-
1 dilatio
dilātĭo, ōnis, f. délai, remise, ajournement, sursis. - per dilationes, Liv.: par intervalles.* * *dilātĭo, ōnis, f. délai, remise, ajournement, sursis. - per dilationes, Liv.: par intervalles.* * *Dilatio, Verbale. Plin. Delay, et Dilation, Attente, Surseance.\Petere dilationem. Plin. iunior. Demander delay. -
2 dilatio
dilatio dilatio, onis f отсрочка -
3 dilatio
dīlātio, ōnis f. [ differo ]1) откладывание, затяжка, отсрочка (temporis C, Ph; comitiorum C)2) промежуток (d. spatiosa Ap) -
4 dilatio
dīlātio, ōnis, f. (differo), I) der Aufschub, die Verzögerung, temporis, Phaedr.: vel minimi temporis, Cic.: comitiorum dilationes, Cael. in Cic. ep.: belli, Liv.: legis agrariae, Liv.: dilationes comitiorum, Cic. – absol., sine dilatione, Liv. u.a.: res dilationem non recipit od. non patitur, leidet keinen Aufschub, Liv.: ceteri affectiones dilationem recipiunt, Sen.: cum alqo per dilationes bellum gerere, Liv.: variis dilationibus frustrati, lange hingehalten, Iustin.: per omnia extra dilationes positus, Vell. – Insbes.: a) der Aufschub des richterlichen Urteils, Suet. gr. 22. – b) der Aufschub der Bezahlung einer Schuld, die Frist, Amm. 22, 6, 1: dilationem impetrare, Ambros. de Tob. 7. – c) das Hinhalten eines Bewerbers, Suet. Ner. 15, 2. – II) der Zwischenraum, spatiosa, Apul. met. 11, 11.
-
5 dilatio
dīlātio, ōnis, f. (differo), I) der Aufschub, die Verzögerung, temporis, Phaedr.: vel minimi temporis, Cic.: comitiorum dilationes, Cael. in Cic. ep.: belli, Liv.: legis agrariae, Liv.: dilationes comitiorum, Cic. – absol., sine dilatione, Liv. u.a.: res dilationem non recipit od. non patitur, leidet keinen Aufschub, Liv.: ceteri affectiones dilationem recipiunt, Sen.: cum alqo per dilationes bellum gerere, Liv.: variis dilationibus frustrati, lange hingehalten, Iustin.: per omnia extra dilationes positus, Vell. – Insbes.: a) der Aufschub des richterlichen Urteils, Suet. gr. 22. – b) der Aufschub der Bezahlung einer Schuld, die Frist, Amm. 22, 6, 1: dilationem impetrare, Ambros. de Tob. 7. – c) das Hinhalten eines Bewerbers, Suet. Ner. 15, 2. – II) der Zwischenraum, spatiosa, Apul. met. 11, 11. -
6 dīlātiō
dīlātiō ōnis, f [dis- + TAL-], a putting off, postponement, delay: vel minime temporis: comitiorum: nulla, L.: per dilationes bellum geri, L.* * *adjournment; postponement, delay; interval of space -
7 dilatio
dīlātĭo, ōnis, f. [differo, B. 3.], a putting off, delaying, deferring (good prose).(α).With gen.:(β).temporis,
Cic. Phil. 3, 1, 2:comitiorum,
id. de Imp. Pomp. 1, 2:belli,
Liv. 9, 43; 45:foederis,
id. 9, 5:exitii,
Tac. A. 6, 4 fin. al.—Absol.:II.alter (consul) nullam dilationem patiebatur,
Liv. 21, 52; 7, 14; 40, 57;Sen. de Ira, 3, 12: solatium dilationis et morae,
Suet. Ner. 15; Vulg. Act. 25, 17 al.; in plur., Liv. 5, 5; Vell. 2, 79, al.—Esp. law t. t., the adjournment of a legal hearing or judgment:Cassius, interpellatis judicibus, dilationem petiit,
Suet. Gram. 22.—The interval: spatiosa, Apul. M. 11, p. 262, 28. -
8 dilatio
см. differre s. 2Латинско-русский словарь к источникам римского права > dilatio
-
9 Maximum remedium irae dilatio est
Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Maximum remedium irae dilatio est
-
10 Maximum remedium irae mora est
