-
1 difficilis
difficilis, e, Adi. m. Compar. u. Superl. (dis u. facilis), schwer, mit Schwierigkeiten verbunden, schwierig, beschwerlich (Ggstz. facilis), I) eig.: res, Ter.: haud diff. ex propinquo in tanta corpora ictus, Liv.: quae facilia ex difficillimis animi magnitudo redegerat, Caes.: diff. urina, Harnbeschwerde, Plin.: venter, Hartleibigkeit, Plin. – v. Örtl., schwer zu passieren, schwierig, beschwerlich, gefährlich, via, Plaut.: iter, Sall.: aditus, ascensus, Caes.: palus, Caes.: locus, Sall.: transitus, Caes. – v. wissenschaftl. Untersuchungen usw., schwierig, verwickelt, res obscurae et difficiles, Cic.: contortae res et saepe difficiles, Cic.: difficiles explicatus habere, Cic.: o quam difficilis est ignorantibus veritas, et facilis scientibus, Lact. 2, 5, 16. – v. Lagen in der Zeit = mißlich, gefährlich, tempus anni difficillimum, Cic.: difficili rei publicae tempore, Cic.: difficillimis temporibus, Cic. – m. 2. Supin., difficile dictu, Cic., intellectu, Nep.: perceptu difficilia, Gell.: difficillima tractatu, Cornif. rhet. – m. ad u. Akk., difficile ad fidem, Liv.: difficilius ad eloquendum, Cic. – difficile est m. Infin., quoi verba dare difficile est, Ter.: est difficile confundere, Cic.: non fuisse difficile cavere, Caes.: in omni re difficillimum est formam exponere optimi, Cic.: loqui facile est, praestare difficile, Lact. 4, 23, 8. – difficile est m. folg. ut u. Konj., difficile est, ut mihi de absente credas, Plin. ep. 4, 15, 7 (u. so ibid. 7, 17, 6): difficile est, ut praeter vespertinam γνώμην quicquam agi possit, Fronto ep. ad Caes. 5, 59 (74). p. 93, 2 N. – subst., difficilius, difficiliora, das Schwierigere (Ggstz. facilius, faciliora), Quint. 5, 10, 90 sqq.: dah. in difficili est, es ist schwer, Liv. 3, 65, 11: u. non ex difficili causa petenda subest, nicht schwer zu suchende, Ov. fast. 5, 350. – II) übtr., von Charakter u. Benehmen schwierig, schwer zu behandeln od. zu befriedigen, von dem, mit dem schwer auszukommen ist, krittelig, unleidlich, leicht empfindlich, grämlich, griesgrämig, ärgerlich, v. Frauen sröde (griech. χαλεπός, δυςξύμβολος); hingegen morosus von dem, der seinen eigenen Kopf aufsetzt, eigenwillig, eigensinnig, nörgelig, launisch, dah. verb. difficilis et morosus, Cic. u.a. (s. Fritzsche Hor. sat. 2, 5, 90): puella nimis facilis difficilisque nimis, Mart.: diff. senex, Ter.: equus, Sil.: diff in alqm, zB. parens in liberos diff., Cic.: diff. alci, Liv., Hor. u. Ov., od. precibus alcis, Ov.: (homo) difficillimā naturā (Naturell), Nep.: diff. bilis, Hor. – m. 2. Supin., manus (Schar) moderatu difficilis, Liv. 4, 27, 9: difficilis aditu, Sidon. epist. 8, 11, 4. – Dav. Adv., a) Posit.: α) seltene u. viell. erst nachaug. Form difficile, Vell., Cels. u.a. – β) seltene Form difficiliter, Cic. Acad. 2, 50. Vitr. 1, 5, 2. Cels. 5, 18, 17. Col. 5, 3, 1 u. ö. Gaius 3, 219. Lact. de mort. pers. 9, 7. – γ) gew. Form difficulter, Varro, Caes. u.a. Vgl. übh. Neue-Wagener Formenl.3 2, 586 f. u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 215. – b) Compar., difficilius, Caes. u.a. – u. Superl. difficillimē, Cic. u.a.
-
2 difficilis
difficilis, e, Adi. m. Compar. u. Superl. (dis u. facilis), schwer, mit Schwierigkeiten verbunden, schwierig, beschwerlich (Ggstz. facilis), I) eig.: res, Ter.: haud diff. ex propinquo in tanta corpora ictus, Liv.: quae facilia ex difficillimis animi magnitudo redegerat, Caes.: diff. urina, Harnbeschwerde, Plin.: venter, Hartleibigkeit, Plin. – v. Örtl., schwer zu passieren, schwierig, beschwerlich, gefährlich, via, Plaut.: iter, Sall.: aditus, ascensus, Caes.: palus, Caes.: locus, Sall.: transitus, Caes. – v. wissenschaftl. Untersuchungen usw., schwierig, verwickelt, res obscurae et difficiles, Cic.: contortae res et saepe difficiles, Cic.: difficiles explicatus habere, Cic.: o quam difficilis est ignorantibus veritas, et facilis scientibus, Lact. 2, 5, 16. – v. Lagen in der Zeit = mißlich, gefährlich, tempus anni difficillimum, Cic.: difficili rei publicae tempore, Cic.: difficillimis temporibus, Cic. – m. 2. Supin., difficile dictu, Cic., intellectu, Nep.: perceptu difficilia, Gell.: difficillima tractatu, Cornif. rhet. – m. ad u. Akk., difficile ad fidem, Liv.: difficilius ad eloquendum, Cic. – difficile est m. Infin., quoi verba dare difficile est, Ter.: est difficile confundere, Cic.: non fuisse difficile cavere, Caes.: in omni re difficillimum est formam exponere optimi, Cic.: loqui facile est, praestare difficile, Lact. 4, 23, 8. – difficile est m. folg. ut u. Konj., difficile est, ut————mihi de absente credas, Plin. ep. 4, 15, 7 (u. so ibid. 7, 17, 6): difficile est, ut praeter vespertinam γνώμην quicquam agi possit, Fronto ep. ad Caes. 5, 59 (74). p. 93, 2 N. – subst., difficilius, difficiliora, das Schwierigere (Ggstz. facilius, faciliora), Quint. 5, 10, 90 sqq.: dah. in difficili est, es ist schwer, Liv. 3, 65, 11: u. non ex difficili causa petenda subest, nicht schwer zu suchende, Ov. fast. 5, 350. – II) übtr., von Charakter u. Benehmen schwierig, schwer zu behandeln od. zu befriedigen, von dem, mit dem schwer auszukommen ist, krittelig, unleidlich, leicht empfindlich, grämlich, griesgrämig, ärgerlich, v. Frauen sröde (griech. χαλεπός, δυςξύμβολος); hingegen morosus von dem, der seinen eigenen Kopf aufsetzt, eigenwillig, eigensinnig, nörgelig, launisch, dah. verb. difficilis et morosus, Cic. u.a. (s. Fritzsche Hor. sat. 2, 5, 90): puella nimis facilis difficilisque nimis, Mart.: diff. senex, Ter.: equus, Sil.: diff in alqm, zB. parens in liberos diff., Cic.: diff. alci, Liv., Hor. u. Ov., od. precibus alcis, Ov.: (homo) difficillimā naturā (Naturell), Nep.: diff. bilis, Hor. – m. 2. Supin., manus (Schar) moderatu difficilis, Liv. 4, 27, 9: difficilis aditu, Sidon. epist. 8, 11, 4. – Dav. Adv., a) Posit.: α) seltene u. viell. erst nachaug. Form difficile, Vell., Cels. u.a. – β) seltene Form difficiliter, Cic. Acad. 2, 50. Vitr. 1, 5, 2. Cels. 5, 18, 17. Col. 5, 3, 1 u. ö. Gaius 3, 219. Lact. de mort.————pers. 9, 7. – γ) gew. Form difficulter, Varro, Caes. u.a. Vgl. übh. Neue-Wagener Formenl.3 2, 586 f. u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 215. – b) Compar., difficilius, Caes. u.a. – u. Superl. difficillimē, Cic. u.a.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > difficilis
-
3 differo
dif-fero, dis-tulī, dī-lātum, dif-ferre (dis u. fero), I) tr.: A) auseinander tragen, nach verschiedenen Seiten tragen, 1) eig.: ego te faciam ut formicae frustillatim differant, Plaut.: arbores, d.i. aus der Baumschule, wo sie dicht aneinander standen, herausnehmen und weitläufiger setzen, verpflanzen, Plin.: ulmos in versum, setzen, pflanzen, Verg.: ignem, verbreiten, Caes.: palpebras digitis, auseinander machen, Cael. Aur. chron. 1, 4, 74. – 2) übtr.: a) durch die Rede, α) ausbreiten, verbreiten, überall bekannt machen, cum de me ista foris sermonibus differs, Lucil. 1015: rumores, Ter. u. Nep.: rumorem, Liv.: diff. celerem rumorem od. diff. sermonibus m. folg. Acc. u. Infin., Nep. u. Liv.: fama distulit m. folg. Acc. u. Infin., Suet.: rumore ab obtrectatoribus dilato quasi eundem necasset, Suet. – dah. β) etw. od. jmd. ins Gerede bringen, austragen, verschreien, alqm turpi famā, Acc. fr.: alqm variis rumoribus, Tac.: alqm circum omnes alias puellas, jmd. in üblen Ruf bei den Mädchen bringen, Prop.: aeternā differor invidiā, Prop. – b) der Zeit nach aufschieben, verschieben, verzögern, hinhalten, tempus, Frist geben, Cic.: bellum, Liv.: contionem, Liv.: iudicium centumvirale, Plin. ep.: profectionem, triumphum, Suet.: stipendia militum protrahere et diff., die Zahlung des S. hinziehen u. verschieben, Suet.: rem in aliud tempus, Caes.: alqd post bellum, Liv.: alqm in tempus aliud, verweisen, vertrösten, Cic.: u. so alqm in septimum diem, Suet.: alqm per frustrationem, hinhalten, Liv.: alqm in spem tandem aliquando impetrandi honoris, Liv.: legatos ad novos magistratus, vertrösten auf usw., Liv.: legationes Tarraconem, die Audienz der G. bis auf seine Ankunft in T., Liv.: u. bl. alqm, hinhalten, verweisen, vertrösten, Suet. u. Tac. (s. Heräus Tac. hist. 2, 71, 10): differre se, sich nicht fördern, säumen, Ov.: diff. alqm, donec etc., nicht verurteilen, bis usw., Tac.: nihil diff., quin m. Konj., Liv. u. Suet. – m. Acc. u. Gerund., totum (Esaiam) talem arbitrans distuli repetendum exercitatior in dominico eloquio, Augustin. conf. 9, 5. – m. Infin., quaerere distuli, Hor.: differo de factis eius dicere, Lact.: nec differret obsides ab Arretinis accipere, Liv. – absol., differens, cunctans et differens, Liv.: diff. diem de die, Liv.: consul differendum negat, behauptet, man dürfe nicht weiter säumen, Liv. – B) mit dem Nbbgr:. des Gewaltsamen: 1) eig.: a) zerstreuen, zerreißen, zerteilen, insepulta membra different lupi, Hor.: v. Lebl., classem vis venti distulit, Hor.: aquilo differt nubila, Verg.: castra in plano sita vi fluminis differebantur, wurde auseinander gerissen, Tac. – b) entfernen, fortschaffen, fortjagen, dilato Mithridate, Flor.: Dacia summota atque dilata est, Flor. – 2) übtr., differri alqā re, fast vergehen vor usw., doloribus, Ter.: laetitiā, Plaut.: amore, cupidine alcis, Plaut.: desiderio, Turpil. fr. – u. differre alqm, jmd. in Verwirrung setzen, verblüffen, Ter.: alqm dictis suis, Plaut.; vgl. Ruhnken u. Spengel Ter. Andr. 2, 4, 5 (408). – II) (ohne Perf. u. Supin.) intr., sich unterscheiden, verschieden sein, inter se, Caes. u. Cic.: ab alqo u. ab alqa re, Caes. u. Cic.: cum alqa re, Cic.: alci rei, Hor. u. Lact. (s. Bünem. Lact. 1, 8, 3): aliquid differt, es ist ein gewisser Unterschied, Cic.: nihil differt inter deum et deum, es ist kein Unterschied, Cic.: tolli enim quod maxime inter deos atque homines differt, dann sei der gewaltige Unterschied zwischen G. u. Menschen aufgehoben, Gell. – quid differt ne (enklit.)... an, Hor. sat. 2, 3, 166: nec quicquam differre, utrumne... an, Hor. sat. 2, 3, 251. – dah. differens, verschieden, abweichend, unähnlich, genera, Cic.: causae, Cic.: Compar. in Vulg. Hebr. 1, 4. – subst., differēns, entis, n., die Verschiedenheit, Abweichung (Ggstz. proprium), Quint. – / Parag. Infin. differrier, Lucr. 1, 1088. – Konj. Plusquamperf. in der Tmesis, disque tulissent, Plaut. trin. 833.
