-
1 Dill
m (1) bot. şüyüd -
2 agglutinierend
a: \agglutinierende Sprachen aqlütinativ/iltisaqi dillər -
3 Altsprachler
m dilç. qədim dillər mütəxəssisi -
4 Arier
m (6) ari (Hind-Avropa dillərində danışan xalqlara verilən qeyri-elmi şərti ad) -
5 befassen
(sich) (mit D) məşğul olmaq (nə iləsə); er befaßt sich mit der Erlernung von Fremdsprachen o, xarici dilləri öyrənməklə məşğuldur -
6 lebend
I a canlı, diri; \lebende Sprachen canlı dillər; II adv diri-diri, diri halda -
7 Manual
n (2) mus. klaviatura, klavişlər; dillər (orqanda) -
8 schnalzen
vi çırtma vurmaq, şıqqıldatmaq (dillə, barmaqlarla) -
9 Sprachgewirre
n dillərin qarışması; \Sprachgewirrekenner m dil mütəxəssisi; \Sprachgewirrekenntnis f dil bilgisi; \Sprachgewirrekunde f oh. pl dilçilik, dilşünaslıq -
10 sprachkundig
a dil bilən, dilləri bilən -
11 Wortfassung
f redaksiya; \Wortfassungfolge f qram. söz sırası; \Wortfassunggeographie f dilç. dillərin coğrafiyası -
12 Zunge
f (11) 1. anat. dil; mit der \Zunge anstoßen fışıltı ilə danışmaq; eine böse / scharfe \Zunge haben dili acı olmaq, dildən acı olmaq; eine falsche \Zunge haben yalançı olmaq; eine feine \Zunge haben ağzının dadını bilmək; einem die \Zunge herausstrecken kiməsə dil çıxarmaq; ich habe das Wort auf der \Zunge, das Wort schwebt mir auf der \Zunge söz dilimin ucundadır; böse \Zungen behaupten, daß … yaman dillər danışır ki, …; j-m die \Zunge binden məc. kiminsə dilini-ağzını bağlamaq; j-m die \Zunge lösen məc. kiminsə dilini açmaq; ◊ sein Herz auf der \Zunge tragen* / haben məc. ürəyiaçıq olmaq; die \Zunge im Zaum halten* məc. dilini qarnında saxlamaq; 2. dilç. dil; 3. dil (çəkmədə; qarmonda və s.); 4. d.y. strelkanın ucu; 5. tex. tətik
См. также в других словарях:
Dill — Dill … Deutsch Wörterbuch
dillənmə — «Dillənmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilləşmə — «Dilləşmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Dill — bezeichnet Dill (Pflanze), Gewürzpflanze aus der Familie der Doldenblütler (Apiaceae) Dill (Gemeinde), Ortsgemeinde im rheinland pfälzischen Rhein Hunsrück Kreis Dill (Fluss), Nebenfluss der Lahn Dill ist der Familienname folgender Personen:… … Deutsch Wikipedia
Dill — Sm erw. fach. (8. Jh.), mhd. tille m./f., ahd. tilli, tilla f., as. dilli Stammwort. Aus wg. * delja m. Dill , auch in ae. dile, nschw. dill. Daneben ae. dyle (selten), nndl. dulle, mhd. tüll(e), nnorw. dylla. Am ehesten zu Dolde, das auch in… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Dill — (d[i^]l), n. [AS dile; akin to D. dille, OHG. tilli, G. dill, dille, Sw. dill, Dan. dild.] (Bot.) An herb ({Peucedanum graveolens}), the seeds of which are moderately warming, pungent, and aromatic, and were formerly used as a soothing medicine… … The Collaborative International Dictionary of English
dill — O.E. dile dill, anise, a West Germanic word of unknown origin (Cf. O.S. dilli, M.Du., Du. dille, Swed. dill, Ger. Dill) … Etymology dictionary
Dill — Dill: Der altgerm. Pflanzenname mhd. tille, ahd. tilli (daneben tilla), niederl. dille, engl. dill, schwed. dill ist unbekannter Herkunft. Der Anlaut d ist niederd. wie in »Damm, Dohle« u. a … Das Herkunftswörterbuch
Dill — Dill, v. t. [OE. dillen, fr. dul dull, a.] To still; to calm; to soothe, as one in pain. [Obs.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
dill — dill; pen·dill; … English syllables
dill — [dil] n. [ME & OE dile, akin to OS dille, OHG tilli] 1. any of a genus (Anethum) of plants of the umbel family, esp. a European herb ( A. graveolens) with bitter seeds and aromatic leaves, used to flavor pickles, soups, etc. 2. the seeds or… … English World dictionary