= Maximum remedium irae dilatio est"Лучшее средство при гневе - замедление", при гневе лучше всего - переждать.Поговорочное выражение.Сенека, "О гневе", III, 12.ср. Овидий, "Наука любви", I, 374:Út fragilís glaciés, ínterit íra morá. "Как хрупкий лед проходит гнев, если переждать".ср. тж. Публилий Сир "Сентенции":Irárum maximúm fit remediúm mora Медлительность - от гнева средство верное.Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Maximum remedium irae mora est
-
11 dignosco
dī-gnōsco od. dī-nōsco, nōvi, nōscere (dis u. nosco), etwas an bekannten Merkmalen unterscheidend erkennen, wahrnehmen, unterscheidendign. duas species ellebori in radice, Gell. 17, 15, 4: veri speciem, Pers. 5, 105: secreta, Dict. 4, 18: futura defunctorum animis, Dict. 6, 5: audiunt invicem seque dignoscunt, Lact. 6, 20, 2: geminos inter se similes vix dignoscere posse, Ov. met. 13, 835: ut nemo dinosceret, sie (die Perücke) niemand (vom eigenen Haar) unterscheiden konnte, Suet. Oth. 12, 1. – din. bonum malumque, Sen. ep. 124, 5: suos et alienos (pullos), Col. 8, 5, 7: vera bona atque illis adversa, Iuven. 10, 2. – m. Ang. womit? wodurch? (deutsch gew. = an etw.) durch Abl., non haec (vox) minus auribus, quam oculis illa (species) dinoscitur, Quint. 11, 3, 18: quod dinosci non potest, nisi comitatu rerum Alexandri Magni, nur dadurch, daß man den Taten Al. des Gr. Schritt für Schritt folgt, Plin. 6, 40: din. illos his notis, Sen. de brev. vit. 2, 5: sonis homines, aera tinnitu, Quint. 11, 3, 31: alqd sapore, Col. 2, 2, 20: suas voces propriis inter se notis discernere atque dignoscere, Lact. 3, 10, 2: invicem se vocibus dign., Lact. de ira 7, 7: dominum et servum nullis educationis deliciis, Tac. Germ. 20. – od. durch per mit Akk., cetera, per quae futura dinoscimus, Apul. de deo Socr. 6. – m. Ang. von seiten wessen? (deutsch = an) durch ab mit Abl., alqm a vestitu, Lampr. Alex. Sev. 27, 1. – m. Ang. wovon? durch ab u. Abl. od. (poet.) durch bl. Abl., vix ut (ea herba) dinosci possit a mastiche vera, Plin. 12, 72: praecipuā tamen differentiā dinoscitur (scincus) a crocodilo, Plin. 28, 119: unde igitur dinoscitur et discernitur nomen a participio, Charis. 48, 5: non civem hoste (vom F.), Hor. ep. 1, 15, 29: curvo (vom Kr.) rectum, Hor. ep. 2, 2, 44. – m. dopp. Acc., ut (dolium) diligenter aptum usui possis dinoscere, für den Gebr. passend finden, Apul. met. 9, 7. – m. folg. Acc. u. Infin., quod aliquoties rei Romanae fuisse dignorat infaustum, Amm. 26, 1, 7 (u. so Cod. Theod. 14, 4, 1): im Passiv m. Nom. u. Infin., si (libertus) inopiā laborare dinoscitur, Modest. dig. 2, 4. § 25. – m. folg. Relativsatz od. indir. Fragesatz, cupientes dinoscere, quae apud Graecos actitata essent, Dict. 5, 1: quae unde manaverint aut quā ratione constiterint dinoscere arduum est, Val. Max. 1, 8 in.: quae proprie sint instrumenta, propter quae dilatio danda sit, inde dinoscimus, Ulp. dig. 50, 16, 99. § 2: exhibe omnes, ut possim dinoscere, quis sit, Ulp. dig. 39, 4, 3. § 2: dinoscere cautus, quid solidum crepet, Pers. 5, 24: dinosci arduum est, utrum... an etc., Val. Max. 5, 6, 6 (vgl. 6, 8, 5): ut possit dinosci, utrumne... an etc., Pompon. dig. 46, 8, 16 pr.: cupere dinoscere, barbarine Graecine summā rerum potirentur, Dict. 3, 23. – absol., quantum dinoscere erat, Val. Max. 2, 6, 8.