-
4 differo
dif-fero, dis-tulī, dī-lātum, dif-ferre (dis u. fero), I) tr.: A) auseinander tragen, nach verschiedenen Seiten tragen, 1) eig.: ego te faciam ut formicae frustillatim differant, Plaut.: arbores, d.i. aus der Baumschule, wo sie dicht aneinander standen, herausnehmen und weitläufiger setzen, verpflanzen, Plin.: ulmos in versum, setzen, pflanzen, Verg.: ignem, verbreiten, Caes.: palpebras digitis, auseinander machen, Cael. Aur. chron. 1, 4, 74. – 2) übtr.: a) durch die Rede, α) ausbreiten, verbreiten, überall bekannt machen, cum de me ista foris sermonibus differs, Lucil. 1015: rumores, Ter. u. Nep.: rumorem, Liv.: diff. celerem rumorem od. diff. sermonibus m. folg. Acc. u. Infin., Nep. u. Liv.: fama distulit m. folg. Acc. u. Infin., Suet.: rumore ab obtrectatoribus dilato quasi eundem necasset, Suet. – dah. β) etw. od. jmd. ins Gerede bringen, austragen, verschreien, alqm turpi famā, Acc. fr.: alqm variis rumoribus, Tac.: alqm circum omnes alias puellas, jmd. in üblen Ruf bei den Mädchen bringen, Prop.: aeternā differor invidiā, Prop. – b) der Zeit nach aufschieben, verschieben, verzögern, hinhalten, tempus, Frist geben, Cic.: bellum, Liv.: contionem, Liv.: iudicium centumvirale, Plin. ep.: profectionem, triumphum, Suet.: stipendia militum protrahere et diff., die Zahlung des S. hinziehen u. verschieben, Suet.: rem in aliud tempus,————Caes.: alqd post bellum, Liv.: alqm in tempus aliud, verweisen, vertrösten, Cic.: u. so alqm in septimum diem, Suet.: alqm per frustrationem, hinhalten, Liv.: alqm in spem tandem aliquando impetrandi honoris, Liv.: legatos ad novos magistratus, vertrösten auf usw., Liv.: legationes Tarraconem, die Audienz der G. bis auf seine Ankunft in T., Liv.: u. bl. alqm, hinhalten, verweisen, vertrösten, Suet. u. Tac. (s. Heräus Tac. hist. 2, 71, 10): differre se, sich nicht fördern, säumen, Ov.: diff. alqm, donec etc., nicht verurteilen, bis usw., Tac.: nihil diff., quin m. Konj., Liv. u. Suet. – m. Acc. u. Gerund., totum (Esaiam) talem arbitrans distuli repetendum exercitatior in dominico eloquio, Augustin. conf. 9, 5. – m. Infin., quaerere distuli, Hor.: differo de factis eius dicere, Lact.: nec differret obsides ab Arretinis accipere, Liv. – absol., differens, cunctans et differens, Liv.: diff. diem de die, Liv.: consul differendum negat, behauptet, man dürfe nicht weiter säumen, Liv. – B) mit dem Nbbgr:. des Gewaltsamen: 1) eig.: a) zerstreuen, zerreißen, zerteilen, insepulta membra different lupi, Hor.: v. Lebl., classem vis venti distulit, Hor.: aquilo differt nubila, Verg.: castra in plano sita vi fluminis differebantur, wurde auseinander gerissen, Tac. – b) entfernen, fortschaffen, fortjagen, dilato Mithridate, Flor.: Dacia summota atque dilata est, Flor. – 2) übtr., differri alqā re, fast vergehen vor————usw., doloribus, Ter.: laetitiā, Plaut.: amore, cupidine alcis, Plaut.: desiderio, Turpil. fr. – u. differre alqm, jmd. in Verwirrung setzen, verblüffen, Ter.: alqm dictis suis, Plaut.; vgl. Ruhnken u. Spengel Ter. Andr. 2, 4, 5 (408). – II) (ohne Perf. u. Supin.) intr., sich unterscheiden, verschieden sein, inter se, Caes. u. Cic.: ab alqo u. ab alqa re, Caes. u. Cic.: cum alqa re, Cic.: alci rei, Hor. u. Lact. (s. Bünem. Lact. 1, 8, 3): aliquid differt, es ist ein gewisser Unterschied, Cic.: nihil differt inter deum et deum, es ist kein Unterschied, Cic.: tolli enim quod maxime inter deos atque homines differt, dann sei der gewaltige Unterschied zwischen G. u. Menschen aufgehoben, Gell. – quid differt ne (enklit.)... an, Hor. sat. 2, 3, 166: nec quicquam differre, utrumne... an, Hor. sat. 2, 3, 251. – dah. differens, verschieden, abweichend, unähnlich, genera, Cic.: causae, Cic.: Compar. in Vulg. Hebr. 1, 4. – subst., differēns, entis, n., die Verschiedenheit, Abweichung (Ggstz. proprium), Quint. – ⇒ Parag. Infin. differrier, Lucr. 1, 1088. – Konj. Plusquamperf. in der Tmesis, disque tulissent, Plaut. trin. 833. -
5 cado
cădo, cĕcĭdi, cāsum, 3 ( part. pres. gen. plur. cadentūm, Verg. A. 10, 674; 12, 410), v. n. [cf. Sanscr. çad-, to fall away].I.Lit.A.In an extended sense, to be driven or carried by one ' s weight from a higher to a lower point, to fall down, be precipitated, sink down, go down, sink, fall (so mostly poet.; in prose, in place of it, the compounds decĭdo, occĭdo, excĭdo, etc.; cf. also ruo, labor;2.opp. surgo, sto): tum arbores in te cadent,
Plaut. Men. 2, 3, 25: (aves) praecipites cadunt in terram aut in aquam, fall headlong to the earth or into the water, Lucr. 6, 745; cf. id. 6, 828;imitated by Verg.: (apes) praecipites cadunt,
Verg. G. 4, 80:nimbus, Ut picis e caelo demissum flumen, in undas Sic cadit, etc.,
Lucr. 6, 258:cadit in terras vis flammea,
id. 2, 215; so with in, id. 2, 209; 4, 1282; 6, 1006; 6, 1125; Prop. 4 (5), 4, 64:in patrios pedes,
Ov. F. 2, 832.—With a different meaning:omnes plerumque cadunt in vulnus,
in the direction of, towards their wound, Lucr. 4, 1049; cf.:prolapsa in vulnus moribunda cecidit,
Liv. 1, 58, 11:cadit in vultus,
Ov. M. 5, 292:in pectus,
id. ib. 4, 579.—Less freq. with ad:ad terras,
Plin. 2, 97, 99, § 216:ad terram,
Quint. 5, 10, 84.—The place from which is designated by ab, ex, de:a summo cadere,
Plaut. Mil. 4, 4, 15:a mento cadit manus,
Ov. F. 3, 20:aves ab alto,
Plin. 10, 38, 54, § 112:ut cadat (avis) e regione loci,
Lucr. 6, 824:ex arbore,
Plin. 17, 20, 34, § 148; Dig. 50, 16, 30, § 4; 18, 1, 80, § 2:cecidisse de equo dicitur,
Cic. Clu. 62, 175:cadere de equo,
Plaut. Mil. 3, 1, 125 (for which Cæsar, Nepos, and Pliny employ decidere):de manibus arma cecidissent,
Cic. Phil. 14, 7, 21; cf.:de manibus civium delapsa arma ipsa ceciderunt,
id. Off. 1, 22, 77:cadunt altis de montibus umbrae,
Verg. E. 1, 84:de caelo,
Lucr. 5, 791; Ov. M. 2, 322:de matre (i. e. nasci),
Claud. in Rufin. 1, 92.—With per:per inane profundum,
Lucr. 2, 222:per aquas,
id. 2, 230:per salebras altaque saxa,
Mart. 11, 91; cf.:imbre per indignas usque cadente genas,
Ov. Tr. 1, 3, 18.—With the adverb altius: altius atque cadant summotis nubibus imbres, and poured forth from a greater height, etc., Verg. E. 6, 38.—And absol.:folia nunc cadunt,
Plaut. Men. 2, 3, 24; Ter. Ad. 1, 1, 12; Lucr. 6, 297:ut pluere in multis regionibus et cadere imbres,
id. 6, 415:cadens nix,
id. 3, 21; 3, 402:velut si prolapsus cecidisset,
Liv. 1, 56, 12: quaeque ita concus [p. 259] sa est, ut jam casura putetur, Ov. P. 2, 3, 59:cadentem Sustinuisse,
id. M. 8, 148:saepius, of epileptics,
Plin. Val. 12, 58:casuri, si leviter excutiantur, flosculi,
Quint. 12, 10, 73.—Esp.a.Of heavenly bodies, to decline, set (opp. orior), Ov. F. 1, 295:b.oceani finem juxta solemque cadentem,
Verg. A. 4, 480; 8, 59; Tac. G. 45:soli subjecta cadenti arva,
Avien. Descr. Orb. 273; cf. Tac. Agr. 12:quā (nocte) tristis Orion cadit,
Hor. Epod. 10, 10:Arcturus cadens,
id. C. 3, 1, 27.—To separate from something by falling, to fall off or away, fall out, to drop off, be shed, etc.:c.nam tum dentes mihi cadebant primulum,
Plaut. Men. 5, 9, 57:dentes cadere imperat aetas,
Lucr. 5, 671; Sen. Ep. 12, 3; 83, 3:pueri qui primus ceciderit dens,
Plin. 28, 4, 9, § 41:barba,
Verg. E. 1, 29:quam multa in silvis autumni frigore primo Lapsa cadunt folia,
id. A. 6, 310; cf. Cat. 11, 22; Hor. A. P. 61:lanigeris gregibus Sponte suā lanae cadunt,
Ov. M. 7, 541:saetae,
id. ib. 14, 303:quadrupedibus pilum cadere,
Plin. 11, 39, 94, § 231:poma,
Ov. M. 7, 586:cecidere manu quas legerat, herbae,
id. ib. 14, 350:elapsae manibus cecidere tabellae,
id. ib. 9, 571:et colus et fusus digitis cecidere remissis,
id. ib. 4, 229.—Of a stream, to fall, empty itself:d.amnis Aretho cadit in sinum maris,
Liv. 38, 4, 3; 38, 13, 6; 44, 31, 4:flumina in pontum cadent,
Sen. Med. 406:flumina in Hebrum cadentia,
Plin. 4, 11, 18, § 50:tandem in alterum amnem cadit,
Curt. 6, 4, 6.—Of dice, to be thrown or cast; to turn up:e.illud, quod cecidit forte,
Ter. Ad. 4, 7, 23 sq.; Liv. 2, 12, 16.—Alicui (alicujus) ad pedes, to fall at one ' s feet in supplication, etc. (post-class. for abicio, proicio), Sen. Contr. 1, 1, 19; Eutr. 4, 7; Aug. Serm. 143, 4; Vulg. Joan. 11, 32 al.—f.Super collum allcujus, to embrace (late Lat.), Vulg. Luc. 15, 20.—B.In a more restricted sense.1.To fall, to fall down, drop, fall to, be precipitated, etc.; to sink down, to sink, settle (the usual class. signif. in prose and poetry):2.cadere in plano,
Ov. Tr. 3, 4, 17 sq.:deorsum,
Plaut. Rud. 1, 2, 89:uspiam,
Ter. Ad. 1, 1, 12:Brutus, velut si prolapsus cecidisset,
Liv. 1, 56, 12; cf. id. 5, 21, 16; 1, 58, 12:dum timent, ne aliquando cadant, semper jacent,
Quint. 8, 5, 32:sinistrā manu sinum ad ima crura deduxit (Caesar), quo honestius caderet,
Suet. Caes. 82:cadere supinus,
id. Aug. 43 fin.:in pectus pronus,
Ov. M. 4, 579:cadunt toti montes,
Lucr. 6, 546:radicitus exturbata (pinus) prona cadit,
Cat. 64, 109:concussae cadunt urbes,
Lucr. 5, 1236:casura moenia Troum,
Ov. M. 13, 375; id. H. 13, 71:multaque praeterea ceciderunt moenia magnis motibus in terris,
Lucr. 6, 588: languescunt omnia membra;bracchia palpebraeque cadunt,
their arms and eyelids fall, id. 4, 953; 3, 596; so,ceciderunt artus,
id. 3, 453:sed tibi tamen oculi, voltus, verba cecidissent,
Cic. Dom. 52, 133; cf.:oculos vigiliā fatigatos cadentesque in opere detineo,
Sen. Ep. 8, 1:patriae cecidere manus,
Verg. A. 6, 33:cur facunda parum decoro Inter verba cadit lingua silentio?
Hor. C. 4, 1, 36:cecidere illis animique manusque,
Ov. M. 7, 347; Val. Fl. 1, 300; cf. II. F. infra.—In a pregn. signif. (as in most langg., to fall in battle, to die), to fall so as to be unable to rise, to fall dead, to fall, die (opp. vivere), Prop. 2 (3), 28, 42 (usu. of those who die in battle;b.hence most freq. in the histt.): hostes crebri cadunt,
Plaut. Am. 1, 1, 79 sq.:aut in acie cadendum fuit aut in aliquas insidias incidendum,
Cic. Fam. 7, 3, 3; Curt. 4, 1, 28; Ov. M. 7, 142:ut cum dignitate potius cadamus quam cum ignominiā serviamus,
Cic. Phil. 3, 14, 35:pauci de nostris cadunt,
Caes. B. G. 1, 15; id. B. C. 3, 53:optimus quisque cadere aut sauciari,
Sall. J. 92, 8; so id. C. 60, 6; id. J. 54, 10; Nep. Paus. 1, 2; id. Thras. 2, 7; id. Dat. 1, 2; 6, 1; 8, 3; Liv. 10, 35, 15 and 19; 21, 7, 10; 23, 21, 7; 29, 14, 8; Tac. G. 33; Hor. Ep. 1, 12, 27; Ov. M. 7, 142:per acies,
Tac. A. 1, 2:pro patriā,
Quint. 2, 15, 29:ante diem,
Verg. A. 4, 620:bipenni,
Ov. M. 12, 611:ense,
Val. Fl. 1, 812.—Not in battle:inque pio cadit officio,
Ov. M. 6, 250.—With abl. of means or instrument:suoque Marte (i. e. suā manu) cadunt,
Ov. M. 3, 123; cf. Tac. A. 3, 42 fin.:suā manu cecidit,
fell by his own hand, id. ib. 15, 71:exitu voluntario,
id. H. 1, 40:muliebri fraude cadere,
id. A. 2, 71: cecidere justā Morte Centauri, cecidit tremendae Flamma Chimaerae, Hor. C. 4, 2, 14 sq.:manu femineā,
Sen. Herc. Oet. 1179:femineo Marte,
Ov. M. 12, 610.—With abl. of agent with ab:torqueor, infesto ne vir ab hoste cadat,
should be slain by, Ov. H. 9, 36; so id. M. 5, 192; Suet. Oth. 5:a centurione volneribus adversis tamquam in pugnā,
Tac. A. 16, 9.—And without ab:barbarae postquam cecidere turmae Thessalo victore,
Hor. C. 2, 4, 9; imitated by Claudian, IV. Cons. Hon. 89; Grat. Cyn. 315.—Of victims, to be slain or offered, to be sacrificed, to fall ( poet.):3.multa tibi ante aras nostrā cadet hostia dextrā,
Verg. A. 1, 334:si tener pleno cadit haedus anno,
Hor. C. 3, 18, 5; Tib. 1, 1, 23; 4, 1, 15; Ov. M. 7, 162; 13, 615; id. F. 4, 653.—In mal. part., = succumbo, to yield to, Plaut. Pers. 4, 4, 104; Tib. 4, 10, 2; Sen. Contr. 1, 3, 7.—4.Matre cadens, just born ( poet.), Val. Fl. 1, 355; cf. of the custom of laying the new-born child at the father's feet: tellure cadens. Stat. S. 1, 2, 209; 5, 5, 69.II.Trop.A.To come or fall under, to fall, to be subject or exposed to something (more rare than its compound incidere, but class.); constr. usually with sub or in, sometimes with ad:B.sub sensus cadere nostros,
i. e. to be perceived by the senses, Lucr. 1, 448:sub sensum,
Cic. Inv. 1, 30, 48: in cernendi sensum. id. Tim. 3:sub oculos,
id. Or. 3, 9:in conspectum,
to become visible, id. Tusc. 1, 22, 50:sub aurium mensuram,
id. Or. 20, 67:sponte suā (genus humanum) cecidit sub leges artaque jura,
subjected itself to law and the force of right, Lucr. 5, 1146; so id. 3, 848:ad servitia,
Liv. 1, 40, 3:utrorum ad regna,
Lucr. 3, 836; so,sub imperium dicionemque Romanorum,
Cic. Font. 5, 12 (1, 2):in potestatem unius,
id. Att. 8, 3, 2:in cogitationem,
to suggest itself to the thoughts, id. N. D. 1, 9, 21:in hominum disceptationem,
id. de Or. 2, 2, 5:in deliberationem,
id. Off. 1, 3, 9:in offensionem alicujus,
id. N. D. 1, 30, 85:in morbum,
id. Tusc. 1, 32, 79:in suspitionem alicujus,
Nep. Paus. 2, 6:in calumniam,
Quint. 9, 4, 57:abrupte cadere in narrationem,
id. 4, 1, 79:in peccatum,
Aug. in Psa. 65, 13.—In gen.: in or sub aliquem or aliquid, to belong to any object, to be in accordance with, agree with, refer to, be suitable to, to fit, suit, become (so esp. freq. in philos. and rhet. lang.):C.non cadit in hos mores, non in hunc pudorem, non in hanc vitam, non in hunc hominem ista suspitio,
Cic. Sull. 27, 75:cadit ergo in bonum virum mentiri, emolumenti sui causā?
id. Off. 3, 20, 81; so id. Cael. 29, 69; id. Har. Resp. 26, 56:haec Academica... in personas non cadebant,
id. Att. 13, 19, 5:qui pedes in orationem non cadere quī possunt?
id. Or. 56, 188:neque in unam formam cadunt omnia,
id. ib. 11, 37; 57, 191; 27, 95; id. de Or. 3, 47, 182; Quint. 3, 7, 6; 4, 2, 37; 4, 2, 93; 6, prooem. § 5; 7, 2, 30 and 31; Plin. 35, 10, 36, § 82:heu, cadit in quemquam tantum scelus?
