-
61 tät
tät1 [tɛːt] (-en; -er) Spitze f;i täten för an der Spitze (Gen) -
62 sammenklumpet
sammenklumpet [-klomˀbəð] dicht gedrängt -
63 tætpakket
-
64 ławą
-
65 zgnieciony
zgnieciony (persf -ceni) (ściśnięty) dicht gedrängt, fam. aufeinander hockend; papier zerknüllt; materiał zerknittert -
66 ἀδινός
ἀδινός, fest, gedrungen; von Bienen- und Fliegenschwärmen wie von Schafen und Ziegen: dicht gedrängt; zahlreich; von der Stimme: kräftig, laut, heftig, tief -
67 ἀθρόος
ἀθρόος, zusammengedrängt, versammelt; alles insgesammt, alles zusammenn, alles auf einmal; von Soldaten: dicht gedrängt; auch reichlich groß; die Menge, Gesammtheit (er wurde mit ganzer Heeresmacht gesehen); adv. haufenweise, in Menge; im Allgemeinen sagen, bei den Rhetoren, das Ganze statt seines Teils nennen; auch von der Zeit: plötzlich. -
68 ἀολλής
ἀολλής, versammelt, gesammt, alle zusammen, dicht gedrängt, geschlossen; auch von zweien -
69 βύζην
βύζην, voll, dicht, gedrängt -
70 ἐπᾱλής
ἐπ-ᾱλής, ές, erwärmt oder erwärmend; dicht gedrängt, voll -
71 θαμειός
θαμειός, häufig, nahe an einander, dicht gedrängt -
72 πεπυκνωμένως
-
73 πνύξ
πνύξ, ἡ, ein Ort zu Volksversammlungen in Athen, auf dem Hügel Lycabelios, der Stadtburg u. dem Areopag gegenüber, halbkreisförmig, nach Art der Theater, großenteils in Fels gehauen, von dem man aufs Meer hinschauen konnte; von πυκνός, dicht gedrängt, ein Raum, in welchem sich das Volk in großer Zahl zusammendrängte, von πυκνοῠσϑαι, wegen der Felsensubstructionen; das auf der πνύξ versammelte Volk, u. übh. jede Versammlung athenischer Bürger -
74 tłoczno
w tramwaju było \tłoczno in der Straßenbahn standen die Leute dicht gedrängt [ lub herrschte großes Gedränge] -
75 еш
häufig; öfter; dicht; gedrängt; kompakt -
76 тесный
(42; сен, а) eng; dicht, gedrängt; intim, innig; F zu eng; + schwierig; Adv. beengt; мир тесен die Welt ist klein od. ein Dorf -
77 stipo
stīpo, āvi, ātum, āre (vgl. στείβω, ich mache dicht, στιπτός, gedrungen στιφος, Haufe), stopfen = dicht zusammendrängen, zusammenpressen, dicht zusammenpacken, -häufen, I) eig.: maiorem numerum (assium) in aliqua cella, Varro LL.: carinis ingens argentum, Verg.: uvas foliis involutas vinaceis, Plin.: mella, v. den Bienen, Verg. – ita in arto stipatae erant naves, ut etc., Liv.: Graeci stipati, quini in lectulis, saepe plures, Cic.: velut stipata phalanx, Liv.: hos arto stipata theatro spectat Roma, Hor. – poet., st. Platona Menandro, die Schriften des Pl. mit denen des M. zusammenpacken, Hor.: se custodum gregibus, sich dicht anschließen, Prop.: medial, cuncta praecipiti stipantur saecula cursu, drängen sich, Claud. – II) übtr.: A) gedrängt voll stopfen, voll füllen, nucem sulphure et igni, Flor.: calathos prunis, Colum. poët.: calceum multiformem, mit dem ganzen Fuße füllen, einen hoch hinaufgehenden Sch. tragen, Tert. – B) in dichter Menge besetzen, 1) eine Örtlichkeit gedrängt füllen, bes. Partic. stīpātus, a, um, gedrängt voll, dicht gefüllt, stipant graves equi recessus Danai, Petron. poët.: aditus et tectum omne fartim, Apul.: pontes calonibus et impedimentis stipati, Suet.: curia cum patribus fuerit stipata, Ov. – 2) eine Örtlichkeit od. Pers. umdrängen = mit od. in dichter Menge zum Schutze, zur Begleitung usw.umringen, dicht umgeben, senatum armatis, Cic.: qui stipatus semper sicariis, saeptus armatis, munitus iudicibus fuit, Cic.: neque stipatus satellitum manu, sed circumfusus undique nunc senatus, nunc equestris ordinis flore, Plin. pan. – stipati gregibus amicorum, Cic.: senectus stipata studiis iuventutis, Cic. – magnā stipante catervā, Verg.: cum amicorum tum satellitum turbā stipante, Liv.