-
12 dignosco
dī-gnōsco od. dī-nōsco, nōvi, nōscere (dis u. nosco), etwas an bekannten Merkmalen unterscheidend erkennen, wahrnehmen, unterscheidendign. duas species ellebori in radice, Gell. 17, 15, 4: veri speciem, Pers. 5, 105: secreta, Dict. 4, 18: futura defunctorum animis, Dict. 6, 5: audiunt invicem seque dignoscunt, Lact. 6, 20, 2: geminos inter se similes vix dignoscere posse, Ov. met. 13, 835: ut nemo dinosceret, sie (die Perücke) niemand (vom eigenen Haar) unterscheiden konnte, Suet. Oth. 12, 1. – din. bonum malumque, Sen. ep. 124, 5: suos et alienos (pullos), Col. 8, 5, 7: vera bona atque illis adversa, Iuven. 10, 2. – m. Ang. womit? wodurch? (deutsch gew. = an etw.) durch Abl., non haec (vox) minus auribus, quam oculis illa (species) dinoscitur, Quint. 11, 3, 18: quod dinosci non potest, nisi comitatu rerum Alexandri Magni, nur dadurch, daß man den Taten Al. des Gr. Schritt für Schritt folgt, Plin. 6, 40: din. illos his notis, Sen. de brev. vit. 2, 5: sonis homines, aera tinnitu, Quint. 11, 3, 31: alqd sapore, Col. 2, 2, 20: suas voces propriis inter se notis discernere atque dignoscere, Lact. 3, 10, 2: invicem se vocibus dign., Lact. de ira 7, 7: dominum et servum nullis educationis deliciis, Tac. Germ. 20. – od. durch per mit Akk., cetera, per quae futura dinoscimus, Apul. de deo Socr. 6. – m. Ang. von seiten wessen? (deutsch = an) durch ab————mit Abl., alqm a vestitu, Lampr. Alex. Sev. 27, 1. – m. Ang. wovon? durch ab u. Abl. od. (poet.) durch bl. Abl., vix ut (ea herba) dinosci possit a mastiche vera, Plin. 12, 72: praecipuā tamen differentiā dinoscitur (scincus) a crocodilo, Plin. 28, 119: unde igitur dinoscitur et discernitur nomen a participio, Charis. 48, 5: non civem hoste (vom F.), Hor. ep. 1, 15, 29: curvo (vom Kr.) rectum, Hor. ep. 2, 2, 44. – m. dopp. Acc., ut (dolium) diligenter aptum usui possis dinoscere, für den Gebr. passend finden, Apul. met. 9, 7. – m. folg. Acc. u. Infin., quod aliquoties rei Romanae fuisse dignorat infaustum, Amm. 26, 1, 7 (u. so Cod. Theod. 14, 4, 1): im Passiv m. Nom. u. Infin., si (libertus) inopiā laborare dinoscitur, Modest. dig. 2, 4. § 25. – m. folg. Relativsatz od. indir. Fragesatz, cupientes dinoscere, quae apud Graecos actitata essent, Dict. 5, 1: quae unde manaverint aut quā ratione constiterint dinoscere arduum est, Val. Max. 1, 8 in.: quae proprie sint instrumenta, propter quae dilatio danda sit, inde dinoscimus, Ulp. dig. 50, 16, 99. § 2: exhibe omnes, ut possim dinoscere, quis sit, Ulp. dig. 39, 4, 3. § 2: dinoscere cautus, quid solidum crepet, Pers. 5, 24: dinosci arduum est, utrum... an etc., Val. Max. 5, 6, 6 (vgl. 6, 8, 5): ut possit dinosci, utrumne... an etc., Pompon. dig. 46, 8, 16 pr.: cupere dinoscere, barbarine Graecine summā rerum potirentur, Dict. 3, 23. – absol., quantum dinoscere erat, Val.————Max. 2, 6, 8.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dignosco
-
13 interimere