Verg. E. 9, 17; Cic. Or. 27, 95; 11, 37; Quint. 3, 5, 16; 3, 6, 91; 5, 10, 30; 6, 3, 52; 7, 2, 31; 9, 1, 7;9, 3, 92: hoc quoque in rerum naturam cadit, ut, etc.,
id. 2, 17, 32:in iis rebus, quae sub eandem rationem cadunt,
Cic. Inv. 1, 30, 47; Quint. 8, 3, 56.—To fall upon a definite time (rare):D.considera, ne in alienissimum tempus cadat adventus tuus,
Cic. Fam. 15, 14, 4:in id saeculum Romuli cecidit aetas, cum, etc.,
id. Rep. 2, 10, 18.—Hence, in mercantile lang., of payments, to fall due: in eam diem cadere ( were due) nummos, qui a Quinto debentur, Cic. Att. 15, 20, 4.—(Acc. to I. 1. e.) Alicui, to fall to one (as by lot), fall to one ' s lot, happen to one, befall; and absol. (for accidere), to happen, come to pass, occur, result, turn out, fall out (esp. in an unexpected manner; cf. accido; very freq. in prose and poetry).1.Alicui:2.nihil ipsis jure incommodi cadere possit,
Cic. Quint. 16, 51:hoc cecidit mihi peropportune, quod, etc.,
id. de Or. 2, 4, 15; id. Att. 3, 1:insperanti mihi, cecidit, ut, etc.,
id. de Or. 1, 21, 96; id. Att. 8, 3, 6; id. Mil. 30, 81:mihi omnia semper honesta et jucunda ceciderunt,
id. Q. Fr. 1, 3, 1:sunt, quibus ad portas cecidit custodia sorti,
Verg. G. 4, 165:haec aliis maledicta cadant,
Tib. 1, 6, 85:neu tibi pro vano verba benigna cadunt,
Prop. 1, 10, 24:ut illis... voluptas cadat dura inter saepe pericla,
Hor. S. 1, 2, 40: verba cadentia, uttered at random, id. Ep. 1, 18, 12.—Ab sol., Afran. ap. Charis. p. 195 P.;3.Cic. Leg.2, 13, 33: verebar quorsum id casurum esset,
how it would turn out, id. Att. 3, 24:aliorsum vota ceciderunt,
Flor. 2, 4, 5:cum aliter res cecidisset ac putasses,
had turned out differently from what was expected, Cic. Fam. 5, 19, 1:sane ita cadebat ut vellem,
id. Att. 3, 7, 1; id. Div. 2, 52, 107; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 12, 3; Cic. Verr. 1, 2, 5; Caes. B. C. 3, 73, Nep. Milt. 2, 5 Dähne:cum, quae tum maxime acciderant, casura praemonens, a furioso incepto eos deterreret,
Liv. 36, 34, 3; 22, 40, 3; 35, 13, 9; 38, 46, 6; Plin. Pan. 31, 1; Tac. A. 2, 80; 6, 8; Suet. Tib. 14 al.; Verg. A. 2, 709:ut omnia fortiter fiant, feliciter cadant,
Sen. Suas. 2, p. 14:multa. fortuito in melius casura,
Tac. A. 2, 77.—With adj.:si non omnia caderent secunda,
Caes. B. C. 3, 73:vota cadunt, i.e. rata sunt,
are fulfilled, realized, Tib. 2, 2, 17 (diff. from Prop. 1, 17, 4; v. under F.).—With in and acc.: nimia illa libertas et populis et privatis in nimiam servitutem cadit (cf. metaballei), Cic. Rep. 1, 44, 68.—Esp.: in (ad) irritum or cassum, to be frustrated, fail, be or remain fruitless:E.omnia in cassum cadunt,
Plaut. Poen. 1, 2, 147; Lucr. 2, 1166:ad irritum cadens spes,
Liv. 2, 6, 1; so Tac. H. 3, 26:in irritum,
id. A. 15, 39; cf. with irritus, adj.:ut irrita promissa ejus caderent,
Liv. 2, 31, 5:haud irritae cecidere minae,
id. 6, 35, 10.—To fall, to become less (in strength, power, worth, etc.), to decrease, diminish, lessen:F. 1.cadunt vires,
Lucr. 5, 410:mercenarii milites pretia militiae casura in pace aegre ferebant,
Liv. 34, 36, 7.—More freq. in an extended signif. (acc. to I. B. 2.),In gen.: pellis item cecidit, vestis contempta ferina. declined in value, Lucr. 5, 1417:2.turpius est enim privatim cadere (i. e. fortunis everti) quam publice,
Cic. Att. 16, 15, 6; so id. Fam. 6, 10, 2:atque ea quidem tua laus pariter cum re publicā cecidit,
id. Off. 2, 13, 45:tanta civitas, si cadet,
id. Har. Resp. 20, 42:huc cecidisse Germanici exercitus gloriam, ut, etc.,
Tac. H. 3, 13:non tibi ingredienti fines ira cecidit?
Liv. 2, 40, 7; Pers. 5, 91:amicitia nec debilitari animos aut cadere patitur,
Cic. Lael. 7, 23:animus,
to fail, Liv. 1, 11, 3; Ov. M. 11, 537; cf. id. ib. 7, 347:non debemus ita cadere animis, etc.,
to lose courage, be disheartened, Cic. Fam. 6, 1, 4:tam graviter,
id. Off. 1, 21, 73; cf. Sen. Ep. 8, 3.—Esp., to fail in speaking:magnus orator est... minimeque in lubrico versabitur, et si semel constiterit numquam cadet,
Cic. Or. 28, 98:alte enim cadere non potest,
id. ib. —So in the lang. of the jurists, causā or formulā, to lose one ' s cause or suit:causā cadere,
Cic. Inv. 2, 19, 57; so id. de Or. 1, 36, 166 sq.; id. Fam. 7, 14, 1; Quint. 7, 3, 17; Luc. 2, 554; Suet. Calig. 39:formulā cadere,
Sen. Ep. 48, 10; Quint. 3, 6, 69.—With in:ita quemquam cadere in judicio, ut, etc.,
Cic. Mur. 28, 58.—Also absol.:cadere,
Tac. H. 4, 6; and:criminibus repetundarum,
id. ib. 1, 77:conjurationis crimine,
id. A. 6, 14:ut cecidit Fortuna Phrygum,
Ov. M. 13, 435:omniaque ingrato litore vota cadunt, i. e. irrita sunt,
remain unfulfilled, unaccomplished, Prop. 1, 17, 4 (diff. from Tib. 2, 2, 17; v. above, D. 2.); cf.:at mea nocturno verba cadunt zephyro,
Prop. 1, 16, 34:multa renascentur, quae jam cecidere, cadentque Quae nunc sunt in honore vocabula,
to fall into disuse, grow out of date, Hor. A. P. 70 —Hence of theatrical representations, to fall through, to fail, be condemned (opp. stare, to win applause;the fig. derived from combatants): securus cadat an recto stet fabula talo,
Hor. Ep. 2, 1, 176.— Impers.. periculum est, ne cadatur, Aug. Don. Persev. 1.—Esp. of the wind (opp. surgo), to abate, subside, die away, etc.:G.cadit Eurus et umida surgunt Nubila,
Ov. M. 8, 2:ventus premente nebulā cecidit,
Liv. 29, 27, 10:cadente jam Euro,
id. 25, 27, 11:venti vis omnis cecidit,
id. 26, 39, 8:ubi primum aquilones ceciderunt,
id. 36, 43, 11; cf.:sic cunctus pelagi cecidit fragor,
Verg. A. 1, 154:ventosi ceciderunt murmuris aurae,
id. E. 9, 58; id. G. 1, 354 Serv. and Wagn.—Rhet. and gram. t. t. of words, syllables, clauses, etc., to be terminated, end, close:verba melius in syllabas longiores cadunt,
Cic. Or. 57, 194; 67, 223: qua (littera [p. 260] sc. m) nullum Graece verbum cadit, Quint. 12, 10, 31:plerique censent cadere tantum numerose oportere terminarique sententiam,
Cic. Or. 59, 199; so id. Brut. 8, 34:apto cadens oratio,
Quint. 9, 4, 32:numerus opportune cadens,
id. 9, 4, 27:ultima syllaba in gravem vel duas graves cadit semper,
id. 12, 10, 33 Spald.: similiter cadentia = omoioptôta, the ending of words with the same cases or verbal forms, diff. from similiter desinentia = omoioteleuta, similar endings of any kind, Cic. de Or. 3, 54, 206; id. Or. 34, 135; Auct. Her. 4, 20, 28; Quint. 9, 4, 42; cf. id. 9, 4, 18; 9, 3, 78; 9, 3, 79; 1, 7, 23; Aquil. Rom. Figur. §§ 25 and 26. -
6 diffusio
diffūsio, ōnis, f. (diffundo), I) das Auseinanderfließen, Sich-Ausbreiten, maris diff., Mart. Cap. 6. § 661. Heges. 4, 27. – im weitern Sinne = die Ausdehnung, Ausbreitung, tecti, Boëth. ad Cic. topic. § 24. p. 309, 32 B.: terrarum, Oros. 1, 2, 47: meridiana, Oros. 5, 2, 3. – II) übtr., das Aufgeheitertsein, die Aufheiterung, Heiterkeit, animi, Sen. de vit. beat. 4, 5 H.: voluptatum diff., wollüstige Erheiterungen, Arnob. 7, 4.
-
7 inflexio
īnflexio, ōnis, f. (inflecto), das Beugen, die Beugung, I) eig.: quasi helicae inflexio, Cic. Tim. 31: laterum inflexio fortis ac virilis, eine kräftige u. männliche Haltung der Brust, Cic. de or. 3, 220: dextrae manus infl., Cassiod. in psalm. 100 concl. p. 317, b (ed. Garet): dextra inflexio Bospori, Ämm. 22, 8, 14: circulorum, Chalcid. Tim. 56: Plur., inflexiones dorsi, Iulian. bei Augustin. op. imperf. c. Iul. 3, 187. – II) übtr., als gramm. t. t., die Beugung, Abbeugung, in adverbio temporum significationes non de eiusdem soni inflexione nascuntur, Macr. de diff. c. 19. § 4; vgl. Inc. auct. de verbo c. 6. § 3 ed. Jan: parva nominis infl., Boëth. in Cic. top. 3. p. 316, 12 B.: quoniam dura huius nominis per omnes casus inflexio est, Abwandlung, ibid. p. 331, 34 B.: nominis inflexio in adverbium, Boëth. de diff. top. 2. p. 870.
-
8 dis
[st1]1 [-] dīs, m., f. ou dīte n. (gén. dītis; dat. dīti; abl. dīti): riche, opulent, abondant. - dis esses, Ter. Ad. 770: tu serais riche. - dite solum, V.-Fl. 2, 296: sol riche. - delubra ditia donis, Ov. M. 2, 77: temples enrichis par les offrandes. - ditia stipendia, Liv. 21, 43, 9: campagnes militaires fructueuses. - ditissimus agri, Virg. En. 1, 343: très riche en terres. - ditior aquae, Hor. S. 1, 5, 91: plus abondant en eau. - in diti domo, Liv. 42, 34, 3: dans une maison opulente. - ditissimus, Caes. BG. 1, 2, 1; Nep. Ale. 2, 1. - dītes, m. plur.: les riches. [st1]2 [-] Dīs ou Dītis, Dītis, m.: Pluton (dieu des enfers) [st1]3 [-] dīs: dat. et abl. plur. de deus. [st1]4 [-] dīs (dī, devant b, d, g, l, m, n, r, v; di + f = diff-), préfixe marquant le plus souvent division, qqf. augmentation ou négation) → de. - qqf. dis (disque) avec tmèse chez les poètes.* * *[st1]1 [-] dīs, m., f. ou dīte n. (gén. dītis; dat. dīti; abl. dīti): riche, opulent, abondant. - dis esses, Ter. Ad. 770: tu serais riche. - dite solum, V.-Fl. 2, 296: sol riche. - delubra ditia donis, Ov. M. 2, 77: temples enrichis par les offrandes. - ditia stipendia, Liv. 21, 43, 9: campagnes militaires fructueuses. - ditissimus agri, Virg. En. 1, 343: très riche en terres. - ditior aquae, Hor. S. 1, 5, 91: plus abondant en eau. - in diti domo, Liv. 42, 34, 3: dans une maison opulente. - ditissimus, Caes. BG. 1, 2, 1; Nep. Ale. 2, 1. - dītes, m. plur.: les riches. [st1]2 [-] Dīs ou Dītis, Dītis, m.: Pluton (dieu des enfers) [st1]3 [-] dīs: dat. et abl. plur. de deus. [st1]4 [-] dīs (dī, devant b, d, g, l, m, n, r, v; di + f = diff-), préfixe marquant le plus souvent division, qqf. augmentation ou négation) → de. - qqf. dis (disque) avec tmèse chez les poètes.* * *Dis, et hoc dite, Adiectiuum, pro Diuite ponitur. Plaut. Riche.\Epulae dites. Stat. Amples et magnifiques.\Glebae dites. Sil. Terres fertiles.\Pectus dite. Lucret. Copieux et abondant en science.\AEui humani ditissimus. Sil. Riche d'ans, ou d'aage, Qui a vescu fort long temps.\Agri ditissimus. Virgil. Grand terrien. -
9 gannio
gannĭo, īre (pas de parfait) - intr. - [st1]1 [-] japper [en parl. de chiens]. --- Varr. d. Non. 450, 11, cf. Non. 450. [st1]2 [-] glapir [en parl. du renard]. --- Isid. Diff. 1, 607. [st1]3 [-] gazouiller, crier [en parl. des oiseaux]. --- Vulg. Is. 10, 14. [st1]4 [-] fig. grogner, criailler. --- Ter. Ad. 556 ; Varr. L. 7, 103 ; Afran. d. Non. 450, 11; Juv. 6, 64. [st1]5 [-] folâtrer. --- Apul. M. 3, 20.* * *gannĭo, īre (pas de parfait) - intr. - [st1]1 [-] japper [en parl. de chiens]. --- Varr. d. Non. 450, 11, cf. Non. 450. [st1]2 [-] glapir [en parl. du renard]. --- Isid. Diff. 1, 607. [st1]3 [-] gazouiller, crier [en parl. des oiseaux]. --- Vulg. Is. 10, 14. [st1]4 [-] fig. grogner, criailler. --- Ter. Ad. 556 ; Varr. L. 7, 103 ; Afran. d. Non. 450, 11; Juv. 6, 64. [st1]5 [-] folâtrer. --- Apul. M. 3, 20.* * *Gannio, gannis, ganniui et gannii, gannitum, gannire. Glappir et japper à la facon d'un chien et d'un regnard.\Gannire. Terent. Gronder ou grommeler entre ses dens, et se plaindre comme font ceulx qu'on bat. -
10 diffusio
diffūsio, ōnis, f. (diffundo), I) das Auseinanderfließen, Sich-Ausbreiten, maris diff., Mart. Cap. 6. § 661. Heges. 4, 27. – im weitern Sinne = die Ausdehnung, Ausbreitung, tecti, Boëth. ad Cic. topic. § 24. p. 309, 32 B.: terrarum, Oros. 1, 2, 47: meridiana, Oros. 5, 2, 3. – II) übtr., das Aufgeheitertsein, die Aufheiterung, Heiterkeit, animi, Sen. de vit. beat. 4, 5 H.: voluptatum diff., wollüstige Erheiterungen, Arnob. 7, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > diffusio
-
11 inflexio
īnflexio, ōnis, f. (inflecto), das Beugen, die Beugung, I) eig.: quasi helicae inflexio, Cic. Tim. 31: laterum inflexio fortis ac virilis, eine kräftige u. männliche Haltung der Brust, Cic. de or. 3, 220: dextrae manus infl., Cassiod. in psalm. 100 concl. p. 317, b (ed. Garet): dextra inflexio Bospori, Ämm. 22, 8, 14: circulorum, Chalcid. Tim. 56: Plur., inflexiones dorsi, Iulian. bei Augustin. op. imperf. c. Iul. 3, 187. – II) übtr., als gramm. t. t., die Beugung, Abbeugung, in adverbio temporum significationes non de eiusdem soni inflexione nascuntur, Macr. de diff. c. 19. § 4; vgl. Inc. auct. de verbo c. 6. § 3 ed. Jan: parva nominis infl., Boëth. in Cic. top. 3. p. 316, 12 B.: quoniam dura huius nominis per omnes casus inflexio est, Abwandlung, ibid. p. 331, 34 B.: nominis inflexio in adverbium, Boëth. de diff. top. 2. p. 870.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inflexio
-
12 differre
1) различаться, nihilum diff. ab aliquo (1. 55 D. 9, 2). 2) откладывать, отсрочить, diff. controversiam, iudicium, quaestionem, causam in tempus pubertatis (1. 7 § 1 D. 37, 9. 1. 1 pr. § 10. 11. 1. 3 § 1. 2. D. 37. 10);ditatio, a) отсрочка, ditationem pati (1. 24 § 2 D. 24, 3), capere (1. 73 pr. D. 45, 1);
quod dilationem nec modicam exspectare possit (1. 7 pr. D. 26, 7);
b) откладывание срока (1. 7 10. D. 2. 12. 1. 45 pr. D. 5, 1. 1. 28 § 1 D. 49, 1);
3) хранить, беречь (1. 12 D. 48, 1).dilatorius, отлагательный. exceptiones dilat., возражения, которые останавливают действие иска на известное время, противоп. except peremtoriae (1. 9 J. 4, 13. 1. 3 D. 44, 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > differre
-
13 breve
brĕvis, e, adj. (abl. breve, Varr. R. R. 2, 3, 2; comp. abl. breviore, Ov. Am. 2, 17, 22) [cf. brachus, Fest. p. 26], short, little, of small extent, in space and time (opp. longus; in space, in good class. prose, diff. from parvus, which designates that which fills a small space in length, breadth, and thickness; while brevis is used only of length in its different directions of breadth, height, or depth; and even of a circle, as merely a line, and without reference to the space enclosed, v. infra. In poets and postAug. prose brevis sometimes = parvus).I.Lit., in space.A.In distance, extent, short, little, small, narrow (opp. latus), Cic. Ac. 2, 29, 92:2.brevior via,
Nep. Eum. 8, 5; Tib. 1, 10, 4:via brevis,
Verg. E. 9, 23; Ov. M. 5, 253; Juv. 14, 223:cursus brevissimus,
Verg. A. 3, 507:brevius iter,
Ov. P. 1, 4, 32:cursu brevissimus Almo,
id. M. 14, 329:quid mihi, quod lato non separor aequore, prodest? Num minus haec nobis tam brevis obstat aqua?