-
78 stipo
stīpo, āvi, ātum, āre (vgl. στείβω, ich mache dicht, στιπτός, gedrungen στιφος, Haufe), stopfen = dicht zusammendrängen, zusammenpressen, dicht zusammenpacken, -häufen, I) eig.: maiorem numerum (assium) in aliqua cella, Varro LL.: carinis ingens argentum, Verg.: uvas foliis involutas vinaceis, Plin.: mella, v. den Bienen, Verg. – ita in arto stipatae erant naves, ut etc., Liv.: Graeci stipati, quini in lectulis, saepe plures, Cic.: velut stipata phalanx, Liv.: hos arto stipata theatro spectat Roma, Hor. – poet., st. Platona Menandro, die Schriften des Pl. mit denen des M. zusammenpacken, Hor.: se custodum gregibus, sich dicht anschließen, Prop.: medial, cuncta praecipiti stipantur saecula cursu, drängen sich, Claud. – II) übtr.: A) gedrängt voll stopfen, voll füllen, nucem sulphure et igni, Flor.: calathos prunis, Colum. poët.: calceum multiformem, mit dem ganzen Fuße füllen, einen hoch hinaufgehenden Sch. tragen, Tert. – B) in dichter Menge besetzen, 1) eine Örtlichkeit gedrängt füllen, bes. Partic. stīpātus, a, um, gedrängt voll, dicht gefüllt, stipant graves equi recessus Danai, Petron. poët.: aditus et tectum omne fartim, Apul.: pontes calonibus et impedimentis stipati, Suet.: curia cum patribus fuerit stipata, Ov. – 2) eine Örtlichkeit od. Pers. umdrängen = mit od. in dichter Menge zum Schutze, zur Begleitung usw.————umringen, dicht umgeben, senatum armatis, Cic.: qui stipatus semper sicariis, saeptus armatis, munitus iudicibus fuit, Cic.: neque stipatus satellitum manu, sed circumfusus undique nunc senatus, nunc equestris ordinis flore, Plin. pan. – stipati gregibus amicorum, Cic.: senectus stipata studiis iuventutis, Cic. – magnā stipante catervā, Verg.: cum amicorum tum satellitum turbā stipante, Liv. -
79 densus
dēnsus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (zu griech. δασύς), v. der Anhäufung der einzelnen Teile eines Ganzen, dicht (Ggstz. rarus, dagegen crassus, »dick«, Ggstz. tenuis, liquidus, u. spissus, fest zusammengedrängt, »kompakt« mit vorherrschendem Begriff des Undurchdringlichen), I) im allg.: silva, Cic.: plagae, Netze mit dichten (engen) Maschen, dichte, Hor.: cibus, Cels.: terra (Ggstz. rara), Cic.: litus, fanddicht, Ov.: aequor, gefroren, Lucr.: aër, Hor.: caelum, Cels.: densiores silvae, Caes.: saepes densissimae, Caes.: imber densissimus, Verg. – neutr. plur. subst., per silvarum densa, Amm. 24, 4, 8. – poet. m. Abl., mit etw. dicht besetzt, von etw. erfüllt, voll, caput densum caesarie, Ov.: trames densus caligine opacā, Ov. – II) prägn., von den Teilen selbst, die nahe aneinander liegen, dicht, in dichter Reihe, gedrängt, gehäuft, 1) eig.: a) v. Lebl.: foramina, Ov.: frutices, Ov.: aristae, Verg.: dens (pectinis), Tibull.: arma, hastilia, Verg. – b) v. leb. Wesen: hostes, Teucri, Verg.: agmen densum, densissimum, Suet.: apes, Verg.: m. Abl., acies densa armis virisque, Tac. – 2) übtr., a) der Zeit od. Zahl nach dicht aufeinanderfolgend, dicht, häufig, ununterbrochen, ictus, Verg. u. Amm.: amores, Verg.: increpuit densis alis, Verg.: furtorum densior fama, Lampr.: densior hinc suboles, Verg. – b) als rhet. t. t., gedrängt, aspera ac densa vox, Quint. – v. Pers., densus et brevis Thucydides, Quint.: densior ille, hic copiosior, Quint.: m. Abl., Euripides sententiis densus, Quint. – c) prägn., anhaltend = stark, heftig, densa frigoris asperitas, Ov. fast. 4, 87.