1) убивать, умерщвлять (1. 1 § 18. 20 D. 29, 5. 1. 7 § 5. D. 4, 3. 1. 1. pr. § 17. seq. 20. D. 29, 5. Paul. III. 6. § 9). 2) уничтожать, dilatio interemta (1. 3 § 14 D. 40, 7).Латинско-русский словарь к источникам римского права > interimere
-
14 transmarinus
заморский (1. 10 D. 40, 9);dilatio (1. 7 C. 3, 11);
legatio (1. 3 C. 10, 63).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > transmarinus
-
15 neque
nĕ-que or nec (used indifferently before vowels and consonants. The notion that nec in class. prose stands only before consonants is wholly unfounded. Ap. Cic. in the Rep. alone we find nec nineteen times before vowels; viz.: nec accipere, 3, 13, 23: nec alios, 2, 37, 62: nec enim, 1, 24, 38; 6, 25, 27: nec esset, 5, 5, 7: nec ex se, 6, 24, 27:I.nec id, 1, 1, 1: nec inportatis, 2, 15, 29: nec in, 6, 23, 25: nec inconstantiam, 3, 11, 18: nec injussu, 6, 15, 15: nec ipsius, 1, 26, 41: nec ipsum, 6, 24, 27: nec ulla, 1, 34, 51: nec ullo, 1, 37, 58: nec una, 2, 1, 2: nec hic, 3, 33, 45: nec hominis, 2, 21, 37: nec hunc, 6, 25, 29. Cf. also such passages as neque reliquarum virtutum, nec ipsius rei publicae,
Cic. Rep. 1, 26, 41:dabo tibi testes nec nimis antiquos nec ullo modo barbaros,
id. ib. 1, 37, 58:nec atrocius... neque apertius,
id. Tull. 1, 2:nec homo occidi nec consulto, etc.,
id. ib. 14, 34. The true distinction is, that in the form nec the negation is more prominent; in the form neque, the connective force of the particle; cf. Hand, Turs. 4, p. 94 sq.), adv. and conj. [ne-que], not; and not, also not.Adv., like ne, in ante-class. Latinity (v. ne, I.) as a general negative particle, = non, not (usually in the form nec. In class. Lat. this usage seems to be confined to certain formulae, as nec opinans, nec procul abesse, nec mancipi, etc.; v. infra): nec conjunctionem grammatici fere dicunt esse disjunctivam, ut: nec legit, nec scribit: cum si diligentius inspiciatur, ut fecit Sinnius Capito, intellegi possit, eam positam esse ab antiquis pro non, ut et in XII. est: AST EI CVSTOS NEC ESCIT, Paul. ex Fest. p. 162 Müll.:II.SI INTESTATO MORITVR, CVI SVVS HERES NEC SIT, etc., Lex XII. Tab. (v. App. III. tab. 5): SI AGNATVS NEC ESCIT, etc., ib.: magistratus nec obedientem civem coërceto,
Cic. Leg. 3, 3, 6:senatori, qui nec aderit, culpa esto,
id. ib. 3, 4, 11:bruti nec satis sardare queunt,
Naev. 1, 4; 1, 7:tu dis nec recte dicis: non aequum facis,
Plaut. Bacch. 1, 2, 11:nec recte,
id. As. 1, 3, 3; 2, 4, 65; id. Most. 1, 3, 83; Cat. 30, 4:alter, qui nec procul aberat,
Liv. 1, 25, 10:nec ullus = nullus: cui Parcae tribuere nec ullo vulnere laedi,
Verg. Cir. 269:differentia mancipi rerum et nec mancipi,
Gai. Inst. 2, 18 sq. —Form neque: si quid tibi in illisce suovitaurilibus lactentibus neque satisfactum est, etc., an old formula of prayer in Cato, R. R. 141, 4: neque opinantes insidiatores, Auct. B. Afr. 66; Auct. B. Alex. 75.Conj., in all periods and kinds of composition.A.In gen., = et non, and not, also not.1.Alone.(α).When the negative applies to the principal verb of the clause: multumque laborat, Nec respirandi fit copia, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 437 Vahl.):(β).illa quae aliis sic, aliis secus, nec iisdem semper uno modo videntur, ficta esse dicimus,