so narrow a stream, id. H. 18, 174; cf.also brevis unda, opp. latum mare,
id. ib. 19, 141 and 142:non Asiam brevioris aquae disterminat usquam fluctus ab Europā,
Luc. 9, 957 (strictioris, Schol.); cf. id. 9, 317:brevissima terra,
Plin. Ep. 10, 69, 2:in Euboico scopulus brevis emicat altō Gurgite,
a small, narrow rock, Ov. M. 9, 226:brevibus Gyaris,
Juv. 1, 73:scis In breve te cogi (sc. libellum),
that you are closely rolled together, Hor. Ep. 1, 20, 8:quo brevius valent,
the nearer, the more powerful are they in conflict, Tac. A. 6, 35.—Trop. of the journey of life:B.quid est, quod in hoc tam exiguo vitae curriculo et tam brevi tantis nos in laboribus exerceamus?
Cic. Arch. 11, 28; cf.:vitae brevis cursus, gloriae sempiternus,
id. Sest. 21, 47:tum brevior dirae mortis aperta via est,
Tib. 1, 10, 4.—And poet. of the thread of life:fila vitae breviora,
Ov. Tr. 5, 10, 46. —In height, short, small, low (opp. altus and sometimes longus);C.of the human figure: sed sedebat judex L. Aurifex, brevior ipse quam testis,
Cic. de Or. 2, 60, 245:ut statura breves in digitos eriguntur,
Quint. 2, 3, 8:forma,
Ov. M. 5, 457:(puella) longa brevisque,
id. Am. 2, 4, 36:brevis corpore,
Suet. Galb. 3;id. Vit. Hor.—Of a maiden changed to a boy: et incomptis brevior mensura capillis,
Ov. M. 9, 789.—Of other things: ut pleraque Alpium ab Italiā sicut breviora, ita arrectiora sunt,
lower, Liv. 21, 35, 11:brevior ilex,
Sen. Herc. Oet. 1641:mus,
little, Ov. F. 2, 574. —In depth, small, little, shallow (opp. profundus):2.puteus,
Juv. 3, 226:vada,
Verg. A. 5, 221; Sen. Agam. 570.—Hence, subst.: brĕvia, ium, n., as in Gr. ta brachea, shallow places, shallows, shoals:tris Eurus ab alto In brevia et syrtis urget,
Verg. A. 1, 111 (brevia vadosa dicit, per quae vadi pedibus potest, Serv.); Luc. 9, 338: neque discerni poterant incerta ab solidis, brevia a profundis, Tac. A. 1, 70:brevia litorum,
id. ib. 6, 33 fin. —Perh. also in sing.:breve,
Tac. A. 14, 29 Draeg. ad loc. (Ritter, brevia; al. breve litus).—Trop.:D.brevia, in quibus volutatur, incerta, ancipitia,
difficulties, Sen. Ep. 22, 7.—Of the line of a circle:II.ubi circulus (i.e. arcticus) axem Ultimus extremum spatioque brevissimus ambit,
makes the shortest path, Ov. M. 2, 517; cf.of similar orbits, of stars: absides breviores,
Plin. 2. 15, 13, §63.—Of the circular course of a horse on the track: discit gyro breviore flecti,
Sen. Hippol. 314. —Transf., of time.A. 1.In gen.:2.quanto, nox, fuisti longior hac proxumā, Tanto brevior dies ut fiat faciam,
Plaut. Am. 1, 3, 51:breve spatium'st perferundi quae minitas mihi,
id. Capt. 3, 5, 85:brevis hora,
Lucr. 4, 179; so Ov. M. 4, 696: Pa. Brevin' an longinquo sermone? Mi. Tribus verbis, Plaut. Mil. 4, 2, 30:occasio,
Ter. Eun. 3, 5, 57; Phaedr. 5, 8, 5:brevis hic est fructus homulleis,
short is this enjoyment for little men, Lucr. 3, 927; cf.:MORS. PERFECIT. TVA. VT. TIBE. ESSENT. OMNIA. BREVIA. HONOS. FAMA. VIRTVSQVE. GLORIA. ATQVE. INGENIVM.,
Inscr. Orell. 558:omnia brevia tolerabilia esse debent,
Cic. Lael. 27, 104; id. Fin. 1, 12, 40; 2, 29, 94; id. Tusc. 1, 39, 94; Sen. Ira, 3, 43, 5:quoniam vita brevis est, memoriam nostri quam maxime longam efficere,
Sall. C. 1, 3; so,vitae summa brevis spem nos vetat incohare longam,
Hor. C. 1, 4, 15; cf. id. ib. 1, 11, 6:aut omnia breviora aliquanto fuere, aut Saguntum principio anni captum,
occupied a shorter time, Liv. 21, 15, 5:brevissimum tempus,
id. 5, 6, 7:detrimentum,
Quint. 11, 1, 10:arbitrium mortis,
Tac. A. 15, 60:breves populi Romani amores,
id. ib. 2, 41:tempus,
Suet. Ner. 20 al.:nobis quom semel occidit brevis lux, nox est perpetua una dormienda,
Cat. 5, 5:fructus,
Lucr. 3, 914:aevum,
Hor. C. 2, 16, 17; id. S. 2, 6, 97; id. Ep. 2, 1, 144; Plin. Pan. 78, 2:anni,
Hor. C. 4, 13, 22:ver,
Ov. M. 1, 118; 10, 85:flores rosae,
quickly withering, short-lived, Hor. C. 2, 3, 13:lilium,
id. ib. 1, 36, 16:cena,
frugal, id. Ep. 1, 14, 35:mensa,
id. A. P. 198:dominus,
living but a short time, id. C. 2, 14, 24:stultitia,
id. ib. 4, 12, 27:ira furor brevis est,
id. Ep. 1, 2, 62:actio brevis atque concisa,
Quint. 6, 4, 2:somnus,
Sen. Troad. 441:nec gratius quicquam decore nec brevius,
nothing is more acceptable, but nothing more perishable, fading, than beauty, Suet. Dom. 18:domus,
Sen. Hippol. 762:fortuna,
Sil. 4, 734.—Esp.a.Comp. brevius, with subj. clause, shorter, i.e. easier, more convenient:b.brevius visum urbana crimina incipi, quorum obvii testes erant,
Tac. A. 13, 43: modo ne existimes brevius esse ab urbe mitti, Trag. ap. Plin. Ep. 10, 40 (49), 3.—In brevi spatio, brevi spatio, in brevi tempore, brevi tempore, and absol. brevi or in brevi, in a short time, shortly (before or after) (brevi tempore and brevi are class.; the latter, as in Gr. en brachei, to be considered as neuter, without supplying tempore):c.inque brevi spatio mutantur saecla animantum,
Lucr. 2, 77; so Ter. Heaut. 5, 2, 2; Suet. Claud. 12; id. Ner. 30; cf.:in multo breviore temporis spatio,
id. Aug. 22:multa brevi spatio simulacra geruntur,
Lucr. 4, 160; Sall. J. 87, 3:spatio brevi,
Hor. C. 1, 11, 6:res publica per vos brevi tempore jus suum recuperabit,
Cic. Fam. 12, 2, 3; 5, 21, 2; id. Tusc. 2, 2, 5; Caes. B. G. 1, 40, 11; Nep. Milt. 2, 1; id. Them. 1, 4; Suet. Caes. 3:sic ille affectus, brevi postea est mortuus,
soon after, Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142 (Zumpt;acc. to MSS. perbrevi).—So brevi post = paulo post: brevi post Marcellus Romam venit,
Liv. 33, 37, 9; 24, 3, 14:brevi deinde,
id. 24, 4, 9: (Britanni) tantum usu cotidiano et exercitatione efficiunt, uti in declivi ac praecipiti loco incitatos equos sustinere et brevi ( in a short time, i.e. with great rapidity) moderari ac flectere consuerint, Caes. B. G. 4, 33 fin. Herz. and Held.:fama tanti facinoris per omnem Africam brevi divolgatur,
Sall. J. 13, 1; Nep. Them. 4, 4:mirantur tam brevi rem Romanam crevisse,
Liv. 1, 9, 9:brevi omnia subegit,
Suet. Caes. 34; so id. Aug. 17; 65; id. Vesp. 5; id. Gram. 3; Gell. 1, 15, 18: scire in brevi, Afran. ap. Charis. p. 186 P.; Flor. 1, 1, 15.—Brevi, a short time, a little while: [p. 251] cunctatusque brevi, contortam viribus hastam in Persea misit, Ov. M. 5, 32; cf.:d.illa brevi spatio silet,
id. ib. 7, 307; so,* breve,
Cat. 61, 187.—Ad breve, for a short time, Suet. Tib. 68; cf.:B.ad breve quoddam tempus,
Cic. Cat. 1, 13, 31.—Transf. to things done or taking place in a short time; so most freq.1.Of discourse, short, brief, concise (most freq. in Cic. and Quint.):2.narratio,
Cic. Inv. 1, 20, 28; id. de Or. 3, 50, 196: laudatio;comprehensio et ambitus ille verborum erat apud illum contractus et brevis,
id. Brut. 44, 162; cf. id. de Or. 2, 80, 326:nunc venio ad illa tua brevia: et primum illud, quo nihil potest esse brevius: bonum omne laudabile, etc.,
id. Fin. 4, 18, 48:quam falsa re! quam brevia responsu!
