis, f. [2. decīdo].
    I.
    (Acc. to decīdo, no. II. B.) A diminishing: luminis, App. de Mundo, p. 71, 4.—Far more freq., and in good prose.—
    II.
    (Acc. to decīdo, no. II. A.) A decision, settlement, agreement:

    nostra de aequitate,

    Cic. Caecin. 36 fin.:

    dicat decisionem factam esse, quae facta non est,

    id. Rosc. Com. 13, 48; id. Flacc. 36, 89; id. Verr. 2, 1, 54:

    quaestionis,

    Dig. 5, 3, 25.

    Lewis & Short latin dictionary > decisio

  • 11 delibatio

    dēlībātĭo, ōnis, f. [id.], a taking away from, diminishing (post-class.):

    hereditatis,

    Dig. 30, 113; Tert. adv. Marc. 1, 22.—
    II.
    The first fruit, sample, representative portion:

    quod si delibatio sancta est, et massa,

    Vulg. Rom. 11, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > delibatio

  • 12 detraho

    dē-trăho, xi, ctum, 3 ( inf. perf. sync. detraxe, Plaut. Trin. 3, 3, 15), v. a., to draw or take off, draw away, draw or take down; to pull down; to take away, remove, withdraw (class. and very freq.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.
    (α).
    With acc. and de or ex with abl.:

    crumenam sibi de collo,

    Plaut. Truc. 3, 1, 7:

    anulum de digito,

    Ter. Heaut. 4, 1, 38:

    aliquem de curru,

    Cic. Cael. 14 fin. et saep.:

    aliquem ex cruce,

    Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6; so,

    stramenta e mulis,

    Caes. B. G. 7, 45, 2:

    homines ex provinciis,

    Cic. Prov. Cons. 1; cf.:

    inimicum ex Gallia,

    id. ib. 8, 19:

    Hannibalem ex Italia,

    Liv. 29, 20;

    aliquem pedibus e tribunali,

    Suet. Rhet. 6 et saep.—
    (β).
    With acc. and dat.:

    nudo vestimenta detrahere me jubes,

    Plaut. As. 1, 1, 79:

    alicui anulum,

    Ter. Hec. 5, 3, 31:

    vestem alicui,

    id. Eun. 4, 4, 40:

    amiculum alicui,

    Cic. N. D. 3, 34, 83:

    torquem alicui,

    id. Fin. 1, 7, 23:

    loricam alicui,

    Verg. A. 5, 260 et saep.: tegumenta scutis, Caes. B. G. 2, 21, 5:

    frenos equis,

    Liv. 4, 33 et saep.:

    virum equo,

    Liv. 22, 47; cf.:

    aliquem in transvehendo,

    Suet. Aug. 38.
    (γ).
    With acc. alone: vestimenta, Cato ap. Gell. 10, 3, 17:

    veste detracta,

    Cic. Brut. 75, 262:

    soccos detrahunt (servi),

    Ter. Heaut. 1, 1, 72:

    detractis insignibus imperatoris,

    Caes. B. C. 3, 96, 3:

    vestem,

    Cic. Brut. 75, 262;

    statuas,

    Just. 38, 8, 12.—
    (δ).
    With ad, in, or trans:

    castella trans Euphraten,

    Tac. A. 15, 17 et saep.:

    aliquem in judicium,

    Cic. Mil. 8, 38; cf.:

    aliquem ad accusationem,

    id. Clu. 68, 179:

    aliquem ad aequum certamen,

    Liv. 22, 13:

    tauros ad terram cornibus,

    Suet. Claud. 21; cf.: naves ad terram, Auct. B. Alex. 10 fin.:

    dominationem in carcerem et catenas,

    Flor. 1, 24, 3.—
    B.
    In partic.
    1.
    In medic. lang., to purge, Cels. 2, 10 fin.; Plin. 27, 7, 28, § 48 et saep.—
    2.
    With the accessory idea of depriving or diminishing, to remove, withdraw, take away a thing from any one; to draw off, remove, take away from any thing.
    (α).
    With acc. and de or ex with abl.:

    multa de suis commodis,

    Cic. Lael. 16, 57:

    aliquid de summa,

    Lucr. 3, 513; cf. Cic. Verr. 2, 3, 78, § 181:

    aliquid ex ea summa,

    id. Att. 10, 5; and:

    nihil de vivo,

    id. Fl. 37:

    ex tertia acie singulas cohortes,

    Caes. B. C. 3, 89, 3; cf.:

    detractis cohortibus duabus,

    id. B. G. 3, 2, 3.—
    (β).
    With acc. and dat.:

    cum ei eidem detraxisset Armeniam,

    Cic. Div. 2, 37 fin.:

    scuto militi detracto,

    Caes. B. G. 2, 25:

    coronam capiti,

    Liv. 38, 47; cf. Hor. S. 1, 10, 48:

    auxilia illi,

    Caes. B. G. 6, 5, 5:

    fasces indigno (opp. deferre),

    Hor. Ep. 1, 16, 34 et saep.:

    pellem hostiae,

    to flay, Vulg. Levit. 1, 6.—
    (γ).
    With acc. and ab with abl.:

    aliquid ab homine,

    Cic. Off. 3, 6, 30.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to pull down, to lower (very rarely):

    regum majestatem ab summo fastigio ad medium,

    Liv. 37, 45, 18:

    superbiam,

    Vulg. Isa. 23, 9.—Far more freq.,
    B.
    In partic. (acc. to no. I. B. 2.), to withdraw, take away, take; to lower in estimation, disparage, detract from.
    (α).
    With de or ex:

    detractis de homine sensibus,

    Cic. Fin. 1, 9, 30; cf.:

    quicquam de nostra benevolentia,

    id. Fam. 5, 2 fin.:

    tantum sibi de facultate,

    id. Brut. 70 fin.; cf.:

    studiose de absentibus detrahendi causa, severe dicitur,

    id. Off. 1, 37, 134:

    de ipso, qui scripsit, detrahi nihil volo,

    Cic. Pis. 29, 71: aliquid de aliquo, Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7:

    de hoc senatu detrahere,

    Cic. Rab. Perd. 7, 20; so,

    de aliquo,

    id. Att. 11, 11 fin.; Nep. Chabr. 3, 3:

    de se,

    Cic. Ac. 2, 5, 15; cf.:

    de rebus gestis alicujus,

    Nep. Timol. 5, 3:

    quantum detraxit ex studio, tantum amisit ex gloria,

    Cic. Brut. 67, 236; cf. id. Div. ap. Caecil. 15, 49; id. Fam. 1, 5, a.—
    (β).
    With dat.:

    nihil tibi detraxit senatus nisi, etc. (opp. dare),

    id. ib. 1, 5, b; cf.

    opp. concedere,

    id. de Or. 2, 71; Quint. 11, 1, 71:

    honorem debitum ordini,

    Cic. Verr. 2, 4, 11:

    illam opinionem maerenti,

    id. Tusc. 3, 31, 76:

    auctoritatem Cottae,

    Quint. 6, 5, 10:

    fidem sibi,

    id. 2, 17, 15; 5, 7, 4 al.:

    errorem animis,

    Ov. M. 2, 39:

    multum alicui,

    Nep. Eum. 1, 2:

    regi,

    Vulg. Eccles. 10, 20.—
    (γ).
    Absol.:

    aliquid dicere detrahendae spoliandaeque dignitatis alicujus gratia,

    Cic. Cael. 2 et saep.:

    laudis simulatione detrahitur,

    Quint. 8, 6, 55; id. 12, 9, 7.—
    C.
    To withhold:

    ususfructus in mancipanda proprietate detrahi potest,

    Gai. Inst. 2, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > detraho

  • 13 levatio

    lĕvātĭo, ōnis, f. [id.].
    * I.
    A lifting up, raising, elevating:

    onerum levationes facere,

    Vitr. 10, 8; a metrical t. t. = arsis, Aug. Mas. II. 18.—
    II.
    Trop.
    A.
    An alleviation, mitigation, relief (class.):

    alicui esse levationi,

    Cic. Fam. 6, 4, 5:

    ea, quae levationem habeant aegritudinum,

    may produce an alleviation, may alleviate, id. Tusc. 1, 49, 119:

    levationem invenire acerbissimis doloribus,

    id. ib. 5, 41, 121:

    doloris at officii debiti,

    id. Att. 12, 23, 3.—
    B.
    A diminishing (rare but class.):

    vitiorum,

    Cic. Fin. 4, 24, 67:

    periculi,

    Vell. 2, 130 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > levatio

  • 14 limatio

    līmātĭo, ōnis, f. (prop. a filing; hence), a diminishing (of the body), Cael. Aur. Tard. 5, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > limatio

  • 15 minutio

    mĭnūtĭo, ōnis, f. [minuo], a lessening, diminishing (post-Aug.);

    trop., opp. incrementum,

    Quint. 8, 4, 28:

    rerum,

    id. 6, 3, 52:

    capitis, i. e. deminutio,

    Gell. 1, 12, 9; Dig. 4, 5, 1; 4, 5, 5:

    sanguinis,

    blood-letting, bleeding, Veg. Vet. 1, 28, 1; so,

    minutio alone: cum praescriptis minutionis observantiis,

    id. ib. 1, 17, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > minutio

  • 16 minutivus

    mĭnūtīvus, a, um, adj. [minuo], adapted for diminution, diminishing, opp. auctivus, Fortun. Art. Rhet. 3, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > minutivus

  • 17 retractio

    rē̆tractĭo, ōnis, f. [retraho].
    I.
    A drawing back, retreating:

    graduum,

    i. e. the breadth, Vitr. 3, 4, 4.—
    II.
    Trop.
    1.
    A diminishing:

    dierum (opp. auctio),

    Macr. S. 1, 14.—
    2.
    Hesitation, refusal:

    sine ullā retractione,

    Arn. 5, 162.

    Lewis & Short latin dictionary > retractio

См. также в других словарях:

  • diminishing — index abatement (reduction), decline, mitigating Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Diminishing — Diminish Di*min ish, v. t. [imp. & p. p. {Diminished}; p. pr. & vb. n. {Diminishing}.] [Pref. di (= L. dis ) + minish: cf. L. diminuere, F. diminuer, OE. diminuen. See {Dis }, and {Minish}.] 1. To make smaller in any manner; to reduce in bulk or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • diminishing — adjective becoming smaller or less or appearing to do so (Freq. 1) diminishing returns his diminishing respect for her • Similar to: ↑decreasing …   Useful english dictionary

  • diminishing — adj. Diminishing is used with these nouns: ↑proportion, ↑return, ↑workforce …   Collocations dictionary

  • diminishing returns — diˌminishing reˈturns noun [plural] ECONOMICS 1. the idea that a point can be reached where the advantage or profit you are getting stops increasing in relation to the effort you are making: • By the mid 1990s, cost cutting and restructuring were …   Financial and business terms

  • Diminishing Between Worlds — Studio album by Decrepit Birth Released January 29, 2008 Recorded …   Wikipedia

  • diminishing musharaka — See musharaka Practical Law Dictionary. Glossary of UK, US and international legal terms. www.practicallaw.com. 2010 …   Law dictionary

  • diminishing balance method — UK }} US }} noun [S] ACCOUNTING ► DECLINING BALANCE METHOD(Cf. ↑declining balance method) …   Financial and business terms

  • diminishing returns — [də min′ish iŋ] n. Econ. the proportionately smaller increase in productivity observed after a certain point in the increase of capital, labor, etc …   English World dictionary

  • diminishing glass — noun A lens or combination of lenses that makes objects appear smaller • • • Main Entry: ↑diminish …   Useful english dictionary

  • Diminishing returns — Economics …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»