Cic. Leg. 1, 17, 47:delubra esse in urbibus censeo, nec sequor magos Persarum, quibus, etc.,
id. ib. 2, 10, 26; id. N. D. 1, 29, 81; id. Rep. 2, 1, 2:quae mei testes dicunt, quia non viderunt nec sciunt,
id. Tull. 10, 24:non eros nec dominos appellabant eos... sed patres et deos. Nec sine causā. Quid enim? etc.,
id. Rep. 1, 41, 64:illa, nec invideo, fruitur meliore marito,
Ov. H. 2, 79.—Less freq. when the negative applies to some other word:2.nec inventas illas toto orbe pares vires gloriatur,
Just. 11, 9, 5:et vidi et perii, nec notis ignibus arsi,
Ov. H. 12, 33:Anguibus exuitur tenui cum pelle vetustas, Nec faciunt cervos cornua jacta senes ( = et faciunt non senes),
id. A. A. 3, 77:neque eum aequom facere ait,
Ter. Phorm, 1, 2, 64:nec dubie ludibrio esse miserias suas,
Liv. 2, 23, 14; 2, 14, 2; esp. in the phrases nec idcirco minus, nec eo minus, nec eo secius, neque eo magis;thus: nec idcirco minus,
Cic. de Or. 2, 35, 151:neque eo minus,
Liv. 41, 8, 8; Suet. Oth. 2; id. Vesp. 24:neque eo secius,
Nep. Att. 2, 2:neque eo magis,
id. Eum. 4, 2; id. Paus. 3, 5; id. Att. 8, 5:cum consules in Hernicos exercitum duxissent, neque inventis in agro hostibus, Ferentinum urbem cepissent,
Liv. 7, 9, 1.—So, nec ullus, nec quisquam, for et nullus, et nemo, etc.:3.nec ullo Gallorum ibi viro, etc.,
Liv. 38, 25, 3; Tac. Agr. 16:nec quidquam magis quam ille, etc.,
Curt. 4, 2, 8.—With vero, enim, autem, tamen:B.neque vero hoc solum dixit, sed ipse et sentit et fecit,
Cic. de Or. 1, 53, 229:nec vero jam meo nomine abstinent,
id. Rep. 1, 3, 6: nec enim respexit, etc., id. Clod. et Cur. 4, 4; id. Lael. 10, 32:neque enim tu is es, qui, qui sis nescias,
id. Fam. 5, 12, 6:nec tamen didici, etc.,
id. Rep. 2, 38, 64:neque autem ego sum ita demens, ut, etc.,
id. Fam. 5, 12, 6.—In partic.1.Nec [p. 1202] = ne... quidem, not even (in Liv. and later writers;2.in Cic. dub. since B. and K. read ne... quidem,
Cic. Ac. 1, 2, 7; id. Tusc. 1, 26, 65; id. Cat. 2, 4, 8; cf.Hand, Turs. 4, 105 sqq.): ne quid ex antiquo praeter sonum linguae, nec eum incorruptum, retinerent,
Liv. 5, 33, 11:Maharbal nec ipse eruptionem cohortium sustinuit,
id. 23, 18, 4:nec nos,
id. 3, 52, 9; 34, 32, 9; 37, 20, 8; 38, 23, 3;40, 20, 6: non spes modo, sed nec dilatio,
Just. 11, 8, 4:tam pauper, quam nec miserabilis Irus,
Mart. 6, 77, 1; 5, 70, 6: Juv. 2, 151:interrogatus, an facta hominum deos fallerent, nec cogitata, inquit,
Val. Max. 7, 2, ext. 8; Tac. G. 6:nec ipse,
Suet. Claud. 46; Flor. 1, 15, 3; Lact. 5, 13, 12; Amm. 14, 10, 3.—Nec = etiam non (freq. in Quint.):3.ut, si in urbe fines non reguntur, nec aqua in urbe arceatur,
Cic. Top. 4, 23; id. Fin. 1, 11, 39:nec si quid dicere satis non est, ideo nec necesse est,