id. Clu. 59, 164: urbanitas est virtus quaedam in breve dictum coacta, Dom. Mars. ap. Quint. 6, 3, 104:Homerus brevem eloquentiam Menelao dedit,
Quint. 12, 10, 64 (brevis = ou polumuthos, Hom. Il. 3, 214):breviores commentarii,
Quint. 3, 8, 58:annotatio,
id. 10, 7, 31:brevia illa atque concisa,
id. 10, 7, 10; so,sententiae,
id. 10, 1, 60:causae,
id. 6, 1, 8:docendi compendia,
id. 1, 1, 24:comprehensiones,
id. 12, 2, 19:quod ut brevissimo pateat exemplo,
id. 3, 6, 10: commendatio, requiring few words, i.e. moderate, Plin. 11, 42, 97, § 240.— Meton. of a speaker or orator, brief:multos imitatio brevitatis decipit, ut cum se breves putent esse, longissimi sint,
Cic. Inv. 1, 20, 38:brevior in scribendo,
id. Att. 5, 6, 2:brevis esse laboro, Obscurus fio,
Hor. A. P. 25:in eloquendo brevis,
Quint. 10, 1, 63:densus et brevis et semper instans sibi Thucydides,
id. 10, 1, 73.—Hence, brĕvī, adv., briefly, in few words (freq. and class.):brevi pro breviter M. Tullius de Orat. ad Quintum fratrem (1, 8, 34): ac ne plura quidem quae sunt innumerabilia consecter, comprehendam brevi,
Charis. p. 176 P.:id percurram brevi,
Cic. Caecin. 32, 94:aliquid explicare,
id. Planc. 40, 95 Wund.:circumscribere et definire,
id. Sest. 45, 97; so id. ib. 5, 12 Orell. N. cr.; id. Fin. 1, 17, 55:complecti,
id. de Or. 1, 42, 190:exponere,
id. ib. 1, 46, 203:reprehendere,
id. Inv. 1, 9, 12:reddere,
id. Leg. 2, 14, 34:respondere,
id. Fam. 3, 8, 1:perscribere,
id. ib. 4, 5, 1; so Auct. Her. 4, 26, 35; 35, 47 al.; cf.:in brevi,
Quint. 9, 4, 32.—So once in epistolary style: breve facere, to be short or brief:quid scribam? breve faciam,
Cic. Att. 11, 7, 6; cf.:longum est ea dicere, sed hoc breve dicam,
id. Sest. 5, 12.—Once, in breve cogere (diff. from I. A.), to comprise in few words, bring into a small compass:in breve coactae causae,
Liv. 39, 47, 5; cf.:in breve coactio causae,
Gai. Inst. 4, 15.— In late Lat. subst.: brĕvis, is, m. (sc. liber—acc. to another reading, brĕve, is, n.), a short catalogue, summary, = breviarium:brevis nominum,
Vop. Aur. 36; so id. Bonos. 15; Lampr. Alex. Sev. 21; Hier. Ep. 5, n. 2 al.—Of a short syllable;C.rarely as adj.: Syllaba longa brevi subjecta vocatur iambus,
Hor. A. P. 251:a brevis, gre brevis, faciet tamen longam priorem,
Quint. 9, 4, 86 et saep.—More freq. subst.: brĕvis, is, f. (sc. syllaba):dactylus, qui est e longā et duabus brevibus,
Cic. Or. 64, 217 sq.:in fine pro longā accipi brevem,
Quint. 9, 4, 93; 9, 4, 86:plurimum habent celeritatis breves,
id. 9, 4, 91.—Hence also once of a syllable long by position, but pronounced short: indoctus dicimus brevi primā litterā, insanus productā: inhumanus brevi, infelix longā,
Cic. Or. 48, 159 Meyer N. cr.; cf. Gell. 2, 17 sqq., and Schütz Lex. Cic. s. v. brevis.—For parvus, exiguus, little, small:1.exigua pars brevisque,
Lucr. 5, 591:Canidia brevibus implicata viperis,
Hor. Epod. 5, 15:Alecto brevibus torquata colubris,
Ov. H. 2, 119:brevi latere ac pede longo est,
Hor. S. 1, 2, 93; cf.just before: breve quod caput, ardua cervix, v. 89, and brevis alvus,
Verg. G. 3, 80 (on the other hand, Nemes. 244:parvae alvi): mus,
Ov. F. 2, 574:forma (sc. pueri in stellionem mutati),
id. M. 5, 457.—So, lapathi herba,
Hor. S. 2, 4, 29 (brevis = parva, non excrescens in altum, Schol. Cruqu.):folia breviora,
id. Ep. 1, 19, 26 (minor corona, Schol. Cruqu.):census,
id. C. 2, 15, 13:pondus,
id. S. 2, 2, 37:impensa,
Ov. H. 7, 188 Ruhnk.:sigillum,
id. M. 6, 86:insulae,
Pall. 1, 28, 1; cf. Juv. 1, 73: vasculum, Pall. Apr. 8, 4:offulae,
id. 1, 29, 4:pantheris in candido breves macularum oculi,
Plin. 8, 17, 23, § 62.—With nom. abstr.:breve in exiguo marmore nomen ero,
Prop. 2, 1, 72; Sen. Oedip. 935.—So, pondus, Hor. S. 2, 2, 37 al.—Hence, brĕ-vĭter, adv., shortly, briefly, etc.Of space (acc. to I.) (rare): seu libeat, curvo brevius convertere gyro, shorter, i. e. in a smaller circle, Tib. 4, 1, 94:2.parvo brevius quam totus,
a little less than the whole, Plin. 2, 67, 67, § 168:Sarmatae, omisso arcu, quo brevius valent, contis gladiisque ruerent,
Tac. A. 6, 35.—Far more freq. in prose and poetry,(Acc. to II. A. b. and c.) Of time, in a short time.a.In gen.:b.iratum breviter vites, inimicum diu, Publ. Syr. v. 249 Rib.: sapiens, cum breviter et strictim colore atque vultu motus est,
Gell. 19, 1, 20.—Esp.(α).In expression, briefly, in brief, in few words, concisely, summarily:(β).sed breviter paucis praestat comprendere multa,
Lucr. 6, 1082: multa breviter et commode dicta (sc. apophthegmata; cf. Cic. Off. 1, 29, 104) memoriae mandabam, Cic. Lael. 1, 1:rem totam breviter cognoscite,
id. Verr. 2, 2, 69, § 169; 2, 3, 27, § 67; so id. de Or. 2, 83, 340:summatim breviterque describere,
id. Or. 15, 50:breviter tangere,
id. Off. 3, 2, 8 Beier N. cr.:breviter et modice disserere,
Sall. J. 111, 1:adicere aliquid,
Quint. 9, 3, 100; cf. also Verg. A. 2, 11; 4, 632; 6, 321; Ov. M. 2, 783:omnia soli Forsan Pacuvio breviter dabit (i.e. paucis testamenti verbis, quibus heres ex asse scribetur),
Juv. 12, 125 Web. (cf. id. 1, 68: beatum exiguis tabulis).— Comp., Cic. Fin. 4, 10, 26; Quint. 8, prooem. § 1; 8, 6, 61; 9, 2, 16; 10, 1, 49; 11, 1, 5 al.— Sup., Cic. N. D. 2, 1, 3; id. Div. 1, 32, 70; Quint. 1, 10, 1; 4, 2, 113 al.—Of syllables:quibus in verbis eae primae litterae sunt quae in sapiente atque felice, producte dicitur, in ceteris omnibus breviter,
Cic. Or. 48, 159. -
14 brevi
brĕvis, e, adj. (abl. breve, Varr. R. R. 2, 3, 2; comp. abl. breviore, Ov. Am. 2, 17, 22) [cf. brachus, Fest. p. 26], short, little, of small extent, in space and time (opp. longus; in space, in good class. prose, diff. from parvus, which designates that which fills a small space in length, breadth, and thickness; while brevis is used only of length in its different directions of breadth, height, or depth; and even of a circle, as merely a line, and without reference to the space enclosed, v. infra. In poets and postAug. prose brevis sometimes = parvus).I.Lit., in space.A.In distance, extent, short, little, small, narrow (opp. latus), Cic. Ac. 2, 29, 92:2.brevior via,
Nep. Eum. 8, 5; Tib. 1, 10, 4:via brevis,
Verg. E. 9, 23; Ov. M. 5, 253; Juv. 14, 223:cursus brevissimus,
Verg. A. 3, 507:brevius iter,
Ov. P. 1, 4, 32:cursu brevissimus Almo,
id. M. 14, 329:quid mihi, quod lato non separor aequore, prodest? Num minus haec nobis tam brevis obstat aqua?
so narrow a stream, id. H. 18, 174; cf.also brevis unda, opp. latum mare,
id. ib. 19, 141 and 142:non Asiam brevioris aquae disterminat usquam fluctus ab Europā,
Luc. 9, 957 (strictioris, Schol.); cf. id. 9, 317:brevissima terra,
Plin. Ep. 10, 69, 2:in Euboico scopulus brevis emicat altō Gurgite,
a small, narrow rock, Ov. M. 9, 226:brevibus Gyaris,
Juv. 1, 73:scis In breve te cogi (sc. libellum),
that you are closely rolled together, Hor. Ep. 1, 20, 8:quo brevius valent,
the nearer, the more powerful are they in conflict, Tac. A. 6, 35.—Trop. of the journey of life:B.quid est, quod in hoc tam exiguo vitae curriculo et tam brevi tantis nos in laboribus exerceamus?
Cic. Arch. 11, 28; cf.:vitae brevis cursus, gloriae sempiternus,
id. Sest. 21, 47:tum brevior dirae mortis aperta via est,
Tib. 1, 10, 4.—And poet. of the thread of life:fila vitae breviora,
Ov. Tr. 5, 10, 46. —In height, short, small, low (opp. altus and sometimes longus);C.of the human figure: sed sedebat judex L. Aurifex, brevior ipse quam testis,
Cic. de Or. 2, 60, 245:ut statura breves in digitos eriguntur,
Quint. 2, 3, 8:forma,
Ov. M. 5, 457:(puella) longa brevisque,
id. Am. 2, 4, 36:brevis corpore,
Suet. Galb. 3;id. Vit. Hor.—Of a maiden changed to a boy: et incomptis brevior mensura capillis,
Ov. M. 9, 789.—Of other things: ut pleraque Alpium ab Italiā sicut breviora, ita arrectiora sunt,
lower, Liv. 21, 35, 11:brevior ilex,
Sen. Herc. Oet. 1641:mus,
little, Ov. F. 2, 574. —In depth, small, little, shallow (opp. profundus):2.puteus,
Juv. 3, 226:vada,
Verg. A. 5, 221; Sen. Agam. 570.—Hence, subst.: brĕvia, ium, n., as in Gr. ta brachea, shallow places, shallows, shoals:tris Eurus ab alto In brevia et syrtis urget,
Verg. A. 1, 111 (brevia vadosa dicit, per quae vadi pedibus potest, Serv.); Luc. 9, 338: neque discerni poterant incerta ab solidis, brevia a profundis, Tac. A. 1, 70:brevia litorum,
id. ib. 6, 33 fin. —Perh. also in sing.:breve,
Tac. A. 14, 29 Draeg. ad loc. (Ritter, brevia; al. breve litus).—Trop.:D.brevia, in quibus volutatur, incerta, ancipitia,
difficulties, Sen. Ep. 22, 7.—Of the line of a circle:II.ubi circulus (i.e. arcticus) axem Ultimus extremum spatioque brevissimus ambit,
makes the shortest path, Ov. M. 2, 517; cf.of similar orbits, of stars: absides breviores,
Plin. 2. 15, 13, §63.—Of the circular course of a horse on the track: discit gyro breviore flecti,
Sen. Hippol. 314. —Transf., of time.A. 1.In gen.:2.quanto, nox, fuisti longior hac proxumā, Tanto brevior dies ut fiat faciam,
Plaut. Am. 1, 3, 51:breve spatium'st perferundi quae minitas mihi,
id. Capt. 3, 5, 85:brevis hora,
Lucr. 4, 179; so Ov. M. 4, 696: Pa. Brevin' an longinquo sermone? Mi. Tribus verbis, Plaut. Mil. 4, 2, 30:occasio,
Ter. Eun. 3, 5, 57; Phaedr. 5, 8, 5:brevis hic est fructus homulleis,
short is this enjoyment for little men, Lucr. 3, 927; cf.:MORS. PERFECIT. TVA. VT. TIBE. ESSENT. OMNIA. BREVIA. HONOS. FAMA. VIRTVSQVE. GLORIA. ATQVE. INGENIVM.,
Inscr. Orell. 558:omnia brevia tolerabilia esse debent,
Cic. Lael. 27, 104; id. Fin. 1, 12, 40; 2, 29, 94; id. Tusc. 1, 39, 94; Sen. Ira, 3, 43, 5:quoniam vita brevis est, memoriam nostri quam maxime longam efficere,
Sall. C. 1, 3; so,vitae summa brevis spem nos vetat incohare longam,
Hor. C. 1, 4, 15; cf. id. ib. 1, 11, 6:aut omnia breviora aliquanto fuere, aut Saguntum principio anni captum,
occupied a shorter time, Liv. 21, 15, 5:brevissimum tempus,
id. 5, 6, 7:detrimentum,
Quint. 11, 1, 10:arbitrium mortis,
Tac. A. 15, 60:breves populi Romani amores,
id. ib. 2, 41:tempus,
Suet. Ner. 20 al.:nobis quom semel occidit brevis lux, nox est perpetua una dormienda,
Cat. 5, 5:fructus,
Lucr. 3, 914:aevum,
Hor. C. 2, 16, 17; id. S. 2, 6, 97; id. Ep. 2, 1, 144; Plin. Pan. 78, 2:anni,
Hor. C. 4, 13, 22:ver,
Ov. M. 1, 118; 10, 85:flores rosae,
quickly withering, short-lived, Hor. C. 2, 3, 13:lilium,
id. ib. 1, 36, 16:cena,
frugal, id. Ep. 1, 14, 35:mensa,
id. A. P. 198:dominus,
living but a short time, id. C. 2, 14, 24:stultitia,
id. ib. 4, 12, 27:ira furor brevis est,
id. Ep. 1, 2, 62:actio brevis atque concisa,
Quint. 6, 4, 2:somnus,
Sen. Troad. 441:nec gratius quicquam decore nec brevius,
nothing is more acceptable, but nothing more perishable, fading, than beauty, Suet. Dom. 18:domus,
Sen. Hippol. 762:fortuna,
Sil. 4, 734.—Esp.a.Comp. brevius, with subj. clause, shorter, i.e. easier, more convenient:b.brevius visum urbana crimina incipi, quorum obvii testes erant,
Tac. A. 13, 43: modo ne existimes brevius esse ab urbe mitti, Trag. ap. Plin. Ep. 10, 40 (49), 3.—In brevi spatio, brevi spatio, in brevi tempore, brevi tempore, and absol. brevi or in brevi, in a short time, shortly (before or after) (brevi tempore and brevi are class.; the latter, as in Gr. en brachei, to be considered as neuter, without supplying tempore):c.inque brevi spatio mutantur saecla animantum,
Lucr. 2, 77; so Ter. Heaut. 5, 2, 2; Suet. Claud. 12; id. Ner. 30; cf.:in multo breviore temporis spatio,
id. Aug. 22:multa brevi spatio simulacra geruntur,
Lucr. 4, 160; Sall. J. 87, 3:spatio brevi,
Hor. C. 1, 11, 6:res publica per vos brevi tempore jus suum recuperabit,
Cic. Fam. 12, 2, 3; 5, 21, 2; id. Tusc. 2, 2, 5; Caes. B. G. 1, 40, 11; Nep. Milt. 2, 1; id. Them. 1, 4; Suet. Caes. 3:sic ille affectus, brevi postea est mortuus,
soon after, Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142 (Zumpt;acc. to MSS. perbrevi).—So brevi post = paulo post: brevi post Marcellus Romam venit,
Liv. 33, 37, 9; 24, 3, 14:brevi deinde,
id. 24, 4, 9: (Britanni) tantum usu cotidiano et exercitatione efficiunt, uti in declivi ac praecipiti loco incitatos equos sustinere et brevi ( in a short time, i.e. with great rapidity) moderari ac flectere consuerint, Caes. B. G. 4, 33 fin. Herz. and Held.:fama tanti facinoris per omnem Africam brevi divolgatur,
Sall. J. 13, 1; Nep. Them. 4, 4:mirantur tam brevi rem Romanam crevisse,
Liv. 1, 9, 9:brevi omnia subegit,
Suet. Caes. 34; so id. Aug. 17; 65; id. Vesp. 5; id. Gram. 3; Gell. 1, 15, 18: scire in brevi, Afran. ap. Charis. p. 186 P.; Flor. 1, 1, 15.—Brevi, a short time, a little while: [p. 251] cunctatusque brevi, contortam viribus hastam in Persea misit, Ov. M. 5, 32; cf.:d.illa brevi spatio silet,
id. ib. 7, 307; so,* breve,
Cat. 61, 187.—Ad breve, for a short time, Suet. Tib. 68; cf.:B.ad breve quoddam tempus,
Cic. Cat. 1, 13, 31.—Transf. to things done or taking place in a short time; so most freq.1.Of discourse, short, brief, concise (most freq. in Cic. and Quint.):2.narratio,
Cic. Inv. 1, 20, 28; id. de Or. 3, 50, 196: laudatio;comprehensio et ambitus ille verborum erat apud illum contractus et brevis,
id. Brut. 44, 162; cf. id. de Or. 2, 80, 326:nunc venio ad illa tua brevia: et primum illud, quo nihil potest esse brevius: bonum omne laudabile, etc.,
id. Fin. 4, 18, 48:quam falsa re! quam brevia responsu!