-
80 densus
dēnsus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (zu griech. δασύς), v. der Anhäufung der einzelnen Teile eines Ganzen, dicht (Ggstz. rarus, dagegen crassus, »dick«, Ggstz. tenuis, liquidus, u. spissus, fest zusammengedrängt, »kompakt« mit vorherrschendem Begriff des Undurchdringlichen), I) im allg.: silva, Cic.: plagae, Netze mit dichten (engen) Maschen, dichte, Hor.: cibus, Cels.: terra (Ggstz. rara), Cic.: litus, fanddicht, Ov.: aequor, gefroren, Lucr.: aër, Hor.: caelum, Cels.: densiores silvae, Caes.: saepes densissimae, Caes.: imber densissimus, Verg. – neutr. plur. subst., per silvarum densa, Amm. 24, 4, 8. – poet. m. Abl., mit etw. dicht besetzt, von etw. erfüllt, voll, caput densum caesarie, Ov.: trames densus caligine opacā, Ov. – II) prägn., von den Teilen selbst, die nahe aneinander liegen, dicht, in dichter Reihe, gedrängt, gehäuft, 1) eig.: a) v. Lebl.: foramina, Ov.: frutices, Ov.: aristae, Verg.: dens (pectinis), Tibull.: arma, hastilia, Verg. – b) v. leb. Wesen: hostes, Teucri, Verg.: agmen densum, densissimum, Suet.: apes, Verg.: m. Abl., acies densa armis virisque, Tac. – 2) übtr., a) der Zeit od. Zahl nach dicht aufeinanderfolgend, dicht, häufig, ununterbrochen, ictus, Verg. u. Amm.: amores, Verg.: increpuit densis alis, Verg.: furtorum densior fama, Lampr.: densior hinc suboles, Verg. – b) als rhet. t. t., gedrängt, as-————pera ac densa vox, Quint. – v. Pers., densus et brevis Thucydides, Quint.: densior ille, hic copiosior, Quint.: m. Abl., Euripides sententiis densus, Quint. – c) prägn., anhaltend = stark, heftig, densa frigoris asperitas, Ov. fast. 4, 87.
См. также в других словарях:
dicht gedrängt — eng * * * dịcht|ge|drängt auch: dịcht ge|drängt 〈Adj.〉 sehr dicht zusammengedrängt ● eine dicht gedrängte Menge * * * dịcht ge|drängt, dịcht|ge|drängt <Adj.>: dicht zusammengedrängt. * * * dịcht ge|drängt: s. ↑dicht (1 a) … Universal-Lexikon
dicht gedrängt — D✓dịcht ge|drängt, dịcht|ge|drängt vgl. dicht … Die deutsche Rechtschreibung
dicht — versperrt; zu; verschlossen; abgeschlossen; verriegelt; abgesperrt; bekifft (umgangssprachlich); stoned (umgangssprachlich); zugeknallt ( … Universal-Lexikon
dicht — 1. a) dicht gedrängt, eng beieinander/nebeneinander, kompakt, üppig, voll, [voll] ausgefüllt. b) undurchdringlich; (ugs.): dick. c) fest [abschließend], luftdicht, undurchlässig, wasserdicht. d) geschlossen, verriegelt, verschlossen, versperrt,… … Das Wörterbuch der Synonyme
dicht — dicht: Das altgerm. Adjektiv mhd. dīhte »dicht«, mnd. dicht‹e› »dicht, fest; stark, zuverlässig«, aengl. đīht »dick, stark«, aisl. Þēttr »dicht, dick, fett« gehört zu der unter ↑ gedeihen dargestellten idg. Wortgruppe. Die heutige Form »dicht«… … Das Herkunftswörterbuch
Gedrängt — Gedrängt, 1) (Bot.), sehr dicht zusammen stehend; 2) Gedrängte Schreibart. Darstellung vieler Gedanken mit wenigen Worten … Pierer's Universal-Lexikon
gedrängt — auf das Wesentliche beschränkt, dicht, gerafft, gestrafft, knapp, komprimiert, konzentriert, kurz [und bündig], nicht ausführlich, straff, summarisch, verdichtet, zusammengedrängt, zusammengefasst; (bildungsspr.): in nuce, lakonisch, lapidar;… … Das Wörterbuch der Synonyme
dicht — dịcht, dichter, dichtest ; Adj; 1 mit wenig Platz zwischen den einzelnen Teilen, Personen oder Dingen <Gestrüpp, Gewühl, Haar>: Morgens herrscht auf den Straßen dichter Verkehr || K : dicht behaart, besiedelt, bevölkert, gedrängt 2 so,… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
dichtgedrängt — dicht gedrängt … Deutsche Rechtschreibung Änderungen
dichtgedrängt — dicht gedrängt … Wörterbuch Veränderungen in der deutschen Rechtschreibung
eng — dicht gedrängt; dicht; massiv; fest; intim; innig * * * eng [ɛŋ] <Adj.>: 1. a) von geringer Ausdehnung nach den Seiten: enge Straßen; der Durchgang ist eng. Syn.: ↑ schmal … Universal-Lexikon