Quint. 1, 1, 21:quod in foro non expedit, illic nec liceat,
id. 9, 2, 67; 5, 10, 86; 12, 3, 6;2, 13, 7: sed neque haec in principem,
Tac. A. 4, 34; 3, 29; 2, 82.—Neque (nec)... neque (nec), neither... nor: quae neque Dardaniis campis potuere perire, Nec cum capta capi, nec cum combusta cremari, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 360 Vahl.):4.nam certe neque tum peccavi, cum... neque cum, etc.,
Cic. Att. 8, 12, 2:nec meliores nec beatiores,
id. Rep. 1, 19, 32:mors nec ad vivos pertineat nec ad mortuos,
id. Tusc. 1, 38, 91:virtus nec eripi nec surripi potest umquam: neque naufragio neque incendio amittitur,
id. Par. 6, 3, 51: neque ego neque Caesar, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 1; cf.:haec si neque ego neque tu fecimus,
Ter. Ad. 1, 2, 23; so,non... nec... neque... neque: perspicuum est, non omni caussae, nec auditori neque personae neque tempori congruere orationis unum genus,
Cic. de Or. 3, 55, 210.—The second nec is rarely placed after a word in the clause ( poet.):nec deus hunc mensā, dea nec dignata cubili est,
Verg. E. 4, 63; id. A. 4, 365; 696:sed nec Brutus erit, Bruti nec avunculus usquam,
Juv. 14, 43.—With a preceding negative, which, however, does not destroy the negation contained in neque... neque:non mediusfidius prae lacrimis possum reliqua nec cogitare nec scribere,
Cic. Att. 9, 12, 1:ut omnes intellegant, nihil me nec subterfugere voluisse reticendo nec obscurare dicendo,
id. Clu. 1, 1:nulla vitae pars neque publicis neque privatis, neque forensibus neque domesticis, neque si tecum agas, neque si cum altero contrahas vacare officio potest,
id. Off. 1, 2, 4:nemo umquam neque poëta neque orator fuit, qui, etc.,
id. Att. 14, 20, 3; 8, 1, 3; Liv. 38, 50, 11.—Neque (nec)... et (que), and et... neque (nec), when one clause is affirmative, on the one hand not... and on the other hand; not only not... but also; or the contrary, on the one hand... and on the other hand not; not only... but also not.a.Neque (nec)... et (que):b.id neque amoris mediocris et ingenii summi et sapientiae judico,
Cic. Att. 1, 20, 1:animal nullum inveniri potest, quod neque natum umquam sit, et semper sit futurum,
id. N. D. 3, 13, 32; id. Off. 2, 12, 43; id. Brut. 58, 198; Caes. B. G. 4, 1; Tac. A. 3, 35:ex quo intellegitur nec intemperantiam propter se fugiendam esse temperantiamque expetendam,
Cic. Fin. 1, 14, 48:perficiam, ut neque bonus quisquam intereat, paucorumque poenā vos omnes jam salvi esse possitis,
id. Cat. 2, 13, 28:sed nec illa exstincta sunt, alunturque potius et augentur cogitatione et memoriā,
id. Lael. 27, 104; Ov. M. 2, 42; 811.—Et... neque (nec):5.ego vero et exspectabo ea quae polliceris neque exigam nisi tuo commodo,
Cic. Brut. 4, 17:patebat via et certa neque longa,
id. Phil. 11, 2, 4:intellegitis et animum ei praesto fuisse, nec consilium defuisse,
id. ib. 13, 6, 13:et... nec... et... et,