id. Clu. 59, 164: urbanitas est virtus quaedam in breve dictum coacta, Dom. Mars. ap. Quint. 6, 3, 104:Homerus brevem eloquentiam Menelao dedit,
Quint. 12, 10, 64 (brevis = ou polumuthos, Hom. Il. 3, 214):breviores commentarii,
Quint. 3, 8, 58:annotatio,
id. 10, 7, 31:brevia illa atque concisa,
id. 10, 7, 10; so,sententiae,
id. 10, 1, 60:causae,
id. 6, 1, 8:docendi compendia,
id. 1, 1, 24:comprehensiones,
id. 12, 2, 19:quod ut brevissimo pateat exemplo,
id. 3, 6, 10: commendatio, requiring few words, i.e. moderate, Plin. 11, 42, 97, § 240.— Meton. of a speaker or orator, brief:multos imitatio brevitatis decipit, ut cum se breves putent esse, longissimi sint,
Cic. Inv. 1, 20, 38:brevior in scribendo,
id. Att. 5, 6, 2:brevis esse laboro, Obscurus fio,
Hor. A. P. 25:in eloquendo brevis,
Quint. 10, 1, 63:densus et brevis et semper instans sibi Thucydides,
id. 10, 1, 73.—Hence, brĕvī, adv., briefly, in few words (freq. and class.):brevi pro breviter M. Tullius de Orat. ad Quintum fratrem (1, 8, 34): ac ne plura quidem quae sunt innumerabilia consecter, comprehendam brevi,
Charis. p. 176 P.:id percurram brevi,
Cic. Caecin. 32, 94:aliquid explicare,
id. Planc. 40, 95 Wund.:circumscribere et definire,
id. Sest. 45, 97; so id. ib. 5, 12 Orell. N. cr.; id. Fin. 1, 17, 55:complecti,
id. de Or. 1, 42, 190:exponere,
id. ib. 1, 46, 203:reprehendere,
id. Inv. 1, 9, 12:reddere,
id. Leg. 2, 14, 34:respondere,
id. Fam. 3, 8, 1:perscribere,
id. ib. 4, 5, 1; so Auct. Her. 4, 26, 35; 35, 47 al.; cf.:in brevi,
Quint. 9, 4, 32.—So once in epistolary style: breve facere, to be short or brief:quid scribam? breve faciam,
Cic. Att. 11, 7, 6; cf.:longum est ea dicere, sed hoc breve dicam,
id. Sest. 5, 12.—Once, in breve cogere (diff. from I. A.), to comprise in few words, bring into a small compass:in breve coactae causae,
Liv. 39, 47, 5; cf.:in breve coactio causae,
Gai. Inst. 4, 15.— In late Lat. subst.: brĕvis, is, m. (sc. liber—acc. to another reading, brĕve, is, n.), a short catalogue, summary, = breviarium:brevis nominum,
Vop. Aur. 36; so id. Bonos. 15; Lampr. Alex. Sev. 21; Hier. Ep. 5, n. 2 al.—Of a short syllable;C.rarely as adj.: Syllaba longa brevi subjecta vocatur iambus,
Hor. A. P. 251:a brevis, gre brevis, faciet tamen longam priorem,
Quint. 9, 4, 86 et saep.—More freq. subst.: brĕvis, is, f. (sc. syllaba):dactylus, qui est e longā et duabus brevibus,
Cic. Or. 64, 217 sq.:in fine pro longā accipi brevem,
Quint. 9, 4, 93; 9, 4, 86:plurimum habent celeritatis breves,
id. 9, 4, 91.—Hence also once of a syllable long by position, but pronounced short: indoctus dicimus brevi primā litterā, insanus productā: inhumanus brevi, infelix longā,
Cic. Or. 48, 159 Meyer N. cr.; cf. Gell. 2, 17 sqq., and Schütz Lex. Cic. s. v. brevis.—For parvus, exiguus, little, small:1.exigua pars brevisque,
Lucr. 5, 591:Canidia brevibus implicata viperis,
Hor. Epod. 5, 15:Alecto brevibus torquata colubris,
Ov. H. 2, 119:brevi latere ac pede longo est,
Hor. S. 1, 2, 93; cf.just before: breve quod caput, ardua cervix, v. 89, and brevis alvus,
Verg. G. 3, 80 (on the other hand, Nemes. 244:parvae alvi): mus,
Ov. F. 2, 574:forma (sc. pueri in stellionem mutati),
id. M. 5, 457.—So, lapathi herba,
Hor. S. 2, 4, 29 (brevis = parva, non excrescens in altum, Schol. Cruqu.):folia breviora,
id. Ep. 1, 19, 26 (minor corona, Schol. Cruqu.):census,
id. C. 2, 15, 13:pondus,
id. S. 2, 2, 37:impensa,
Ov. H. 7, 188 Ruhnk.:sigillum,
id. M. 6, 86:insulae,
Pall. 1, 28, 1; cf. Juv. 1, 73: vasculum, Pall. Apr. 8, 4:offulae,
id. 1, 29, 4:pantheris in candido breves macularum oculi,
Plin. 8, 17, 23, § 62.—With nom. abstr.:breve in exiguo marmore nomen ero,
Prop. 2, 1, 72; Sen. Oedip. 935.—So, pondus, Hor. S. 2, 2, 37 al.—Hence, brĕ-vĭter, adv., shortly, briefly, etc.Of space (acc. to I.) (rare): seu libeat, curvo brevius convertere gyro, shorter, i. e. in a smaller circle, Tib. 4, 1, 94:2.parvo brevius quam totus,
a little less than the whole, Plin. 2, 67, 67, § 168:Sarmatae, omisso arcu, quo brevius valent, contis gladiisque ruerent,
Tac. A. 6, 35.—Far more freq. in prose and poetry,(Acc. to II. A. b. and c.) Of time, in a short time.a.In gen.:b.iratum breviter vites, inimicum diu, Publ. Syr. v. 249 Rib.: sapiens, cum breviter et strictim colore atque vultu motus est,
Gell. 19, 1, 20.—Esp.(α).In expression, briefly, in brief, in few words, concisely, summarily:(β).sed breviter paucis praestat comprendere multa,
Lucr. 6, 1082: multa breviter et commode dicta (sc. apophthegmata; cf. Cic. Off. 1, 29, 104) memoriae mandabam, Cic. Lael. 1, 1:rem totam breviter cognoscite,
id. Verr. 2, 2, 69, § 169; 2, 3, 27, § 67; so id. de Or. 2, 83, 340:summatim breviterque describere,
id. Or. 15, 50:breviter tangere,
id. Off. 3, 2, 8 Beier N. cr.:breviter et modice disserere,
Sall. J. 111, 1:adicere aliquid,
Quint. 9, 3, 100; cf. also Verg. A. 2, 11; 4, 632; 6, 321; Ov. M. 2, 783:omnia soli Forsan Pacuvio breviter dabit (i.e. paucis testamenti verbis, quibus heres ex asse scribetur),
Juv. 12, 125 Web. (cf. id. 1, 68: beatum exiguis tabulis).— Comp., Cic. Fin. 4, 10, 26; Quint. 8, prooem. § 1; 8, 6, 61; 9, 2, 16; 10, 1, 49; 11, 1, 5 al.— Sup., Cic. N. D. 2, 1, 3; id. Div. 1, 32, 70; Quint. 1, 10, 1; 4, 2, 113 al.—Of syllables:quibus in verbis eae primae litterae sunt quae in sapiente atque felice, producte dicitur, in ceteris omnibus breviter,
Cic. Or. 48, 159. -
15 brevia
brĕvis, e, adj. (abl. breve, Varr. R. R. 2, 3, 2; comp. abl. breviore, Ov. Am. 2, 17, 22) [cf. brachus, Fest. p. 26], short, little, of small extent, in space and time (opp. longus; in space, in good class. prose, diff. from parvus, which designates that which fills a small space in length, breadth, and thickness; while brevis is used only of length in its different directions of breadth, height, or depth; and even of a circle, as merely a line, and without reference to the space enclosed, v. infra. In poets and postAug. prose brevis sometimes = parvus).I.Lit., in space.A.In distance, extent, short, little, small, narrow (opp. latus), Cic. Ac. 2, 29, 92:2.brevior via,
Nep. Eum. 8, 5; Tib. 1, 10, 4:via brevis,
Verg. E. 9, 23; Ov. M. 5, 253; Juv. 14, 223:cursus brevissimus,
Verg. A. 3, 507:brevius iter,
Ov. P. 1, 4, 32:cursu brevissimus Almo,
id. M. 14, 329:quid mihi, quod lato non separor aequore, prodest? Num minus haec nobis tam brevis obstat aqua?
so narrow a stream, id. H. 18, 174; cf.also brevis unda, opp. latum mare,
id. ib. 19, 141 and 142:non Asiam brevioris aquae disterminat usquam fluctus ab Europā,
Luc. 9, 957 (strictioris, Schol.); cf. id. 9, 317:brevissima terra,
Plin. Ep. 10, 69, 2:in Euboico scopulus brevis emicat altō Gurgite,
a small, narrow rock, Ov. M. 9, 226:brevibus Gyaris,
Juv. 1, 73:scis In breve te cogi (sc. libellum),
that you are closely rolled together, Hor. Ep. 1, 20, 8:quo brevius valent,
the nearer, the more powerful are they in conflict, Tac. A. 6, 35.—Trop. of the journey of life:B.quid est, quod in hoc tam exiguo vitae curriculo et tam brevi tantis nos in laboribus exerceamus?
Cic. Arch. 11, 28; cf.:vitae brevis cursus, gloriae sempiternus,
id. Sest. 21, 47:tum brevior dirae mortis aperta via est,
Tib. 1, 10, 4.—And poet. of the thread of life:fila vitae breviora,
Ov. Tr. 5, 10, 46. —In height, short, small, low (opp. altus and sometimes longus);C.of the human figure: sed sedebat judex L. Aurifex, brevior ipse quam testis,
Cic. de Or. 2, 60, 245:ut statura breves in digitos eriguntur,
Quint. 2, 3, 8:forma,
Ov. M. 5, 457:(puella) longa brevisque,
id. Am. 2, 4, 36:brevis corpore,
Suet. Galb. 3;id. Vit. Hor.—Of a maiden changed to a boy: et incomptis brevior mensura capillis,
Ov. M. 9, 789.—Of other things: ut pleraque Alpium ab Italiā sicut breviora, ita arrectiora sunt,
lower, Liv. 21, 35, 11:brevior ilex,
Sen. Herc. Oet. 1641:mus,
little, Ov. F. 2, 574. —In depth, small, little, shallow (opp. profundus):2.puteus,
Juv. 3, 226:vada,
Verg. A. 5, 221; Sen. Agam. 570.—Hence, subst.: brĕvia, ium, n., as in Gr. ta brachea, shallow places, shallows, shoals:tris Eurus ab alto In brevia et syrtis urget,
Verg. A. 1, 111 (brevia vadosa dicit, per quae vadi pedibus potest, Serv.); Luc. 9, 338: neque discerni poterant incerta ab solidis, brevia a profundis, Tac. A. 1, 70:brevia litorum,
id. ib. 6, 33 fin. —Perh. also in sing.:breve,
Tac. A. 14, 29 Draeg. ad loc. (Ritter, brevia; al. breve litus).—Trop.:D.brevia, in quibus volutatur, incerta, ancipitia,
difficulties, Sen. Ep. 22, 7.—Of the line of a circle:II.ubi circulus (i.e. arcticus) axem Ultimus extremum spatioque brevissimus ambit,
makes the shortest path, Ov. M. 2, 517; cf.of similar orbits, of stars: absides breviores,
Plin. 2. 15, 13, §63.—Of the circular course of a horse on the track: discit gyro breviore flecti,
Sen. Hippol. 314. —Transf., of time.A. 1.In gen.:2.quanto, nox, fuisti longior hac proxumā, Tanto brevior dies ut fiat faciam,
Plaut. Am. 1, 3, 51:breve spatium'st perferundi quae minitas mihi,
id. Capt. 3, 5, 85:brevis hora,
Lucr. 4, 179; so Ov. M. 4, 696: Pa. Brevin' an longinquo sermone? Mi. Tribus verbis, Plaut. Mil. 4, 2, 30:occasio,
Ter. Eun. 3, 5, 57; Phaedr. 5, 8, 5:brevis hic est fructus homulleis,
short is this enjoyment for little men, Lucr. 3, 927; cf.:MORS. PERFECIT. TVA. VT. TIBE. ESSENT. OMNIA. BREVIA. HONOS. FAMA. VIRTVSQVE. GLORIA. ATQVE. INGENIVM.,
Inscr. Orell. 558:omnia brevia tolerabilia esse debent,
Cic. Lael. 27, 104; id. Fin. 1, 12, 40; 2, 29, 94; id. Tusc. 1, 39, 94; Sen. Ira, 3, 43, 5:quoniam vita brevis est, memoriam nostri quam maxime longam efficere,
Sall. C. 1, 3; so,vitae summa brevis spem nos vetat incohare longam,
Hor. C. 1, 4, 15; cf. id. ib. 1, 11, 6:aut omnia breviora aliquanto fuere, aut Saguntum principio anni captum,
occupied a shorter time, Liv. 21, 15, 5:brevissimum tempus,
id. 5, 6, 7:detrimentum,
Quint. 11, 1, 10:arbitrium mortis,
Tac. A. 15, 60:breves populi Romani amores,
id. ib. 2, 41:tempus,
Suet. Ner. 20 al.:nobis quom semel occidit brevis lux, nox est perpetua una dormienda,
Cat. 5, 5:fructus,
Lucr. 3, 914:aevum,
Hor. C. 2, 16, 17; id. S. 2, 6, 97; id. Ep. 2, 1, 144; Plin. Pan. 78, 2:anni,
Hor. C. 4, 13, 22:ver,
Ov. M. 1, 118; 10, 85:flores rosae,
quickly withering, short-lived, Hor. C. 2, 3, 13:lilium,
id. ib. 1, 36, 16:cena,
frugal, id. Ep. 1, 14, 35:mensa,
id. A. P. 198:dominus,
living but a short time, id. C. 2, 14, 24:stultitia,
id. ib. 4, 12, 27:ira furor brevis est,
id. Ep. 1, 2, 62:actio brevis atque concisa,
Quint. 6, 4, 2:somnus,
Sen. Troad. 441:nec gratius quicquam decore nec brevius,
nothing is more acceptable, but nothing more perishable, fading, than beauty, Suet. Dom. 18:domus,
Sen. Hippol. 762:fortuna,
Sil. 4, 734.—Esp.a.Comp. brevius, with subj. clause, shorter, i.e. easier, more convenient:b.brevius visum urbana crimina incipi, quorum obvii testes erant,
Tac. A. 13, 43: modo ne existimes brevius esse ab urbe mitti, Trag. ap. Plin. Ep. 10, 40 (49), 3.—In brevi spatio, brevi spatio, in brevi tempore, brevi tempore, and absol. brevi or in brevi, in a short time, shortly (before or after) (brevi tempore and brevi are class.; the latter, as in Gr. en brachei, to be considered as neuter, without supplying tempore):c.inque brevi spatio mutantur saecla animantum,
Lucr. 2, 77; so Ter. Heaut. 5, 2, 2; Suet. Claud. 12; id. Ner. 30; cf.:in multo breviore temporis spatio,
id. Aug. 22:multa brevi spatio simulacra geruntur,
Lucr. 4, 160; Sall. J. 87, 3:spatio brevi,
Hor. C. 1, 11, 6:res publica per vos brevi tempore jus suum recuperabit,
Cic. Fam. 12, 2, 3; 5, 21, 2; id. Tusc. 2, 2, 5; Caes. B. G. 1, 40, 11; Nep. Milt. 2, 1; id. Them. 1, 4; Suet. Caes. 3:sic ille affectus, brevi postea est mortuus,
soon after, Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142 (Zumpt;acc. to MSS. perbrevi).—So brevi post = paulo post: brevi post Marcellus Romam venit,
Liv. 33, 37, 9; 24, 3, 14:brevi deinde,
id. 24, 4, 9: (Britanni) tantum usu cotidiano et exercitatione efficiunt, uti in declivi ac praecipiti loco incitatos equos sustinere et brevi ( in a short time, i.e. with great rapidity) moderari ac flectere consuerint, Caes. B. G. 4, 33 fin. Herz. and Held.:fama tanti facinoris per omnem Africam brevi divolgatur,
Sall. J. 13, 1; Nep. Them. 4, 4:mirantur tam brevi rem Romanam crevisse,
Liv. 1, 9, 9:brevi omnia subegit,
Suet. Caes. 34; so id. Aug. 17; 65; id. Vesp. 5; id. Gram. 3; Gell. 1, 15, 18: scire in brevi, Afran. ap. Charis. p. 186 P.; Flor. 1, 1, 15.—Brevi, a short time, a little while: [p. 251] cunctatusque brevi, contortam viribus hastam in Persea misit, Ov. M. 5, 32; cf.:d.illa brevi spatio silet,
id. ib. 7, 307; so,* breve,
Cat. 61, 187.—Ad breve, for a short time, Suet. Tib. 68; cf.:B.ad breve quoddam tempus,
Cic. Cat. 1, 13, 31.—Transf. to things done or taking place in a short time; so most freq.1.Of discourse, short, brief, concise (most freq. in Cic. and Quint.):2.narratio,
Cic. Inv. 1, 20, 28; id. de Or. 3, 50, 196: laudatio;comprehensio et ambitus ille verborum erat apud illum contractus et brevis,
id. Brut. 44, 162; cf. id. de Or. 2, 80, 326:nunc venio ad illa tua brevia: et primum illud, quo nihil potest esse brevius: bonum omne laudabile, etc.,
id. Fin. 4, 18, 48:quam falsa re! quam brevia responsu!