id. Tusc. 5, 38, 112.—Neque (nec) non (also in one word, necnon), emphatically affirmative, and also, and besides, and indeed, and:b.nec haec non deminuitur scientia,
Varr. R. R. 1, 4, 4:neque meam mentem non domum saepe revocat exanimata uxor,
Cic. Cat. 4, 2, 3:nec vero non eadem ira deorum hanc ejus satellitibus injecit amentiam,
id. Mil. 32, 86:nec vero Aristoteles non laudandus in eo, quod, etc.,
id. N. D. 2, 16, 44: neque tamen illa non ornant, habiti honores, etc., id. de Or. 2, 85, 347:neque tristius dicere quicquam debeo hac de re, neque non me tamen mordet aliquid,
id. Fam. 3, 12, 2:nec non et sterilis, etc.,
Verg. G. 2, 53; id. A. 8, 461; Suet. Tit. 5.—In Varro and after the Aug. per., nec non (or as one word, necnon) freq. as a simple conjunction = et, and, and likewise, and so too, and also:6.ibi vidi greges magnos anserum, gallinarum, gruum, pavonum, necnon glirium, etc.,
Varr. R. R. 3, 2, 14; Col. 8, 15, 6:nec non et Tyrii per limina laeta frequentes Convenere,
Verg. A. 1, 707; Plin. 13, 22, 38, § 118:nec non etiam poëmata faciebat ex tempore,
Suet. Gram. 23:nec non et ante,
Vulg. 2 Reg. 23, 13:nec non et quasi,
id. 2 Par. 3, 16. —Neque (nec) dum (also in one word, necdum), and not yet, not yet:7.ille autem quid agat, si scis neque dum Romā es profectus, scribas ad me velim,
Cic. Att. 14, 10, 4; Cels. 5, 26, n. 33; Suet. Aug. 10; Juv. 11, 66:necdum tamen ego Quintum conveneram,
Cic. Att. 6, 3, 2:necdum etiam audierant inflari classica, necdum Impositos duris crepitare incudibus enses,
Verg. G. 2, 539; id. A. 11, 70.—Strengthened by tamen:philosophi summi, neque dum tamen sapientiam consecuti, nonne intellegunt in summo se malo esse?
Cic. Tusc. 3, 28, 68; id. Att. 6, 3, 3:et necdum (post-Aug.),
and not yet, Plin. Pan. 14, 1.—Nec... quidem; v. quidem.—C.Neque = et ne or neve.1.Expressing negative purpose.(α).After ut (class.):(β).ut ea, quae regie statuit in aratores, praetermittam neque eos appellem, a quibus, etc.,
Cic. Verr. 2, 3, 48, § 115:hortemur liberos nostros, ut animo rei magnitudinem complectantur, neque eis praeceptis quibus utuntur omnes, ut consequi posse confidant, etc.,
id. de Or. 1, 5, 19:peterent ut dediticiis suis parcerent, neque in eum agrum arma inferrent,
Liv. 7, 31, 4; 1, 2, 4; 3, 52, 11; 27, 20, 12.—After ne (not ante-Aug.):2.conspirāsse inde, ne manus ad os cibum ferrent, nec os acciperet datum, nec dentes conficerent,
Liv. 2, 32, 10; 3, 21, 6; 4, 4, 11; 26, 42, 2.—In a prohibition (rare):D.nec id mirati sitis, priusquam, etc.,
Liv. 5, 53, 3:nec a me nunc quisquam quaesiverit, quid, etc.,
id. 9, 9, 9:nec quicquam raptim aut forte temere egeritis,
id. 23, 5, 3.—In contrasts, but not, not however (class.):ubi aetas tantum modo quaestui neque luxuriae modum fecerat,
Sall. C. 24, 3:gloriosa modo neque belli patrandi,
id. J. 88, 4:consulatus sine ulla patrum injuriā, nec sine offensione fuit,
Liv. 3, 55, 1:oppida oppugnata nec obsessa sunt,
id. 5, 12, 5; Plin. Ep. 3, 1, 9; Quint. 8, 6, 74; Tac. Agr. 8.