id. Clu. 59, 164: urbanitas est virtus quaedam in breve dictum coacta, Dom. Mars. ap. Quint. 6, 3, 104:Homerus brevem eloquentiam Menelao dedit,
Quint. 12, 10, 64 (brevis = ou polumuthos, Hom. Il. 3, 214):breviores commentarii,
Quint. 3, 8, 58:annotatio,
id. 10, 7, 31:brevia illa atque concisa,
id. 10, 7, 10; so,sententiae,
id. 10, 1, 60:causae,
id. 6, 1, 8:docendi compendia,
id. 1, 1, 24:comprehensiones,
id. 12, 2, 19:quod ut brevissimo pateat exemplo,
id. 3, 6, 10: commendatio, requiring few words, i.e. moderate, Plin. 11, 42, 97, § 240.— Meton. of a speaker or orator, brief:multos imitatio brevitatis decipit, ut cum se breves putent esse, longissimi sint,
Cic. Inv. 1, 20, 38:brevior in scribendo,
id. Att. 5, 6, 2:brevis esse laboro, Obscurus fio,
Hor. A. P. 25:in eloquendo brevis,
Quint. 10, 1, 63:densus et brevis et semper instans sibi Thucydides,
id. 10, 1, 73.—Hence, brĕvī, adv., briefly, in few words (freq. and class.):brevi pro breviter M. Tullius de Orat. ad Quintum fratrem (1, 8, 34): ac ne plura quidem quae sunt innumerabilia consecter, comprehendam brevi,
Charis. p. 176 P.:id percurram brevi,
Cic. Caecin. 32, 94:aliquid explicare,
id. Planc. 40, 95 Wund.:circumscribere et definire,
id. Sest. 45, 97; so id. ib. 5, 12 Orell. N. cr.; id. Fin. 1, 17, 55:complecti,
id. de Or. 1, 42, 190:exponere,
id. ib. 1, 46, 203:reprehendere,
id. Inv. 1, 9, 12:reddere,
id. Leg. 2, 14, 34:respondere,
id. Fam. 3, 8, 1:perscribere,
id. ib. 4, 5, 1; so Auct. Her. 4, 26, 35; 35, 47 al.; cf.:in brevi,
Quint. 9, 4, 32.—So once in epistolary style: breve facere, to be short or brief:quid scribam? breve faciam,
Cic. Att. 11, 7, 6; cf.:longum est ea dicere, sed hoc breve dicam,
id. Sest. 5, 12.—Once, in breve cogere (diff. from I. A.), to comprise in few words, bring into a small compass:in breve coactae causae,
Liv. 39, 47, 5; cf.:in breve coactio causae,
Gai. Inst. 4, 15.— In late Lat. subst.: brĕvis, is, m. (sc. liber—acc. to another reading, brĕve, is, n.), a short catalogue, summary, = breviarium:brevis nominum,
Vop. Aur. 36; so id. Bonos. 15; Lampr. Alex. Sev. 21; Hier. Ep. 5, n. 2 al.—Of a short syllable;C.rarely as adj.: Syllaba longa brevi subjecta vocatur iambus,
Hor. A. P. 251:a brevis, gre brevis, faciet tamen longam priorem,
Quint. 9, 4, 86 et saep.—More freq. subst.: brĕvis, is, f. (sc. syllaba):dactylus, qui est e longā et duabus brevibus,
Cic. Or. 64, 217 sq.:in fine pro longā accipi brevem,
Quint. 9, 4, 93; 9, 4, 86:plurimum habent celeritatis breves,
id. 9, 4, 91.—Hence also once of a syllable long by position, but pronounced short: indoctus dicimus brevi primā litterā, insanus productā: inhumanus brevi, infelix longā,
Cic. Or. 48, 159 Meyer N. cr.; cf. Gell. 2, 17 sqq., and Schütz Lex. Cic. s. v. brevis.—For parvus, exiguus, little, small:1.exigua pars brevisque,
Lucr. 5, 591:Canidia brevibus implicata viperis,
Hor. Epod. 5, 15:Alecto brevibus torquata colubris,
Ov. H. 2, 119:brevi latere ac pede longo est,
Hor. S. 1, 2, 93; cf.just before: breve quod caput, ardua cervix, v. 89, and brevis alvus,
Verg. G. 3, 80 (on the other hand, Nemes. 244:parvae alvi): mus,
Ov. F. 2, 574:forma (sc. pueri in stellionem mutati),
id. M. 5, 457.—So, lapathi herba,
Hor. S. 2, 4, 29 (brevis = parva, non excrescens in altum, Schol. Cruqu.):folia breviora,
id. Ep. 1, 19, 26 (minor corona, Schol. Cruqu.):census,
id. C. 2, 15, 13:pondus,
id. S. 2, 2, 37:impensa,
Ov. H. 7, 188 Ruhnk.:sigillum,
id. M. 6, 86:insulae,
Pall. 1, 28, 1; cf. Juv. 1, 73: vasculum, Pall. Apr. 8, 4:offulae,
id. 1, 29, 4:pantheris in candido breves macularum oculi,
Plin. 8, 17, 23, § 62.—With nom. abstr.:breve in exiguo marmore nomen ero,
Prop. 2, 1, 72; Sen. Oedip. 935.—So, pondus, Hor. S. 2, 2, 37 al.—Hence, brĕ-vĭter, adv., shortly, briefly, etc.Of space (acc. to I.) (rare): seu libeat, curvo brevius convertere gyro, shorter, i. e. in a smaller circle, Tib. 4, 1, 94:2.parvo brevius quam totus,
a little less than the whole, Plin. 2, 67, 67, § 168:Sarmatae, omisso arcu, quo brevius valent, contis gladiisque ruerent,
Tac. A. 6, 35.—Far more freq. in prose and poetry,(Acc. to II. A. b. and c.) Of time, in a short time.a.In gen.:b.iratum breviter vites, inimicum diu, Publ. Syr. v. 249 Rib.: sapiens, cum breviter et strictim colore atque vultu motus est,
Gell. 19, 1, 20.—Esp.(α).In expression, briefly, in brief, in few words, concisely, summarily:(β).sed breviter paucis praestat comprendere multa,
Lucr. 6, 1082: multa breviter et commode dicta (sc. apophthegmata; cf. Cic. Off. 1, 29, 104) memoriae mandabam, Cic. Lael. 1, 1:rem totam breviter cognoscite,
id. Verr. 2, 2, 69, § 169; 2, 3, 27, § 67; so id. de Or. 2, 83, 340:summatim breviterque describere,
id. Or. 15, 50:breviter tangere,
id. Off. 3, 2, 8 Beier N. cr.:breviter et modice disserere,
Sall. J. 111, 1:adicere aliquid,
Quint. 9, 3, 100; cf. also Verg. A. 2, 11; 4, 632; 6, 321; Ov. M. 2, 783:omnia soli Forsan Pacuvio breviter dabit (i.e. paucis testamenti verbis, quibus heres ex asse scribetur),
Juv. 12, 125 Web. (cf. id. 1, 68: beatum exiguis tabulis).— Comp., Cic. Fin. 4, 10, 26; Quint. 8, prooem. § 1; 8, 6, 61; 9, 2, 16; 10, 1, 49; 11, 1, 5 al.— Sup., Cic. N. D. 2, 1, 3; id. Div. 1, 32, 70; Quint. 1, 10, 1; 4, 2, 113 al.—Of syllables:quibus in verbis eae primae litterae sunt quae in sapiente atque felice, producte dicitur, in ceteris omnibus breviter,
Cic. Or. 48, 159. -
16 brevis
brĕvis, e, adj. (abl. breve, Varr. R. R. 2, 3, 2; comp. abl. breviore, Ov. Am. 2, 17, 22) [cf. brachus, Fest. p. 26], short, little, of small extent, in space and time (opp. longus; in space, in good class. prose, diff. from parvus, which designates that which fills a small space in length, breadth, and thickness; while brevis is used only of length in its different directions of breadth, height, or depth; and even of a circle, as merely a line, and without reference to the space enclosed, v. infra. In poets and postAug. prose brevis sometimes = parvus).I.Lit., in space.A.In distance, extent, short, little, small, narrow (opp. latus), Cic. Ac. 2, 29, 92:2.brevior via,
Nep. Eum. 8, 5; Tib. 1, 10, 4:via brevis,
Verg. E. 9, 23; Ov. M. 5, 253; Juv. 14, 223:cursus brevissimus,
Verg. A. 3, 507:brevius iter,
Ov. P. 1, 4, 32:cursu brevissimus Almo,
id. M. 14, 329:quid mihi, quod lato non separor aequore, prodest? Num minus haec nobis tam brevis obstat aqua?
so narrow a stream, id. H. 18, 174; cf.also brevis unda, opp. latum mare,
id. ib. 19, 141 and 142:non Asiam brevioris aquae disterminat usquam fluctus ab Europā,
Luc. 9, 957 (strictioris, Schol.); cf. id. 9, 317:brevissima terra,
Plin. Ep. 10, 69, 2:in Euboico scopulus brevis emicat altō Gurgite,
a small, narrow rock, Ov. M. 9, 226:brevibus Gyaris,
Juv. 1, 73:scis In breve te cogi (sc. libellum),
that you are closely rolled together, Hor. Ep. 1, 20, 8:quo brevius valent,
the nearer, the more powerful are they in conflict, Tac. A. 6, 35.—Trop. of the journey of life:B.quid est, quod in hoc tam exiguo vitae curriculo et tam brevi tantis nos in laboribus exerceamus?
Cic. Arch. 11, 28; cf.:vitae brevis cursus, gloriae sempiternus,
id. Sest. 21, 47:tum brevior dirae mortis aperta via est,
Tib. 1, 10, 4.—And poet. of the thread of life:fila vitae breviora,
Ov. Tr. 5, 10, 46. —In height, short, small, low (opp. altus and sometimes longus);C.of the human figure: sed sedebat judex L. Aurifex, brevior ipse quam testis,
Cic. de Or. 2, 60, 245:ut statura breves in digitos eriguntur,
Quint. 2, 3, 8:forma,
Ov. M. 5, 457:(puella) longa brevisque,
id. Am. 2, 4, 36:brevis corpore,
Suet. Galb. 3;id. Vit. Hor.—Of a maiden changed to a boy: et incomptis brevior mensura capillis,
Ov. M. 9, 789.—Of other things: ut pleraque Alpium ab Italiā sicut breviora, ita arrectiora sunt,
lower, Liv. 21, 35, 11:brevior ilex,
Sen. Herc. Oet. 1641:mus,
little, Ov. F. 2, 574. —In depth, small, little, shallow (opp. profundus):2.puteus,
Juv. 3, 226:vada,
Verg. A. 5, 221; Sen. Agam. 570.—Hence, subst.: brĕvia, ium, n., as in Gr. ta brachea, shallow places, shallows, shoals:tris Eurus ab alto In brevia et syrtis urget,
Verg. A. 1, 111 (brevia vadosa dicit, per quae vadi pedibus potest, Serv.); Luc. 9, 338: neque discerni poterant incerta ab solidis, brevia a profundis, Tac. A. 1, 70:brevia litorum,
id. ib. 6, 33 fin. —Perh. also in sing.:breve,
Tac. A. 14, 29 Draeg. ad loc. (Ritter, brevia; al. breve litus).—Trop.:D.brevia, in quibus volutatur, incerta, ancipitia,
difficulties, Sen. Ep. 22, 7.—Of the line of a circle:II.ubi circulus (i.e. arcticus) axem Ultimus extremum spatioque brevissimus ambit,
makes the shortest path, Ov. M. 2, 517; cf.of similar orbits, of stars: absides breviores,
Plin. 2. 15, 13, §63.—Of the circular course of a horse on the track: discit gyro breviore flecti,
Sen. Hippol. 314. —Transf., of time.A. 1.In gen.:2.quanto, nox, fuisti longior hac proxumā, Tanto brevior dies ut fiat faciam,
Plaut. Am. 1, 3, 51:breve spatium'st perferundi quae minitas mihi,
id. Capt. 3, 5, 85:brevis hora,
Lucr. 4, 179; so Ov. M. 4, 696: Pa. Brevin' an longinquo sermone? Mi. Tribus verbis, Plaut. Mil. 4, 2, 30:occasio,
Ter. Eun. 3, 5, 57; Phaedr. 5, 8, 5:brevis hic est fructus homulleis,
short is this enjoyment for little men, Lucr. 3, 927; cf.:MORS. PERFECIT. TVA. VT. TIBE. ESSENT. OMNIA. BREVIA. HONOS. FAMA. VIRTVSQVE. GLORIA. ATQVE. INGENIVM.,
Inscr. Orell. 558:omnia brevia tolerabilia esse debent,
Cic. Lael. 27, 104; id. Fin. 1, 12, 40; 2, 29, 94; id. Tusc. 1, 39, 94; Sen. Ira, 3, 43, 5:quoniam vita brevis est, memoriam nostri quam maxime longam efficere,
Sall. C. 1, 3; so,vitae summa brevis spem nos vetat incohare longam,
Hor. C. 1, 4, 15; cf. id. ib. 1, 11, 6:aut omnia breviora aliquanto fuere, aut Saguntum principio anni captum,
occupied a shorter time, Liv. 21, 15, 5:brevissimum tempus,
id. 5, 6, 7:detrimentum,
Quint. 11, 1, 10:arbitrium mortis,
Tac. A. 15, 60:breves populi Romani amores,
id. ib. 2, 41:tempus,
Suet. Ner. 20 al.:nobis quom semel occidit brevis lux, nox est perpetua una dormienda,
Cat. 5, 5:fructus,
Lucr. 3, 914:aevum,
Hor. C. 2, 16, 17; id. S. 2, 6, 97; id. Ep. 2, 1, 144; Plin. Pan. 78, 2:anni,
Hor. C. 4, 13, 22:ver,
Ov. M. 1, 118; 10, 85:flores rosae,
quickly withering, short-lived, Hor. C. 2, 3, 13:lilium,
id. ib. 1, 36, 16:cena,
frugal, id. Ep. 1, 14, 35:mensa,
id. A. P. 198:dominus,
living but a short time, id. C. 2, 14, 24:stultitia,
id. ib. 4, 12, 27:ira furor brevis est,
id. Ep. 1, 2, 62:actio brevis atque concisa,
Quint. 6, 4, 2:somnus,
Sen. Troad. 441:nec gratius quicquam decore nec brevius,
nothing is more acceptable, but nothing more perishable, fading, than beauty, Suet. Dom. 18:domus,
Sen. Hippol. 762:fortuna,
Sil. 4, 734.—Esp.a.Comp. brevius, with subj. clause, shorter, i.e. easier, more convenient:b.brevius visum urbana crimina incipi, quorum obvii testes erant,
Tac. A. 13, 43: modo ne existimes brevius esse ab urbe mitti, Trag. ap. Plin. Ep. 10, 40 (49), 3.—In brevi spatio, brevi spatio, in brevi tempore, brevi tempore, and absol. brevi or in brevi, in a short time, shortly (before or after) (brevi tempore and brevi are class.; the latter, as in Gr. en brachei, to be considered as neuter, without supplying tempore):c.inque brevi spatio mutantur saecla animantum,
Lucr. 2, 77; so Ter. Heaut. 5, 2, 2; Suet. Claud. 12; id. Ner. 30; cf.:in multo breviore temporis spatio,
id. Aug. 22:multa brevi spatio simulacra geruntur,
Lucr. 4, 160; Sall. J. 87, 3:spatio brevi,
Hor. C. 1, 11, 6:res publica per vos brevi tempore jus suum recuperabit,
Cic. Fam. 12, 2, 3; 5, 21, 2; id. Tusc. 2, 2, 5; Caes. B. G. 1, 40, 11; Nep. Milt. 2, 1; id. Them. 1, 4; Suet. Caes. 3:sic ille affectus, brevi postea est mortuus,
soon after, Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142 (Zumpt;acc. to MSS. perbrevi).—So brevi post = paulo post: brevi post Marcellus Romam venit,
Liv. 33, 37, 9; 24, 3, 14:brevi deinde,
id. 24, 4, 9: (Britanni) tantum usu cotidiano et exercitatione efficiunt, uti in declivi ac praecipiti loco incitatos equos sustinere et brevi ( in a short time, i.e. with great rapidity) moderari ac flectere consuerint, Caes. B. G. 4, 33 fin. Herz. and Held.:fama tanti facinoris per omnem Africam brevi divolgatur,
Sall. J. 13, 1; Nep. Them. 4, 4:mirantur tam brevi rem Romanam crevisse,
Liv. 1, 9, 9:brevi omnia subegit,
Suet. Caes. 34; so id. Aug. 17; 65; id. Vesp. 5; id. Gram. 3; Gell. 1, 15, 18: scire in brevi, Afran. ap. Charis. p. 186 P.; Flor. 1, 1, 15.—Brevi, a short time, a little while: [p. 251] cunctatusque brevi, contortam viribus hastam in Persea misit, Ov. M. 5, 32; cf.:d.illa brevi spatio silet,
id. ib. 7, 307; so,* breve,
Cat. 61, 187.—Ad breve, for a short time, Suet. Tib. 68; cf.:B.ad breve quoddam tempus,
Cic. Cat. 1, 13, 31.—Transf. to things done or taking place in a short time; so most freq.1.Of discourse, short, brief, concise (most freq. in Cic. and Quint.):2.narratio,
Cic. Inv. 1, 20, 28; id. de Or. 3, 50, 196: laudatio;comprehensio et ambitus ille verborum erat apud illum contractus et brevis,
id. Brut. 44, 162; cf. id. de Or. 2, 80, 326:nunc venio ad illa tua brevia: et primum illud, quo nihil potest esse brevius: bonum omne laudabile, etc.,
id. Fin. 4, 18, 48:quam falsa re! quam brevia responsu!