См. также в других словарях:
dilatio — index adjournment Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Dilatio — išsiplėtimas statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. Dilatio ryšiai: platesnis terminas – užuomazgų išlikimas … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
Maximum remedium irae dilatio est. — См. Гневайся, да не согрешай … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
justitia debet esse libera, quia nihil iniquis venali justitia; plena, quia Justitia non debet claudicare; et celeris, quia dilatio est quaedam negatio — /jastish(iy)a debat esiy libara, kwaya nay(h)al anikwiyas vaneylay jastish(iy)a; pliyna, kwiya, jastish(iy)a non debat klodakeriy, et selaras, kwaya daleysh(iy)ow est kwiydam nageysh(iy)ow/ Justice ought to be free, because nothing is more… … Black's law dictionary
justitia debet esse libera, quia nihil iniquis venali justitia; plena, quia Justitia non debet claudicare; et celeris, quia dilatio est quaedam negatio — /jastish(iy)a debat esiy libara, kwaya nay(h)al anikwiyas vaneylay jastish(iy)a; pliyna, kwiya, jastish(iy)a non debat klodakeriy, et selaras, kwaya daleysh(iy)ow est kwiydam nageysh(iy)ow/ Justice ought to be free, because nothing is more… … Black's law dictionary
Justitia debet esse libera, quia nihil iniquius venali justitia; plena, quia justitia non debet claudicare; et celeris, quia dilatio est quaedam negatio — Justice ought to be free, because nothing is more iniquitous than venal justice; full, because justice ought not to halt; and speedy, because delay is a sort of denial … Ballentine's law dictionary
dilation — ● dilation nom féminin (latin dilatio, onis) Phénomène d assimilation phonétique à distance. (Par exemple, en français, chercher est issu par dilation de sercher.) ● dilation (homonymes) nom féminin (latin dilatio, onis) dilations forme conjuguée … Encyclopédie Universelle
СУДОПРОИЗВОДСТВО — • Iudicium, процесс. a) Аттическое (ср. Meier Schömann, der attische Process, 1824, вновь изд. Липсиусом, 1883; E. Platner, Beiträge zur Kenntniss des attischen Rechts, 1820 и der Process und die Klagen bei den Attikern, 1824 … Реальный словарь классических древностей
dilación — (Del lat. dilatio, onis.) ► sustantivo femenino 1 Retraso o tardanza: ■ no estaba previsto que el proyecto sufriera esta dilación. SINÓNIMO detención prórroga retraso tardanza ANTÓNIMO adelanto … Enciclopedia Universal
Zorn — 1. Auf den Zorn ist nicht gut trinken. 2. Auf grossen Zorn folgt grosse Reu. Lat.: Potissimus irae fructus, poenitentia. (Chaos, 413.) 3. Aus Zorn sind dem Hasen die Ohren entfallen. – Körte, 7156. Spott wider Feiglinge. 4. Auss zorn vnd begierd… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Dilation — Di|la|ti|on 〈f. 20〉 Aufschub, Frist, Verzögerung [<lat. dilatio] * * * Dilation [lateinisch] die, / en, Aufschub. dilatorisch, aufschiebend, verzögernd, Recht: Einrede. * * * Di|la|ti|on, die; , en [lat. dilatio, zu: differre (2. Part.:… … Universal-Lexikon