id. Clu. 59, 164: urbanitas est virtus quaedam in breve dictum coacta, Dom. Mars. ap. Quint. 6, 3, 104:Homerus brevem eloquentiam Menelao dedit,
Quint. 12, 10, 64 (brevis = ou polumuthos, Hom. Il. 3, 214):breviores commentarii,
Quint. 3, 8, 58:annotatio,
id. 10, 7, 31:brevia illa atque concisa,
id. 10, 7, 10; so,sententiae,
id. 10, 1, 60:causae,
id. 6, 1, 8:docendi compendia,
id. 1, 1, 24:comprehensiones,
id. 12, 2, 19:quod ut brevissimo pateat exemplo,
id. 3, 6, 10: commendatio, requiring few words, i.e. moderate, Plin. 11, 42, 97, § 240.— Meton. of a speaker or orator, brief:multos imitatio brevitatis decipit, ut cum se breves putent esse, longissimi sint,
Cic. Inv. 1, 20, 38:brevior in scribendo,
id. Att. 5, 6, 2:brevis esse laboro, Obscurus fio,
Hor. A. P. 25:in eloquendo brevis,
Quint. 10, 1, 63:densus et brevis et semper instans sibi Thucydides,
id. 10, 1, 73.—Hence, brĕvī, adv., briefly, in few words (freq. and class.):brevi pro breviter M. Tullius de Orat. ad Quintum fratrem (1, 8, 34): ac ne plura quidem quae sunt innumerabilia consecter, comprehendam brevi,
Charis. p. 176 P.:id percurram brevi,
Cic. Caecin. 32, 94:aliquid explicare,
id. Planc. 40, 95 Wund.:circumscribere et definire,
id. Sest. 45, 97; so id. ib. 5, 12 Orell. N. cr.; id. Fin. 1, 17, 55:complecti,
id. de Or. 1, 42, 190:exponere,
id. ib. 1, 46, 203:reprehendere,
id. Inv. 1, 9, 12:reddere,
id. Leg. 2, 14, 34:respondere,
id. Fam. 3, 8, 1:perscribere,
id. ib. 4, 5, 1; so Auct. Her. 4, 26, 35; 35, 47 al.; cf.:in brevi,
Quint. 9, 4, 32.—So once in epistolary style: breve facere, to be short or brief:quid scribam? breve faciam,
Cic. Att. 11, 7, 6; cf.:longum est ea dicere, sed hoc breve dicam,
id. Sest. 5, 12.—Once, in breve cogere (diff. from I. A.), to comprise in few words, bring into a small compass:in breve coactae causae,
Liv. 39, 47, 5; cf.:in breve coactio causae,
Gai. Inst. 4, 15.— In late Lat. subst.: brĕvis, is, m. (sc. liber—acc. to another reading, brĕve, is, n.), a short catalogue, summary, = breviarium:brevis nominum,
Vop. Aur. 36; so id. Bonos. 15; Lampr. Alex. Sev. 21; Hier. Ep. 5, n. 2 al.—Of a short syllable;C.rarely as adj.: Syllaba longa brevi subjecta vocatur iambus,
Hor. A. P. 251:a brevis, gre brevis, faciet tamen longam priorem,
Quint. 9, 4, 86 et saep.—More freq. subst.: brĕvis, is, f. (sc. syllaba):dactylus, qui est e longā et duabus brevibus,
Cic. Or. 64, 217 sq.:in fine pro longā accipi brevem,
Quint. 9, 4, 93; 9, 4, 86:plurimum habent celeritatis breves,
id. 9, 4, 91.—Hence also once of a syllable long by position, but pronounced short: indoctus dicimus brevi primā litterā, insanus productā: inhumanus brevi, infelix longā,
Cic. Or. 48, 159 Meyer N. cr.; cf. Gell. 2, 17 sqq., and Schütz Lex. Cic. s. v. brevis.—For parvus, exiguus, little, small:1.exigua pars brevisque,
Lucr. 5, 591:Canidia brevibus implicata viperis,
Hor. Epod. 5, 15:Alecto brevibus torquata colubris,
Ov. H. 2, 119:brevi latere ac pede longo est,
Hor. S. 1, 2, 93; cf.just before: breve quod caput, ardua cervix, v. 89, and brevis alvus,
Verg. G. 3, 80 (on the other hand, Nemes. 244:parvae alvi): mus,
Ov. F. 2, 574:forma (sc. pueri in stellionem mutati),
id. M. 5, 457.—So, lapathi herba,
Hor. S. 2, 4, 29 (brevis = parva, non excrescens in altum, Schol. Cruqu.):folia breviora,
id. Ep. 1, 19, 26 (minor corona, Schol. Cruqu.):census,
id. C. 2, 15, 13:pondus,
id. S. 2, 2, 37:impensa,
Ov. H. 7, 188 Ruhnk.:sigillum,
id. M. 6, 86:insulae,
Pall. 1, 28, 1; cf. Juv. 1, 73: vasculum, Pall. Apr. 8, 4:offulae,
id. 1, 29, 4:pantheris in candido breves macularum oculi,
Plin. 8, 17, 23, § 62.—With nom. abstr.:breve in exiguo marmore nomen ero,
Prop. 2, 1, 72; Sen. Oedip. 935.—So, pondus, Hor. S. 2, 2, 37 al.—Hence, brĕ-vĭter, adv., shortly, briefly, etc.Of space (acc. to I.) (rare): seu libeat, curvo brevius convertere gyro, shorter, i. e. in a smaller circle, Tib. 4, 1, 94:2.parvo brevius quam totus,
a little less than the whole, Plin. 2, 67, 67, § 168:Sarmatae, omisso arcu, quo brevius valent, contis gladiisque ruerent,
Tac. A. 6, 35.—Far more freq. in prose and poetry,(Acc. to II. A. b. and c.) Of time, in a short time.a.In gen.:b.iratum breviter vites, inimicum diu, Publ. Syr. v. 249 Rib.: sapiens, cum breviter et strictim colore atque vultu motus est,
Gell. 19, 1, 20.—Esp.(α).In expression, briefly, in brief, in few words, concisely, summarily:(β).sed breviter paucis praestat comprendere multa,
Lucr. 6, 1082: multa breviter et commode dicta (sc. apophthegmata; cf. Cic. Off. 1, 29, 104) memoriae mandabam, Cic. Lael. 1, 1:rem totam breviter cognoscite,
id. Verr. 2, 2, 69, § 169; 2, 3, 27, § 67; so id. de Or. 2, 83, 340:summatim breviterque describere,
id. Or. 15, 50:breviter tangere,
id. Off. 3, 2, 8 Beier N. cr.:breviter et modice disserere,
Sall. J. 111, 1:adicere aliquid,
Quint. 9, 3, 100; cf. also Verg. A. 2, 11; 4, 632; 6, 321; Ov. M. 2, 783:omnia soli Forsan Pacuvio breviter dabit (i.e. paucis testamenti verbis, quibus heres ex asse scribetur),
Juv. 12, 125 Web. (cf. id. 1, 68: beatum exiguis tabulis).— Comp., Cic. Fin. 4, 10, 26; Quint. 8, prooem. § 1; 8, 6, 61; 9, 2, 16; 10, 1, 49; 11, 1, 5 al.— Sup., Cic. N. D. 2, 1, 3; id. Div. 1, 32, 70; Quint. 1, 10, 1; 4, 2, 113 al.—Of syllables:quibus in verbis eae primae litterae sunt quae in sapiente atque felice, producte dicitur, in ceteris omnibus breviter,
Cic. Or. 48, 159. -
17 absolutio
absolūtio, ōnis, f. (absolvo), I) das Loslösen = die Trennung, Scheidung, animae et corporis, Ambros. de bono mort. 8, 33. – II) übtr.: 1) die Befreiung, a) übh., anxietatis (von der Ä.), Ambros. in Luc. 7, 133. – b) das gerichtl. Los-, Freisprechen (Ggstz. damnatio, condemnatio), virginum, Cic.: maiestatis, vom M., Cic.: absolutionem dare, Iustin.: Plur., absolutiones venditare, Suet. – c) das Losgeben, die Auslieferung, cadaveris, Dict. 3, 24. – d) das Freiwerden von einer Verbindlichkeit od. Schuld, a nexu, Modestin. dig. 46, 4, 1: absol., Pallad. 1, 6, 8: dah. die kirchl. Absolution, Ambros. ep. 37, 45. – 2) die Abmachung, Abfertigung, a) die Auseinandersetzung, Darlegung, Serv. Verg. Aen. 1, 6: Plur., Hilar. in psalm. 53, 14. – b) die Erledigung, Entscheidung eines richterlichen Urteils, iudicii, Sulp. Sev. chron. 1, 39, 3: absol., Gromat. 37, 2; 63, 30. – u. die Lösung einer Frage, Macr. de diff. 18, 3. – 3) prägn., die Vollendung, rationis, Cic. de fin. 5, 38: corporis aut animi, vollendete Ausbildung, Cic. de inv. 2, 30: u. so optimi perfectio atque absolutio, die höchste Vollkommenheit, Cic. Brut. 137: u. so absol., absolutionem perfectionemque in oratore desiderare, die höchste Vollkommenheit, Cic. de or. 1, 130: dah. die Vollständigkeit in der Darstellung, Cic. de inv. 1, 32: u. so abs. verborum, Deutlichkeit, Hilar. trin. 7, 22.
-
18 accito
ac-cīto, āre, hervorrufen = aussprechen, vota, Macr. de diff. Gr. et Lat. verbi 18, 1.
-
19 acualis
-
20 additamentum
additāmentum, ī, n. (addo), die Zugabe, der Zusatz, der Anhang, das Anhängsel (der Appendix) unciae,Vopisc. Aurel. 47, 2: pretii, Apul. met. 9, 6: aedium (hortus), Papin. dig. 34, 91. § 5: sine additamento huiuscemodi dierum, Cod. Iust. 3, 12, 1: v. Zusatz eines Wortes, Apul. de deo Socr. 20: u. einer Wortendung, Macr. de diff. 16, 13. – übtr., vitae, Sen. ep. 17, 8: v. Pers., Ligus, additamentum inimicorum meorum, Cic. Sest. 68: pauci senatorii (homines), additamenta factionis, Ps. Sall. de rep. 2, 11, 6 (vgl. 2, 9, 4).
См. также в других словарях:
diff — ist ein Unix Programm, das die Unterschiede zwischen zwei Textdateien zeilen bzw. abschnittweise einander gegenüberstellt. Inhaltsverzeichnis 1 Grundlagen 2 Programmfunktion 2.1 Aufruf 2.2 A … Deutsch Wikipedia
Diff — ist ein Unix Programm, das synoptisch die Unterschiede zwischen zwei Textdateien zeilen bzw. abschnittweise einander gegenüberstellt. Inhaltsverzeichnis 1 Grundlagen 2 Programmfunktion 2.1 Aufruf 2.2 Ausgabe 3 Gesch … Deutsch Wikipedia
Diff — Saltar a navegación, búsqueda En informática, diff es una utilidad para la comparación de archivos que genera las diferencias entre dos archivos o los cambios realizados en un archivo determinado comparándolo con una versión anterior del mismo… … Wikipedia Español
Diff — В вычислительной технике diff утилита сравнения файлов, выводящая разницу между двумя файлами. Эта программа выводит построчно изменения, сделанные в файле (для текстовых файлов). Современные реализации поддерживают также двоичные файлы.… … Википедия
diff — est une commande Unix qui permet de comparer deux fichiers et d en afficher les différences. La première version de diff a été livrée avec la 5e édition d Unix en 1974, elle avait été écrite par Douglas McIlroy. L article de recherche a été… … Wikipédia en Français
Diff — est une commande Unix qui permet de comparer deux fichiers et d en afficher les différences. La première version de diff a été livrée avec la 5e édition d Unix en 1974, elle avait été écrite par Douglas McIlroy. L article de recherche a été… … Wikipédia en Français
diff — or dif [dif] n. [Slang] short for DIFFERENCE [what s the diff?] * * * diff (dĭf) n. Informal Difference: “[His] flaw... starts with a fleshy calculation, an instinct to blunt disagreeme … Universalium
DIFF — may refer to: diff, a file comparison utility Dominican International Film Festival Dubai International Film Festival This disambiguation page lists articles associated with the same title. If an … Wikipedia
diff — or dif [dif] n. [Slang] short for DIFFERENCE [what s the diff?] … English World dictionary
Diff — In computing, diff is a file comparison utility that outputs the differences between two files, or the changes made to a current file by comparing it to a former version of the same file. Diff displays the changes made per line for text files.… … Wikipedia
diff — This article is about the file comparison utility. For other uses, see DIFF (disambiguation). Diffs redirects here. For the American punk rock group, see The Diffs. In computing, diff is a file comparison utility that outputs the differences… … Wikipedia